Promocja Zdrowia
Wykład 5
16.03.09r.

Kształtowanie zachowań zdrowotnych c.d.

Teoria społeczno-poznawcza:

1. Zachowanie jest funkcją:
   - wzmocnienie w połączeniu z
   - subiektywną wartością wyniku i
   - subiektywnym oczekiwaniem, że określone działanie pozwoli na uzyskanie określonego rezultatu.

2. Wzmocnienie osiągane jest:
   - bezpośrednio (nauczający),
   - zastępczo (obserwacja innych),
   - przez samokontrolę (obserwacja siebie).

3. Cechy wymagane w procesie edukacji:
   - zdolność do zachowania się (czy wie na czym polega?)
   - nadzieja
   - przewidywanie (czy przewiduje określonych rezultatów?)
   - oczekiwanie (czy oczekiwane wartości są zgodne z rezultatami?)
   - samokontrola (monitoring - czy prowadzi?)
   - samo skuteczność (czy ma poczucie kompetencji?)
   Przewidywana samo skuteczność zależy od:
   - mistrzostwa w zadaniu,
   - obserwacji innych osób,
   - słownej perswazji,
   - pobudzenia emocjonalnego.
   - radzenie sobie z trudnościami emocjonalnymi (czy potrafi eliminować lęk?)
   - wzajemni determinizm (człowiek - zachowanie - otoczenie) (czy potrafi oddziaływać na swoje otoczenie?)

Teorie wyjaśniające zmiany społeczności i działania społeczności dla zdrowia

• Rozwój miejscowości

• Model społecznego planowania

• Model społecznego działania

Przesłanki dotyczące organizowania społeczności lokalnych:

• Społeczności mogą rozwijać swoje zdolności do rozwiązywania własnych problemów,

• Ludzie chcą zmian i mogą dokonywać zmian

• Ludzie powinni brać udział w przeprowadzaniu zmian,

• Zmiany wprowadzone przez społeczność są cenniejsze i trwalsze od tych, które zostały narzucone,

• Korzystniejsze jest podejście całościowe od wycinkowego, zorientowanego na jeden aspekt,

• Konieczna jest wzajemna współpraca, stąd społeczności powinny się uczyć współpracy,

• W celu uporania się ze swoimi problemami społeczności podobnie jak i pojedynczy ludzie potrzebują pomocy.

Rozwój miejscowości
Model nastawiony na zmianę społeczności w następstwie rozległej samopomocy jej uczestników.

Model społecznego planowania
Model nastawiony na rozwiązywanie problemów poprzez różne poziomy uczestnictwa społeczności, hierarchizację i zaangażowanie niezależnych planistów.

Model społecznego działania

• Model polega na organizowaniu pokrzywdzonego segmentu populacji

• Przydatny w rozwiązywaniu problemów dotyczących walki o równe uprawnienie, prawa obywatelskie,

• W promocji zdrowia wykorzystywany w walce o prawa:
  - osób chorych.
  - starych,
  - niepełnosprawnych,
  - bezrobotnych.

Model „organizacja społeczności”
Model, w którym pojedyncze osoby, grupy i organizacje angażują się w zaplanowaną akcję rozwiązywania społecznych problemów.

Stosowany w procesie wdrażania programów edukacyjnych, rozwiązywania specyficznych problemów wybranych grup społecznych.

Etapy modelu:
- rozpoznanie problemu,
- wchodzenie w społeczność,
- organizowanie ludzi,
- identyfikacja specyficznych problemów,
- określenie priorytetów i ustalenie celów.

1. Rozpoznanie problemu:
   Osoba, grupa, organizacja pochodząca z zewnątrz lub wewnątrz społeczności stwierdza istnienie problemu i chce go rozwiązać.

2. Wchodzenie w społeczność:
   - rozpoczęcie negocjacji z liderami (edukacji, biznesu, rodzicami, duchownymi), kreatorami polityki społecznej na danym terenie,
   - nawiązanie współpracy ze specyficznymi organizacjami (opieka zdrowotna, szkoła).
   - ocena, czy problem był wcześnie rozwiązywany, jak był skutek wcześniej podejmowanych działań.

3. Organizowanie ludzi
   
   
   
   
   
   
   
   

1

---