1903 - geny występują w chronomemach
W mitozie w anafazie całkowite oddzielenie chromosomów, a w I mejozie - nie. Chromosomy w mejozie utrzymują się centromerami.
Przy przejściu do anafazy, a potem interkinezy cyklina B ulega degradacji pod wpływem ubikwitynacji i kompleks p34cdc2-cyklina B ulega rozpadowi - w oocytach.
Kohezja powstaje w czasie replikacji DNA. Białko Scc1 zamienia się na Rec8, a Scc3 na Rec11, czyli kohezyny mitotyczne zamieniają się na mejotyczne. Kiedy sekuryna oddzieli się od separazy, następuje przerwanie pierścienia.
Doświadczenie Nasmytha
Do genomu wstawiony został konstrukt zawierający fragment peptydowy rozcinany przez bakteryjną proteazę TEV.
Konstrukt zastąpił gen kodujący białko Smc1.
W efekcie obrączka kohezyjna została rozcięta przez proteazę TEV i białka obrączki zostały całkowicie oddzielone od DNA.
Faza S premejotyczna jest dłuższa od premitotycznej.
Czasami zupełnie spontanicznie, zwłaszcza w fazie G2, powstają uszkodzenia DNA. W naprawianiu (?) bierze udział białko Rad51 - punkt kontrolny G2 (?). W mejozie żeby wprowadzić rekombinację trzeba naciąć chromatydy w sposób nieprzypadkowy. Nacinanie chromatyd powoduje dimeryczne białko Spo11 wykryte w 1997. Transestryfikacja - grupa OH- wypycha grupę fosforanową (?) i następuje wycięcie części nici, która może być skierowana w kierunku drugiej chromatydy. Po replikacja następuje ligacja, czyli połączenie zreplikowanych odcinków.
Afidikolina - inhibitor polimerazy alfa - powoduje pulweryzację (rozpad) chromosomów Tetrahymeny, bo nie następuje crossing-over (?).
Powstawanie u roślin wyższych poliploidii.
Bardzo łatwo jest wywołać poliploidię u roślin wyższych. Jeśli podda się je działaniu kolchicyny, zlikwidowane zostaje wrzeciono podziałowe i tworzy się poliploidia. Po podziale chromosomy dekondensują i potem znowu replikują. U hybryd podczas mejozy tworzą się poliwalenty, które są w tłoku i nie dzielą się równo, więc roślina jest bezpłodna (chromosomy się nie rozpoznają - nazywane są homeologiczne). Po podlaniu kolchicyną stają się płodne, bo przywraca ona funkcjonalną diploidię.
Komórki roślinne nie mają punktu kontrolnego wrzeciona podziałowego.