Narracja

Wysokoczuła taśma - głębia ostrości i wielopłaszczyznowe ujęcie. Dzięki temu możliwa była narracja syntetyczna charakteryzująca się dużym zaufaniem dla widza

Orson Welles, Obywatel Kane (1941)

Od końca lat 20stych stosowano jednoplanową inscenizację. W ramach jednego ujęcia mogło dziać się jednocześnie kilka istotnych sytuacji (stosowano redundancję).

Figury stylistyczne narracji filmowej:

(przejęły swoje nazwy z teorii literatury, mają także podobną konstrukcję)

1. Powtórzenie

Obraz lub układ obrazów zostaje powtórzony. Często służy to znaczeniu symbolicznemu.

2. Refren

Wielokrotne, rytmiczne powtórzenie w podobnych odcinkach czasu. Pełni funkcje rytmizacyjne.

3. Synekdocha

Część zamiast całości, np. pokazanie wieży Eiffla, co oznacza Paryż.

4. Antyteza

Zestawienie przeciwieństw, np.

• charakterze plastycznym (wizualnym) - pokazanie zimy i lata

• charakterze plastyczno - muzycznym - pokazanie ślubu + muzyka marsza żałobnego.

• Eufemizm

Złagodzenie - stosowano je wtedy, gdy nie chciano pokazywać na ekranie czegoś, co mogłoby być zbyt szokujące. Dawniej forma ta była częściej stosowana (często dotyczyło to scen intymnych i brutalnych)

6. Elipsa

Często łączy się z eufemizmem. To pominięcie pewnych elementów filmu (np. widzimy jak ktoś wyjeżdża do pracy, a za chwile widzimy go już w biurze). Czasami w filmie trudno jest odróżnić elipsę o eufemizmu (zlewają się).

7. Metonimia

Zamiennia. Ma na calu zastąpienie jednego elementu innym elementem pozostającym z nim w uchwytnej zależności. Np. Pokazanie zdejmowania butów w sypialni (zbliżenie na buty) zastępuje pokazanie aktu seksualnego.

8. Hiperbola

Przesadnia. W latach 90tych nastąpiła m.in. hiperbolizacja przemocy w filmie.

gore / smuff-movie - to filmy zakazane od lat 70tych. Były to filmy początkowo filmy dokumentalne (świr zabijał przed kamerą człowieka i potem to rozpowszechniał). Później były to też filmy fabularne.

9. Peryfraza

Omówienie. Trudno czasem w filmie odróżnić peryfrazę od metonimii. Dotyczy ona czasami emocji, mówienia o uczuciach (stosowanie filmowego ekwiwalentu uczuć). Przyjmuje funkcję bezpośrednią - zamiast cos pokazać słyszymy omówienie tego.

10. Metafora

Metafora filmowa często myli się z symbolem. Zestawiane s tutaj dwa obrazy, które dzięki temu zestawieniu tworzą nowe znaczenie, a którego pojedynczo nie posiada żaden z nich.

11. Symbol

Prezentowany obraz zyskuje nowe znaczenie (znaczenie naddane), ale bez zestawiania dwóch obrazów.

12. Parabola (przypowieść)

To rozbudowany do roli narracyjnej symbol. Z reguły to jakaś prosta opowieść, która zyskuje dodatkowe znaczenie.

Gatunek filmowy

(Genologia filmu)

Początkowo przypisywano filmowi cechę ścisłego pokrewieństwa z literaturą. Teoria filmu zaczęła rodzić się już w latach 30stych XX wieku, ale w Polsce rozwój filmoznawstwa rozpoczął się ok. 1966 roku. W wielu dziedzinach początkowo sięgano do teorii literatury. Podobnie więc jak w literaturze możemy podzielić film na gatunki i rodzaje literackie.

Rodzaje filmowe	Gatunki filmowe
Film fabularny	komedia:	pomyłek
				sytuacyjna
				romantyczna
				czarna komedia
				slapstick
		western
		przygodowy
		historyczny
		płaszcza i szpady
		melodramat
		romans
		film grozy (horror)
		sensacyjny
		musical
		dramat
		wojenny
		familijny
		fantasy
	szpiegowski
	gangsterski
	kryminalny
	kostiumowy
	film gangsterski
	psychologiczny
	science-fiction
	thriller:	satanistyczny
			wampiryczny
Film dokumentalny		niefikcjonalny:	oświatowy:	dydaktyczny
						popularno-naukowy:	przyrodniczy
								podróżniczy
				naukowy
				audiowizualny
				dokument czysty
				transmisja telewizyjna
				reportaż
				migawka
				kreowany (esej)
	Film animowany	wycinankowe
		plastelinowe
		rysunkowe
		lalkowe
		animacje 3D
		nonkamerowe

Tworzenie gatunków filmowych:

1. Przejęcie z literatury lub teatru.

np. music hall  z teatru

musical 

dramat  z literatury

komedia 

2. Sposoby czysto filmowe.

W pewnym momencie zaczęto powielanie czegoś, co już się przyjęło (nowa wersja tej samej historii). Dzięki temu w świadomości reżyserów i odbiorców zaczęła powstawać myśl o gatunku (zaczęły się utrwalać pewne cechy). Najpierw były filmy, a na ich podstawie tworzyły się gatunki!

! Gatunki, podobnie jak mity, są dziełem zbiorowości, nie ma autora indywidualnego.

Gatunki dużo mówią o zbiorowości, która je wytworzyła. To sprzężenie zwrotne między filmem, a odbiorcą.

Andrew Tudor. Relacje:




Gatunki są elementami komunikacji międzyludzkiej.

---