4868, scenariusze zajęć z internetu


PLAN PRACY PROPAGUJĄCY ZACHOWANIA EKOLOGICZNE W PRZEDSZKOLU

CELE PROGRAMU JEST:

rodzimej przyrody i naturalnego środowiska.

związanych z tematyką przyrodniczą.

poglądów i przekonań zmierzających do poszanowania każdej

formy życia.

Problem poszanowania praw natury staje się we współczesnym świecie jednym z ważniejszych zadań, jakie stoją przed wychowawcami. W zgodzie z szacunkiem dla przyrody powinno się więc  wychowywać i kształcić młode pokolenia. Celem nadrzędnym programu jest kształtowanie u wychowanków odpowiedzialności za swoje zdrowie i za stan otoczenia. Dlatego treści zawarte w programie mają przekazywać wiedzę na temat zachowań prozdrowotnych oraz proekologicznych i wyposażyć wychowanków w umiejętność wykorzystania tej wiedzy w praktyce. Mają nauczyć szacunku dla własnej osoby i przyrody oraz korzystania z walorów przyrodniczych, nie niszcząc środowiska naturalnego. Dzieci nie mają jeszcze wykształconych przyzwyczajeń, dlatego też stosując odpowiednie formy i metody pracy, można skutecznie kształtować ich postawę zgodną z etyką ekologiczną. Edukacja ekologiczna to konkretne działania w środowisku i dla środowiska. To stwarzanie dzieciom takich sytuacji, aby umiały wyciągać wnioski i zmieniały swój stosunek do otaczającej przyrody w swoim codziennym życiu. Będziemy stosowały metody aktywizujące, w szczególności badania i obserwacje zjawisk zachodzących w środowisku. Metody praktycznych doświadczeń, metody obserwacji bezpośredniej, oraz kierowania samodzielna pracą dzieci. Wystąpi grupowa lub indywidualna forma pracy dzieci. W czasie realizacji programu zostaną wykorzystane okazy naturalne, atlasy roślin i zwierząt, bloki rysunkowe, przybory do malowania i rysowania, literatura, a także odbędą się wycieczki. Działania nauczycieli w tym zakresie powinny pomóc zrozumieć dziecku fakt, jak wielkie znaczenie dla zdrowia człowieka ma środowisko, w którym żyje, uczy się i wypoczywa.  

I. Kolorowa jesień dary z sobą niesie

Dziecko:

● Wie jak wyglądają, smakują warzywa i owoce.

● Zna nazwy warzyw i owoców.

● Wie jakie zmiany zachodzą jesienią .

● 0kreśla charakterystyczne cechy jesieni. ● Poznaje charakterystyczne cechy opisujące zachowanie i zwyczaje jeża, niedźwiedzia, żaby, wiewiórki. ● Nabywa umiejętności naśladowania sposobów poruszania się zwierząt.

1. Jesienny spacer - zabawa pantomimiczna Przedzieranie się przez krzaki ( pokaz ruchem). Podnoszenie ciężkich kamieni Przeskoki przez kałuże Przechodzenie kłujące kamyki Przejście przez niski tunel Przejście przez błoto (pokaz ruchem ciała). 2. „Jesienny taniec”- swobodna improwizacja ruchowa do utworu „Jesień” Vivaldiego Swobodne wypowiedzi na temat co to jest muzyka, jak ją tworzymy, próby wydobycia muzyki z prostych przedmiotów ( kubek, łyżeczka, klocki).

3. Zabawa logorytmiczna „kolorowe liście” ( na melodię "Mam chusteczkę haftowaną") " Mamy liście kolorowe , żółte i czerwone ,  kogo lubię , bardzo lubię , podam w jego stronę". 4. Nauka wiersza „Jesień”. Idzie przez świat Pani Jesień , Psotny wiatr w worku niesie . Wypuścić go z worka trzeba , Niech strąci liście z drzewa        Liście wirują nad ziemią , Ich barwy w słońcu się mienią . Dzieci się bardzo cieszą , Szybko do parku spieszą . Spadają kasztany , żołędzie , Wkoło pełno ich wszędzie                                      Widząc Jesieni znaki Niebawem odfruną ptaki . Jesień dary w koszu przyniosła , Teraz jest kolorowa , bajkowa , radosna.

5. Przygoda Hałabały

Pewnego jesiennego dnia do Krasnala Hałabały przyleciał wróbelek.  Wróbelek zaprosił krasnala na spacer po lesie. Gdy tak spacerowali Hałabała zobaczył stertę liści pod drzewem. -Spójrz wróbelku, kto tu naniósł tyle liści? - zapytał wróbelka Hałabała. Jak myślicie, co wróbelek odpowie Hałabale? Rozejrzyj się Hałabało dookoła i zobacz, że już przyszła jesień. Drzewa gubią liście, robi się coraz zimniej i dni są coraz krótsze. Zwierzęta przygotowują sobie domy na zimę, a to jest legowisko jeża - odpowiedział wróbelek. Wróbelek i Hałabała poszli dalej. Patrzą, a tu niedźwiedź kopie wielki dół. Zaskoczony krasnal pyta: -Misiu, co ty robisz? -Szykuję sobie gawrę. -A co to jest gawra? Powiedzcie krasnalowi co to jest gawra. -Zimowe mieszkanie niedźwiedzia, czyli jama wyścielona liśćmi, która osłania od mrozu i wiatru. Nasi spacerowicze postanowili nie przeszkadzać misiowi, pożegnali się z nim  i poszli dalej. Wróbelek zaprowadziła Hałabałę do głębokiej, błotnistej kałuży. Jak myślicie, kto tam mieszka? -W błotnistych kałużach, pod kamieniami zimę przesypiają żaby-powiedział wróbelek. Hałabała i wróbelek poszli dalej ścieżką przez las, postanowili sprawdzić jak inne zwierzęta przygotowują się do zimy. Szli i szli, aż wreszcie spotkali wiewiórkę Rudą Kitkę. Hałabała zawołał ją, ale ona nie zwróciła na niego uwagi. Dopiero, gdy podbiegli z wróbelkiem bardzo blisko zauważyła ich. -Dzień dobry Ruda Kitko- Przywitali się krasnal i wróbelek- Może pospacerujesz z nami?- Zapytali. -Chętnie bym z wami poszła, ale nie mam teraz czasu. Zbieram orzeszki, szyszki, żołędzie, grzyby, które chowam w swoich dziuplach i zakopuję w ziemi. Mam tych spiżarni dużo, więc wiele czasu zajmuje mi ich zapełnienie. Dlatego nie boję się srogiej zimy, bo będę miała co jeść. Ruda Kitka zabrała się z powrotem do pracy, a Hałabała pożegnał się szybko z wróbelkiem i pobiegł do domu, tak jakby przypomniało mu się coś ważnego... Jak myślicie o czym mógł sobie przypomnieć krasnal? Hałabała zastanawiał się czy jego zapasy wystarczą mu na zimę, postanowił szybko to sprawdzić.

6. Zagadki przyrodnicze

Pomyśl, a odgadniesz wnet,

Kto ma igieł pełen grzbiet? (jeż)

Przez całą zimę słodko śpi.

 A słodko dlatego, że miód mu się śni. (niedźwiedź)

W dziupli swej na drzewie,

gdy nikt o tym nie wie,

orzechów zapasy

zbiera na złe czasy.(wiewiórka) 7. „Jesienne deszczu granie ” - poezja inspiracją ekspresji plastycznej, muzycznej , ruchowej i matematycznej dzieci. Rozwijanie predyspozycji muzycznych i wrażliwości muzycznej dzieci poprzez łączenie muzyki ze słowem, ruchem i obrazem. Wyzwalanie wszechstronnej aktywności dziecka. 8. Zabawa rytmiczna na pochmurne dni. pt” Słonko po deszczu”

Pada deszczyk ! Pada deszczyk!

I po liściach tak szeleści ...

Kap! Kap! Kap!

( dzieci w przysiadzie bębnią rytmicznie palcami o podłogę)

Deszcz ustaje - płyną chmury-

Kwiaty wznoszą się do góry!

Ho! Ho! Ho!

(dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona w góry)

Biegną dzieci tu z ochotą:

uważajcie - takie błoto!

Hyc! Hyc! Hyc!

(dzieci biegną na palcach)

Byle słonko nam nie zgasło -

róbmy prędko z błota - masło!

Chlap! Chlap! Chlap!

(dzieci przebierają nogami w miejscu)

Teraz - baczność - kroki duże

Przeskoczymy przez kałużę!

Hop! Hop! Hop!

(dzieci biegną i skaczą, a potem maszerują rytmicznie)

9. Rymowanka matematyczna:

„Czy deszczyk wielki ,

czy niewielki

to z chmur lecą

w dół kropelki

jedna kropla

dwie, trzy, cztery będziemy je liczyć teraz”.

10. Dary jesieni - Rozmowa na temat wycieczki do sadu

- Co to jest sad?

- Co to jest ogród?

- Czym się różnią warzywa od owoców?

- Na czym polega praca ogrodnika?

- W jaki sposób przechowuje się warzywa i owoce?

- Segregowanie owoców i warzyw( praca w grupach)

Dzieci zostały podzieleni na 2 grupy.

I grupa układa w koszu owoce

II grupa układa warzywa.

W ten sposób powstaje wystawka z darami jesieni.

11.Inscenizacja wiersza pt. „Na straganie”.

12.Określanie cech owoców i warzyw

Dzieci w grupach określają wielkość , kształt, kolor i smak wybranego warzywa czy owocu. Ustnie w 2-3 zdaniach opisują warzywa, np.,,To jest marchewka, jest nieduża, podłużna, pomarańczowa, słodka . Ma dużo witamin i jest smaczna”.

13. Zabawa ,,Znawcy smaku owoców i warzyw”

Zabawa polega na tym, że nauczyciel zawiązuje jednemu dziecku z grupy oczy chustką. Dziecko ma odgadnąć nazwę warzyw i owoców. Każdy z nich otrzymuje od nauczyciela do zjedzenia po kawałku owocu lub warzywa (każda grupa ma kawałki tych samych owoców i warzyw).
Zadaniem uczniów było skosztować i odgadnąć bezbłędnie wszystkie warzywa i owoce. Wygrywa grupa, która odgadnie najwięcej warzyw i owoców.

14. „Dary jesieni” zabawa dydaktyczna

Układamy na odpowiednie plansze ilustracje warzyw z pół, ogrodów, owoce z lasów i ogrodów.

15.. „Owoce”

- Dzieci porównują smak, konsystencję. Dzielą owoce na podzbiory: owoce cytrusowe, owoce z sadu. Wyróżniają części owoców: skóra, miąż, pestka.

- Degustacja owoców.

- Wykonanie z kawałka jabłka ramki do obrazka.

16. „Warzywa”

- Wącham, smakuję, dotykam. Poznaję warzywa wszystkimi zmysłami.

- Przeliczamy owoce, klasyfikujemy. Wyróżniamy części naziemne i podziemne.

17. Pobyt w przedszkolnym ogrodzie „Jesienny bukiet” - określanie kolorystyki liści.

II. Powietrze wokół nas

Powietrze to warstwa gazowa otaczająca kulę ziemską, tworzące atmosferę niezbędną do życia na planecie.

Wpływ czystego i zanieczyszczonego powietrza na zdrowie człowieka i roślin.

• Powietrze jako jeden z podstawowych składników życia na ziemi.

Poznajemy powietrze poprzez prowadzone doświadczenia, zabawy badawcze, działalność plastyczno - ruchową
Kształtowanie postaw badawczych

Dziecko:

  1. Zabawa "balon rośnie" - co uciekło z balonika? (nauczycielka przebija nadmuchany balonik) - powietrze.

  2. Gdzie znajduje się powietrze? (piłka, koło do pływania, dętka od roweru...) - demonstracja zgromadzonych przedmiotów.
    - Czy powietrze jest w wodzie? (doświadczenie- do słoika z wodą nauczycielka wrzuca ziemniak) - tak powietrze jest w wodzie, bo widoczne są pęcherzyki.
    Powietrze jest wszędzie - wypełnia całą powierzchnię wokół nas. Jest w roślinach, w wodzie, w ziemi. Otacza naszą kulę ziemską i ta warstwa nazywa się "atmosferą". Żeby się przekonać o jego istnieniu trzeba poobserwować jego działanie na rzeczy wokół nas ( dmuchanie na wiatraczek, pokaz latawca...)

  3. A jakie jest powietrze? (Po wypowiedziach dzieci nauczycielka uogólnia: powietrze jest niewidoczne, bezwonne, nie możemy go posmakować i dlatego często zapominamy, że ono istnieje).
    - Czy powietrze jest ciężkie? (wypowiedzi dzieci) - uogólnienie - Tak powietrze ma swój ciężar. W encyklopedii dla dzieci znalazłam informacje, że w średnio dużym pokoju jest 45 kg powietrza.
    Spróbujmy je zważyć (doświadczenie z ważeniem baloników - na prowizorycznej wadze z pudełek i ołówka ważymy dwa puste balony przymocowane na końcach ołówka - waga nie wypina się. Potem jeden z baloników dmuchamy - balon z powietrzem wyraźnie opada na dół - wniosek - balon z powietrzem jest cięższy od pustego.

  4. Do czego jest potrzebne powietrze? (wypowiedzi dzieci np. oddychania, spalania - doświadczenie ze świecami. Zapalamy dwie świeczki, jedną przykrywamy słoikiem. Po pewnym czasie przykryta świeca gaśnie. W sali rozchodzi się specyficzny zapach - trzeba się powachlować.

  5. Doświadczenie. Z kolorowego papieru dzieci składają wachlarzyki i wachlują się. -
    - Co zrobiliście? ( wiatr)
    - Jak powstał? ( to ruch powietrza)
    - Co robi wiatr? (suszy bieliznę, kałuże, porusza żagle, potrzebny do serfingu...)
    Zabawy samochodzikami i piłeczkami - do plastikowego samochodziku doczepiony papierowy żagiel - dzieci dmuchają w żagiel a samochody poruszają się.
    Na dywanie (stoliku) ułożone są piłeczki pingpongowe, nauczycielka lub dziecko wypuszcza powietrze z nadmuchanego balonu na piłeczki - piłeczki poruszają się.

  6. Wiatr bywa groźny - huragan. Przewraca drzewa, niszczy domy, mosty.
    Wiatr powodujący burze na morzu to.....(sztorm), delikatny to.......(bryza morska).
    Na tablicy zostają umieszczone definicje rodzajów wiatru - odczytywanie ich przez dzieci. W przygotowanych pojemnikach z wodą dzieci robią "sztorm" i "bryzę morską" (dmuchając na powierzchnię wody).

  7. Psoty wiatru - prace plastyczne na podstawie wiersza pt. "Psoty wiatru" wykonane mazakami na naklejonej na kartce bibule karbowanej (przedtem należy omówić psoty wiatru np. zerwał kapelusz z głowy pani...).

  8. Spotkanie z Elemelkiem - teatrzyk np. opowiadanie "Spotkanie z kurkiem na kościele" (dawne sposoby obserwacji i określanie kierunku wiatru).

  9. Zabawa ruchowa przy piosence pt. "Wietrzyku psotniku" (przebranie dla dziecka pełniącego rolę wiatru).

  10. Taniec wiatru przy muzyce - pedagogizacja zabawy (taniec chłopców boliwijskich lub jakaś inna melodia) - improwizacja ze wstążkami.

  11. Wiatr potrafi być muzykantem - nauczyciel dmucha w różne instrumenty np. flet, harmonijka ustna.

  12. Butelkowa zabawa - dzieci dmuchają w szklane butelki po soczkach np. fragment piosenki o wietrze - ćwiczenia rytmiczne. Może być rytm piosenki zaproponowanej przez dzieci. 13. O czym rozmawialiśmy?
    Co zanieczyszcza powietrze? (nawiązanie do utworu o kominie, który dymi...)
    Czy człowiek może coś zrobić, aby zadbać o stan powietrza, jego czystość? (filtry, katalizatory, benzyna bezołowiowa, jazda rowerem...)
    Nawiązanie do palenia papierosów przez dorosłych (można zadać jako zadanie domowe wykonanie znaczka pod hasłem "Nie pal w moim pokoju!").

KONKURS EKOLOGICZNY

„CZYSTE POWIETRZE WOKÓŁ NAS”

  1. POMYŚL

1.  Wymień 5 źródeł dymów (komin, ognisko, samochód, papieros, świeca...).

2. Dlaczego w lesie nie wolno rozpalać ogniska? 3.  Czy papierosy zatruwają środowisko naturalne? Wyjaśnij dlaczego? 4.  Co należałoby zrobić, aby w dużych miastach zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska? 5. Czy papierosy szkodzą zdrowiu? Wyjaśnij dlaczego? 6. Dokończ przysłowie: Nie ma dymu bez............ognia. 7.  Dokończ przysłowie: Las płonie szybko a rośnie ............wolno. 8.  Opisz w paru słowach jak wygląda powietrze? 9.  Zastanów się co zanieczyszcza powietrze w twojej okolicy? 10. Czy takim samym powietrzem oddycha się w mieście i w lesie? 11.  Na czym polega ochrona środowiska?

II. ODGADNIJ

1.   Gdy płonie w piecu - ciepło ludziom niesie. Bardzo niebezpieczny - gdy pali się.   Ogień

2.   Szarzeje i niknie w jesienią, a wiosną na łące znów się zieleni. Trawa

3.   Gdy czasem w domu światło zgaśnie. Nie krzyczę, nigdzie się nie chowam

Lecz do szuflady sięgam właśnie. Tam chowa się panna woskowa.   Świeczka

4.   Co to jest - na pewno wiesz? Najeżona jest jak jeż.

Lecz nikogo nie ukłuje. Tylko zęby wyszczotkuje.   Szczoteczka do zębów

5.   Kto pracuje w hełmie. Pnie się po drabinie. Kiedy syczy ogień.

I gdy woda płynie? Strażak

6.    Pukają do okienka. I proszą o ziarenka. O ziarenka, okruszyny. Bo są głodne podczas zimy.   Ptaki

7.   Jest biała, siedzi w tubie. Zęby nią czyścić lubię.   Pasta do zębów

8.    Płynie po niebie mała lub duża. Gdy słonko skryje - świat się zachmurza. Chmura

III. NARYSUJ

1.    Narysuj  „Ekoludka”. 2.    Narysuj znaczek „Zakaz palenia papierosów”. IV. ZRÓB TO SAM

1.    Wybierz właściwy obrazek - ochrona środowiska. 2.    Znajdź 5 szczegółów, którymi różnią się obrazki. 3.    Ułóż obrazek. 4.    Piramida -  która drużyna ułoży najwyższą wieżę z pudełek?  V. POĆWICZ. 1.    Rzut do celu - kosze i piłeczki. 2.    Przeciąganie liny. 3.    Z dużego kawałka waty utwórz jak najdłuższą nitkę. 4.    W ciągu 1 minuty nadmuchaj jak najwięcej baloników. Punktacja przedstawiona jest na tablicy w formie czytelnej dla dzieci. Po każdym bloku zadań umysłowych wprowadzone zostaje zadanie ruchowe /wybrane z zestawu V - POĆWICZ/.

III. Bawimy się bezpiecznie

● Kształcenie postawy odpowiedzialności za własne bezpieczeństwo.

● Kształtowanie u dzieci bezpiecznych zachowań w czasie zabaw w domu, w przedszkolu, na placu zabaw.

● Wyposażenie dziecka w wiedzę i umiejętności pozwalające im rozpoznawać niebezpieczeństwa, przewidywać ich skutki w sytuacji zagrożenia.

● Poznanie i przestrzeganie przepisów ruchu drogowego.

1. Droga dziecka do przedszkola - wypowiedzi dzieci na temat ich drogi do przedszkola i z przedszkola, wskazanie niebezpiecznych sytuacji.

2. Wycieczki - Podczas spacerów i wycieczek nauka prawidłowego przechodzenia przez jezdnię. Utrwalania zasad ruchu pieszego, poznawanie znaków drogowych w najbliższej okolicy, nauka prawidłowego poruszania się całą grupą, w parach.

3. Jak zachować się wobec nieznajomych? - na podstawie baśni braci Grimm Czerwony Kapturek;

Jesteśmy ostrożni. - Na podstawie baśni braci Grimm Wilk i koźlęta

Kto tam? - Uświadomienie dzieciom zagrożeń w oparciu o bajkę braci Grimm Królewna Śnieżka.

Pogadanki okolicznościowe związane z pobytem w przedszkolu i wyjściem na plac zabaw.

4. Zabawa logorytmiczna do wiersza - rymowanki

„Gdy przez ulicę chcesz przejść bezpiecznie

najpierw spójrz w lewo, potem w prawo.

Jeszcze raz w lewo!

Jeśli nic nie jedzie możesz iść bezpiecznie.

Ten drogowy przepis trzeba znać koniecznie ”.

- dzieci wskazują kierunki w przestrzeni mówiąc wiersz

- przechodzą przez pasy z podniesiona ręka na znak stop dla samochodów. Ilustracja przedstawiająca przejście dla pieszych bez sygnalizacji - wypowiedzi dzieci jak trzeba przejść przez ulicę - ilustracje przedstawiające przejście dla pieszych z sygnalizacją, wypowiedzi dzieci:

5. Wiersz „Przejście przez jezdnię” M.Terlikowskiej inspiracją do zabaw matematycznych i logarytmicznych.

Dziecko:

- rozumie i stosuje się do poleceń: w prawo, w lewo, idź prosto, serce punktem odniesienia

- wie, przed wejściem na jezdnię podnosimy rękę na znak stop

- wie, aby zatrzymać się na chodniku w bezpiecznej odległości od jezdni

- przed wejściem na jezdnie upewnienie się, że żaden pojazd nie nadjeżdża (patrzy w lewo, w prawo, w lewo)

1. Odtwarzanie nagrania odgłosów ruchu ulicznego:

- rozpoznawanie poszczególnych dźwięków

- próby określania rodzaju pojazdów

6. Zabawa matematyczna do wiersza „Przejście przez jezdnię”- dzieci zakładają gumki - frotki na lewą rękę.

„Najpierw spójrzmy w lewo!

Potem spójrzmy w prawo

I jeszcze raz w lewo!

Jeśli nic nie jedzie, możesz iść bezpiecznie.

Ten drogowy przepis trzeba znać koniecznie”.

7. Zabawa ilustrująca treść wiersza „Przejście dla pieszych”.

- z pasków papieru wytyczania krawędzi jezdni i przejścia dla pieszych

- przypomnienie zasad prawidłowego przechodzenia przez jezdnię

- dzieci podzielona na małe zespoły: jedna grupa recytuje wiersz, druga grupa ilustruje ruchem treść wiersza - wzajemna ocena wykonania zadania.

8. Historyjka obrazkowa „Niebezpieczne sytuacje na ulicy”.

Oglądanie ilustracji przedstawiających różne sytuacje na jezdni. Dzieci oceniają zachowania przechodniów. Wyszukiwanie związków przyczynowo - skutkowych.

Dziecko:

- wie, o zakazie wejścia na jezdnię w miejscu niedozwolonym - skrzyżowanie, brak przejścia dla pieszych

- potrafi opisać niewłaściwe zachowania bohaterów na jezdni

- rozumie konsekwencje niebezpiecznych sytuacji na jezdni

- potrafi podporządkować się regułom wspólnej zabawy

9. Oglądanie scenki sytuacyjnej „Niegrzeczny kogucik”

Szły raz droga dwa zajączki

I trzymały się za raczki.

Szły spokojnie po chodniku

Z kogutkiem Kukuryku.

Lecz kogucik Kukuryku

Biegał, skakał, zgubił bucik

I już nie był na chodniku.

Jadą auta po ulicy,

A kogucik biega, krzyczy.

Koguciku, koguciku,

Trzeba chodzić po chodniku!

Między samochody wpada

I po bucik się zakrada.

- Tam jest jezdnia koguciku.

Samochodów mknie bez liku!

Koguciku, koguciku,

Trzeba chodzić po chodniku!

Wciąż wołają dwa zajączki

Co trzymają się za raczki.

Lecz nie słyszy ich kogucik,

Bo już zgubił drugi bucik.

Koguciku, koguciku,

Trzeba chodzić po chodniku!

I uliczne znać sygnały.

Zna je przecież duży, mały.

Bo gdy światło jest zielone,

Można przejść na druga stronę,

Ale gdy czerwone świeci,

Grzecznie stoją wszystkie dzieci.

10. Zabawa ruchowa „Samochody” z elementem orientacji przestrzennej - serce punktem odniesienia:

- jadą w prawo

- jadą w lewo - jadą prosto

11. „Z klocków konstruujemy skrzyżowanie”

- zabawy klockami konstrukcyjnymi

- akcentowanie elementów dotyczących bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym.

12. „Kolorowe znaki”

Dziecko:

- stosuje się do informacyjnych znaków drogowych: skręcamy na prawo, na lewo, idziemy prosto

- serce - punktem odniesienia

- Zabawa ruchowa z elementami orientacji w przestrzeni do melodii piosenki „Kolorowe znaki”.

- dzieci poruszają się po sali zgodnie ze znakami informującymi: skręcamy: na prawo, na lewo, idziemy prosto, parking- zatrzymujemy się.

- Zabawa plastyczna „Kolorujemy znaki drogowe informacyjne i ostrzegawcze”.

13.„Przejście dla pieszych ” - scenka sytuacyjna.

Dzieci opisują zachowania dzieci, które pojedynczo występują:

- stoisz przed przejściem, jedzie samochód

- przechodzisz przez jezdnię po pasach bez sygnalizacji, znak drogowy informuje: przejście dla pieszych

- jest czerwone światło, zatrzymujesz się

- jesteś na jezdni, zielone światło pulsuje, idziesz szybciej

IV. W zdrowym ciele zdrowy duch!

● Kształtowanie nawyków i przyzwyczajeń higieniczno - zdrowotnych

● Wyrabianie nawyku dbania o zdrowie

● Kształtowanie właściwiej postawy wobec otaczającego środowiska

● Czyste środowisko jest gwarancją zdrowia

● Rozumie znaczenie czystości dla zdrowia

1. Higiena mojego ciała i umysłu. Czym jest higiena? Skutki braku higieny ciała i umysłu. Samopoczucie, zmęczenie, wypoczynek. Codzienna dbałość o czystość ciała. Utrzymywanie czystości wokół siebie.

2. Jak się odżywiam?

- Prawidłowe odżywianie się.

- Estetyka, jakość i ilość spożywanych posiłków.

3. Sport to zdrowie

- Dyscypliny sportu uprawiane przez wychowanków

Znaczenie uprawiania sportu dla zdrowia

4. Moje zmysły - zabawa słownikowa

5. Organizowanie zabaw i ćwiczeń w ogrodzie przedszkolnym i na sali. Spacery, wycieczki.

6.Wietrzenie pomieszczeń, częste przebywanie na powietrzu.

7. Wyrabianie zamiłowania do wycieczek i sportu, jako źródła zdrowia i radości. Zabawy sportowe o każdej porze roku.

8. Rozmowa „ Dbam o swoje zdrowie” - Jak powinien wyglądać przedszkolak?
- Co jest potrzebne do tego, żeby był czysty?
Nauczycielka wyjmuje z woreczka wymienione przez dzieci przybory toaletowe: mydło, ręcznik, grzebień, pasta do zębów, lusterko, szczotka do zębów, kubek.
Następnie bierze "czarodziejski worek z grzebieniami" i podchodzi z nim kolejno do każdego dziecka. Udając zdziwienie zwraca się do dzieci:
- Co wy macie w rękach?
- Ty masz grzebień i ty masz grzebień?
Nauczycielka zwraca uwagę, aby każdy grzebień był podpisany (sama dokonuje zamiany grzebieni). Zwraca uwagę na konieczność posiadania osobistego grzebienia i czesania nim tylko swoich włosów.
Dzieci zajmują miejsca na dywanie. Biorą do ręki grzebienie. Przeglądają się w dużym lustrze lub lusterkach i czeszą swoje włosy.
Nauczycielka ponownie recytuje wiersz pt. "Przedszkolak czyścioszek".
Dzieci odnoszą swoje grzebienie do "czarodziejskiego worka" lub do uszytej kieszeni, będącej od tej pory stałym elementem łazienki.
W rytmie akompaniamentu wykonanego na dowolnym instrumencie dzieci w różnych kierunkach przemieszczają się po sali. Na hasło: "czyste ręce" - wyciągają ręce przed siebie, na hasło: "brudne ręce" - chowają ręce za siebie.
Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Rysują "zęby" grzebienia.
Na dywanie z szarf nauczycielka układa "duży grzebień". Na hasło: "ruszamy" - dzieci przekraczają płaskie przeszkody - "zęby".

V. Las i jego mieszkańcy

Dziecko:

● Potrafi opisać cechy charakterystyczne wyglądu zwierząt leśnych. Zna, odgłosy lasu.

Zna zwierzęta żyjące w naszych lasach.

1. Wycieczka do lasu, spotkanie z panem leśniczym:

- słuchanie opowieści

- kalkowanie kory

- badanie drzewa

2. Znaczenie drzew dla życia na ziemi -przybliżenie treści w oparciu o pozycje książkowe.

3. Wspólne konstruowanie gry - ściganki „Las”.

4. Wykonanie różnorodnych prac plastyczno - konstrukcyjnych z materiałów przyrodniczych i odpadowych.

5. Rozpoznawanie pospolitych gatunków roślin i zwierząt

z najbliższej okolicy.

6. Zdobycie informacji na temat ,,Czym żywią się ptaki i zwierzęta leśne''?

7.Obszary chronione w naszym regionie.

8. Zagadki Kubusia Puchatka „Mieszkańcy stumilowego lasu"

Dzieci otrzymuj ą ilustracje zwierząt: lis, zając, dzik, wiewiórka, sarna, sowa, dzięcioł, układaj ą zagadki o zwierzętach lub rozwiązują zagadki, prawidłowa odpowiedź wskazuje obrazek.

9. Gra matematyczna „Śniadanie leśnych zwierząt"

Dzieci rzucaj ą kostka do gry, liczba oczek wskazuje ile orzechów otrzyma wiewiórka, ile żołędzi otrzyma sarenka, ile kasztanów dzik. Dzieci przeliczaj ą naturalne owoce suche.

10. Zabawa relaksacyjna

Słuchanie odgłosów przyrody z kaset magnetofonowych.

11. Zabawa drama „Jestem ptakiem". Zabawa przy muzyce relaksacyjnej Identyfikowanie się z ptakiem:

VI. Rośliny i zwierzęta chronione

● Przybliżenie wiadomości na temat konieczności ochrony niektórych gatunków roślin i zwierząt

● Zapoznanie z ciekawostkami na temat niektórych zwierząt chronionych w Polsce

● Poznanie wybranych roślin chronionych w Polsce

● Rozpoznaje na ilustracjach kwiaty wiosenne,

● Wyjaśnia jak rozumie pojęcie " rośliny chronione", ● Uświadomienie dzieciom roli człowieka w procesie przekształcania środowiska przyrodniczego;
Kształtowanie więzi emocjonalnych z przyrodą - rozwijanie wrażliwości na jej piękno;

1. Wystawa prac plastycznych „Pierwsze wiosenne kwiaty”.

2. Śpiewanie piosenki " Wiosna tuż,tuż...".

3. Ilustracje wiosennych kwiatów: przebiśnieg, przylaszczka, sasanki, krokusy. 4. Zadania umysłowe "Zawody mądrej głowy". Zagadki.
Dzieci po odgadnięciu zagadki pokazują pozostałym dzieciom właściwą ilustrację.