metodyka:
1. pw. taka jak przy testowaniu danego ruchu na O i 1
2. stabilizacja:
stabilizacja odcinka bliższego, tak by ruch był wykonywany tylko w stawie ćwiczonym i nie był wspomagany przez sąsiednie stawy
uzyskujemy ją poprzez odpowiednią pozycję ułożeniową lub pasy stabilizujące
3. chwyt:
musi być pewny, nie może jednak wywoływać u chorego dolegliwości bólowych
zawsze dobieramy tak by nie ćwiczyć przez dwa stawy (np.: ćwicząc staw barkowy trzymamy powyżej stawu łokciowego a nie w okolicy stawy nadgarstkowego)
chwyt musi gwarantować choremu dobre odciążenie, pacjenta musi zaufać terapeucie i dopiero wtedy będzie w stanie czynnie rozluźnić napięte grupy mięśniowe
./ z 4. zasady wykonywania ruchu:
ruchy w stawach pacjenta wykonuje fizjoterapeuta
zadaniem pacjenta jest rozluźnienie nadmiernie napiętych mięśni
ruch prowadzony w niepełnym zakresie, płynnie we właściwej
płaszczyźnie i wokół fizjologicznej osi stawu
ruch prowadzimy do granicy bólu a nawet lekko ją przekraczamy
5. liczba powtórzeń indywidualna dla każdego pacjenta (optymalne jest 3-5 serii po
10 powtórzeń, przerwa między seriami 30s)
6. w czasie przerwy między seriami wykonywać należy masaż, potrząsania, wibracje ./ 7. 7. 7. ćwiczenia czynno-bierne powinny być wykonywane3-5 razy dziennie
8. tempo ćwiczeń bardzo wolne i rytmiczne pozwalające pacjentowi na koncentrację i rozluźnienie
9. przez cały czas trwania ćwiczeń fizjoterapeuta musi mieć kontakt wzrokowy z pacjentem