Psychologia kliniczna

Wprowadzenie

Psychologia - nie ocenia tylko mówi jak jest. Zastanawiamy się co doprowadziło do takiego stanu, jakie są tego przyczyny, do czego może doprowadzić, jakie są skutki.

Psychologia bada zarówno i psychikę i zachowania człowieka - to jest przedmiotem każdej psychologii.

Psychika czyli to co wewnątrz: czyli procesy psychiczne

•spostrzeżenia

•uwaga

•mowa

•myślenie

•inteligencja

•ludzka motywacja

•temperament

•pamięć

Zachowanie- wynika z procesów psychicznych, na które wpływają także czynniki sytuacyjne(zewnętrzne)

Psychologia ogólna- bada człowieka w sytuacjach laboratoryjnych(mowa, uwaga itp.)

Psychologia społeczna- bada wpływ czynników sytuacyjnych na zachowanie człowieka.

Psychologia kliniczna- bada i procesy i zachowania w aspekcie patologii oraz w kontekście zaburzeń.

Psychologia kliniczna (Helena Sęk)- jest dziedziną psychologii zajmującą się:

1)opisem i wyjaśnieniem zdrowych i zaburzonych form zachowania przezywania i funkcjonowania somatywnego

2)określeniem ich przyczyn

3) oraz wypełnieniem zadań praktycznych ,polegających na diagnozie i leczeniu

Ad1.

•objawy pacjenta czyli np.- skarżą się na zdrowie psychiczne lub fizyczne maja problemy z boleściami które nie mają podłoża biologicznego. Tacy ludzie są nerwowi, stresują się, mogą cechować ich jakieś leki. Czują dyskomfort, nie są spostrzegawczy.

- próba wyjaśniania może dotyczyć objawów oraz problemów psychologicznych(lub tego i tego)

•w tym etapie najpierw wysłuchuje się pacjenta, później opisuje problem z jakim mamy doczynienia(definiujemy jaki pacjent wniósł nam materiał do opisu), obserwuje funkcjonowanie somatyczne- funkcje cielesne, ponieważ psychika wpływa na ciało. (psyche - some)

Ad2.

•określenie przyczyn - odkrycie mechanizmów psychologicznych, psychopatologicznych

Ad3.

•zadania praktyczne - (proces diagnostyczny- proces terapeutyczny - terapia)

Cechy człowieka zdrowego psychicznie(Michalska)

-przystosowanie się do środowiska społecznego

- dojrzałość psychiczna i prawidłowy rozwój psychiczny

- poczucie zadowolenia i szczescia

-brak konfliktów, napiec i niepokoju

-równowaga i integracja funkcji psychicznych

Rozenhan Seligman- cechy człowieka zaburzinego( cierpienie jest tu wszechobecne)

Cechy anormalności

•trudności w przystosowaniu

•nieracjonalność i dziwaczność w urojeniach, zaburzenia myslenia, absurdalne przekonania

•nieprzewidywalnopsci, utrata kontroli

*przewidywalność- opiera się na starości zachowania ludzie w czasie

•wyrazistośc i niekoniecznie lojalnośc(wyraziste jest to co jest rzadkie)

• narusznie ideałów i norm społecznych

•dyskomfort obserwatora

Przyczyna psychologiczna- lecznie psychoterapeutyczne

Przyczyna biologiczna- leczenie farmakologiczne, ponieważ leki zmieniają procesy mózgowe

Model biologiczny w powstawaniu zaburzeń psychicznych:

Wg modelu biomedycznego zaburzenia psychiczne SA chorobami ciała- mają charakter biologiczny. Są spowodowane czynnikami natury biologicznej.

Czynniki mogące wpływać za zaburzenia

•czynnik genetyczny - np. schizofrenia (przeprowadza się badania bliźniaków jednojajowych i dwujajowych, w wypadku jednojajowych ok. 50% możliwości a dwujajowych ok 25% ( nie zawsze tak jest)

•czynnik organiczości!!!! - uważa się że mikrouszkodzenia mózgu predysponują do zaburzeń psychicznych.

•czynnik biologiczny- zaburzenia biochemiczne w mózgu(chyba)!!!!!!

Psychoanaliza

Powstawanie zaburzen psychicznych: Lańcuch zdarzen: konflikt wewnętrzn7 lek mechanizm obronny zaburzenia psychiczne

1. Osobowość- to dynamiczna organizacja w obrębie indywidualnych, systemów psychicznych, które determinują unikalne przystosowanie się jednostki do środowiska

Allport( nie obowiązkowe)

Strelau- wg niego osobowość - to zespół względnie stałych cech psychicznych jednostki kształtującej się w toku interakcji między jednostką a jej społecznym otoczeniem, decydujący o stałości i międzysytuacyjnej spójności zachowań. To jej wewnętrzna organizacja mechanizmów poznawczych emocjonalnych i motywacyjnych i takich jak obraz samego siebie, potrzeby, postawy i przekonania, kto decyduje, o poczuciu własnej tożsamości, kontroli własnych impulsów, wyborze celów i programów działań oraz ustosunkowaniu się do świata.

Na własne ja składa się tzw. Wielka piątka: - osobowość wyznacza 5 czynników:

-neurotyczność- jak radzimy sobie w sytuacjach trudnych, wysoka neurotyczność to duże poczucie winy, takie osoby mają trudność w odnajdywaniu się w nowych warunkach, niska neurotyczność -niski lęk, wyższa samoocena, szybsze przystosowanie się do nowych miejsc.

• Lęk

• Przygnębienie

• Poczucie winy

• Niska samoocena

• Napięcie

-ekstrawersja lub introwersja

• Ekstrawersja- nastawienie człowieka na zewnątrz, duża potrzeba działania, łatwość w nawiązywaniu kontaktów, towarzyskość, poszukuje nowych wrażeń, poszukuje adrenaliny.

• Introwersja- nastawienie człowieka do wewnątrz, zamknięty w sobie, zakłopotany, trudność w nawiązywaniu kontaktów.

-otwartość- decyduje o gotowości przyjmowania nowych doświadczeń, idei, do tworzenia czegoś nowego.

-ugodowość-ma znaczenie w relacjach społecznych z drugimi osobami, wysoka ugodowość- wyraża się zaufaniem do innych, prostolijnością, skłonnością do ustępowania i poświęcania, osoba przewidywalna i życzliwa, aura bezpieczeństwa, dobrze współpracuje a nie manipuluje. Niska- manipulujesz, nie obdarzasz zaufaniem

-sumienność- pozwala prognozować aktywność zadowolą, studencką, uczniowską i naukową.

Mechanizm obronny- to zazwyczaj nieświadome formy zachowań, które mają umożliwić, dostosowanie się do sytuacji budzącej poczucie winy, lęki bądź zagrażającej obniżeniem własnej wartości danej osoby. Cele:

-mechanizmy, które stosujemy fałszują i zniekształcają rzeczywistości.

-oddziałowują nieświadomie.

Do bardzo znanych i stosowanych mechanizmów należą wypieranie, tłumienie, resocjalizacja, progresja, sublimacja, fiksacja i regresja.

• Racjonalizacja- szukanie przez osobą racjonalnych uzasadnień do działań, które powstały w oparciu o motywy, nieaprobowane, przez środowisko społeczne. Usprawiedliwianie się przed samym sobą i przez innymi.np( zona zabiera dzieci od męża, do nowego środowiska, w którym nie umie się odnaleźć., Przerywamy studia a rodzina tego nie toleruje, ale my wmawiamy sobie ze tak będzie lepiej.

• Wypieranie- polega na usuwaniu i niedopuszczaniu do świadomości myśli, które wywołują lęk lub tez nie pokój.

• Projekcja-(rzutowanie) polega na przypisywaniu innym ludziom tych cech i właściwości, których jednostka nie akceptuje u samych siebie.

• Reakcja upozorowana- mechanizm polegający na wytwarzaniu postawy przeciwnej w stosunku do rzeczywistych uczuć osoby względem osoby np. praca, nienawidzę osoby, ale jestem uprzejma.

• Fiksacja- jest to utrwalenie się pewnych form zachowania motywacji postaw charakterystycznych dla wcześniejszej fazy rozwoju, ponieważ przejście na następny etap rozwoju związane jest z pewnym niepokojem.

• Regresja- powrót- wycofanie, do form zachowania się charakterystyczny dla wcześniejszych faz rozwojowych

• Sublimacja- skierowanie popędu do instynktu z pierwotnych biologicznych i społecznych celów na zachowania społecznie akceptowane.

• Tłumienie- niedopuszczanie do myśli tego problemu, który się pojawił.

Psychoanaliza Froida- pierwsza ogólna teoria zachowania do podbudowania, opiera się na założeniach ze prawdziwą ludzką rzeczywistością jest podświadomość ( nieswiaodmość) porównanie do góry lodowej( to, co na górze to świadomość, na dole nie świadomość).

Świadomość- stan czuwania, odbierania i przetwarzania informacji, zdawanie sobie sprawy z własnej tożsamości, (czyli kim jestem), sytuacji (gdzie jestem) jak również zrozumienie przynajmniej podstawowych własnych działań, (czyli co i dlaczego mam czynić)

Nieświadomość- jest to najgłębsza cześć psychiki w skład, której wchodzą najbardziej pierwotne popędy oraz pragnienia dążenia, nieakceptowane przez społeczeństwo i wypierane ze świadomości a mogące do niej wrócić w zmienionej postaci.

Osobowość w ujęciu Froida: (wg. Froida reakcje są częściowo świadome i częściowo nie)

-superego

-ego

-ID

• ID- wg psychoanaliz to energia psychiczna wywodząca się z popędów, która w sposób niekontrolowany wpływa na zachowanie człowieka., za najważniejszy popęd, Froid uważał popęd seksualny. Osobowość ta kieruje się najprostsza strukturą psychiki, zasadą przyjemności, pojawia się w momencie narodzin, składają się a nią: -Biologiczne popędy -jest głupie -nie rozsądne -nie modre - bardzo niecierpliwe, jest całkowicie nieświadome, nie potrafi przewidzieć konsekwencji zachowań, Gdyby nie było by innych struktur to na świecie był by chaos, każdy by robił to, co chce. (libido - na tym skupia się psychoanaliza, zasada przyjemności))

• Ego- wg Froida jest to świadoma cześć aparatu psychicznego, znajdująca się pod wpływem Id( popędy) i super ego( zasady).Osobowość ta kieruje się zasadą rzeczywistości, kształtuje się po urodzeniu na podstawie kontaktu z rzeczywistością, kształtuje się przez całe życie, poprzez nabywanie mądrości życiowej. Kierują się: zasadą realizmu-racjonalizmu. Dużą rolę odgrywa spryt życiowy, przewidywalność, ego nie jest do końca moralne, kieruje się zasadami, hierarchizuje nasze popędy, podpowiada, co można zrobić a czego nie. Dobiera odpowiednie obiekty do zaspokojenia swoich popędów.(wiedza o soboie i świcie nawywane w ciągu życia)(im wieksza wiedza o sobie tym ego silniejsze) zasada realnosci

• Super ego- antagonistyczna struktura względem ID. Składa się z uwęwnętrznionych norm przyjętych na drodze identyfikacji od osób znaczących. Powstaje w procesie socjalizacji na zasadzie dezaprobaty(karanie) lub aprobaty (nagradzanie) społecznej w odniesieniu do dążeń o zachowań w okresie dzieciństwa. Osobowość ta kształtuje poprzez zakazy, normy, wzorce, wartości, ideały, powinności przykazywania(trzeba, należy, musisz, powinneś, nie wolno). Super ego jest świadome swoich działań i tego, co zrobił dobrze a co źle. Struktury: sumienie, poczucie winy, „ja” idealne-, na które składają się identyfikacje z otoczeniem realnym.(sumienie i idee człowieka co wolno a co nie)

Koncepcja człowieka:

-podkreśla dynamikę, ze cos w nas ciągle ściera jak walka

- z koncepcji wynika ze każdy człowiek jest po części zwierzęciem, po części rozumny i po części moralny

-postępowanie człowieka jest rezultatem wypadkowej siły ID i superego, regulowanych przez ego, które pełni funkcję dyspozytora dowolnych działań

-jeżeli pomiędzy omawiającaymi strukturami panuje funkcjonalna równowaga człowieka to osiąga dojrzałości

- w wyniku zbyt silnego zagrażającego dla ego nacisku sił ID i super ego zostają uruchomione mechanizmy obronne Ego, które są zafałszowaniem prawdy o sobie.

Fazy rozwoju psychoseksualnego wg. Froida

Faza oralna- (orls-usta) przypada na pierwszy rok życia dziecka, wszelka przyjemność dziecka dotyczy jego ust (ssanie, dotykanie przedmiotów ustami), największym źródłem przyjemności uzyskiwanej w tym wieku za pośrednictwem ust jest jedzenie, obiektem wszelkich pragnień także seksualnych jest matka, może pojawić się przeżycie trwałe determinujące procesy psychiczne dziecka, związane z zaprzestaniem karmienia piersią ( pierś matki jest obiektem, który daje zaspokojenie popędu, w psychice niespełniony popęd strefy ust ma związek z całą reszta życia ( ssanie kciuka, palnie papierosów, cygar, manipulowanie ust palcami lub gryzienie pióra czy ołówka, obgryzanie paznokci.

Faza analna- (anus-odbyt) - faza ta przypada na 2 i 3 okres życia dziecka, Jest okresem treningu toaletowego, późniejsze zachowanie dziecka wobec swego ciała jest wyznaczane przez sposób reagowania dorosłych (negatywne reakcje, gdy dziecko nie zdąży z potrzebą fizjologiczną: używanie pojęć typu zły, brudny, niechlujny, niewłaściwy. Bardzo ważne jest rozważne wprowadzenie treningu czystości, nie wolno robić tego zbyt wcześnie ani zbyt ostro. Jeśli rodzice są w swych metodach bardzo rygorystyczni i surowi to dziecko może powstrzymywać się od wypróżnienia i stać się skłonne do zaparć i jeśli ten sposób reagowania się zgeneralizuje na inne rodzaje zachowań to u dziecka ukształtuje się tzw. Charakter retencyjny- cechuje się on silną skłonnością do zatrzymywania, zarówno swych myśli jak i rzeczy. Dziecko stanie się uparte i skąpe.

Faza falliczna- (phallus- członek) faza ta przypada na 5 rok życia dziecka. Dziecko odkrywa swoje genitalna dotyka je manipuluje nimi i czerpie z tego przyejmnosc (problem masturbacji). Ważne są prawidłowe spokojnie reakcje rodziców, każde pojawiające się w tym czasie zachowanie matki i ojca negatywnie oceniające działania dziecka, mogą działać na niego, traumatyzująco i być przyczyną powstawania głównych kompleksów, których wyzbycie się lub ich utrzymanie decyduje o życiu seksualnym człowieka dorosłego.

• Kompleks Edypa- charakterystyczny dla chłopców- istota króla Edypa tkwi w pozytywnym zainteresowaniu rodzicem płci przeciwnej a negatywnym zainteresowaniu rodzicem tej samej płci, chłopcy rozwijają nieświadomie uczucia seksualne( głównie hec przytulania się) miłości wobec matki, chłopiec chce posiąść swoją matkę i usunąć swego ojca, ojciec jest rywalem. Ojciec wczesnej dla chłopca był postacią pozytywną (identyfikacja płciowa)

• Kompleks Elektry - charakterystyczny dla dziewczynki - to duże zainteresowanie się ojcem. Dziewczynka zauważa różnice w budowie masy ciała ( chłopiec ma wystający narząd a ona go nie ma, u niej pozostało tylko wgłębienie) obwinia za stan swoją matkę, zmienia swój pierwotny obiekt miłości na ojca, dziewczynka chce posiąść swego ojca, usunąć matkę. W tym okresie dzieci są zazdrosne o rodziców płci przeciwnej i nie tolerują zachowań, form okazywania sobie uczyć przez matkę i ojca

• Komplesks kastracji-manipulowanie narządem płciowym, sprawują dziecku przyjemność pojawia się groźba kary za dotkanie genitaliów. Rodzi się lek przez kastracją, co powoduje przesunięcie zainteresowań seksualnych chłopców z penisa na matkę. Rezultatem tej zmiany jest zazdrość o ojca chłopców ogarnia chęć, gdy uświadamiają sobie ze ich pragnienia wiodą do konfliktu z ojcem. Chłopiec wypiera „seksualne” pożądania wobec matki i wrogość do ojca, zaczyna identyfikować się z ojcem. Zazdrość o penisa jest żeńskim odpowiednikiem leku kastracyjnego, u dziewczynki.

Faza latencji-(faza utajenia) przypada na 6-7 okres w życiu dziecka. W tej fazie dziecko jest względnie aseksualne, całą swoją uwagę koncentruje na opanowaniu sprawności społecznych, intelektualno -poznawczych. Jest to kilkuletni okres spokoju po którym siła libido znowu powoli wzrastać , aż do okresu dogrzewania, w którym wybucha bardzo gwałtownie. Freud tłumacz ten okres ciszy, kompleksem Edypa i lękiem przed kastracją, które skłaniają dzieci do porzucenia swoich eksperymentów seksualnych.

Faza genitalna- związana jest w okresem dojrzewania pod wypływem działania hormonów płciowych. Młodzi ludzie są w pełni świadomi, erotycznych stref swojego ciała. Libido zostaje skoncentrowane przede wszystkim na narządach płciowych i ich najbliższych okolicach.

Wg koncepcji psychoanalitycznej(psychodynamicznej) zachowanie ludzi zalezy od wewnętrznych sił dynamicznych zawanych popędami, potrzebami lub dążaniami. Popędy te są z reguły nieświadome, rodzą konflikty. Terapia to rozwiązywanie nieświadomych konfliktów.

Zagadnienia:

1. Cechy człowieka zdrowego psychicznie wg Michalskiej

1. Przystosowanie społeczne do środowiska społecznego

2. Dojrzałość psychiczna i prawidłowy rozwój psychiczny (jednostka powinna funkcjonować adekwatnie do swojego wieku)

3. Poczucia zadowolenia i szczęścia.

4. Brak konfliktów napięć niepokojów.

5. Równowaga, harmonia i integracja funkcji psychicznych.

2. Lęk a strach

Lęk-ogólna obawa przed zagrażającym niebezpieczeństwem, składnikiem poznawczym lęku

jest oczekiwanie bardziej rozproszonego i niejasnego zagrożenia

Strach-nieprzyjemne emocje wobec konkretnych niebezpiecznych przedmiotów, obiektów i

sytuacji, składnikiem pozawczym jest myśl, że istnieje wyraźne i konkretne

niebezpieczeństwo

Strach różni się od lęku tym,że obawę budzą konkretne przedmioty, podczas gdy lęk jest uczuciem ogólnej niepewności wobec nieokreślonego zagrożenia W strachu celujemy naszą reakcją w zagrażający nam bodziec, w lęku natomiast usilnie staramy się go odkryć,lecz mamy trudności z reagowaniem Jeżeli strach i lęk przeszkadzają w normalnym funkcjonowaniu to mówimy o zaburz, lękowych /słownik/

Nerwice

1. zaburzenia lękowe 2. zaburzenia somatoformiczne

LĘK : -zaburz.o formie somatycznej

-jest bezprzedmiotowy -z psychiki,występ.pod postacią

-bez jasnych granic somatyczną(z ciała)

(nieokreślony moment

początkowy i koniec)

-jest uporczywy, wszechogarniający

STRACH:

-uprzedmiotowiony, spostrzeganie

konkretnego niebezpieczeństwa, jest racjonalne)

-ograniczony w czasie (jest reakcją na konkretne wydarzenia ustaje gdy niebezpieczeństwo

znika)

-silny i krótkotrwały

3. Klasyfikacja zaburzeń lękowych

Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Zaburzeń ICD-10 I. organiczne zaburzenia psychiczne

II. zaburzenia spowodowane stosów, środków psychoaktywnych

3. schizofrenia i zaburz.urojeniowe

4. zaburz, afektywne (nastroju)

V. zaburz, nerwicowe, zw. ze stresem i pod postacią somatyczną

VI. zaburz, bechawioralne zw. z zaburz. Fizjologicznymi (odżywania, snu, dysf.seksualne)
VII zaburz, osobowości i zachowania dorosłych

VIII. upośledź, umysłowe

IX. zaburzenia rozwoju psychicznego

X. zaburz., zachow. I emocji rozpoczynające się w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

4. Fobie proste (specyficzne)

Fobie (zaburz. Fobijne) lęk przed ściśle określona, konkretną sytuacją w

fobie proste (specyficzne) uporczywy, długotrwały i niewspółmiernie silny strach dot.różnych obiektów(, np. zwierząt itp.) /słownik/ -chorób i uszkodzeń ciała (lęk przed gruźlicą, przed bakteriami itd.) -sił przyrody (przed burzą wodą itd.) - sytuacyjne (lot samolotem itd.) -f.miej sca( winda)

5. Agorofobia

agoro fobia (agora - rynek)-zaburz. lękowe charakteryzujące się strachem przed sytuacjami, z których nie można się wydostać ani uzyskać pomocy, zwłaszcza w napadzie paniki /słownik/(lęk przed przebywaniem w miejscach publicznych, lęk przed byciem pozostawionych samemu sobie, przed opuszczeniem domu)

. Osoba zazwyczaj boi się jazdy samochodem , spędzania wakacji w bardziej odludnym miejscu, znalezienia się w korku samochodowym.

6.Fobia społeczna

fobia społeczna (lęk przed ekspozycją społeczną)-strach przed określonymi syt.społecznymi, w których osoba czuje się poddawana szczegółowej obserwacji ze strony innych osób i obawia się,że zachowa się w kłopotliwy lub poniżający sposób /słownik/

zaburzenie lękowe z grupy zaburzeń nerwicowych, często mylone z nadmierną nieśmiałością w którym chory odczuwa lęk wobec wszystkich lub niektórych sytuacji społecznych[l]. Lęk dotyczący kontaktów z innymi ludźmi powoduje znaczne ograniczenia życiowe u osób z tym zaburzeniem. Fobia społeczna jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych

7. Zespól uogólnionego lęku i zespół paniki

chroniczna, nadmierna obawa związana z dużą liczbą zdarzeń czy znaczna aktywnością, pojawiająca się pomimo braku jakiegokolwiek szczególnego zagrożenia. Towarzyszą jej przynajmniej 3 z wymienionych objawów: wyczerpanie, zmęczenie, drażliwość, napięcie mięśni i zaburzenia snu/słownik

nasilony lek i niepokój doświadczany jest przez osobę przez większość dnia: połączony jest z 3 (lub więcej) spośród następujących objawów: bezradność lub poczucie osaczenia, szybkie męczenie się, trudności w logicznym myśleniu i koncentracji, drażliwość, napięcie mięśni, zaburzenia snu,. Trudności w radzeniu sobie z lękiem i niepokojem są źródłem złego samopoczucia oraz niewłaściwego funkcjonowania w życiu społ, zawód, lub innych ważnych obsz.życia.

i zespół paniki/napady paniki

występowanie powtarzających się i nieoczekiwanych ataków paniki, którym często towarzyszy intensywny lęk i ciągłe przewidywanie możliwości kolejnego ataku paniki /słownik/

Zespół lęku napadowego zwany też lękiem napadowym, zespołem paniki lub zespołem lęku panicznego - rodzaj zaburzenia lękowego, które objawia się występowaniem epizodów silnego strachu (przerażenia). Napady lęku zwykle występują niespodziewanie i nie są związane z realnym zagrożeniem lecz ze zbyt bujną wyobraźnią. Typową treścią obaw podczas napadu jest przekonanie, że za chwilę straci się życie, rozum lub przytomność. Większość napadów ma racjonalne podłoże - istnieje konkretny bodziec zagrażający (np. katastrofa samochodowa). Kiedy napady nie mają jasnego początku są nieprzewidywalne. Osoby cierpiące na zespół paniki są często przekonane, że zaraz umrą (bardzo silnie łomocze im serce, mają zaburzenia widzenia, uczucie duszenia się), sądzą zazwyczaj, że mają "atak serca". Rozpoznanie ustala się po kilku tego typu atakach, podczas których wyklucza się somatyczne przyczyny ich wystąpienia. Paniczny lęk może występować z różną częstotliwością, średnio ok. dwa razy w tygodniu i trwa 10-20 minut. Napadowi towarzyszą nieprzyjemne doznania somatyczne, trudności w rozumowaniu i poczucie nieuchronnej katastrofy kończące się ogólnym wyczerpaniem organizmu. Nasilony lęk zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia napadu paniki, zaś same napady mogą powodować długotrwały lęk antycypacyjny, powodowany obawą wystąpienia napadu. Często współwystępują z agorafobią która może być przyczynąjak również ich skutkiem

8. Zespół stresu pourazowego

zaburzenie stresowe pourazowe, - rodzaj zaburzenia lękowego będący efektem przeżycia

traumatycznego wydarzenia, które jest wciąż na nowo przeżywane, choć osoba unika

wspomnień skojarzonych z nim. Towarzyszą temu zaburzeniu utrzymujące się objawy

zwiększonego pobudzenia

Objawy:

-obojętność wobec świata

-przeżywanie urazu w snach, przebłyskach pamięci i we wspomnieniach

-objawy lęku i pobudzenia nie występujące przed urazem /słownik/

Zaburzenie lękowe spowodowane przez stres o dużej sile, powodujący kryzys psychiczny, przekraczający ludzkie przeżywanie (wojna, zgwałcenie, przebywanie w obozie koncentracyjnym). Jest to opóźniona lub przedłużona reakcja. Początek zaburzenia występuje po okresie latencji, który może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Przebieg ma charakter zmienny, ale w większości przypadków można oczekiwać ustąpienia objawów. Czynnikami predysponującymi mogą być zaburzenia osobowości (osobowość anankastyczna, osobowość asteniczna) lub wcześniejsze dekompensacje nerwicowe (nie są one konieczne dla jego wystąpienia).

U niektórych osób zaburzenie może utrzymywać się przez wiele lat i przejść w trwałą zmianę osobowości Trwała zmiana osobowości po katastrofach (po przeżyciu sytuacji ekstremalnej)).

9.Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (nerwica natręctw)

zaburzenia lękowe z dręczącymi, niepoddającymi się kontroli natrętnymi myślami (obsesje) i wykonywaniem na pozór pozbawionych sensu rytuałów (zachowania kompulsywne) /słownik/

Obsesje- są to natrętne myśli. Osoba ma przymus myślenia na jakiś temat. Kompulsje - natrętne czynności. Osoba ma wew. Przymus (presję) wykonywania określonych czynności np. rytuały sprawdzeniowe, czystościowe itp.)

10. Istota zaburzeń somatoformicznych. Histeria. Hipochondria.

Grupa zaburz.psychicznych w których

a)następuje upośledzenie czynności fizycznych nie mające wyjaśnienia fizjologicznego

b)istnieją dowody, że objawy fizyczne są spowodowane czynnikami psychicznymi

c)brak świadomej kontroli nad objawami fizycznymi

d)pacjent wykazuje obojętność wobec dolegliwości fizycznych. Należą do nich: konwersja,

zburzenia bólowe i zaburz. somatyzacyjne /słownik/

Zaburzenia psychiczne występ.pod postacią somatyczna(cielesna) (soma=cialo)

Histeria- wiąże się z występowaniem objawów świadczących o istnieniu choroby somatycznej przy braku jakiejkolwiek patologii organicznej dot.tych objawów /słownik/ (osoba najczęściej ma 1 objaw, histeryk przejawia obojętność w stosunku do objawów) - objawy ruchowe (pacjent ma porażone ręce, nogi itd.)

-objawy czuciowe (np. znieczulenie jakiejś części ciała lub np. nadwrażliwość jakiejś części ciała, głuchota histeryczna itp )

Hipochondria - uporczywe przekonanie o istniejącej lub zbliżającej się chorobie mimo braku

medycznego uzasadnienia /słownik/

(zgłasza obj. z ciała, a obawy z psychiki to że się martwi i boi.

11. Zaburzenia psychosomatyczne (rzeczywiste zaburz.ciała) - def.przykłady.

Zaburzenia i choroby ciała, na które powstanie i przebieg mają wpływ czynniki psychologiczne. Np.zawał serca ponieważ czynnik psychologiczny jest tu b.ważny

Model polietiologiczny -czyli jest wiele czynników sprawczych.

Ważny jest tutaj stres: -wzór zachowania „A"

są takie wzory, które predysponują do zachowania

-nadaktywni, pracoholicy, rywalizacja, napięcie, niecierpliwość, nieumiętność wypoczywania

pasywnego

-wzór zachowania „B"

(nieposiadanie wzorca typu wzorca „A" niepredysponuje do zachow.psychosomatycznych) -zachowująproporcje w aktywności, pracy, wypoczynku, cierpliwi

-wzór zachowania „C"

(predysponuje do chorób nowotworowych, tłumienie negatywnych emocji) -skłonność do zamartwiania się, smutku, branie nadmiernej odpowiedzialności na siebie

Psychoimmunologia (dział somatyki) - nauka która bada wpływ psychiki na funkcje ukł. odpornościowego.

Bodźce psychiczne stymulują ukł.odpomościowy na skutek czynników psych.,może nastąpoić spadek odporności i mo,żna zarazić się chorobą lub ja wywołać

12. Wzór zachowania A jako czynnik ryzyka chorób psychosomatycznych

- Ważny jest tutaj stres: -wzór zachowania „A"

są takie wzory, które predysponują do zachowania

-nadaktywni, pracoholicy, rywalizacja, napięcie, niecierpliwość, nieumiętność wypoczywania

Pasywnego

13. Pojęcie zaburzeń osobowości i ich klasyfikacja (3 grupy zaburzeń )

Zaburzenie osobowości to sztywny i trwały wzorzec myślenia przeżywania i zachowania, który jest nieprzystosowawczy.

a) wiązka A - są to zaburz.osobowości charakteryzujące się dziwacznością i
ekscentrycznością

• osób. Schizotypowa-dziwaczność

• osób. Schizoidalna-samotnictwo

• osob.paranoiczna

• b) wiązka B -zaburz, charakteryzujące się dramatycznością, emocjonalnościąi
  lekceważeniem konsekwencji

-osob.bordeline z pogranicza

- osób.narcystyczna
-osob.histrioniczna

-osób.antyspołeczna (psychopatia)

c) wiązka C zaburz.osob.charakteryzujące się napięciem,lękiem i przerażeniem -osób.unikająca (lekowa) -osob.bierno-zależna (zależna) -osób. obsesyjno-kompulsyjna

14.Zaburzenia osobowości typu schizoidalna, schizotypowa, paranoiczna, bordeline, narcystyczna, histrioniczna, antyspołeczna, unikająca, zależna, obsesyjno-kompulsywna

osob.schizoidalna jest oparta na wycofaniu z kontaktów społecznych (praca - dom) oraz słabej ekspresji emocji w sytuacjach interpersonalnych. Kryteria do tego wzorca: chłód emocjonalny, obojętny na pochwałę i krytykę, samotna aktywność w różnych sferach życia, brak lub niewielkie zainter.seksem.lubi samotność, pustelniczy tryb życia

osób. schizotypowa ekscentryczność, dziwaczność poglądów, zachowań i wyglądu zew. wycofanie z kontaktów społ. bliskich i trwałych więzi. Przeważnie mają talent przwidywania jasnowidzenia.

osob.paranoiczna nieufność, podejrzliwość, wrogość, występuje dość często, są ostrożne i

czujne, uważają, że otoczenie jest do nich wrogo nastawione, uważają że musza się bronić,

uporczywie chowa urazy, dostrzega ataki na siebie i swoje dobre imię.

-Nie jest świadomy tego,że jest wrogo nastawiony do otoczenia-myśli,że jest odwrotnie

-utrzymuje dystans do ludzi

-mało pozytywnych uczuć

osob.bordeline z pogranicza zaburzeń osobowiści i psychozy, ma krótkie okresy psychiczne, krótkie okresy choroby, najcięższe zaburzenie osobowości, zaburz.tożsamości, zadaje sobie pyt. Kim ja jestem?jaki ja jestem?

Bardzo niska samoocena, cecha: niestabilność(jedyną cechą stabilności jest niestabilność). obsesyjnie poszukuje miłości, chce zawsze być w bliskości, jest ciągła zawiedziona, ich związki są nietrwałe, na rozpad reaguje gniewem i złością, maja myśli samobójcze, sami się okaleczają, mogą być leczone psychoterapią, może być wieloletnie leczenie (5,10,15 lat)

osob.narcystyczna chęć wzbudzania podziwu, brak empatii, zach.pretensjonalne, niska samoocena ale nie wiedzą o tym, potrzeba przekonania siebie do swojej wartości, nie interesują się drugą osobą, nie analizuje uczuć, emocji u innych, nie widzi, że ktoś się smuci, selekcjonuje inf., Monitoruje jak inni mnie odbierają, wykorzystuje innych do swoich celów bo uważa że mu się to należy

osób.histrioniczna wzorzec funkcjonowania jest oparty na nadmiernej emocjonalności i poszukiwaniu uwagi. Chce być zauważany, być w centr.uwag. Kryteria do tego wzorca: impresyjny styl mówienia, dramatyzowanie i teatralność, uleganie wpływowi innych ludzi,

osob.antyspołeczna (psychopatia) brak poszanowania i gwałcenie praw innych ludzi, pojawiający się po 15 r.ż., nie podporządkowywanie się normom społecznym i prawnym, kłamanie, agresja ze skłonnością do bójek i napaści, brak odpowiedz. W pracy i niedotrzymywanie zobowiązań finansowych, brak poczucia winy wyrażający się obojętnością., osoby mające deficyt w sumieniu, zna obowiązujące normy ale ich sobie nie uwewnętrznił, nie odczuwa winy i wstydu, manipuluje innymi, wykorzystuje innych do swoich celów,nie ma zdolności utrzymywania stałych związków ale umie wchodzić w takie relacje, nie ma zdolności do miłości ale potrafi ją pozorować, obniżony poziom lęku co jest związane z potrzebą stymulacji i szukaniem ciągłych bodźcó, ma swobodę interpersonalną,

osób.unikająca (lekówa)polega na zahamowaniu społecznym, nieadekwatności odczuć i zadwrażliwości na negatywna ocenę (niechętne podejmowanie nowych działań, bo mogą być zawstydzające, postrzeganie siebie jako osoby o niskich kompetencjach, uporczywe myślenie o krytyce, odrzuceniu)ciągle się czegoś boi, wyolbrzymia wszystkie zagrożenia fiz.i psych.

osob.bierno-zależna (zależna) funkcjonowanie oparte jest na nadmiernej potrzebie opieki ze strony innych, które prowadzi do uległości i lęków separacyjnych.(trudności w wyrażaniu sprzeiwu wobec innych osób, w obawie przed utrata ich oparcia,trudności w inicjowaniu i wykonywaniu czegoś samodzielnie, nie lubi brać na siebie odpowiedzialności, jest pasywna i rezygnuje z realizacji własnych potrzeb, dobrze funkcjonuje z osoba dominującą

osób. obsesyjno-kompulsyjna opiera się na nadmiernej pedantyczności ze skłonnością do natręctw, perfekcjonizmu, osoba jest pochłonięta porządkowaniem, planowaniem, ustalaniem szczegółów, jest nadmiernie sumienna, niechętnie zleca zadania innym, przejawia sztywność i upór, natura lękowa, lęk przed brudem i bałaganem, swe natręctwa uważa za cechę pozytywną

15. Pojęcie uzależnienia i rodzaje uzależnień

Uzależnienia -jest to utrata przez czł. kontroli nad własnym zach. i życiem w skutek powstawania fizjologicznego lub/i psychologicznego przymusu (czł.traci kontrolę nad swoim zachowaniem i życiem) Rodzaje uzależnień: Gr.I

• uzależ. od substancji

• uzależ. od leków

• uzależ.od nikotyny

Gr.II

• uzależ.od czynności

• uzależ.od gier hazardowych

• uzależ.od gier komputer itp

• uzależ.od seksu i miłości

16. Istota uzależnienia fizycznego i psychicznego.
Tolerancja i zespół abstynencyjny .

Uzależnienie fizyczne potrzeba substancji psychoaktywnej w organizmie po to, by móc normalnie funkcjonować oraz pojawienie się zespołu abstynencji w przypadku jej braku, /słownik/

polega na rozwoju w organizmie adaptacji tj. biologicznych reakcji przystosowawczych wobec skutków działania danego środka (fizjologia zmieniona adekwatnie do tego środka)

Uzależnienie psychologiczne wewnętrzna presja zażywania środka lub wykonywania czynności dla poprawy samopoczucia lub redukcji dyskomfortu.

Uzależn.psychologiczne opiera się na mechanizmach:

1. zaburz.kontroli rozpoczynania patologicznych zachowań;

2. utrata kontroli nad ilością i czasem;

3. utrata kont nad zahamowaniem i zakończ, czynności

Tolerancja to biologiczne przystosowanie się organizmu do powtarzającego się przyjmowania danej subst. W wyniku takiego przystos. ta sama dawka danej subs.wywołuje stopniowo coraz słabsze skutki. Osoba przyjmująca substancję jest zmuszona do zwiększania dawki aby uzyskać pożądane przez siebie efekty.

Zespół abstynencji (głodu) jest to zmiana czynności metabol.organizmu na skutek odstawienia lub zmniejszenia dawki co przejawia się zaburzeniami fizycznymi i psychicznymi często o bardzo silnym stopniu nasilenia. Obi .fizyczne: duszności, bóle głowy, drżenia i bole mięśni, nudności, wymioty Obi .psychiczne: niepokój, gniew, lek, czasami zaburz.urojeniowe

Dwie fazy zespołu odstawienia:

I faza zespół natychmiastowy - powstaje zaraz po zaprzestaniu przyjmowania danej dawki
subst.

II faza zespół przedłużony-następuje potem i trwa od 4-10 miesięcy

17. Fazy rozwoju uzależnienia (na podst. bad. alkoholizmu i hazardu)

I f.wstępna - okazjonalne i zabawowe eksperymentowanie z alkoholem i graj

II f.zwiastunów - częste picie łub gra, pojawia się zwiększona tolerancja, potajemna gra i
picie, poczucie winy, rozpoczyna się zaprzeczenie i myślenie życzeniowe, niechęć do
rozmawiania o problemie z rodziną i bliskimi;

III f.krytyczna silnie wzrasta głód alkoholu lub gry nasila się „zespół odstawienia" (kiedy źle
się czuje musi pić lub grać tzw.głód) dyskomfort fizyczny, uzależnienie utrwala się ze
wszystkimi konsekwencjami negatywnymi (np. zdr.jednostki) pojawia się psychodegradacja,
może dochodzić do prób samobójczych.

IV. f.przewlekła to stabilizacja zach.nałogowych, utrwala się system iluzji i zaprzeczeń, pojawia się lęk przed utratą sposobu uzyskiwania szczęścia i redukcji cierpnia18. Charakterystyka współuzależnienia

Uzależnienie to taka patologia, która wykracza poza patologię jednostki, wpływa patol. Na

rodzinę, czyli współuzależnia.

Współuzależnienie (ktoś się uzależnia od czyjegoś uzależnienia) jest to występowanie u partnerów, rodziców, dzieci, podobnych cech świadczących o uzależnieniu od probl.alkoholowego bliskiej osoby. Bliscy cierpią z powodu licznych, krytycznych wydarzeń, ciągłego kontrolowania alkoholika, są skoncentrowani na tym problemie w trosce o innych, pomijają własne potrzeby, tłumią negatywne emocje.

Cechy osób współuzależnionych :

- poczucie kontrolowania siebie i innych jako warun poczucia własnej wartości; -u os.współuzależ. słabo określone granice „ja" i brak poczucia własnej tożsamości (rezygnuję ze swoich potrzeb) zaspakajają one pozorne potrzeby, realizują cudze cele;

-zaburzenia funkcjon.osobowiści przejawiające się w zaburz.regulacji emocjonalnej

Objawy uzależnienia u alkoholika:

-koncentracja życia na piciu

-przymus picia

- silne pragnienie kontrolowania picia

-objawy abstynencyjne

-ulga po powrocie do picia

-poczucie niemożności rozstania się z alkoholem na zawsze

-system zaprzeczeń wobec picia

Objawy wspóluzależnienia u alkoholika (współuzależniony)

-konc.życia na picu partnera

-przymus powstrzymywania alkoholika od picia

-silne pragnienie kontroli zach. alkoholika

-lęki antycepacyjne (lęk z przewid.przyszlości) w okresie kiedy alkoholik nie pije

-zmniejszenie dysfunkcji emocjonalnych w okresie nawrotu

-niemożność rozstania się z alkoholikiem na zawsze

-system zaprzeczeń wobec niemożności wpływu na alkohol.partnera (złudzenie kontroli)

19.Qbraz kliniczny schzofrenii, typy schizofrenii

Schizofrenia -grupa zaburzeń charakteryz.się niespójnością mowy i myśli, halucynacjami, urojeniami, osłabionymi lub niewłaściwymi emocjami, pogorszeniem poziomu funkcjonowania społecznego i zawodowego oraz ograniczeniem dbania o siebie /słownik/

(choroba psychiczna, psychoza)

Najgłębsza patologia ponieważ jest choroba psychiczną (psychozą). Choroba o bardzo bogatym obrazie objawów. Pacjenci bardzo różnie chorują na tę chorobę. Obraz kliniczny (objawy)

-AUTYZM - (odcięcie się od świata realnego /zewnętrznego/) polega na: *braku relacji z otoczeniem * braku zainteresowania otoczeniem *koncentracji na świecie wewnętrznym *empatia (syntonia) zdolnoś do współbrzmienia

- STĘPIENIE UCZUCIOWE - (osłabienie relacji emocjonalnych z najbliższymi, osłabienie uczuciowości wyższej (zdolność do przeżywania miłości, troski, uczucia, winy, wstydu itp.)

-RO SZCZEPIENIE (przede wszystkim osobowości) /psychoza roszczepienna/ jest dobry i zły, może rozczepiać uczicia

-UROJENIA

Typy schozofrenii:

-I gr. (objawy pozytywne) „ plusowe"

Są to objawy, które się pojawiają u pacjenta, a których nie powinno być (urojenia, omamy)

22.Psychozy a nerwice

Psychoza (gr. psyche - umysł i osis - szaleństwo) - zaburzenie psychiczne definiowane w psychiatrii jako stan umysłu, w którym doznaje się silnych zakłóceń w odczuwaniu rzeczywistości. Osoby które doznają stanu psychozy mogą doświadczać halucynacji, paranoidalnych urojeń i obsesji, nagłych zmian osobowości, a ich sposób myślenia ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Bardzo często osoba znajdująca się w stanie psychozy nie ma jej świadomości i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie.

Psychoza według tradycyjnej psychiatrii jest zwykle traktowana jako symptom poważnej choroby psychicznej takiej jak np: schizofrenia i depresja dwubiegunowa. Czasami jest też skutkiem zwykłej depresji, lub nadużywania środków psychotropowych. Krótkie stany psychozy wywołane przez bardzo silny stres, są uważane za normalną, zdrową reakcję psychiczną i dla odróżnienia od "prawdziwej" psychozy są nazywane psychozą reaktywną. Bezpośrednie halucynacje odczuwane po zażyciu narkotyków nie są zwykle klasyfikowane jako psychoza, pod warunkiem że nie utrzymują się one zbyt długo po wydaleniu narkotyku przez organizm. Psychozę od nerwicy (neurozy) odróżnia brak świadomości własnych dolegliwości psychotyka.

Zaburzenia nerwicowe zwane potocznie nerwicami (albo: neurozami) - grupa zaburzeń psychicznych o bardzo rozmaitej symptomatyce, definiowana jako zespoły dysfunkcji narządów, psychogennych zaburzeń emocjonalnych, zakłóceń procesów psychicznych i patologicznych form zachowania występujących w tym samym czasie i powiązanych ze sobą wzajemnie. W obecnie obowiązującej klasyfikacji ICD-10 termin Zaburzenia Nerwicowe został zastąpiony Zaburzeniami lękowymi

Charakterystyczne jest to, że chory często zdaje sobie sprawę z absurdalności swoich objawów (natręctw, fobii) czy braku podstaw swoich objawów somatycznych, jednakże zmuszony jest do ich powtarzania. Między innymi ta cecha - krytycyzm wobec swoich objawów - różni nerwicę od psychozy

23. Obraz kliniczny depresji

Objawy podzielone na 4 grupy:

I.obi.emocionalne (emocje):głęboki smutek, lęk, ogromne poczucie winy, tłumienie złości i

gniewu

Il.obj.poznawcze (intelekt) myślenie

Teoria Becka określił „triadę depresyjną" stwierdził, że w myśleniu pacjentów z depresją są 3

elem:

• elem.(negatywne myśli o sobie)

• elem. (negatywne myśli o przeszłych i obecnych doświadczeniach)

• elem. (negatywne myśli o przyszłości)

a także myślenie pesymistyczne, obniżona samoocena i ogólny negatywny obraz siebie w

myśleniu.

Ill.obj.motywacyjne : problemy z mobilizacją „paraliż woli", trudności w podejmowaniu

decyzji, spowolnienie psychoruchowe.

IV.obj.somatyczne (z ciała) utrata apetytu , zaburz.apetytu, zaburz.seksualne, zaburz.snu oraz inne obj.somatyczne (bóle i inne dolegliwości)

Leczenie:

-psychoterapia

-lecz.lekami

-elektrowstrząsy przy obj.depresji „stupor depresyjny" (pacjent zamiera w bezruchu wtedy

często leki ni8e działają więc stosuje się elektrowstrząsy.

Nerwice depresyjne -obj. To przygnębienie i smutek, to najlżejsza psychopatologia.

Depresja maskowana - to depresja bez depresji (depresja bez smutku)

Psychoza schizoafektywna -są w niej obj.depresji a także obj.schozofrenii

Depresja:

a. egzogenna *przycz.psychologiczne, (reaktywna) jest reakcją na coś zew,spowod.przez
czynniki zew.)

b. endogenna *spowodow.czynniki wew., * przycz.biologiczne

Podział zaburzeń depresyjnych:

1. psychoza jednobiegunowa - pacjenci choruj atak, że maja depresję, potem remisja (okres

względnego zdrowia)

2.psychoza dwubiegunowa np. depresja®remisja®mania®remisja...????

24. Pojęcia: d.endogenna, reakrywna,psychoza jedno i dwubiegunowa, d,maskowana

• depresja endogenna (z wewnątrz) spowodowana czynnika wewnętrznymi, przyczyny biologiczne

• depresja reaktywna to jedna z odmian depresji - zaburzenia afektywnego. Wystąpienie depresji reaktywnej związane jest w trudnym, traumatycznym doznaniem w życiu pacjenta, w wyniku którego dochodzi do powstania stanów depresyjnych. Przyczyny depresji reaktywnej mogą być różne -od typowych (śmierć bliskiej osoby, wypadek, choroba, porzucenie) po specyficzne, związane z tym co dla danej osoby było ważne, a co utraciła (praca, zdrowie, majątek). Z reguły, depresja reaktywna, jest reakcją na utratę, choć są również formy depresji reaktywnej nieco

inne - np. depresja poporodowa. Ogólnie można powiedzieć, że w przypadku depresji reaktywnej, jest to reakcja na określone wydarzenie w życiu chorego

• depresja maskowana jest to depresja bez depresji (depresja bez smutku)

• psychoza jednobiegunowa

depresja —^remisja —^depresja...; mania —remisja —>mania... Pacjenci chorujątak że mają depresję, potem remisja (okres względnego zdrowia)

- psychoza dwubiegunowa
depresja—remisja—*mania-^remisja—>...

o dep.endogenna depresję endogenną - uwarunkowana biologicznie, typowa; ostrzejsza w przebiegu od egzogennej; depresja duża, epizod depresyjny o znacznym nasileniu;

Duża depresja (endogenna)

Depresja jednobiegunowa, zwana również endogennąjest wieloobjawowym zaburzeniem psychicznym, którego etiologia nie jest do końca znana a i leczenie nastręcza dużo trudności.

Depresja towarzyszy ludziom praktycznie od zawsze, przy czym dawniej nie nazywano charakterystycznego w depresji obniżenia nastroju (lub precyzyjniej: załamania, rozpadu nastroju) jako choroby, a mówiono że człowiek ma "melancholijną naturę". Dziś wiemy, że depresja jest chorobą, którą można leczyć i to w wielu przypadkach z sukcesami, choć niestety nie zawsze jest ona uleczalna.

Rozpoznanie depresji endogennej

Należą do nich objawy psychiczne i somatyczne. Aby można było stwierdzić depresję należy wykluczyć istnienie innych chorób somatycznych i psychicznych, które mogą wpływać na emocjonalność chorego. Poza tym, w ciągu minimum dwóch tygodni musi występować przynajmniej pięć objawów spośród podanych poniżej:

-bezsenność lub nadmierna potrzeba snu

uczucie zmęczenia

spadek masy ciała lub jej przyrost (5%) lub też wyraźne pogorszenie bądź wzmożenie apetytu

spadek zainteresowania działaniem i brak odczuwania przyjemności z wykonywanych działań

poczucie obniżenia nastroju, płaczliwość, poczucie pustki

zahamowanie motoryczne, lub nadmierne pobudzenie

zmniejszenie poczucia własnej wartości, obwinianie się

kłopoty z koncentracją, myśleniem, trudności z podejmowaniem decyzji

pojawienie się myśli samobójczych

Depresja reaktywna

Jest najbardziej reprezentatywną postacią depresji psychogennych. Powstaje w wyniku urazu

psychicznego bezpośrednio poprzedzającego pojawienie się objawów depresji. Wspomniany

uraz psychiczny to najczęściej "utrata" lub "strata" istotnych dla danej osoby wartości

duchowych lub materialnych. Strata może dotyczyć zarówno wartości posiadanych, jak też

potencjalnych, możliwych do osiągnięcia, np.:

pozbawienie wolności lub jej zagrożenie

utrata najbliższych, zwłaszcza ich śmierć. Dotyczy to przede wszystkim współmałżonka,

rodziców, dzieci, rodzeństwa. Również odejście osoby bliskiej (rozwód, emigracja) może

spowodować reakcje depresyjną

straty materialne, zwłaszcza pojawiające się nagle (klęska żywiołowa, kradzież, bankructwo)

zawód emocjonalny związany z utratą pozycji zawodowej, społecznej (degradacja, przejście

na rentę, emeryturę), a także zawód miłosny (choć nie tak często jak się powszechnie

wydaje).

. Depresją reaktywną będzie też obniżenie nastroju i objawy depresji występujące w niektórych chorobach. Po ustąpieniu objawów choroby, przemijają również objawy depresji reaktywnej.

Depresia maskowana, postać depresji, w której nie występuje spowolnienie psychoruchowe, ani wyraźniejsze obniżenie nastroju, ale na pierwszy plan wysuwają się objawy somatyczne takie jak: przewlekłe bóle głowy, dolegliwości przewodu pokarmowego, bezsenność.

W tej grupie mogą znaleźć się również: okresowy jadło wstręt (anoreksja), zaburzenia cyklu miesiączkowego, zaburzenia seksualne. Dominować mogą również objawy bólowe, parestezje, alergie, astma oskrzelowa, zapalenia jelita grubego itp.

Podejrzenie depresji maskowanej może nasunąć w tych przypadkach oporność na leczenie, brak wyraźniejszych zmian somatycznych i pewna fazowość przebiegu. Decydujące dla rozpoznania jest ustępowanie objawów pod wpływem leków antydepresyjnych.

Co to jest depresja maskowana?

Jest to depresja objawiająca się dolegliwościami somatycznymi w postaci zaburzeń snu, dolegliwości bólowych, zaparć, biegunek, skurczów, które nie mają powodów organicznych i nie są podatne na typowe leczenie. Objawy takie mogą towarzyszyć każdemu przypadkowi depresji. [

Psychoza/depresja jedno i dwubiegunowa

Jednobiegunowe zaburzenie afektywne -zaburzenie polegające na tym,że jednostka doświadcza tylko epizodów depresyjnych , w przeciwieństwie do zaburzenia dwubiegunowego, w którym naprzemiennie pojawiają się epizody depresyjne i maniakalne

25. Zaburzenia psychiczne na tle uszkodzeń organicznych mózgu.

Zaburzenia psychiczne biorą się z przyczyn biologicznych.

Zaburzenia psychiczne na tle organicznym sa to zaburzenia psych, powstające na skutek działania różnorodnych czynników biologicznych uszkadzających mózg.

Czynniki biologiczne np.

-neuroinfekcje (zapal.mózgu, zapal.opon mózg.,urazy mech.głowy)

Czynnik toksyczny np.zaczadzenie

Czynniki te mogą działać w różnych okresach życia czł. (od okresu prenatalnego) Organika tzn.że ma się uszkodź, mózg.

Zespół psychoorganiczny :

1.postać otępienna (otępienie) zesp.obj.zaburz intelektualnych 2. postać charakteropatyczna- zesp.zaburz.osobowościowych

26.Istota upośledzenia umysłowego. Upośledzenie umysłowe a choroba psychiczna

Upośledzenie umysłowe: polega na obniżeniu poziomu sprawności intelektualnej. Upośledzony jest intelekt oraz obniżony poziom zdolności adaptacyjnych, właściwy dla danego rozwoju

Choroba psychiczna (zaburz.psychiczne) - z natury dysfunkcjonalne wzorce behawioralne lub psychiczne powodujące zakłócenia lub upośledzenie jednostki w jednym lub kilku obszarach funkcjonowania jednostki

UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE	CHOROBY PSYCHICZNE
I Obniżenie sprawności intelektualnej oraz zdolności przystosowania	I Nieodpowiednie reakcje emocjonalne, oraz zniekształcenie procesów rozumienia i komunikacji
II Jest inwalidztwem trwa przez cale życie; występuje od urodzenia	11 Jest chorobą występującą w wieku młodzieńczym lub dorosłym
III Stosowana jest rehabilitacja	III Terapia, farmakoterapia i psychoterapia

---