SOCJOLOGIA

„Podstawy socjologii”

2. „Elementy nowego ładu”-( H Domański , A Richard, w-wa 1997, str.125-150, 419- 445.

3. E. Goffman- „Charakterystyka instytucji totalnych” w pracy pod redakcją A Jasińska -Kania „Elementy teorii socjologicznych” (techniki adaptacyjne, teorie)

4. Jolanta Augustyniak -Kopka -„Tolerancyjni - nietolerancyjni - obojętni Łódź 1991, str. 5-12, 20-40, 49-60, 67-73.

Socjologia jako dyscyplina naukowa - specyfika

Socjologia - przedmiotem socjologii jest społeczeństwo jest to nauka o społeczeństwie zajmuje się opisem diagnozą i interpretacją zjawisk i procesów życia społecznego . Socjologia jest młodą dyscypliną.

Specyfika :

1. In statu nascendi - w trakcie stawania się ,rozwijania w XX w czerpie z innych dyscyplin: filozofia , ale także geografia , etnografia nauki gospodarcze histonografia , psychologia , nauki prawne , ekonomiczne itp. Za ojca socjologii uważa się Augusta Comte'a - Francuskiego pozytywistę , filozofa .

2. Dyscyplina wieloparadygmatyczna (przy użyciu wielu teorii można wyjaśnić sytuacje)

paradygmat uznany w danym czasie teoretyczny sposób analizy rzeczywistości i metod stosowanych w danym czasie (teoria + metoda );(do pewnego czasu uważa się że określona teoria i metody są właściwe )

symboliczny interakcjonizm - jedynym sposobem badania społeczeństwa jest narracja

funkcjonalny - można badać ankietą

( np. stolarze i ich narzędzia )

3. Specyficzność praw

Specyfika teorii socjologii

Na teorię składają się pojęcia analityczne które mogą występować w dwóch funkcjach (kategoriach)

• Zmienne wyjaśniane

• Zmienne wyjaśniające

Na teorię składają się także prawa twierdzenia. To wszystko tworzy teorię

Prawo socjologiczne może działać z różną siłą. Generują pewne tendencje. Badacz musi stosować , tzw. współczynnik humanistyczny. Wprowadził je Florian Znaniecki; relacja między badaczem a przedmiotem badania. Badacz jest podmiotem badania. W badaniach przyrodniczych przedmiot badania nie wyraża subiektywnych odczuć. W badaniach socjologicznych musi brać pod uwagę subiektywne odczucia przedmiotu.

Florian Znaniecki mówi że życie społeczne jest takie jakim widzą je badani. Jest relacja przedmiotowo-przedmiotowa.

Sposób interpretacji może być zdominowany przez odczucia badacza, który jest członkiem badanego społeczeństwa.

WYKŁAD II

16.10.98

Socjologiczna koncepcja osobowości

Osobowość człowieka -ogół życia wewnętrznego człowieka przejawiający się w jego zachowaniu. Zakłada się że osobowość nie jest tak bardzo ukryta. Nie wszystko co składa się na życie wewnętrzne może być widziane na zewnątrz.

„Człowiek rodzi się dwukrotnie: w sensie biologicznym i w sensie społecznym.”

Socjalizacja - zespół działań dla zachowań związanych z wprowadzeniem jednostki w życie społeczne (tzw. uspołecznienie). Wpływy którym ulegamy zarówno dobre jak i złe.

Wychowanie - przemyślane założenie dotyczące tego jakim człowiek ma być, dziecko; te które mają przekazać pozytywne zachowania.

Mechanizmy socjologiczne:

• Mechanizm naśladownictwa - odwzorowanie zachowań i poglądów itp. Osób bliskich.

• Mechanizm „uczenia się” - kary i nagrody manipulacja karami i nagrodami przez społeczeństwo

• Mechanizm identyfikacji - utożsamianie się -uruchamiamy gdy chcę być taki sam jak ktoś inny ale dlatego bo ona nam imponuje. Poglądy kogoś przyjmujemy za swoje.

• Mechanizm internalizacji - mechanizm uwewnętrznienia wartości i norm życia społecznego w pewnym momencie to co ma charakter społeczny są traktowane jako oczywiste i nasze własne

• Wartość zinternalizowana- cenzor wewnętrzny kontroler

Fazy socjalizacji:

1. Socjalizacja pierwotna

2. Socjalizacja wtórna

W procesie socjalizacji pierwotnej następuje moment drugich narodzin. Kończy się ona wtedy gdy:

• Jednostka nabywa poczucia tożsamości (odrębności od innych ludzi)

• Podstawowe wartości i normy nabierają walorów powszechności

Socjalizacji pierwotnej jednostka musi:

• Zinternalizować, opanować język - jest to narzędzie i cel jednocześnie

• Opanować pewne podstawowe czynności

• Opanować podstawowe schematy motywacyjne i interpretacyjne, trzeba zrozumieć dlaczego coś należy robić a innych rzeczy nie należy robić schematy interpretacyjne - wyjaśnienie symbolicznego znaczenia danej czynności np. klęczenia.

Socjalizacja pierwotna - bazuje głównie na schematach motywacji i interpretacji, a socjalizacja wtórna jest pewną replikom socjalizacji pierwotnej i bazuje głównie na metodach uczenia się. Nie staniemy się dobrą jednostką gdy będziemy opierać się tylko na schemacie uczenia się.

Trzy modele osobowości:

1. Model enumeratywny - rozważania na temat osobowości przebiegają wokół pewnej wyliczanki cech bez wskazania, na te które są ważniejsze.

2. Model w którym się wskazuje na pewne elementy konstytuujące podstawowe pierwotne

3. Model w którym osobowość traktuje się jak strukturalny układ elementów. Przyjmuje się założenie że wszystkie elementy cech składające się na osobowość: Wyróżniamy trzy poziomy (Freud) osobowości

1. Id (czysto biologiczne) - instynkt , popęd

2. Ego (świadome ja) - mechanizmy obronne które człowiek rozwija , np. wybór , decyzje

3. Super ego (charakter społeczny ) - radzenie z samym sobą

Socjologiczna struktura osobowości:

1. Zespół elementów biogennych (biologicznych) cechy dziedziczone (wzrost, budowa organizmu itp.)

2. Zespół elementów psychogennych (psychologicznych) - wyobraźnia, talent, inteligencja temperament (zdolność do zmieniania nastrojów ) wola.

3. Zespół elementów socjogennych (społecznych)

4 PODSTAWOWE SOCJOGENNE ELEMENTY OSOBOWOŚCI:

1. Jaźń subiektywna (ja)

2. Jaźń odzwierciedlona (odbita)

3. Rola społeczna

4. Kulturowy ideał osobowości

Ad 2

Jaźń odzwierciedlona Ch.H.Cooley - „looking-glass-self”, oznacza (self- osobowość) przeglądać się w lustrze Cooley stwierdził że życie społeczne przebiega w myśl pewnych zasad ale skąd umieją dostosowywać się do innych. Nasze wyobrażenie na temat tego, jak wyobrażają nas sobie inni ludzie. Twierdził że to co kształtuje osobowość to gra wyobrażeń. Jest traktowana jako czynnik konformizujący. Działa na zasadzie ujednolicania naszych zachowań postaw.

Ad 1

Jaźń subiektywna- wyobrażenie o własnej osobie wytworzone pod wpływem innych ludzi. Musi być poczucie odrębności (tożsamości). Poprzez jaźń subiektywną kształtuje się nasze poczucie własnej wartości, poziom samooceny i samoakceptacji. Względna niezależność naszych sądów od sądów innych ludzi. Należy uwzględnić trzy elementy składowe:

1. Poczucie własnej wartości sami dla siebie jesteśmy atrakcyjni.

Wykład III

23.10.98

2. Poziom samooceny - ma charakter relacyjny, jest to ogólna ocena własnych możliwości- przeświadczenie o tym na co nas stać. Może być trojaka ocena naszych własnych możliwości zawyżona , adekwatna (rzeczywista), zaniżona. Musimy odnieść ją do innych ludzi żeby powiedzieć jaka ta samoocena jest 40% młodzieży w Polsce ma zaniżoną samoocenę, natomiast 40% młodzieży w USA ma zawyżoną samoocenę.

3. Poziom samoakceptacji- jest to ocena oparta na porównaniu swoich osiągnięć ze stawianymi sobie wymaganiami w zakresie tych właściwości, które człowiek uważa za szczególnie ważne. Ma również charakter relacyjny ale tu dokonujemy jej samej. Relacja miedzy naszymi zamierzeniami do efektów. Poziom samoakceptacji może być synonimem naszego „ja” idealnego.

Ad 4

W każdym społeczeństwie funkcjonują pewne wzory osobowe. Przybliżanie się do niego jest społecznie nagradzane, a oddalanie jest negatywnie traktowane. Akceptowana jest przedsiębiorczość. Propagowany wzór osobowy w danym społeczeństwie i danym czasie.

Ad 3

Pojęcie to wprowadził G.H.Mead który powiedział że najważniejszym czynnikiem w osobowości jest rola społeczna. Jest to pewien zespół zachowań względnie stały system zachowań będący reakcjami na zachowanie innych ludzi i przebiegający wg mniej lub bardzie ustalonego wzoru. Ma ona charakter zewnętrzny. Proces kształtowania osobowości wchodzi w nią najpierw poznając swoje kwestie oczekiwań. Próbujemy zrozumieć pewne role chociaż nie wszystko potem w życiu nam jest potrzebne. Fazy procesu przyjęcia roli społecznej:

• Faza zabawy - to przyjmowanie przez jednostkę konkretnych ról innych osób (np. ojca, matki, listonosza), naśladowanie ich zachowania

• Faza gry - to postępowanie jednostki zgodnie z określonymi normami, zasadami i regułami

W pierwszej fazie jednostka bawi się w konkretne fizyczne osoby. Jednak w pewnym momencie przechodzimy do fazy gry gdzie występuje pewne uogólnienie. Mead oprowadza że występuje tu aspekt kolektywny i indywidualny.

Aspekt kolektywistyczny , tzn. że jesteśmy tacy sami jak inny: nasze zachowanie odruchy. Są pewne wspólne treści. Jednak każda rola ma piętno indywidualny ,trochę ją modyfikujemy, ale on nie jest na tyle daleki by zamazywać ten aspekt kolektywistyczny. Jest to aspekt indywidualistyczny. Role są takie same ale sposób jej wykonania inny.

Aktywny stosunek jednostki do roli społecznej:

Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje stosunku jednostki do roli społecznej:

1. Przystosowanie do roli:

1. Identyfikacja z rolą w rozumieniu treści roli społecznej

2. Wdrukowanie roli tzn. kiedy jednostka pełniła jakąś rolę a teraz jej nie pełni. Ta rola była tak specyficzna te ,one wdrukowane w oczekiwania jednostki. Społeczeństwo nadal nas ocenia wg roli której już nie pełnimy np. role eks-więźnia, eks-alkoholika Może być uruchamiany również i przez nas.

3. Wrastanie w rolę

Role społeczne negatywnie odbierane przez społeczeństwo lub wykonujemy rolę która w nas budzi odrazę. Tę rolę nazywamy wzrastaniem w rolę poprzez negację:

1. Negacja ofiary

2. Negacja krzywdy

3. Negacja odpowiedzialności

4. Fetyszyzacja roli- (fetysz przedmiot ceny uwielbienia)- jednostka traktuje swoją rolę jako cel sam w sobie a nie jako środek do osiągnięcia innych celów.

2. Manipulacja :

Jest to przeciwieństwo fetyszyzacji. Daną rolę traktujemy w kategoriach instrumentalnych tzn. gdybyśmy danej roli nie pełnili to byśmy nie osiągali pewnych korzyści celów. Rola umożliwia nam skoncentrowanie się na czymś na czym nam zależy. Rola ta ma dla nas fasadową funkcję. Odbiorcy naszej roli odbierają nas jako dobrze czujący się w niej

3. Negowanie roli:

Może ona dotyczyć roli w całości pełnionej przez nas lub inne osoby lub negowanie pewnych treści roli (redefinicja). Są pewne role których nie da się negowac całkowicie np. rola mężczyzny kobiety

4. Kreowanie nowych ról:

Jest to ustalanie pewnych zachowań standardów wartości. Mogą to być role które nie były znane do tej pory w społeczeństwie.

Wykład IV

30.10.98

• inteligencja racjonalna ratio - rozum

• inteligencja emocjonalna

techniki ingracjacyjne - zdolność do przypodobania się drugiej osobie

Trzy klasy technik ingracjacyjnych

Inteligencja emocjonalna

Dwa rodzaje poznania: intelektualna

emocjonalna

inteligencja racjonalna- ogromna wiedza nie musi być równoważna z inteligencją

nastroje

temperament(zdolność do przechodzenia

z jednego nastroju w drugi)

zaburzenia emocjonalne

Umysł emocjonalny jest szybszy od racjonalnego.

Pięć cech inteligencji emocjonalnej:

1. znajomość własnych emocji

2. umiejętności kierowania emocjami w danym momencie

3. zdolność do automotywacji (motywowania się)

4. umiejętność rozpoznawania emocji u innych ludzi (zdolności empatyczne )

5. umiejętność nawiązywania i podtrzymywania kontaktów (związków) z innymi ludźmi

Więź społeczna

Jest to ogół związków i zależności zachodzących między jednostkami igrupami społecznymi

L. Krzywiński jako pierwszy w Polsce użył wyrażenia więzi społecznych

Integracja solidarność identyfikacja koherencja kompatybilność spójność

perspektywa szeroki perspektywa

grupowa ale jednocześnie jednostkowa

dotyczy zawężających

związków zakres

między dużymi

zbiorowościami

Rodzaje więzi:

1. spontaniczna (naturalna) np. między krewnymi

2. zrzeszeniowa (stanowiona dobrowolnie) przystępowanie do grup zbiorowości

3. przymusowa (stanowiona z zewnątrz narzucona) np. służba wojskowa

Analiza więzi społecznych:

1. perspektywa dynamiczna

2. perspektywa statystyczna

Perspektywa dynamiczna

1. styczność przestrzenna

• bezpośrednia

• pośrednia

2. styczność i łączność psychiczna - jest to pewien rodzaj zainteresowania a później na tej podstawie może powstać łączność psychiczna (nie zawsze są to emocje pozytywne )

3. styczność społeczna

• co najmniej dwie osoby

• wartość (materialna lub idealna)

• akty czynności (elementarnej)

Styczność można rozważać jako:

1. prywatne

• publiczne(np. wykładowca i studenci )

2. osobiste (duchowe ) dotyczy osoby

• rzeczowe (materialne)

3. trwałe

• przelotne

4. bezpośrednie

• pośrednie

4. wzajemne oddziaływanie (interakcje)

Dwa zespoły działania społeczne:

• met. pozytywnego nakłaniania np. prośba zachęta obietnica nagroda

• met. negatywne przymusu np. groźba szantaż przemoc fizyczna

Różnice w preferowaniu jednej z metod zależą od osobowości. Ludzie o zaniżonej samoocenie częściej stosują metody negatywne przymusu. Różnicowanie metod działań społecznych zależy od zdefiniowania sobie przez nią systemu wartości drugiej osoby (jeżeli obydwu stronom zależy na tym samym to stosują metodę pozytywnego nakłaniania)

Przy metodach działań mówi się także o wzorach np. perswadować można na różne sposoby w zależności od sytuacji kultury itp.

5. Stosunki społeczne - pewne usystematyzowane zespoły wzajemnych oddziaływań koncentrujące się wokół jakiejś wartości np. stosunki pracy (wartością jest praca). Stosunki społeczne mają na ogół charakter asymetryczny i przyjmują charakter zależności społecznych.

6. Instytucje społeczne - muszą wystąpić:

• Ludzie

• Zespoły działań

• Urządzenia środki materialne

• Specjalne idee społeczne np. starosta roku

WYKŁAD V

06.11.98

INSTYTUCJE SPŁECZNE

Nieformalne Formalne

Instytucje

Ceremonialne

INSTYTUCJA FORMALNA- organizacje utworzone do realizacji ściśle określonych celów. Są dużymi zbiorowościami, wewnętrznie zróżnicowanymi i ustrukturalizowanymi. Zorganizowana i funkcjonująca według reguł formalnych, przewidzianych prawem np. szkoła, szpital, zakład przemysłowy, partia polityczna, wyższa uczelnia.

Przykładem instytucji formalnych są tzw. instytucje totalne wg. Goffmana m.in. więzienia, koszary, domy opieki, szpitale psychiatryczne, klasztory, obozy koncentracyjne.

INSTYTUCJA NIEFORMALNA - to taka której funkcjonowanie nie zostało ujęte w żadnych sformalizowanych przepisach, zaakceptowanych przez szersze zbiorowości.

np. banda chłopców, międzynarodowa mafia o złożonej strukturze

Podział instytucji według funkcji pełnionych w zbiorowościach ( kryterium merytoryczne):

1. ekonomiczne

2. polityczne

3. wychowawcze

4. kulturalne

5. socjalne - w tym instytucje ceremonialne (Spencer)

Główne funkcje instytucji społecznych:

1. Kontrola społeczna

(sterowanie, kierowanie, nadzór, sprawozdanie)

Najważniejsze są dwa mechanizmy kontroli społecznej

1. Mechanizm materjalno - społeczny (ma wstosunku do jednostki charakter zewnętrzny, jest uruchamiany przez instytucje społeczne)

2. Mechanizm psycho - społeczny (ma charakter wewnętrzny uruchamiany na poziomie osobościowym)

Sankcje społeczne - każda reakcja zbiorowości na zachowania jednostek bądź grup społecznych w sytuacjach ważnych. Sankcje mogą być stosowane tylko przez instytucje.

Sankcje społeczne

Pozytywne Negatywne

(nagrody) (kary)

Formalne Nieformalne Formalne Nieformalne

Sankcja (zewzględu na treść )

1. Etyczno moralna - ci którzy sankcjonują wersje kryterium dobra i zła

2. Religijna - ekskomunika (pochodzą od instytucji religijnych )

3. Prawna - funkcjonują w postaci zapisu standaryzują zapisy regół prawnych

4. Satyryczna - wyśmiewanie

W historii najpóźniej pojawiły się sankcje prawne, sankcje etycznebyły utożsamiane z religijnymi

Organizacja społeczna =( sposób wzajemnego ułożenia instrukcji społecznych)=

ład społeczny =(ład aksjonormatywny ułożenie wartości norm życia społecznego)=porządek społeczny

1. Ład monocentryczny

2. Ład policentryczny

Ad 1

Wramach tego ładu więź społeczna jest charakterystyczna dla systemów totalitarnych, autorytarnych (jest jeden ośrodek decyzyjny który wypracował jeden standard ocen)

Ad 2

Obok siebie równolegle funkcjonują różne normy systemy społeczne i żadna z nich nie jest uznana za jedyny - najważniejszy, może być realizowany w systemie demokratycznym

Typologie więźi

• Bieże się pod uwagę charakterystyczności społeczne

• Kryterium wzajemnych zależności między jednostką a zbiorowością (związki częściowe lub całkowite)

• Stopień sformalizowania kontroli społecznych czy dane zachowanie podlega instytucji formalnej czy sformalizowanej

• Kryterium trwałości więzi

Emil Duckhein autor typologi

Mówi się o dwóch typach więzi społecznych

1. Solidarność mechaniczna

2. Solidarność organiczna

Ad 1

Typowa dla społeczeństw jednorodnych nomogenicznych wartości to: religia, tradycja

Zawsze tak było - odwołujemy się do przodków

Jednostka doświadcza oparcia społecznegochoć sankcje sąduże (w stosunku do nas ktoś wystepuje z pomocą. Typowa dla społeczeństw prostych nomogenicznych

Ad 2

W miarę rozwoju społeczeństw pojawia się społeczny podział pracy. Pojawia się rynek wymiana usług i usług anie poczucia zobowiązania społecznego tradycji czy religii zaczynasię zmieniać treść więzi społecznych .

System sankcji sformalizowanych - wchodzimy w więź jako nosiciele ról w kontakty krótkotrwałe (jest nimi logika komunikacji wymiany świadczeń )

Solidarność organiczna wprowadza anomię społeczną cecha osobościowa człowieka wyzbytego wszelkich norm społecznych zasad.

Stan zagubienia jednostki w systemie społecznym (zatracenia jednolitości norm społecznych)

Wykład VI

13.11.98

Ferdynant Torunien jest twórcą anomii społecznych

Człowiek kieruje się dwojakiego rodzaju wolą:

1. Wola organiczna - generuje = więź wspulnotowa = comunity

2. Wola arbitalna ( mająca bardziej globalny charakter )

Charakterystyka typologii:

1. Historiofizoloficzna perspektywna (edukacyjna )

2. Teoretyczna (obok siebie funkcjonuje niezależnie dwie więzi Gemenschofa i gesellschoft)

3. Perspektywa ideologiczna (zwiazana z wartościami, oceną typów więżi)

Dezorganizacja (rozpad więzi społecznych) - kiedy dotychczasowe wartosci i normy regulujace stosunki społeczne przestają być efektywne [tracą swoją moc sprawczą]).

Perspektywa socjologiczna Perspektywa psychologiczna

(z punktu widzenia spoleczeństwa) (z punktu widzenia jednostki)

pierwsze określenie - muszą się tzw. jednostkowa

pojawić problemy społeczne xxxxxxxxx społeczna (wyzbywać

Drugie określenie to patologia się mieć poczucie obcości

1. Alkocholizm specyficzny stosunek do siebie i

2. Narkomania otaczającej rzeczywistości)

3. Prostytucja

4. Samobujstwa

5. Przestępczość

Xxxxxxxx koncepja orientacji społecznych

1. Poczucie bezsilności (przekonanie o braku wpływu na efekty własnej aktywności )

2. Poczucie bezsensu

3. Anomia (kiedy jednostka dochodzi do wniosku że po to aby osiągnąć społeczne akceptowanie cele i wartości musi stosować nie akceptowane metody ich osiągania

4. Poczucie izolacji społecznej (kulturowej) jednostka nie akceptuje powszechnie akceptowanych wartości wymyśla sobie własne normy wartości

5. Poczucie samo wyobcowania jest to osoba zewnątrz sterowana

Wykład VII

20.11.1998

Kultura - ogół wytworów ludzkiej działalności zarówno materialnych jak i niematerialnych sposobów postęp które dzielą się na:

1. Zobiektywizowane

2. Upowszechnione (rozpropagowane)

3. Zaakceptowane przez szersze zbiorowości

4. Przekazane innym zbiorowością i innym (następnym) pokoleniom - dyfuzja kulturowa

Ad 1

Posiada formę (np. zapisaną narysowaną opowiedzianą itp.)

Ad 2,3,4

Znaczy zaakceptowaną przez szersze zbiorowości przekazanym potomnym

Społeczne Kulturowe

Dotyczy treści Dotyczy formy

Dom (w różnych kultach)

Trzy podstawowe cechy atrybutowe kultury

1. Kultura jest wyuczona - jest efektem weningu społecznego który przebiega na drodze symbolicznej.

1. Ontogeneza - rozwój osobniczy (wyuczenie dotyczy tej ortogenezy każdy zostaje kulturowy wachlarz rodząc się.

2. Antropogeneza - (filogeneza) rozwija nieindywidualny lecz gatunkowy (tutaj kultura nie jest wyuczona szła ona równolegle z filogenezą.

Natura Kultura

Zachowanie naturalne zachowanie

to np. zachowanie konwencjonalne

spontaniczne

Spontaniczność konwencjonalna - spontaniczność uczy się , całkowicie, zachowuje się naturalnie bądź sobą spontaniczność może być bardziej sztywna od konwencji

2. Kultura ma charakter ideacyjny - uświadamiamy sobie kulturę jako normy, wartości, wzory zachowań, które potem są przekształcane na fizyczne zachowania

3. Kultura stanowi narzędzie przystosowania jednostki do życia w społeczeństwie, narzędzie zaspakajania różnorodnych potrzeb ludzkich, również potrzeby twórczej ekspresji

4. 
   
   Kultura

jako kultura symboliczna rezerwowane dla użytkowych

(nie ma charakteru bezpośrednio kumulatywnych wytworów

użytkowego np. religia sztuka kultury (technika technologia

moralność etyka pewne organizacja)

dyscypliny naukowe)

Kultura symboliczna - zachowania wytwory które są przedmiotem ludzkich reakcji które mają charakter znaków (plastyczno -dźwiękowe)przedmioty materialne np. krzyż

Kultura masowa - ogół zjawisk związany z przekazywaniem dużej masie odbiorców identycznych bądź podobnych (analogicznych) treści pochodzących z miejscowych źródeł przekazu.

Termin ”kultura masowa” wprowadził D. MacDonald

Pod wpływem oddziaływań oczekiwania nadawcy

Nadawcy na odbiorcę ze zmianami postawy

Zachodzi zmiana w jego odbiorcy są spełnione

Postawach ale niekoniecznie

(najczęściej) niezgodna z

oczekiwaniami nadawcy

Efekt bumerangowy - chcemy uzyskać pewną zmianę ale zmiana jest niekorzystna (np. odstraszamy potencjalnych klientów)

Rzeczywistość wirtualna - rzeczywistość nie rzeczywista

Homogenizacja - mieszanie się treści kultury wysokiej i niskiej aby doszła, dotarła do jak największej liczby odbiorców.

Trzy postacie homogenizacji

1. Homogenizacja upraszczająca - wytwory kultury symbolicznej wyższego rzędu zostają przerobione i tak dostarczone odbiorcy (np. biblia w formie komiksu rysunkowego)

2. Homogenizacja mechaniczna - (przez zestawienie) polega na prezentowaniu przez mass media dzieł wyższego rzędu obok dzieł zupełnie płytkich. Nie można rozróżnić co jest najbardziej wartościowe.

3. Homogenizacja immanentna - (tkwiąca wewnątrz) sam twórca (autor) danego dzieła jej dokonuje, nie zaś nadawcy tego dzieła. Polega na włączeniu do określonego wytworu kultury symbolicznej (dzieła literackiego, utworu muzycznego) elementów popularnych, standardowych, będących często przedmiotem potocznych, zwyczajowych doświadczeń, zdolnych zainteresować szerszego odbiorcę.

Wykład VII

27.11.1998

Zbiorowość społeczna - społeczeństwo

Zbiór społeczny

Biologiczne Somatyczne Wiek, płeć, dochód, wykształcenie

Kategorie społeczne

O zbiorowości możemy mówić kiedy zachodzą więzi społeczne między zbiorami

Zbiory - kategorie - zbiorowości

Zbiorowości społeczne

Para\ dwójka Kręgi społeczne Grupy społeczne

(przyjaciółki małżeństwo (płynne członkostwo np. rodzina ale nie

zakochani szef - podwładny słabe więzi i oddziaływania) małżeństwo od trzech

stycznościowe osób

koleżeńskie mają system stos.

Wydzielone i oparte o opiniotwórcze uregulowanych

własną kulturę np. przyjacielskie względnie usystemat

plemię, klan, lud np. krąg stycznościowy posiada zespół wart.

pasażerowie pociągu wspólnych np. idee

symbole przedm.

Społeczności \wspólnoty mater ośrodek

najczęściej dotyczy skupienia

społeczności terytorialnej Zasada odrębności

(lokalne) np. wieś gmina Zas. Wejścia do

grupy

Zas wykluczania

Oparte o wspóne zach. Zas dot podziału

oparte na podobieństwie zadań i ról

zachowań np. tłum wiąże się ze wzrost

fizycznym (wygląd

sposób zachowanie)

Subiektywne poczucie

odrębności

Przynależność jednostek

do grupy ma dwa wymiary

1 przyn. Obiektywna(form)

2 przyn. Subiektywna

(identyfikuje się z grupą)

Grupa odniesienia - grupa z której jednostka się najsilniej identyfikuje można zmieniać grupy odniesienia w danym momencie mamy tylko jedną grupę odniesienia np. rodzina, rówieśnicy, grupa pracownicza.

Grupy społeczne

Małe Duże

(prosta struktura da się wydzielić

spośród które nie da mniejsze

się wydzielić innych

podgrup kontakty

twarzą w twarz

np. rodzina

Pierwotne Wtórne

Cooley podstawa kryterium są Więzi są tworzone na gruncie

pozytywne styczności społeczne kalkulacji i wyrachowania

np. rodzina grupa sąsiedzka

Grupa pierwotna może się przekształcić we wtórną

Wykład IX

04.12.98

Formalne Nieformalne

Rodzina - oparte na

Prawie ale rodzina nie

może funkcjonować tylko

na podstawie przepisów

prawnych

Celowe - są powoływane ze względu na określony ustalony cel. Najpierw ustalone cele a potem dopiero powstaje grupa np. grupy pracy. Podstawowym czynnikiem jest biurokratyczny system kierowania i zarządzania zespołami pracowniczymi

Max Weber - wprowadził idealny typ biurokracji. Jest to zespół działań i zasad na które oparte są działania grup celowych. Biurokracja polega na tym że wszystko musi odbywać się na podstawie prawa. Miała być efektywnym racjonalnym i opartym o reguły prawa systemu.

Teorie dysfunkcji biurokratycznej - biurokracja stała się uciążliwa system pejoratywny.

M. Crozier - biurokratyczne błędne koło instytucji biurokratycznych próbujących poprawić sytuację stosuje takie zabiegi które pogłębiają w efekcie biurokratyzację

Poszerzanie zakresu regulacji prawnych - poszerza się zakres

Dalsza centralizacja decyzji - strategiczne decyzje podejmują ci którzy nie mają styczności z klientem.

Izolacja grup hierarchicznych i zwiększony nacisk tych grup na jednostkę - wszystkie działania jednostki są oceniane przez bezpośrednio przełożonego , droga służbowa np. dokumentów rytuał urzędniczy, prezes firmy nie ocenia poszczególnych jednostek ale widzą koledzy i bezpośrednio przełożeni. Trzeba wejść w rytuał np. herbatka o 10.00 jest ważniejsza od efektywności naszej pracy.

Rozwój równoległy stosunków władzy wokół istniejących sfer niepewności np. sekretarka - może dokonywać manipulacji dotyczących przekazania czy interpretacji. Właściciel nie znaczy nic ale wokół jej stanowiska tworzą się równoległe struktury władzy.

Schunpeter instytucja biurokratyczna nie może sama się naprawić. Najlepiej pomaga temu kryzys.

Grupa społeczna - jest w stanie generować normy tworzyć reguły postępowania normy mogą być wnoszone lub mogą być tworzone.

Funkcje norm grupowych

1. Funkcje związane z osiąganiem celu

2. N. Zapewnia tożsamość grupy odróżnia jedną grupę od innych.

Trzy zespoły norm

• norma rodzinna

• norma religijna

• norma polityczna

Normy rodzinne a prawne

1. technika klauzul generalnych - ilekroć prawo ma się wypowiadać na temat funkcjonowania rodziny to wykładnia prawna odwołuje się do pozaprawnych uzasadnień np. dobro dziecka

2. wyjątkowo wstrzemięźliwie prawa w regulowanej relacji rodziny do innych instytucji grup społecznych - reguluje wyjątkowo kwestie np. obowiązek szkolny

3. każdorazowa ingerencja prawa w życie rodziny stanowi naruszalną jej autonomie a niekiedy rozbicia tej rodziny

Konformizm

Wpływ nacisk na jednostkę

1 efekt oddziaływania grupy na jednostkę i ujednolicenie zachowań

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Nadawca treści

Przekaz

Środki przekazu

Odbiorca

Skutki efekt

Skutek

Efekt

---