Teorie pochodzenia Galla:
1. pochodził on z Francji, lub Węgier. Za pierwszą przemawia jego wykształcenie, swoboda pisania, jego zorientowanie w sprawach ówczesnego świata. został on najprawdopodobniej sprowadzony z Węgier, z klasztoru Somogyvar, przychylność w kronice do Węgierskich władców.
2. Teza włoska, która dowodzi że Anonim pochodził z Włoch (Wenecji). autor kroniki daje podstawy do takiego punktu widzenia opisujac ze zdumiewającą znajomością południowe krainy Słowiańszczyzny - znajomości tamtych terenów. Szczególnie ważne jest w tym wypadku wymienienie Istrii, ponieważ tam znajdowały się rozlegle posiadłości ziemskie należące do Weneckich dostojników kościelnych i poszczególnych rodów z tego miasta. świadczy także formuła dokumentowa HUMILLIME DEVOTIONIS OBSEQUIUM, użyta w liście do opata klasztoru św. Idziego, w identycznej formie użyta tylko przez kardynała Piotra Damianiego. Z nim łączy Galla fakt że tylko oni posługiwali się trocheicznym jedenastozgłoskowcem.
3. pochodzenie z nadmorskiej miejscowości- bliskie problemy ludzi morza. Pierwsza taka wzmianka znajduje się w liście do kanclerza Michała, gdzie Anonim porównuje pracę kronikarza do wypłynięcia w kruchej łódce na niezmierzony ocean, opis ten uderza realizmem i znawstwem żeglugi. Druga to porównanie taktyki rycerzy czeskich do postępowania potwora morskiego i trzecia to słynna pieśń rycerzy Bolesława Krzywoustego po szturmie Kołobrzegu w której można dosłyszeć się tęsknoty za morzem i zniecierpliwienia mnicha.
4. Pogląd o pochodzeniu Galla z Wenecji jest obecny od wielu lat w polskiej historiografii. Przełomowym momentem w badaniach na ten temat była praca Danuty Borawskiej pt. „Gallus Anonim czy Italikus Anonim”. W pracy tej autorka zwróciła uwagę na dzieło historiografii weneckiej autorstwa Mnicha z Lido, opisującą wyprawę floty weneckiej do ziemi świętej. Na jej podstawie wysunęła szereg podobieństw, jak mni. spisanie obu tekstów za pomocą rymu zgłoskowego, odezwań odautorskich kronikarzy zachęcających jego samego do dalszej pracy. Przytoczyła również 9 cytatów z Translacji, których odpowiedniki znajdujemy w Kronice. Według Danuty Borawskiej świadczą one o napisaniu obu dzieł przez jednego autora, lub przynajmniej jeśli Gall i Mnich z Lido to nie ta sama osoba, o tym że pochodzili obaj z wąskiego kręgu pisarzy.
Marian Plezia natomiast podsumowując te dwa dzieła, zauważył że oba napisane są charakterystycznym rymem dwuzgłoskowym, który nie występuje w żadnych innych dziełach.
Uderza podobieństwo wielu fraz, słów i fragmentów tekstu zawartych w obu utworach. Np. w Kronice autor zwraca się do królów Polski bezpośrednią formą `ty', również w Translacji, występuje ta sama forma w stosunku do świętych, i w obu przypadkach autorzy wydają bohaterom polecenia. Identyczne jest również określanie tymi samymi epitetami Bolesława Chrobrego i św. Mikołaja.
Kolejnym istotnym elementem który przemawia za tym iż Gall i Mnich z Lido to jedna osoba jest zastosowanie przez obu tzw. Punktu kluczowego, od którego wyrasta treść całego utworu. W Kronice Polskiej jest to modlitwa opata Odolina do św. Idziego, bez której nie doszło by do narodzin Bolesława Krzywoustego, w Translacji natomiast jest to modlitwa biskupa Henryka do św. Mikołaja, dzięki której wenecjanie odnajdują święte relikwie i przynoszą chwałę Wenecji. W obu przypadkach pomysł wykorzystania punktu kluczowego został zrealizowany za pomocą tych samych słów, nie odnajdowanych w innych tekstach łacińskich.