Pierwsza Pomoc

OPARZENIA

Postępowanie polega na:

• I°- 1. oparzone miejsce należy natychmiast schładzać zimną wodą przez 15-20 minut

2. nie należy stosować spirytusu, tłuszczu

3. można podać aspirynę lub naproksen
   

• II° i III° - postępowanie podobne jak w w oparzeniu I°;

Dodatkowo nakładamy sterylny opatrunek (gaza) na oparzone miejsce

Nie należy nakłuwać, przecinać samodzielnie pęcherzy

Jeżeli oparzenie obejmuje staw - należy go unieruchomić

Postępowanie przy oparzeniach termicznych

1. jak najszybciej schłodzić oparzone miejsce,

2. w trakcie schładzania usunąć odzież poprzez rozcięcie,

3. w trakcie schładzania usunąć pierścionki, kolczyki, itp.,

4. po zakończeniu schładzania rany oparzeniowe osłonić opatrunkiem jałowym lub hydrożelowym, schładzającym,

5. w miarę możliwości unieruchomić i unieść oparzoną część ciała,

6. w przypadku stwierdzenia objawów wstrząsu - blada spocona skóra, szybkie tętno, pobudzenie psychoruchowe - należy poszkodowanego ułożyć w pozycji na wznak z uniesionymi kończynami dolnymi,

7. zapewnić komfort cieplny,

8. oparzonego należy chronić przed urazami wtórnymi

9. w cięższych przypadkach (rozległe oparzenie, objawy wstrząsu) natychmiast powiadomić pogotowie ratunkowe.

W żadnym wypadku nie wolno:

• odrywać przylgniętej do rany odzieży,

• przekłuwać pęcherzy,

• dotykać rany oparzeniowej,

• smarować oparzonej skóry maściami, kremami, tłuszczami, piankami, białkiem jaja kurzego, ani alkoholem,

• przy oparzeniach wewnętrznych i rozległych oparzeniach zewnętrznych podawać doustnie płynów lub pokarmów,

W przypadkach kiedy:

• oparzenie obejmuje dłonie, stopy, krocze, większe powierzchnie twarzy, oczu

• oparzenie dotyczy małego dziecka lub starca <2rż oraz >70rż

• istnieje podejrzenie oparzenia wziewnego (oparzenie dróg oddechowych)

• przyczyną było oparzenie elektryczne (porażenie prądem)

• chory prawdopodobnie nie będzie przestrzegał zaleceń lekarskich

• istnieje podejrzenie, że rana nie zagoi się samoistnie w przeciągu 3 tyg.

zawsze konieczna jest hospitalizacja szpitalne, które obejmuje:

• podawanie płynów dożylnie (sól fizjologiczna) w celu nawodnienia pacjenta, uzupełnianie niedoborów białka, wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych

• leczenie przeciwbólowe

• leczenie antybiotykami

• leczenie chirurgiczne miejsca oparzonego - oczyszczenie rany z zanieczyszczeń np. resztek odzieży, wycięcie tkanek martwiczych (nie opracowane chirurgicznie oparzenie grozi rozwojem grożnego powikłania jakim jest zakażenie), zastosowanie opatrunku.

---