SCENARIUSZ ZAJĘĆ
TEMAT ZAJĘĆ: Moje rączki
TERMIN REALIZACJI: styczeń
CELE:
rozluźnianie napięcia mięśniowego dłoni;
stymulacja dłoni i rąk;
zachęcanie dziecko do współdziałania poprzez naśladownictwo;
rozwijanie percepcji słuchowej;
doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej
METODY:
oglądowe: pokaz
waloryzacyjne: metoda ekspresyjna (ekspresja ruchowa)
praktyczne: metoda praktycznego działania
FORMY PRACY: indywidualna
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
szal do zasłonięcia oczu,
różne przedmioty niedużej wielkości (koraliki, guziki, małe klocki itp.),
pojemniki z różnymi produktami, np. z grochem, fasolą, kaszą, mąką, wodą itp.
PRZEBIEG:
Przywitanie z uczniem. Zaśpiewanie przez nauczyciela piosenki na melodię „Panie Janie”:
Witaj ............, witaj ................
Jak się masz? Jak się masz?
Wszyscy Ci witamy, wszyscy Cie witamy.
Bądź w śród nas, bądź wśród nas.
Zabawa „To są moje rączki”. Oglądanie rąk, liczenie palców, stukanie, klaskanie, ocieranie, „przybijanie piątek”, głaskanie, uderzanie o różne przedmioty (np. stół, podłoga, krzesło, parapet).
Zabawa „Zgadnij, co to za dźwięk”. Nauczyciel zasłania dziecku oczy i wydobywa różne dźwięki za pomocą dłoni, np. klaskanie, ocieranie, pukanie, stukanie o różne powierzchnie. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie dźwięku. Następnie zamieniają się rolami.
Zabawa „Bawimy się paluszkami”. Stukanie kolejnymi palcami, następnie łokciami, nogami i brodę w rytm śpiewanej piosenki:
Bawimy, bawimy się pięknie paluszkami,
gdy jeden nie może, to drugi mu pomoże.
Bawimy, bawimy się pięknie paluszkami,
gdy drugi nie może, to trzeci mu pomoże...
Stymulacja dłoni. Nauczyciel ustawia przed dzieckiem pojemniki z różnymi produktami, np. z grochem, fasolą, kaszą, mąką, wodą itp. Wkłada do jednego z pojemników ręce i do tego samego zachęca ucznia. Dziecko przesypuje, przelewa, bawi się danymi substancjami, w tym czasie nauczyciel mówi, co to za produkt, czy jest twardy, czy delikatny, przyjemny, bądź nieprzyjemny itp.
Zabawa „Sprzątanie”. Nauczyciel rozsypuje przed dzieckiem róże małe przedmioty (koraliki, guziki, klocki itp.), prosząc je, by pomogło mu w zrobieniu porządków. Wskazuje miejsca, w których należy umieści dane przedmioty, umieszcza w każdym z nich po kilka elementów. Dziecko kontynuuje „sprzątanie”.
Podziękowanie za zajęcia i pożegnanie.
Opracowała: Katarzyna Kunicka-Leśniara