POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE W ADMINISTRACJI - pytania egzaminacyjne
Organ egzekucyjny obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Sposoby ustalania właściwości miejscowej organu egzekucyjnego.
Właściwość rzeczowa organów egzekucyjnych do prowadzenia egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
Niedopuszczalność egzekucji administracyjnej.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego.
Organ egzekucyjny obowiązków o charakterze pieniężnym.
Czynności procesowe organu egzekucyjnego.
Zawieszenie postępowania egzekucyjnego.
Postępowanie egzekucyjne w administracji a postępowanie orzekające.
Podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej
Przedmiotowy zakres obowiązywania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Postępowanie egzekucyjne w administracji a postępowanie zabezpieczające.
Czynności wstępne organu egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym.
Wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
Wykonanie zastępcze.
Środki egzekucyjne o charakterze przymuszającym.
Egzekucja z rachunków bankowych.
Zbieg egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej.
Pojęcie i charakter prawny zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Zażalenie w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Skarga na bezczynność wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Środki obrony przysługujące w postępowaniu egzekucyjnym osobie trzeciej.
Środki zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym służące na drodze administracyjnej.
Środki zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji służące na drodze sądowo-administracyjnej.
Pełnomocnictwo w postępowaniu egzekucyjnym.
Środki nadzoru w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Współdziałanie z obcym państwem w zakresie egzekucji administracyjnej.
Organy pomocnicze i asystujące w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Czynności procesowe techniczne w postępowaniu egzekucyjnym.
Odstąpienie od czynności egzekucyjnych
Moc prawna środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym
Świadek w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Zasady ponoszenia kosztów egzekucyjnych.
Fikcja doręczenia w postępowaniu egzekucyjnym.
Zlecenie czynności egzekucyjnych.
Sytuacja prawna zobowiązanego w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Sytuacja prawna wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Egzekucja administracyjna z wynagrodzenia za pracę.
Wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji.
Skarga na czynności egzekucyjne (wykonawcze).
Pozycja prawna dłużnika zajętej wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Podmioty postępowania egzekucyjnego w administracji.
Akty generalne jako podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej.
Decyzja administracyjna jako podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej.
Skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego.
Zasada zagrożenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji
Tytuł wykonawczy i jego elementy formalne.
Doręczenie zwykłe a doręczenie zastępcze w postępowaniu administracyjnym i egzekucyjnym.
Zasada poszanowania minimum egzystencji zobowiązanego.
Procedura rozpatrzenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Upomnienie w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Wniosek o wyłączenie spod egzekucji składników majątkowych.
Egzekucja administracyjna z obcych tytułów.
Organ rekwizycyjny.
Dopuszczalność egzekucji administracyjnej.
Wstrzymanie egzekucji administracyjnej.
Grzywna w celu przymuszenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Niedopuszczalność zgłoszonego zarzutu.
Bezskuteczność zarzutu i skargi na czynności egzekucyjne.
1.Organ egzekucyjny obowiązków o charakterze niepieniężnym jest:
- właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych, zadań zleconych i zadań z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków wynikających z decyzji i postanowień z zakresu administracji publicznej wydawanych przez samorządowe jednostki organizacyjne
- kierownik wojewódzkiej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w imieniu własnym lub wojewody decyzji i postanowień
- kierownik powiatowej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w zakresie swojej właściwości decyzji i postanowień.
W przypadkach określonych szczególnymi przepisami jako organ egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym działa każdy organ Policji, ABW, Agencji Wywiadu lub Straży Granicznej, organ PIP wydający decyzję w pierwszej instancji, organ straży pożarnej kierujący akcją ratowniczą, a także inne organy powołane do ochrony spokoju, bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego lub mienia społecznego.
- mogą one stosować wszystkie środki egzekucyjne
- każdy organ jest wierzycielem
2.Sposoby ustalania właściwości miejscowej organu egzekucyjnego. Właściwość miejscową organu egzekucyjnego określa się według miejsca zamieszkania (siedziby) zobowiązanego, a w braku zamieszkania w kraju według miejsca jego pobytu. W sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków i pomieszczeń właściwość miejscową określa się według miejsca wykonania obowiązku, albo według miejsca położenia rzeczy, a przy należnościach pieniężnych również według miejsca położenia mienia zobowiązanego.
3. Właściwość rzeczowa organów egzekucyjnych do prowadzenia egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym jest:
- Naczelnik Urzędu Skarbowego - uprawniony dostosowania wszystkich środków egzekucyjnych do egzekucji ze środków pieniężnych do zabezpieczenia i wniosków obcych państw o udzielenie pomocy. Naczelnik prowadzi swoją egzekucję oraz gdy nie ma innego organu szczególnego który mógłby prowadzić egzekucję to prowadzi ją Naczelnik US
- właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach tj. Prezydent Miasta na prawach powiatu oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania jest właściwy ten organ
- Przewodniczący organu orzekającego w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej instancji jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę ukaranego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu kar pieniężnych i kosztów postępowania orzeczonych w tych sprawach
- Dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń wypłacanych przez ten oddział, które nie mogą być potrącane z bieżących świadczeń.
- Dyrektor izby celnej jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, do których poboru zobowiązane są organy celne na podstawie odrębnych przepisów.
- Dyrektor oddziału regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę albo ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich związanych z zajmowaniem przez żołnierzy lokali mieszkalnych znajdujących się w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej
- Organem egzekucyjnym w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych może być ponadto inny organ w zakresie określonym odrębnymi ustawami
4. Niedopuszczalność egzekucji administracyjnej ze względów przedmiotowych będzie miała miejsce wtedy, gdy dany obowiązek jest wykonywany w trybie egzekucji sądowej albo gdy obowiązek wynika z decyzji nieistniejącej w obrocie prawnym. W zakresie dopuszczalności egzekucji administracyjnej organ egzekucyjny bada z urzędu tę kwestię. Organ ten nie może ograniczyć się do przytoczenia stanowiska wierzyciela w przedmiocie jego zapatrywań co do niedopuszczalności egzekucji z powodu przedawnienia, lecz obowiązany jest samodzielnie rozstrzygnąć, jakie przepisy prawa stanowią podstawę do odparcia zarzutu zobowiązanego w przedmiocie wygaśnięcia zobowiązania z powodu przedawnienia.
5.Umorzenie postępowania egzekucyjnego.
Postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu: jeżeli okaże się, że egzekucja nie należy do organów sądowych, jeżeli wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności sądowej albo gdy egzekucja ze względu na jej przedmiot lub na osobę dłużnika jest niedopuszczalna, jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.
Organ egzekucyjny umarza postępowanie w całości lub części na wniosek: jeżeli tego zażąda wierzyciel; jednakże w sprawach, w których egzekucję wszczęto z urzędu lub na żądanie uprawnionego organu, wniosek wierzyciela o umorzenie postępowania wymaga zgody sądu lub uprawnionego organu, który zażądał wszczęcia egzekucji jeżeli prawomocnym orzeczeniem tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności, jeżeli egzekucję skierowano przeciwko osobie, która według klauzuli wykonalności nie jest dłużnikiem i która sprzeciwiła się prowadzeniu egzekucji, albo jeżeli prowadzenie egzekucji pozostaje z innych powodów w oczywistej sprzeczności z treścią tytułu wykonawczego, jeżeli wierzyciel jest w posiadaniu zastawu zabezpieczającego pełne zaspokojenie egzekwowanego roszczenia, chyba że egzekucja skierowana jest do przedmiotu zastawu, Umorzenie postępowania egzekucyjnego powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, lecz nie pozbawia wierzyciela możności wszczęcia ponownej egzekucji.
6.Organ egzekucyjny obowiązków o charakterze pieniężnym
Organem egzekucyjnym w zakresie obowiązków o charakterze pieniężnym jest:
- naczelnik urzędu skarbowego; właściwy organ gminy o statusie miasta; przewodniczący organ orzekający w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej instancji, dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dyrektor izby celnej, dyrektor rejonowego oddziału Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, inny organ w zakresie określonym odrębnymi ustawami. Spośród wskazanych powyżej organów uprawnionych do prowadzenia egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym jedynie naczelnik urzędu skarbowego jest uprawniony do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych. Pozostałe organy - z wyżej wymienionych - mogą stosować środki egzekucyjne w ograniczonym zakresie.
7.Czynności procesowe organu egzekucyjnego. Dokonywanie czynności procesowych służy wykonaniu egzekwowanego obowiązku. Nie jest możliwe zastosowanie jakiejkolwiek formy przymusu państwowego bez uprzedniego wydania postanowienia. Czynności postępowania egzekucyjnego dokonywane w toku postępowania mają zróżnicowany charakter prawny. Są podejmowane zarówno przez organ egzekucyjny, jak i przez inne podmioty postępowania. W tzw. stadium rozpoznawczym postępowania występują czynności dowodowe oraz czynności obejmujące wydawanie postanowień. Obie te kategorie mają zasadnicze znaczenie dla przebiegu postępowania. Zależy od nich efektywność i skuteczność prowadzonej egzekucji. Aby doprowadzić do wykonania obowiązku podlegającego egzekucji, organ egzekucyjny lub egzekutor podejmuje tzw. czynności wykonawcze. Organ egzekucyjny doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego z klauzulą o skierowaniu tytułu do egzekucji administracyjnej, pouczając jednocześnie, że służy mu prawo zgłoszenia w terminie siedmiu dni do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
8.Zawieszenie postępowania egzekucyjnego.
Organ egzekucyjny zawiesza postępowanie z urzędu jeżeli: wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności procesowej ani przedstawiciela ustawowego, nastąpiła śmierć wierzyciela lub dłużnika, wówczas postępowanie podejmuje się z udziałem spadkobierców zmarłego.
Organ egzekucyjny zawiesza postępowanie na wniosek: wierzyciela, dłużnika gdy sąd uchylił natychmiastową wykonalność tytułu lub wstrzymał jego wykonanie albo dłużnik złożył zabezpieczenie konieczne według orzeczenia sądowego do zwolnienia go od egzekucji. Sąd może na wniosek zawiesić w całości lub części postępowanie egzekucyjne, jeżeli złożono skargę na czynności komornika lub zażalenie na postanowienie sądu. Komornik ma obowiązek wstrzymania się z dokonaniem czynności, jeżeli przed jej rozpoczęciem dłużnik złoży nie budzący wątpliwości dowód na piśmie, że obowiązku swojego dopełnił albo że wierzyciel udzielił mu zwłoki.
9.Postępowanie egzekucyjne w administracji a postępowanie orzekające. Celem postępowania orzekającego i egzekucyjnego jest doprowadzenie do realizacji normy adm. prawa materialnego w postępowaniu orzekającym chodzi o autorytatywną konkretyzację norm adm. prawa materialnego, w postępowaniu egzekucyjnym chodzi o wykonanie tej normy zgodnie z tą konkretyzacją. Postępowanie orzekające poprzedza postępowanie egzekucyjne-jest postępowaniem wykonawczym obowiązki mogą wynikać z aktu normatywnego bez konkretyzowania drogi- wtedy nie ma postępowania egzekucyjnego; bądź z orzecznictwa sądowego-konkretyzacji dokonuje sąd nie organ nie jest to sąd administracyjny. Jeśli adresat nie chce wykonać przepisu to powstaje egzekucja. Niekiedy postępowanie egz.; może toczyć się w postępowaniu orzekającym równocześnie , może to być gdy decyzja ma rygor natychmiastowej wykonalności, od razu podlega wykonaniu niekiedy z mocy prawa. Postępowanie orzekające kończy się wówczas gdy decyzja jest ostateczna i z tą chwilą podlega wykonaniu, nawet gdy strona złoży odwołanie to podlega natychmiastowej wykonalności. Wspólnym celem postępowania orzekającego i egzekucyjnego jest realizacja norm prawa administracyjnego, każde z tych postępowań ma odrębny przedmiot- tzn. że konkretyzacja normy materialnej prawa adm. i jej weryfikacja nie może być przedmiotem postępowania egzekucyjnego czyli organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.
10.Podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej. Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego. Podstawą prawną prowadzenia egzekucji administracyjnej jest tytuł wykonawczy wystawiony przez wierzyciela, stwierdzający istnienie i wymagalność obowiązku podlegającego egzekucji. Prawny obowiązek podjęcia czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych ciąży na wierzycielu, jeżeli zobowiązany nie wykonuje nałożonych na niego obowiązków
11.Przedmiotowy zakres obowiązywania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Zakres przedmiotowy - jest to katalog obowiązków do wykonania ich przez zobowiązanych, którzy nie uczynili tego dobrowolnie w przepisanym terminie. Egzekucji administracyjnej podlegają następujące obowiązki: podatki, opłaty i inne należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ,grzywny i kary pieniężne wymierzane przez organy administracji publicznej, inne należności pieniężne, jeżeli pozostają we właściwości rzeczowej organów administracji publicznej, należności przypadające od jednostek budżetowych, wynikające z zastosowania wzajemnego potrącenia zobowiązań podatkowych z zobowiązaniami tych jednostek, należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie innych ustaw, wpłaty na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie odrębnych przepisów, należności pieniężne z tytułu składek do Funduszu Żeglugi Śródlądowej oraz składek specjalnych do Funduszu Rezerwowego, należności pieniężne wynikające z tytułu: zwrotów, interwencji i innych środków będących częścią systemu całkowitego lub częściowego finansowania Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, łącznie z sumami, które mają być pobrane w związku z tymi działaniami, opłat i innych należności przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynku Unii Europejskiej dla sektora cukru, należności przywozowych, należności wywozowych, podatku od towarów i usług, akcyzy od: produktów tytoniowych, alkoholi i napojów alkoholowych, olejów mineralnych, podatku od dochodu lub podatku od majątku, podatku od składek ubezpieczeniowych, należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające we właściwości organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie przepisu szczególnego, obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi, nakładane w drodze decyzji organów Państwowej Inspekcji Pracy.
12.Postępowanie egzekucyjne w administracji a postępowanie zabezpieczające. Istotą zabezpieczenia jest ochrona interesów wierzyciela w sytuacji, gdy zachodzi obawa utrudniania lub udaremniania egzekucji przez zobowiązanego. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej: u.p.e.a.) normuje w dziale IV tryb postępowania zabezpieczającego w odniesieniu do należności pieniężnych, jak też obowiązków niepieniężnych. Postępowanie zabezpieczające ma charakter szczególny i pomocniczy względem właściwej egzekucji, ponieważ jego celem jest stworzenie warunków do przeprowadzenia w przyszłości wykonania obowiązku dochodzonego przez wierzyciela. Postępowanie zabezpieczające wszczyna się na wniosek wierzyciela odpowiadający wymaganiom stawianym tytułowi wykonawczemu i zawierający uzasadnienie. W uzasadnieniu należy wykazać niebezpieczeństwo utrudnienia lub udaremnienia egzekucji administracyjnej.
13. Czynności wstępne organu egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym. Organ egzekucyjny po otrzymaniu od wierzyciela wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wraz z tytułem wykonawczym podejmuje czynności wstępne. Przedmiotem czynności wstępnych jest zbadanie m.in., Czy organ jest właściwy do prowadzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie wykonania danego obowiązku, Czy wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i tytuł wykonawczy spełniają wymogi formalne stawiane przez przepisy prawne, Czy egzekucja administracyjna jest dopuszczalna.
14. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego. - odbywa się na wniosek strony (wierzyciela obcego - nie będącego jednocześnie organem) jak i z urzędu (jeżeli wierzyciel i organ to jedna jednostka);
- datą wszczęcia postępowania na wniosek strony jest dzień w którym tytuł wykonawczy wpływa do urzędu skarbowego (organu egzekucyjnego);
- organ bada pod względem formalnym tytuł wykonawczy - jeżeli są jakieś braki wówczas organ wydaj postanowienie o zwrocie tytułu wykonawczego - na postanowienie służy zażalenie;
- data wszczęcia postępowania egzekucyjnego z urzędu jest dzień doręczenia odpisu tytułu wykonawczego zobowiązanemu (doręczenie wg kpa) - jest to zawiadomienie strony biernej postępowania (zobowiązanego)
- postępowanie z urzędu jest też wszczynane w momencie zajęcia wierzytelności a następnie doręcza tytuł wykonawczy
- wszczęcie postępowania to nie to samo co wszczęcie egzekucji - wszczęcie postępowania to ciąg czynności procesowych i faktycznych (doręczenie, rozpoznanie itd.) a egzekucja to stricte stosowanie środka egzekucyjnego
- organ egzekucyjny bada dopuszczalność egzekucji i postępowania egzekucyjnego - bada w pozycji przedmiotowej i podmiotowej
dopuszczalność podmiotowa - organ musi zbadać czy zobowiązany to osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych (czy jest odpowiedzialny w sferze prawa cywilnego - czy jest pełnoletni lub ubezwłasnowolniony częściowo lub całkowicie) - organ stwierdza niedopuszczalność i wydaje w tym przedmiocie postanowienie, które kończy postępowanie - na nie służy zażalenie; dla osób korzystających z immunitetów całkowitych lub częściowych - taka osoba też nie może być uznana za zobowiązanego; zdolność postulacyjna (prawna) - nie można wskazywać spółki, firmy;
dopuszczalność przedmiotowa
- czy istnieje w ogóle tytuł wykonawczy;
- czy istnieje tytuł egzekucyjny (podstawa prawa - źródło obowiązku);
- czy istnieje decyzja - czy załata doręczona, czy została oznaczona strona,
- czy jest wykonalna - bada się wykonalność - czy decyzja czy postanowienie jest ostateczna a orzeczenia sądowe czy są prawomocne;
Po stwierdzeniu dopuszczalności podmiotowej i przedmiotowej to organ egzekucyjny nadaje tytułowi wykonawczemu klauzulę wykonalności - po sporządzeniu tytułu egzekucyjnego doręcza się ten tytuł egzekucyjny zobowiązanemu;
Należy podkreślić, że organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.
15. Wykonanie zastępcze. Organ egzekucyjny stosuje wykonanie zastępcze przez:
- doręczenie zobowiązanemu tytułu wykonawczego, a także - postanowienia, że obowiązek objęty tytułem wykonawczym zostanie w trybie postępowania egzekucyjnego wykonany zastępczo przez inną osobę za zobowiązanego, na jego koszt i niebezpieczeństwo. Wykonawca odpowiada wobec zobowiązanego za rzetelne wykonanie robót, celowe zużycie materiałów dostarczonych przez zobowiązanego oraz prawidłowe korzystanie z jego środków przewozowych. Zobowiązany ma prawo wglądu w czynności wykonawcy oraz zgłaszania do organu egzekucyjnego wniosków co do sposobu wykonywania tych czynności, a także może dochodzić swoich roszczeń bezpośrednio od wykonawcy. Analogicznie jak w przypadku nałożenia grzywny w celu przymuszenia, zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie o zastosowaniu wykonania zastępczego.
16. Środki egzekucyjne o charakterze przymuszającym Grzywna w celu przymuszenia ma skłonić, poprzez dolegliwość, zobowiązanego lub osobę czuwającą nad wykonaniem przez zobowiązanego obowiązku, do jego wykonania. Grzywnę nakłada się: gdy egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku znoszenia lub zaniechania albo obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności, której z powodu jej charakteru innego środka egzekucji. nie może spełnić inna osoba za zobowiązanego, a także gdy nie jest celowe zastosowanie. Może być ona nakładana zarówno na osoby fizyczne, jak i osoby prawne, a także na jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej.
PRZYMUS BEZPOŚREDNI Organ egzekucyjny wyznacza egzekutora, który przymus bezpośredni stosuje, by doprowadzić do opuszczenia nieruchomości, lokalu (pomieszczenia) przez zobowiązanego, wydania rzeczy, zaniechania czynności lub nie przeszkadzania innej osobie w wykonywaniu jej praw, a także w przypadkach, gdy ze względu na charakter obowiązku stosowanie innych środków egzekucyjnych nie jest możliwe. Przymus bezpośredni polega na doprowadzeniu do wykonania obowiązku podlegającego egzekucji przez zagrożenie lub działanie bezpośrednie, nie wyłączając siły fizycznej, w celu usunięcia oporu zobowiązanego i oporu innych osób, przeszkadzających wykonaniu obowiązku.
17. Egzekucja z rachunków bankowych. Ogólnie, egzekucja z rachunków bankowych może być prowadzona w trybie egzekucji sądowej lub administracyjnej . Egzekucji sądowej dokonuje przede wszystkim komornik, z kolei w przypadku egzekucji administracyjnej należności pieniężnych takim organem jest naczelnik urzędu skarbowego. W celu dokonania egzekucji z wierzytelności z rachunku bankowego, komornik przesyła do oddziału lub innej jednostki organizacyjnej banku, w którym dłużnik posiada rachunek, zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej dłużnika, wynikającej z posiadania rachunku bankowego, do wysokości należności będącej przedmiotem egzekucji wraz z kosztami egzekucyjnymi i wzywa bank, aby nie dokonywał wypłat z rachunku bez zgody komornika do wysokości zajętej wierzytelności, lecz przekazał bezzwłocznie zajętą kwotę na pokrycie należności albo zawiadomił komornika w terminie siedmiu dni o przeszkodzie do przekazania zajętej kwoty. Zajęcie obejmuje również kwoty, które nie były na rachunku bankowym w chwili jego zajęcia, a zostały wpłacone na ten rachunek po dokonaniu zajęcia. Następnie komornik zawiadamia dłużnika o zajęciu jego wierzytelności z rachunku bankowego, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego i odpis zawiadomienia, skierowanego do banku, o zakazie wypłat z rachunku bankowego. Równocześnie także przesyła wierzycielowi odpis zawiadomienia przesłanego do banku.
18. Zbieg egzekucji administracyjnej i egzekucji sądowej. Ze zbiegiem egzekucji sądowej i administracyjnej mamy do czynienia wtedy, gdy egzekucja prowadzona przez komornika sądowego i administracyjny organ egzekucyjny została skierowana do tej samego przedmiotu lub prawa majątkowego. Aby zbieg egzekucji mógł wystąpić, musi być spełniona jedna zasadnicza przesłanka, a mianowicie musi nastąpić zbieg podmiotów i przedmiotów. W razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej co do tej samej rzeczy lub prawa majątkowego czynności egzekucyjne zostają wstrzymane zarówno przez komornika, jak i przez administracyjny organ egzekucyjny. Wstrzymanie czynności może nastąpić z urzędu lub na wniosek (wierzyciela lub dłużnika). W momencie wstrzymania egzekucji akta egzekucji sądowej i administracyjnej zostają przekazane sądowi rejonowemu. Sąd wydaje rozstrzygnięcie w tej sprawie w terminie 14 dni, biorąc pod uwagę stan każdego z postępowań egzekucyjnych (kryterium pierwszeństwa wszczęcia egzekucji), a jeżeli są one w równym stopniu zaawansowane - wysokość egzekwowanych należności i kolejność ich zaspokojenia. Ponadto sąd postanawia, które już dokonane czynności egzekucyjne utrzymać w mocy. Stronom oraz administracyjnemu organowi egzekucyjnemu na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
19. Pojęcie i charakter prawny zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Podstawę zarzutu może stanowić:
1. wykonanie lub umorzenie całości albo części obowiązku, przedawnienie wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku,
2. odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu oraz rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej,
3. określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią wynikającą z orzeczenia będącego podstawą egzekucji administracyjnej,
4. błąd co do osoby zobowiązanego,
5. prawna i faktyczna niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym,
6. niedopuszczalność egzekucji administracyjnej albo zastosowanego środka egzekucyjnego,
7. brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia,
8. zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego,
9. prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny,
10. treść tytułu wykonawczego nie spełniająca wymogów ustawowych.
20. Zażalenie w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zażalenie jest środkiem zaskarżenia przysługującym na postanowienie wydane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepisy szczególne dopuszczają także możliwość wniesienia zażalenia na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego oraz na naruszenie przepisów o prowadzeniu licytacji. zobowiązanemu przysługuje w terminie 5 dni od daty zajęcia ruchomości prawo wniesienia do organu egzekucyjnego skargi na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego. W tym przypadku organ egzekucyjny jest obowiązany wezwać biegłego skarbowego do oszacowania wartości zajętej ruchomości. zobowiązany, wierzyciel oraz uczestnik licytacji mogą zgłosić do jej protokołu skargę na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu licytacji. Skarga podlega rozpatrzeniu w ciągu 7 dni od dnia zgłoszenia. Wniesienie skargi wstrzymuje do czasu jej rozpatrzenia wydanie sprzedanej rzeczy nabywcy. Nie dotyczy to rzeczy łatwo psujących się oraz wydanych nabywcy przed wniesieniem zażalenia. Pod względem treści i formy zażalenie powinno odpowiadać wymaganiom stawianym podaniom. Termin złożenia zażalenia to 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia. Organem właściwym do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie organu egzekucyjnego jest organ wyższego stopnia, a na zażalenia, organ egzekucyjny. Zażalenie jest środkiem zaskarżenia względnie suspensywnym, ponieważ jego wniesienie nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego.
21. Skarga na bezczynność wierzyciela. Podstawą wniesienia skargi w tej sprawie stanowi uchylanie się wierzyciela od podjęcia działań zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych. Wnieść ją może zarówno każdy podmiot, którego interes prawny jak i faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku przez zobowiązanego jak i organ zainteresowany wykonaniem przez zobowiązanego obowiązku. Uprawnieni mogą wnosić skargę do czasu podjęcia przez "wierzyciela czynności zmierzających do wykonania przez zobowiązanego obowiązku. Organem właściwym do jej rozpatrzenia jest organ wyższego stopnia, który rozstrzyga sprawę w drodze postanowienia. W przypadku uznania skargi za uzasadnioną organ ten nakazuje podjecie czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, w przeciwnym wypadku wydaje postanowienie ojej oddaleniu, na które służy zażalenie. Na postanowienie wydane w wyniku wniesionego zażalenia w sprawie skargi na bezczynność wierzyciela służy skarga do sądu admin.
22. Środki obrony przysługujące w postępowaniu egzekucyjnym osobie trzeciej. Powództwo przeciwegzekucyjne Jest to rodzaj powództwa przysługującego w toku postępowania egzekucyjnego; to jeden ze środków obrony dłużnika lub osoby trzeciej przed prowadzoną przeciwko nim egzekucją, gdy postępowanie takie narusza ich prawa. Wyróżnia się dwa rodzaje powództwa przeciwegzekucyjnego: powództwo opozycyjne i ekscydencyjne. Powództwa przeciwegzekucyjne wytacza się przed sąd rzeczowo właściwy, w którego okręgu prowadzona jest egzekucja. Oznacza to, iż wytoczenie powództwa przed sądem rejonowym czy też okręgowym uzależnione jest od tego, czy dana sprawa powinna być rozpoznana w pierwszej instancji przed sądem rejonowym czy też przed sądem okręgowym. Powództwo ekscydencyjne Stanowi środek obrony przysługujący osobie trzeciej, której prawa zostały naruszone przez egzekucję. Istota tego powództwa polega na tym, iż osoba trzecia może żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. Powództwo opozycyjne Jest to powództwo przeciwegzekucyjne, które przysługuje dłużnikowi w egzekucyjnym postępowaniu sądowym. Dłużnik może wystąpić z powództwem, w którym domaga się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego - w całości, w części albo ograniczenia go.
23.Środki zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym służące na drodze administracyjnej. środki zaskarżenia służące w drodze administracyjnej : zarzut, zażalenie, skargę na czynności egzekucyjne, wniosek o wyłączenie spod egzekucji prawa do rzeczy lub innego prawa majątkowego, żądanie zamiany lub sprostowania wezwania, żądanie uchylenia lub zmiany postanowienia w trybie przepisów kpa o wznowieniu postępowania oraz o zmianie lub uchyleniu decyzji.
24.Środki zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji służące na drodze sądowoadministracyjnej. Do środków zaskarżenia służących w drodze sądowej należy zaliczyć: skargę do NSA, powództwo przeciwegzekucyjne zobowiązanego oraz powództwo przeciwegzekucyjne osoby trzeciej. Do sądu administracyjnego służy skarga na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Legitymowanym do złożenia skargi jest zobowiązany i wierzyciel. Jeżeli wierzyciel jest równocześnie organem egzekucyjnym, wówczas nie jest on legitymowany do złożenia skargi. Rozpatrzenie skargi następuje na zasadach i w trybie uregulowanym przepisami ustawy o NSA z uwzględnieniem odpowiednich przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
25.Pełnomocnictwo w postępowaniu egzekucyjnym. strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Poza czynnościami o osobistym charakterze pełnomocnik może podejmować wszystkie te czynności, które podjąć może strona. Posiadanie pełnomocnictwa do reprezentowania strony obejmuje również umocowanie do wnoszenia środków odwoławczych od rozstrzygnięć organu administracji wydawanych w tym postępowaniu. Pełnomocnictwo może obejmować upoważnienie do występowania w postępowaniu wyłącznie przed organem pierwszej instancji. W takiej sytuacji organ administracji nie narusza prawa, pomijając pełnomocnika strony w postępowaniu odwoławczym. Powiadomienie organu przez stronę o ustanowieniu pełnomocnika skutkuje obowiązkiem organu do doręczenia pełnomocnikowi wszelkich pism, wezwań w celu zapewnienia mu udziału w sprawie tak, jak stronie.
26.Środki nadzoru w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Nadzór nad egzekucją administracyjną sprawują organy wyższego stopnia w stosunku do organów właściwych do wykonywania egzekucji. Organy te mogą - w szczególnie uzasadnionych przypadkach - wstrzymać na czas określony czynności egzekucyjne podległego organu. Wstrzymując te czynności, organ nadzoru zawiadamia o tym wierzyciela ze wskazaniem przyczyn wstrzymania egzekucji. O wstrzymaniu czynności egzekucyjnych organ rozstrzyga w formie postanowienia, na które służy zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi nie będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym. Egzekucję świadczeń pieniężnych może on wstrzymać w odniesieniu do tej samej należności jednorazowo, na okres nic dłuższy niż 30 dni, zawiadamiając o tym niezwłocznie ministra właściwego do spraw finansów publicznych z podaniem przyczyny jej wstrzymania.
27. Współdziałanie z obcym państwem w zakresie egzekucji administracyjnej . Każde państwo udziela pomocy w egzekucji zgodnie z przepisami stosowanymi przy dochodzeniu analogicznych roszczeń powstałych na jego terytorium. Instytucja pomocy międzynarodowej wprowadza zatem do porządku prawnego swoistego rodzaju sytuację, w której należności powstałe i należne państwu obcemu egzekwowane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak jakby były należnościami powstałymi i należnymi polskiemu wierzycielowi. Pomoc międzynarodowa przy dochodzeniu należności pieniężnych polega na: udzielaniu informacji, powiadamianiu zainteresowanego podmiotu o piśmie, orzeczeniu lub innym dokumencie jego dotyczącym, prowadzeniu egzekucji lub dokonaniu zabezpieczenia należności pieniężnych. Rzeczpospolita Polska obowiązana jest do udzielenia pomocy międzynarodowej w egzekucji, jeśli spełnione są następujące przesłanki: - wniosek dotyczy należności pieniężnych, które mogą być dochodzone w drodze pomocy międzynarodowej -kwota należności lub łączna kwota kilku należności objętych wnioskiem nie jest niższa niż 1500 euro , obowiązek udzielenia pomocy wynika z ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub prawa obcego państwa zobowiązującego do udzielenia podobnej pomocy Rzeczypospolitej Polskiej -wniosek dotyczy zobowiązanego lub osoby zobowiązanej do uregulowania należności pieniężnej -należności pieniężne lub postępowanie egzekucyjne wszczęte na terytorium państwa obcego nie są kwestionowane przez zobowiązanego albo są kwestionowane, ale prawo tego państwa dopuszcza kontynuowanie postępowania w takim przypadku -postępowanie powyższe nie doprowadziło do całko- witego zaspokojenia wierzyciela.
28. Organy pomocnicze i asystujące w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W myśl art50par.2 w obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez organy Policji ,Urząd Ochrony Państwa, lub Straży Granicznej oraz na okrętach wojennych można dokonać czynności egzekucyjnych, tylko po uprzednim zawiadomieniu właściwego komendanta i w asyście wyznaczonego organu wojskowego lub organu Policji UOP lub Straży Granicznej . Rola organów asystujących sprowadza się do biernej obecności przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych. Rodzajem asysty jest również obecność przedstawiciela placówki pocztowej przy otwarciu zajętej przesyłki pocztowej. Organ egzekucyjny lub egzekutor mogą uzyskać pomoc organu Policji, Straży Granicznej lub Urzędu ochrony Państwa udzielana jest ona na wezwanie. Podmioty te mogą żądać udzielenia pomocy właściwych organów jeżeli natrafią na opór który uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji, lub jeżeli istnieje przypuszczenie, że na taki opór natrafią. Organy wezwane do udzielenia pomocy nie mogą jej odmówić. Pomoc tych organów polega przede wszystkim na zapewnieniu: a. dostępu do miejsca gdzie ma być przeprowadzona egzekucja b. porządku w miejscu przeprowadzania egzekucji administracyjnej Osobistego bezpieczeństwa organowi egzekucyjnemu lub egzekutorowi.
29. Czynności procesowe techniczne w postępowaniu egzekucyjnym. Wywołują skutki prawne przez fakty. Poprzez te czynności organ władczo ingeruje w sferę praw lub obowiązków różnych podmiotów. Są niezbędne do rozpoznania sprawy i przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Zaliczyć tutaj można: Wezwania- mogą być skierowane do każdej osoby posiadającej informacje konieczne w postępowaniu. Jest to czynność dokonywana z zachowaniem jawności i musi ono dokładnie określać: Podmioty, (tj., kto kogo wzywa?). Sprawę, pozycje procesową wezwanego. Cel, w którym go się wzywa z zaznaczeniem, czy ma on obowiązek osobistego stawienia się, czy też może się on posłużyć pełnomocnikiem lub przekazać żądane wiadomości na piśmie. Termin stawienia się. Pouczenie o skutkach nie stawienia się. Osobistego stawienia się można żądać tylko w obrębie gminy lub miasta, w którym wezwany zamieszkuje albo przebywa lub też, gdy zamieszkuje lub przebywa w sąsiedniej gminie albo mieście. W sprawach szczególnie pilnych możliwe jest wezwanie telegraficzne, telefoniczne lub za pomocą innych środków łączności. Muszą być podane jednak wszystkie elementy wezwania, bowiem skutek prawny takiego wezwania będzie wywarty, tylko wtedy, gdy wezwanie dotrze we właściwej treści i odpowiednim terminie do wzywanego.
30. Odstąpienie od czynności egzekucyjnych. Następuje: gdy obowiązek został wykonany, gdy obowiązek został umorzony, gdy obowiązek wygasł, gdy obowiązek nie istnieje, gdy termin wykonania obowiązku został odroczony, gdy spłata zaległości została rozłożona na raty. Jeżeli przyszedł do nas poborca, a my posiadamy dowody stwierdzające wykonanie, umorzenie, wygaśnięcie lub nieistnienie obowiązku, odroczenie terminu wykonania obowiązku, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych lub jeżeli zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego - będzie musiał on odstąpić od czynności egzekucyjnych. Ponadto, jeżeli okażemy dowody stwierdzające częściowe wykonanie obowiązku lub umorzenie należności pieniężnej, a wartość zajętego składnika majątkowego znacznie przekracza kwotę ostatecznie dochodzonej należności i jako zobowiązani posiadamy inne składniki majątkowe, z których egzekucja może być prowadzona - organ egzekucyjny i egzekutor są zobowiązani odstąpić od egzekucji z naszego składnika majątkowego.
31. Moc prawna środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym. Art. 18 ustawy z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wprowadza ogólną zasadę, z której wynika, iż jeżeli przepisy tej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Możliwe jest zaskarżenie: a) prowadzenia egzekucji administracyjnej, b) czynności egzekucyjnej c) postanowienia organu egzekucyjnego, w tym wydanego na skutek zaskarżenia wskazanych wyżej działań. W pierwszym przypadku właściwym środkiem zaskarżenia jest zarzut, w drugim - skarga na czynności egzekucyjne, zaś w ostatnim - zażalenie. Ponadto stronom postępowania oraz w określonych sytuacjach osobom trzecim przysługuje prawo do składania skarg i wniosków, zaś po wyczerpaniu środków odwoławczych - skierowania sprawy na drogę sądową.
32. Świadek w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Świadek - to osoba wezwana do obecności w czasie wykonywania czynności egzekucyjnych ( szczególnie, gdy zobowiązany jest nieobecny, lub postępowanie prowadzone jest w porze nocnej ) - powołany do szacowania wartości zajętych nieruchomości..
33. Zasady ponoszenia kosztów egzekucyjnych. koszty postępowania egzekucyjnego obciążają zobowiązanego (tj. osobę, na którą mandat nałożono), od którego egzekwowana jest zaległość. Do niezbędnych kosztów egzekucji należą m.in.: zaliczki poniesione przez wierzyciela w toku postępowania egzekucyjnego, koszty ustanowienia jednego adwokata lub radcy prawnego w postępowaniu egzekucyjnym. Koszty profesjonalnego pełnomocnika w postępowaniu egzekucyjnym powstają już z chwilą złożenia przez niego wniosku egzekucyjnego. Koszty egzekucji ustala komornik lub sąd, zależnie od tego, do kogo należy jej przeprowadzenie. Na postanowienie sądu służy zażalenie. Na postanowienie komornika - ustalające koszty postępowania egzekucyjnego - przysługuje skarga na czynność komornika do sądu rejonowego. A na postanowienie sądu rozstrzygające skargę na czynność komornika przysługuje stronom oraz komornikowi zażalenie. Wnosi się je do sądu okręgowego.
34. Fikcja doręczenia w postępowaniu egzekucyjnym. Pismo skierowane do osoby fizycznej może być złożone na okres 7 dni w urzędzie pocztowym lub w urzędzie gminy, a adresat jest o tym powiadamiany zawiadomieniem pozostawionym w skrzynce pocztowej (lub informację się zostawia na drzwiach mieszkania, w pracy, itp.). po upływie 7 dni pismo uznaje się za doręczone. Odstępuje się od doręczenia, jeżeli przepisy szczególne zezwalają na powiadomienie stron przez rozplakatowanie obwieszczeń lub ogłoszenie publiczne. Tego typu doręczenie jest uznane za dokonane z mocy prawa po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. W ordynacji podatkowej, gdy nie można dokonać doręczenia zwykłego lub zastępczego wzywa się adresata do odebrania pisma w drodze publicznego wezwania ogłaszanego w prasie (dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim). Po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia pismo uznaje się za doręczone. Protokoły, adnotacje. Wynikają z zasady pisemności.
35. Zlecenie czynności egzekucyjnych. Zleceniobiorca w porozumieniu z Zleceniodawcą ustala wartość wierzytelności i określa ją we wniosku egzekucyjnym z uwzględnieniem sentencji nakazu/wyroku i kwot wpłaconych w wyniku wcześniejszego postępowania. Zleceniobiorca działa w postępowaniu egzekucyjnym za pomocą Kancelarii Prawniczej. Kancelaria sporządza na podstawie dostępnych dokumentów wniosek egzekucyjny i kieruje do Kancelarii Komorniczej. Zleceniobiorca i Kancelaria utrzymują kontakt z Kancelarią Komorniczą i dbają o prawidłowy przebieg postępowania egzekucyjnego. Zleceniodawca pokrywa w całości koszty administracyjne postępowania ( zaliczka komornicza, opłaty skarbowe). Kancelarii Prawniczej w całości przysługują koszty ustalone z tytułu zastępstwa egzekucyjnego + Vat. W przypadku gdy egzekucja okaże się bezskuteczna, Zleceniodawca zapłaci Kancelarii Prawniczej kwotę 200 zł + Vat ( na podstawie wystawionej przez Kancelarię faktury Vat ) za każdy uzyskany przez Kancelarię nakaz zapłaty/wyrok, którego nie udało się wyegzekwować.
36. Sytuacja prawna zobowiązanego w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Pojęcie „zobowiązanego” zostało wyjaśnione w samej ustawie o post. egz. w adm. Oznacza ono osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej albo osobę fizyczną, która nie wykonała w terminie obowiązku o charakterze pieniężnym lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, a w postępowaniu zabezpieczającym - również osobę lub jednostkę, której zobowiązanie nie jest wymagalne albo jej obowiązek nie został ustalony lub określony, ale zachodzi obawa, że brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a odrębne przepisy na to zezwalają. Jest to zatem podmiot, na którego został nałożony obowiązek określonego działania lub zaniechania i od niego zależy, czy obowiązek ten zostanie wykonany dobrowolnie, czy pod przymusem.
37. Sytuacja prawna wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. jest nim podmiot uprawniony do żądania wykonania obowiązku w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym .W przypadku ,gdy obowiązki wynikają z decyzji lub postanowień organów adm. Rządowej i organów JST ,funkcje wierzyciela pełnią właściwe do orzekania organy pierwszej instancji. Jeśli natomiast obowiązki wynikają z orzeczeń sądów lub innych organów lub bezpośrednie z przepisów prawa wierzycielem jest organ lub instytucja bezpośrednie zainteresowana w wykonaniu przez zobowiązanego obowiązku albo powołana do czuwania nad wykonaniem obowiązku. Podstawową funkcją wierzyciela jest realizacja czynności zmierzających do wszczęcia egzekucji Zadaniem wierzyciela jest zatem doręczenie zobowiązanemu pisemnego upomnienia .sporządzenie tytułu wykonawczego oraz wystąpienie do organu egzekucyjnego z wnioskiem o wszczęcie egzekucji.
38. Egzekucja administracyjna z wynagrodzenia za pracę. Egzekucję taką przeprowadza komornik, w rewirze którego ma miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu dłużnik będący osobą fizyczną. Ustawodawca przewidział jednak pewien wyjątek. W przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych właściwość komornika jest tzw. właściwością przemienną. Oznacza to, że wierzyciel może zgłosić wniosek o wszczęcie egzekucji również do komornika sądu właściwego według swego miejsca zamieszkania. wszczęcie egzekucji następuje na wniosek albo na żądanie sądu lub uprawnionego organu. Do wniosku należy dołączyć tytuł wykonawczy, a jako sposób egzekucji należy wskazać wynagrodzenie za pracę w określonym zakładzie pracy. egzekucji podlegają także premie i nagrody przysługujące dłużnikowi za okres jego zatrudnienia, jak również związany ze stosunkiem pracy zysk lub udział w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach pozostających w związku ze stosunkiem pracy. Komornik przystępuje do egzekucji z wynagrodzenia za pracę przez zajęcie. Zajęcie to polega na zawiadomieniu dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i aż do pełnego pokrycia długu nie wolno mu odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden inny sposób. Drugą czynnością jaką podejmuje komornik jest jednoczesne skierowanie wezwania do zakładu pracy.
39.Wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji (czynności poprzedzające i wszczynające postępowanie) Postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej. Organ ma obowiązek powiadomienia wszystkich stron w tej sprawie. W sprawach, w których prawa lub obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz z tej samej podstawy prawnej i w których właściwy jest ten sam organ administracji publicznej, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące więcej niż jednej strony. Formy składania podań, pism o wszczęcie postępowania: Musi być to forma pisemna lub ustna forma składania zażalenia do protokołu. Musi zawierać podanie - przedmiot sporu, czego strona oczekuje. Jeśli są jakieś braki w podaniu - strona ma 7 dni na uzupełnieni braków, w przypadku braku uzupełnienia pismo organ pozostawia bez rozpatrzenia. Można złożyć podanie ponownie w tej sprawie. Jeśli nie ma w piśmie imienia, nazwiska, adresu również organ pozostawia pismo bez rozpoznania. Jeśli pismo zostało złożone do niewłaściwego organu to ten organ przekazuje pismo do właściwego i powiadamia o tym wnioskodawcę. Gdy pismo dotyczy kilku spraw i powinno być rozpatrzone przez kilka organów to organ do którego pismo wpłynęło załatwia sprawę co do swojego zakresu i powiadamia stronę iż powinna wnieść pismo co do pozostałych spraw do innych organów. Termin wniesienia pism do pozostałych organów liczy się od daty wpływu do organu pierwszego.
40. Skarga na czynności egzekucyjne (wykonawcze). jest środkiem najbardziej odformalizowanym ( dział VIII KPA ) ,
służy także wierzycielowi na przewlekłość post. egzekucyjnego. Skarga ta może być wnoszona na czynności o charakterze wykonawczym, a więc środek ten nie przysługuje na czynności procesowe polegające na wydaniu aktów administracyjnych. Zobowiązanemu przysługuje skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Skargi te wnosi się za pośrednictwem organu egzekucyjnego w terminie 14 dni od dnia dokonania zakwestionowanej czynności egzekucyjnej. Moment dokonania czynności egzekucyjnej nie zawsze jest jednocześnie dniem, w którym jako zobowiązani dowiedzieliśmy się o czynności egzekucyjnej. Taka sytuacja może wystąpić w razie zajęcia naszego majątku u dłużnika zajętej wierzytelności.
41. Pozycja prawna dłużnika zajętej wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Dłużnik zajętej wierzytelności to dłużnik zobowiązanego, jak również bank, pracodawca, podmiot prowadzący działalność maklerską, trasat oraz inne podmioty realizujące, na wezwanie organu egzekucyjnego, zajęcie wierzytelności lub innego prawa majątkowego zobowiązanego. Dłużnik zajętej wierzytelności, samodzielnie nalicza odsetki z tytułu niezapłacenia należności w terminie, należne od następnego dnia po dniu wystawienia przez organ egzekucyjny zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub prawa majątkowego do dnia przekazania mu środków pieniężnych uzyskanych z zajęcia. Gdy środki pieniężne przekazywane są za pośrednictwem rachunku bankowego, należy naliczyć odsetki do dnia obciążenia rachunku bankowego przekazywaną kwotą, przy czym dotyczy to jedynie dłużników zajętej wierzytelności obowiązanych do prowadzenia ksiąg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Dodatkowo w terminie 7 dni od daty doręczenia zawiadomienia o zajęciu innych wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych dłużnik składa organowi egzekucyjnemu oświadczenie precyzujące: czy uznaje zajętą wierzytelność, czy przekaże organowi egzekucyjnemu kwotę z zajętej wierzytelności na pokrycie należności albo z jakiego powodu odmawia tego przekazania oraz, czy i w jakim sądzie, lub przed jakim organem, toczy albo toczyła się sprawa o zajętą wierzytelność.
42 Podmioty postępowania egzekucyjnego w administracji. Podmiotami postępowania egzekucyjnego są podmioty uprawnione do dokonywania czynności postępowania egzekucyjnego i dzielą się na organy procesowe i organy egzekucyjne, uczestników postępowania. Organy procesowe występują w części postępowania egzekucyjnego zwanej postępowaniem klauzulowym (tj. postępowaniem związanym z nadaniem klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu) i są to: przewodniczący sądu orzekającego, referendarz sądowy i sąd. Organy egzekucyjne występują we właściwym postępowaniu egzekucyjnym i są to: komornik i sąd rejonowy, przy którym działa dany komornik. Uczestnikami postępowania egzekucyjnego są podmioty, które w większym lub mniejszym stopniu są zainteresowane wynikiem postępowania egzekucyjnego, biorące udział w tym postępowaniu. Będą to więc: strony postępowania (wierzyciel i dłużnik). Do uczestników postępowania (statusem prawnym bardzo zbliżonym do stron) zaliczamy także: prokuratora, organizację społeczną i powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów.
43 Akty generalne jako podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej. Akty generalne są rzadko podstawą egzekucji administracyjnej i ma to miejsce tylko wtedy, gdy obowiązek wynika bezpośrednio z przepisów prawa i mieści się w zakresie administracji publicznej. Przepisy te mogą mieć różną postać, np. ustawa, rozporządzenie, przepis lokalny. Do obowiązków poddanych egzekucji administracyjnej należą: podatki, opłaty i inne należności, wpłaty na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie odrębnych przepisów, obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające we właściwości organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie przepisu szczególnego, obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi, nakładane w drodze decyzji organów Państwowej Inspekcji Pracy.
44. Decyzja administracyjna jako podstawa prawna do prowadzenia egzekucji administracyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny, uchylając decyzję administracyjną, niweczy podstawę prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Uchylenie decyzji powoduje, że obowiązek administracyjny wygasł i w związku z tym postępowanie egzekucyjne ulega umorzeniu jako bezprzedmiotowe. Nie jest to jednak przeszkodą do wszczęcia egzekucji w przyszłości - gdy zostanie wydana nowa decyzja o nałożeniu obowiązku. Samo dążenie zobowiązanego do zmiany lub uchylenia decyzji nie ma wpływu na przebieg realizacji nałożonego obowiązku. Jednakże zarzuty podnoszone przez niego mogą wskazywać, iż dana decyzja jest dotknięta istotnymi wadami, dającymi podstawę do jej uchylenia. Jeśli w razie wykonania takiej wadliwej decyzji istniałoby niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to z uwagi na bezcelowość wykonania decyzji sąd administracyjny może wstrzymać jej wykonanie.
45 Skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Skargę tę wnosić mogą obok zobowiązanego także wierzyciel, nie będący organem egzekucyjnym, podmiot, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wynika niewykonania obowiązku oraz organ, zainteresowany w wykonaniu obowiązku. Przedmiotem zaskarżenia jest bezczynność lub opieszałość organu egz. Wniesienie skargi nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. W uzasadnionych przypadkach organ egz. lub organ nadzoru może w drodze postanowienia wstrzymać prowadzenie tego postępowania. Skargę wnosi się do organu nadzoru za pośrednictwem organu egzekucyjnego. Organ nadzoru po rozpatrzeniu skargi wydaje postanawiane. W przypadku uznania skargi za uzasadnioną postanowienie to może rozstrzygać o wielu różnych kwestiach w zależności od przedmiotu skargi jeżeli zaś jej nie uwzględni wydaje postanowienie o jej oddaleniu, na które duży zażalenie.
46. Zasada zagrożenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. obowiązki wynikające z aktów administracyjnych oraz powstające z mocy prawa powinny być wykonywane dobrowolnie, a przymus państwowy może mieć zastosowanie tylko w ostateczności . Podstawową metodą działania organów adm. Nie jest stosowanie przymusy ,lecz przekonywanie. Stosowanie przymusu jako ostateczności wynika także z obowiązującej w postępowaniu egzekucyjnym w administracji zasady zagrożenia. Wszczęcie postępowania może nastąpić po upływie 7 dni od daty doręczenia upomnienia. W przypadku , gdyby pomimo braku uprzedniego upomnienia zobowiązanego postępowanie egzek. Zostało wszczęte, podlega ono umorzeniu.
47. Tytuł wykonawczy i jego elementy formalne. Tytuł wykonawczy, będący podstawą egzekucji administracyjnej, jest dokumentem urzędowym niezbędnym do wszczęcia i prowadzenia tego postępowania. Dokument ten nie jest zatem decyzją administracyjną, choć określa przedmiot zobowiązania, jego wysokość oraz podstawę prawną należności. Powinien zawierać: -oznaczenie wierzyciela - wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy zobowiązanego, jego adresu, a także w miarę możliwości adresu zakładu pracy - podania treści podlegającego egzekucji obowiązku, podstawy prawnej tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek jest wymagalny, a także określenie wysokości egzekwowanej należności pieniężnej - wskazanie podstawy prawnej prowadzonej egzekucji administracyjnej -datę wystawienia tytułu, podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego oraz odcisk pieczęci urzędowej
-pouczenie zobowiązanego o skutkach nie zawiadomienia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca pobytu -do tytułu wykonawczego należy dołączyć dowód doręczenia upomnienia albo stwierdzić w tytule, że doręczenie upomnienia nie było konieczne.
48. Doręczenie zwykłe a doręczenie zastępcze w postępowaniu administracyjnym i egzekucyjnym. Doręczenie zwykłe - stosuje się je do osób fizycznych, jednostek organizacyjnych i organizacji społecznych. Ma miejsce wtedy, gdy pismo dostarcza się adresatowi do jego rąk (np. przez pocztę; przez pracowników organu administracyjnego; inne osoby lub organy, które są upoważnione). Doręczenie osobom fizycznym pisma następuje w miejscu ich zamieszkania lub w miejscu pracy. Wyjątkowo można doręczyć pismo w lokalu organu administracyjnego albo w każdym miejscu zastania adresata. Doręczenie powinno być potwierdzone podpisem adresata, którym kwituje fakt doręczenia i jego datę. Uchylenie się adresata od złożenia podpisu lub odmowa przyjęcia nie pozbawia doręczenia skutku prawnego - jest to fikcja doręczenia wraz z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i jego dacie. Jeżeli w sprawie występuje kilka stron, to pismo doręcza się każdej z nich lub jednej upoważnionej przez pozostałe strony. Doręczenia zastępcze - polega na oddaniu pisma osobie, która przyjmie na siebie zobowiązanie doręczenia pisma adresatowi. Do tych osób należą: pełnoletni domownik, sąsiad, dozorca domu. O doręczeniu zastępczym należy powiadomić adresata zawiadomieniem pozostawionym w skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania. W przypadku osób nieobecnych pismo doręcza się przedstawicielowi osoby nieobecnej ustawionemu przez sąd lub przedstawicielowi tej osoby doraźnie wyznaczonemu przez organ administracyjny.
49. Zasada poszanowania minimum egzystencji zobowiązanego. polega na wprowadzeniu pewnych ograniczeń w prowadzeniu egzekucji administracyjnej , mających na celu uchronienie zobowiązanego przed pozbawieniem go określonych dóbr i praw majątkowych które jemu oraz pozostałym na jego utrzymaniu członkom rodziny są niezbędne dla zapewnienia egzystencji. Wyłączenia spod egzekucji obejmują trzy kategorie składników majątkowych:
a .przedmioty .
b. określone kwoty pieniędzy
c. wierzytelności i prawa majątkowe.
50. Procedura rozpatrzenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. do rozpoznania i rozstrzygnięcia wniesionego zarzutu jest uprawniony sam organ egzekucyjny, nie zaś organ nadzoru. Postępowanie organu egzekucyjnego w związku ze zgłoszonym zarzutem normują art. 34 i 35 u.p.e.a. Zarzuty zgłoszone na podstawie art. 33 pkt 1-7, 9-10, a przy egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym także pkt 8 organ rozpatruje po uzyskaniu stanowiska wierzyciela, w zakresie zarzutów z art. 33 pkt 1-5 wypowiedź wierzyciela jest dla organu wiążąca. Na postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela przysługuje zażalenie. Uprawnienie to wynika z art. 43 § 2 u.p.e.a. Jeżeli wierzyciel nie wyraził stanowiska w terminie 14 dni od powiadomienia go przez organ egzekucyjny o wniesionych zarzutach, organ zawiesza postępowanie.
W myśl art. 34 § 4 organ egzekucyjny po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów, z tym że jeżeli wierzyciel uznał zarzuty za uzasadnione, o umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo o zastosowaniu mniej uciążliwego środka egzekucyjnego. Na postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów służy zobowiązanemu oraz wierzycielowi nie będącemu jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie, które podlega rozpatrzeniu w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi odwoławczemu. Na ostateczne postanowienie służy skarga do sądu administracyjnego.
Każda procedura, mająca na celu przymusowe wykonanie (egzekucję) obowiązków powstałych w szeroko pojmowanym obrocie prawnym, zawierać powinna precyzyjne wskazanie: podmiotów, które posługują się środkami przymusu w celu realizacji określonych obowiązków; adresatów czynności postępowania egzekucyjnego; dostępnych i możliwych do zastosowania środków egzekucyjnych; ogólnych zasad ustrojowych postępowania oraz środków prawnych stosowanych w postępowaniu. Wśród tych elementów na szczególną uwagę zasługują środki prawne, które służą ochronie adresata czynności egzekucyjnych, ponieważ ich regulacja jest wypełnieniem konstytucyjnych zasad państwa prawa. Szczególnym rodzajem środków prawnych przyznanych adresatowi czynności egzekucyjnej, której celem może być m.in. egzekucja zobowiązań podatkowych, są zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym.
51. Upomnienie w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Ważną przesłanką wszczęcia egzekucji jest dołączenie do tytułu wykonawczego dowodu doręczenia upomnienia, wierzyciel dołącza dowód doręczenia upomnienia, a jeżeli doręczenie upomnienia nie było wymagane, podaje w tytule wykonawczym podstawę prawną braku tego obowiązku. Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie zawierające wezwanie do wykonania obowiązku, z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia upomnienia, przy czym to nie organ egzekucyjny, lecz wierzyciel musi je doręczyć zobowiązanemu.
52. Wniosek o wyłączenie spod egzekucji składników majątkowych.
jest to tak naprawdę wniosek o zwolnienie składników majątkowych spod egzekucji - art. 13 upea - i służy on zobowiązanemu. W szerszym ujęciu powództwo przeciw egzekucyjne służy także osobie trzeciej, a więc współwłaścicielowi, współużytkownikowi. Współwłasność czy współużytkowanie to prawo majątkowe, które może być przedmiotem egzekucji. To prawo jest niepodzielne, bo zajmuje się całe prawo własności, np. lokal. Osoba, która ma udział w tym prawie, ale zobowiązana nie jest, ma prawo wystąpić o wyłączenie spod egzekucji całego składnika majątkowego. Podobnie w przypadku samochodu we współwłasności. Jest możliwość zwolnienia spod egzekucji, ale jak nie dojdzie do zwolnienia, to przedmiotem egzekucji może być jedynie udział zobowiązanego we współwłasności samochodu, choć kto kupi samochód, który w połowie jest w egzekucji. A więc współwłaściciel ma interes prawny (ma kupca na ten samochód) lub faktyczny (interes ewentualny). Wtedy gdy są inne składniki majątkowe, z których można prowadzić egzekucję, to idzie się na rękę osobom trzecim. Wtedy gdy nie ma innych składników majątkowych, to organ egzekucyjny nie idzie na rękę osobie trzeciej.
Art. 13 upea określa jakie muszą być spełnione przesłanki co do wniosku o wyłączenie spod egzekucji określonych składników: wniosek zobowiązanego, wykazanie ważnego interesu w zwolnieniu tego składnika spod egzekucji, zobowiązany musi wcześniej uzyskać zgodę wierzyciela na zwolnienie składnika spod egzekucji, bo egzekucja jest w istocie prowadzona w interesie wierzyciela.
53. Egzekucja administracyjna z obcych tytułów. Przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji stosuje się przy udzielaniu pomocy obcemu państwu lub korzystaniu z jego pomocy w sprawach dotyczących należności pieniężnych wynikających z tytułu: -zwrotów, interwencji i innych środków będących częścią systemu całkowitego lub częściowego finansowania Europejskiego funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji lub Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich, łącznie z sumami, które mają być pobrane w związku z tymi działaniami, opłat i innych należności przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynku Unii Europejskiej dla sektora cukru, należności przywozowych, należności wywozowych, podatku od towarów i usług, akcyzy od produktów tytoniowych, alkoholi i napojów alkoholowych, olejów mineralnych, podatku od dochodu lub podatku od majątku, podatku od składek ubezpieczeniowych, odsetek, kar i grzywien administracyjnych, kosztów i innych należności związanych z należnościami, z wyłączeniem wszelkich sankcji o charakterze karnym określonych w prawie państwa udzielającego pomocy; oraz w sprawach dotyczących należności pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
54. Organ rekwizycyjny.
Organem rekwizycyjnym jest organ egzekucyjny o tej samej właściwości rzeczowej co organ prowadzący egzekucje ,któremu organ egzekucyjny zlecił' wykonanie czynności egzekucyjnych. Zlecenie czynności egzekucyjnych organowi rekwizycyjnemu następuje wtedy , gdy cześć majątku zobowiązanego ,do którego skierowana jest egzekucja znajduje się poza terenem działania organu egzekucyjnego. Organ ten ,narwany w ustawie organem rekwizycyjnym .działa na podstawie zlecenia udzielonego mu przez organ egzekucyjny właściwy do prowadzenia postępowania egzekucyjnego .Organ egzekucyjny ma obowiązek sporządzić odpis tytułu wykonawczego oznaczając ce!, któremu ma służyć jego liczbę porządkową , a także określić kwotowo zakres zlecenia. Organ rekwizycyjny wykonuje prawa i obowiązki organu egzekucyjnego.
55. Dopuszczalność egzekucji administracyjnej. Zasadniczym obowiązkiem organu egzekucyjnego, po otrzymaniu tytułu wykonawczego, a przed wszczęciem egzekucji administracyjnej - jest zbadanie dopuszczalności egzekwowanego obowiązku.
organ egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji administracyjnej. Ustalenie, czy egzekucja jest dopuszczalna, następuje w wyniku badania, czy tytuł wykonawczy odpowiada wymogom, a zatem - czy nie zachodzą ujemne przesłanki procesowe w sprawie. Nie wnikając w kwestie zasadności i wymagalności obowiązku, organ powinien przesądzić, czy są podstawy do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w administracji, przy czym podstawowe znaczenie mają: treść, podstawa prawna i wymagalność obowiązku podlegającego egzekucji.
56. Wstrzymanie egzekucji administracyjnej. Organy nadzoru są jednocześnie organami odwoławczymi oraz sprawującymi kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy zarówno przez nadzorowane organy jak i wierzycieli Mogą także w szczególnie uzasadnionych przypadkach wstrzymać na czas określony czynności egzekucyjne lub postępowanie egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ. Jednak dyrektor izby skarbowej w odniesieniu do innych należności niż pozostających we właściwości urzędu skarbowego może to uczynić wyłącznie za zgodą wierzyciela. W kwestii wstrzymania czynności egzekucyjnych może też wypowiedzieć się wojewoda. Stosownie do art.20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o administracji rządowej w województwie w toku egzekucji należności pieniężnych może jednorazowo wstrzymać egzekucję na okres 30 dni. Ubiegający się o wstrzymanie egzekucji administracyjnej zobowiązany jest złożyć wniosek. W uzasadnieniu wniosku należy określić: -stan faktyczny sprawy, -sytuację ekonomiczno-finansową wnioskodawcy, -działania podjęte w celu porozumienia się z wierzycielami lub inne zmierzające do odzyskania płynności finansowej, - w jaki sposób wstrzymanie egzekucji administracyjnej wspomoże podjęte działania naprawcze.
57. Grzywna w celu przymuszenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Grzywnę w celu przymuszenia nakłada organ egzekucyjny, który doręcza zobowiązanemu:
-odpis tytułu wykonawczego
-postanowienie o nałożeniu grzywny .
-postanowienie o nałożeniu grzywny powinno zawierać:
-wezwanie do uiszczenia nałożonej grzywny w oznaczonym terminie z pouczeniem, że w przypadku nie uiszczenia -grzywny w terminie zostanie ona ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych
wezwanie do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym w terminie wskazanym w postanowieniu, z zagrożeniem, że w razie niewykonania obowiązku w terminie będą nakładane dalsze grzywny w tej samej lub wyższej kwocie Zobowiązanemu służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny. Nałożenie grzywny w celu przymuszenia, nie uiszczone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie egzekucji należności pieniężnych. Obowiązek uiszczenia nałożonych grzywien nie przechodzi na spadkobierców i prawo nabywców zobowiązanego. W razie wykonanie obowiązku określonego w tytule wykonawczym, nałożone, a nie uiszczone lub nie ściągnięte grzywny w celu przymuszenia podlegają umorzeniu. Postanowienie w sprawie umorzenia grzywny wydaje organ' egzekucyjny na wniosek zobowiązanego. Na postanowienie o odmowie umorzenia grzywny służy zażalenie. Na wniosek zobowiązanego, który wykonał obowiązek, grzywny uiszczone lub ściągnięte w celu przymuszenia mogą być w uzasadnionych przypadkach zwrócone w całości lub w części O zwrocie grzywny postanawia organ egzekucyjny. Państwowe organy egzekucyjne mogą zwrócić grzywnę po uzyskaniu zgody organu wyższego stopnia.
58. Niedopuszczalność zgłoszonego zarzutu. Organ egzekucyjny rozpatruje zarzut po uzyskaniu stanowiska wierzyciela w tym zakresie. W pewnych przypadkach wierzyciel może wydać postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu. Ma to miejsce wtedy, gdy wymagalność należności stwierdzona została orzeczeniem, od którego przysługują odrębne środki zaskarżenia lub zarzuty były rozpatrywane w odrębnym postępowaniu. Przykładowo, jeśli zobowiązany zgłosił w trakcie postępowania podatkowego zarzut przedawnienia należności, który nie został uwzględniony przez organ podatkowy, nie będzie już mógł posłużyć się tym argumentem w trakcie postępowania egzekucyjnego. Jeżeli wierzyciel nie wyrazi stanowiska w terminie 14 dni, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do czasu otrzymania ostatecznego stanowiska wierzyciela. Gdy wypowiedź wierzyciela zostanie już ostatecznie ustalona (przysługuje na nią zażalenie), organ wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów. Wniesienie przez zobowiązanego zarzutu nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Jednak organ egzekucyjny w uzasadnionych przypadkach może wstrzymać to postępowanie lub niektóre czynności egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zarzutu. Nie jest do tego konieczny wniosek zobowiązanego, gdyż organ dokonuje wstrzymania z urzędu, na podstawie własnej oceny sytuacji.
59. Bezskuteczność zarzutu i skargi na czynności egzekucyjne. Korzystając ze skargi czy zarzutu wierzyciel może żądać uznania czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną w stosunku do niego. Jest to więc bezskuteczność względna, jedynie w stosunku do wierzyciela, który ze skargą wystąpił. Wydanie orzeczenia przez sąd na podstawie skargi nie pociąga natomiast za sobą bezwzględnej nieważności czynności prawnej, skutecznej wobec wszystkich. Tak więc w przypadku istnienia wielu pokrzywdzonych wierzycieli, każdy z nich musi dochodzić swoich roszczeń na własną rękę przez wniesienie odrębnego powództwa. Uznanie takiej czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną następuje z reguły w drodze wytoczenia przez wierzyciela powództwa przeciwko osobie trzeciej, która na podstawie takiej czynności uzyskała korzyść majątkową. Co więc bardzo istotne, pozwanym w takim wypadku nie jest sam dłużnik, ale osoba trzecia.