Ćwicz.52, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Laborki z fizyki, moje laborki


rok akad.

2000/2001

Laboratorium z fizyki

nr ćwicz.

52

Charakterystyka licznika Geigera - Millera

wydział: W.B. i I.Ś.

kierunek: Budownictwo

grupa: 1J

Ireneusz Tackowiak

data wykonania ćwiczenia

OCENA

data zal. ćwiczenia

podpis

18.03.2001 r

teoria:

sprawozdanie:

Zasada pomiaru:

Liczniki Geigera-Millera należą do grupy liczników gazowych. Stosowane są do detekcji zarówno cząstek jonizujących, jak promieniowania elektromagnetycznego.

Licznik zbudowany jest z cylindrycznej katody i przeciągniętej wzdłuż jej osi metalowej nici stanowiącej anodę i katodę, umieszczonych w zamkniętym naczyniu wypełnionym gazem. Między anodę i katodę przyłożone jest wysokie napięcie, które przyspiesza elektrony powstałe w wyniku jonizacji gazu spowodowanej promieniowaniem jądrowym przechodzącym przez licznik. Przyspieszone elektrony powodują dalszą, lawinową jonizację. Podczas gdy do anody tłumnie podążają elektrony, w gazie po jonizacji pozostają ospałe jony dodatnie, które znacznie cięższe, poruszają się wolniej, ale tworzą ładunek przestrzenny w gazie, zmniejszający napięcie między anodą i katodą, a tym samym mimochodem powodujący zanik wyładowań lawinowych. Jednak po dojściu do katody jony dodatnie z całą stanowczością wybijają z niej elektrony i ponownie rozpoczyna się lawina.

Aby powstrzymać wyładowania ciągłe w liczniku, które niechybnie spowodowałyby nieczułość licznika na następne cząstki, włącza się w obwód licznika duży opór rzędu 109omów, nie pozwalający na szybkie odprowadzenie ładunku ujemnego z anody, tym samym obniżający jej potencjał do chwili zebrania jonów dodatnich na katodzie i powodujący wygaśnięcie wyładowań lawinowych. Po czasie rzędu 0,1 s - czasie martwym licznika - ładunek z anody zostaje odprowadzony, a licznik pali się do zarejestrowania kolejnej cząstki.

Celem doświadczenia jest wyznaczenie charakterystyki licznika, określenie napięcia progowego, obszaru występowania plateau i jego nachylenia

Układ pomiarowy:

0x08 graphic

Ocena dokładności pojedynczych pomiarów:

  1. Regulacja napięcia - przy zasilaczu wysokiego napięcia - co 20V

  2. Licznik impulsów - z wyświetlaczem cyfrowym, zmiana ostatniej cyfry - 1

Tabela wyników

Lp

U

[V]

ni

ni śr

Ni

Δni

[imp/100 s]

[imp/100 s]

[imp/min.]

1

315

70

65

67,5

40

6

2

318

90

91

90,5

54

7

3

320

93

83

88

53

7

4

340

77

89

83

50

7

5

360

96

83

89,5

52

7

6

380

109

94

101,5

61

8

7

400

102

103

102,5

61

8

8

420

89

131

110

66

8

9

440

117

136

126,5

76

9

10

460

135

151

143

86

9

11

480

193

145

169

101

10

12

500

229

229

229

137

12

13

520

342

289

315

189

14

0x01 graphic

ΔN = U2 - U1

Na wykresie widać trzy obszary charakterystyki. W obszarze niskich napięć licznik rejestruje jedynie cząstki o najwyższej energii w obszarze środkowym - plateau - wszystkie przeszywające go cząstki, natomiast w zakresie wysokich napięć licznik rejestruje każdą cząstkę dwu- i więcej-krotnie. Do najbardziej wiarygodnych pomiarów nadaje się więc obszar o nazwie plateau.

Z wykresu można odczytać długość plateau i odpowiadający mu przyrost zliczeń Δ N oraz liczbę zliczeń Np. dla środka plateau. W naszym wypadku wielkości te wynoszą odpowiednio:

ΔN = 8

U = 380 V

Np. = 61

Z tych danych można obliczyć nachylenie plateau wyrażające względny przyrost liczby zliczeń w prostoliniowym obszarze charakterystyki przypadający na 100V. (ΔU = 100V)

Nachylenie plateau:

ΔN . 100 %

Np

ΔU

100

Nachylenie plateau = 13,114754 ≈ 13,1

Przykładowe obliczenia:

obliczenia dla 6 serii pomiarów:

U = 380V

n1 = 109 imp./100 s

n2 = 94 imp./100 s

nśr = (109 . 94) : 2 = 101,5 imp./100 s

N = nśr . 0,6 = 61 imp./min.

ΔN = √N = 8 imp./min.

Rachunek błędów i wnioski:

Pojedyncze pomiary odstające od innych najlepiej widać na wykresie. Trochę pomogła tu średnia wyciągana z dwóch pomiarów, choć najlepszym sposobem uniknięcia tych błędów byłoby zapewne kilkakrotne powtórzenie wątpliwych pomiarów - niestety wymaga to dużego nakładu czasowego.

Przeprowadzone doświadczenie miało na celu zbadanie charakterystyki licznika Geigera-Millera. Przebieg charakterystyki licznika w obszarze plateau - nie jest płaski, ale zbliżony do płaskiego. Oczywiście kwestia odczytu zakresu plateau oraz wartości pośredniej Np. jest kwestią subiektywną, jednak wartości, jakie zostały przyjęte, są chyba odpowiednie.

Zakres plateau charakterystyki badanego licznika zawiera się w granicach 340-440 V, natomiast nachylenie plateau wynosi 13,1.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćwicz. 71, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Laborki z fizyki, moje laborki
Ćwicz. 72, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Laborki z fizyki, moje laborki
Ćwicz. 24A, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Laborki z fizyki, moje laborki
Ćwiczenie 52, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwicz. 71, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Laborki z fizyki, moje laborki
LEPK, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Labolatorium Fizyki, Stokes 7
Tab 65, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwiczenie 71, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwiczenie 23, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwiczenie 63, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwiczenie 68, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
FIZA S 1, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, FIZA
PFEPP 2004 nr 1, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Fizyka (PFEPP) - wykład
fizyka (2), Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka
Poziom Fermiego Oddzialywannie z promieniowan i REKOMB, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Fiz
Ćwiczenie 65, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
Ćwiczenie 51, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium
cos co ratuje zycie na geodezji xD, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA
Ćwiczenie 21, Studia, 1 rok, od Magdy, FIZYKA, Fizyka, Labolatorium

więcej podobnych podstron