1. Rehabilitacja i zespół rehabilitacyjny
Rehabilitacja to zorganizowany zespół działań mający na celu maksymalizację wydolności funkcjonalnej osoby niepełnosprawnej.
Zespół rehabilitacyjny:
Lekarz
Fizjoterapeuta
Psycholog
Pedagog
Pracownik socjalny
Technik zaopatrzenia ortopedycznego
Personel pielęgniarski
Niepełnosprawność: (disability) jest to pojęcia złożone dotyczy głownie ograniczenia funkcjonalności. Ograniczenia te spowodowane są na skutek obniżenia sprawności funkcji fizycznych lub psychicznych.
Uszkodzenie:(impairment) oznacza utratę lub odstępstwo od normy w obrębie struktury lub funkcji anatomicznej, fizjologicznej lub psychologicznej człowieka.
Upośledzenie:(handicap) oznacza utratę lub ograniczenie możliwości w życiu społeczeństwa w tym samym co inni obywatele. Termin uwydatnia konflikt między osobą niepełnosprawną a jej środowiskiem. Zwraca uwagę na braki w środowisku i działaniach społecznych.
4.
Rekreacja - odnawianie sił fizycznych i psychicznych człowieka za pomocą rozmaitych form aktywności umysłowej lub fizycznej, ale innych niż wynikające z obowiązków codziennego życia.
Jest to więc rozwijanie aktywności nie wynikającej z obowiązków edukacyjnych, zawodowych, rodzinnych, społecznych oraz potrzeb bytowych.
Do rekreacji należą takie formy aktywności jak: sport, hobby, turystyka, nauka dla przyjemności, uprawianie sztuki czy też rozwijanie innych zainteresowań.
Rodzaje rekreacji: czynna (ruchowa) i kulturalno-oświatowa
Czas wolny - to czas którym dysponuje człowiek po wykonaniu obowiązkowych czynności takich jak nauka, praca, czynności związane z codziennym życiem.
W czasie wolnym organizacja i rodzaj zajęć zależy między innymi od:
preferencji, zainteresowań, przyzwyczajeń danej osoby
wieku
rodzaju wykonywanej pracy
innych obowiązków
ilości dostępnego czasu (dzień powszedni, weekend, urlop, wakacje)
możliwości finansowych
5. Definicja turystyki
Ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych, nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, których głównym celem jest aktywność zarobkowa;
-Forma czynnego wypoczynku poza miejscem stałego zamieszkania
CECHY:
-dobrowolność
-zmiana miejsca pobytu, rytmu życia
-wejście w styczność osobistą z odwiedzanymi
Turystyka jest częścią rehabilitacji socjalnej.
Uprawianie jej stanowi realizację pełnego programu rehabilitacji.
6. Cele uprawiania turystyki przez ON.
-Leczniczy: kontynuacja leczenia i usprawniania
-Profilaktyczny, higieniczny
-Aktywizacja fizyczna i intelektualna
-Kinezyterapeutyczny: poprawa funkcji układu ruchu i wydolności krążeniowo-oddechowej
-Wychowawczo psychologiczny: kształtowanie pozytywnych cech charakterologicznych, postaw społecznych, redukcja agresji, lęku
- Poznawczy
- Hedonistyczny: radość, zadowolenie, nawiązanie kontaktów towarzyskich
- Społeczny: integracja ON ze społeczeństwem
7. Integracja. Rola turystyki w integracji ON
Działanie integracyjne:
Integracja między osobami niepełnosprawnymi a społecznością sprawnych łagodzi lęki społeczne osób niepełnosprawnych. Zwiększa odporność na negatywne reakcje otoczenia.
Turystyka powinna uodparniać na niepowodzenia życiowe
-Wyjazdy grupowe:
Integracja wewnątrz grupy:
Nawiązanie stosunków z innymi uczestnikami, przestrzeganie zasad życia w zbiorowości
Integracja z otoczeniem ludzi pełnosprawnych
8. Funkcje sportu niepełnosprawnych
- terapia fizyczna i psychiczna
- środek wychowawczy
- funkcja wypoczynkowa
- funkcja integrująca
9. Różnice między turystyką masową a aktywną
Turystyka masowa |
Turystyka aktywna |
Sztywny program |
Spontaniczność, autentyczność, kreatywność |
W izolacji od miejscowego środowiska i ludności |
Kontakt z miejscową ludnością |
Sprzyja degradacji środowiska |
Poszanowanie środowiska |
Bierne uczestnictwo |
Większy stopień trudności |
Turystyka aktywna w większym stopniu spełnia potrzeby ON niż turystyka masowa.
10. Co to jest turystyka kwalifikowana
Najwyższa forma specjalizacji turystycznej.
Wymaga specjalnego przygotowania psychofizycznego, zahartowania na trudy, umiejętności zachowania się w środowisku naturalnym i obiektach turystycznych, a w niektórych przypadkach potwierdzonej przez właściwe organizacje umiejętności posługiwania się sprzętem turystycznym, głównie lokomocyjnym (rowerem, żaglówką, nartami, sprzętem do nurkowania itp.)
11. Co to jest turnus rehabilitacyjny
- Zorganizowana forma wczasów aktywnych z elementami rehabilitacji leczniczej i psychospołecznej z uwzględnieniem rodzaju i stopnia niepełnosprawności fizycznej i psychicznej uczestników
-Udział osób, które wcześniej uczestniczyły w turnusach
-Wymiana doświadczeń z innymi niepełnospr.
- Tworzenie pozytywnego wizerunku ON
- Poprawa samodzielności, zaradności i świadomości zdrowotnej
12. Biologiczne konsekwencje braku ruchu
Brak konieczności aktywności ruchowej
Utrudnia racjonalne wykorzystanie spożytych pokarmów
Upośledza stan krążenia obwodowego
Osłabia ścięgna i mięśnie
Zmniejsza siłę mięśniową
Zmniejsza wydolność krążenia
Zmniejsza uwapnienie kości
Zmniejsza odporność na stres
Zmniejsza zdolności adaptacyjne
Powoduje:
Otyłość
Chorobę wieńcową
Miażdżycę tętnic
Urazy i przeciążenia
Spadek wydolności fiz.
Osteoporozę
Depresję
13. Korzyści z aktywności ruchowej u osoby ze stabilną chorobą wieńcową.
-Ćwiczenia fizyczne chronią serce:
Zwolnienie spoczynkowej i wysiłkowej czynności serca
Obniżenie spoczynkowego i wysiłkowego ciśnienia krwi
Wzrost maksymalnej pojemności minutowej o objętości wyrzutowej serca
Zwiększenie średnicy naczyń wieńcowych i gęstości kapilar w mięśniu sercowym
Niższe stężenie katecholamin w trakcie wysiłku
Ćw. Powodują:
Wzrost długości i jakości życia
Mniejsza częstość zgonów sercowych
Modyfikacja gospodarki lipidowej
Normalizacja masy ciała
Wzmożona aktywność fibrynolityczna osocza
Wzrost aktywności układu antyoksydacyjnego
Poprawa samopoczucia, efekt antydepresyjny
14. Co to jest leczenie uzdrowiskowe.
- Element turystyki zdrowotnej
- Okazja do przebywania z osobami z podobnymi zaburzeniami sprawności
-Spodziewane efekty:
Zwiększenie sprawności mechanizmów regulacyjnych i kompensacyjnych organizmu
Wypoczynek, wyizolowanie od środowiska patogennego
- Leczenie uzupełniające schorzeń przewlekłych
Kilkutygodniowe kompleksowe postępowanie lecznicze i profilaktyczne wykorzystujące:
Kinezyterapię
Własności lecznicze naturalnych tworzyw
Wody lecznicze
Gazy lecznicze
Peloidy
Psychoterapię
Dietę
Edukację zdrowotną
15.Co to jest odczyn uzdrowiskowy
- Nasilenie reakcji na czynniki lecznicze
- Objawy:
Niepokój
Bóle mięśniowo stawowe, neuralgiczne
Zaburzenia ciśnienia krwi
Obniżenie wydolności fizycznej
- Wynik nadmiernej sekrecji histaminy oraz hormonów nadnerczy
- Jeśli jest o małej intensywności, rokuje dobry wynik terapii
- Nasilony bywa niebezpieczny
16. Przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego
Ciężki stan ogólny
Choroba psychiczna
Choroba nowotworowa
Choroby zakaźne
Żółtaczka
Niewydolność krążenia, wątroby, oddechowa,
Niekontrolowana padaczka
Alkoholizm, narkomania
Ciąża i okres karmienia
Niestabilna choroba wieńcowa
Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe
Tętniak serca lub aorty
Wiek powyżej 65 lat
17. Metoda Kneippa
- Hydroterapia- ponad 120 zabiegów o różnej intensywności, od kompresów do biczów wodnych
-Kinezyterapia- spacery, gimnastyka po zabiegach wodoleczniczych
- Fitoterapia
- Dieta
- Edukacja zdrowotna
18. Stopnie niepełnosprawności i instytucje orzekające o stopniu niepełnosprawności.
Znaczny:
Naruszenie sprawności w stopniu uniemożliwiającym, zaspokajanie bez pomocy innych osób, podstawowych potrzeb życiowych ( samoobsługa, poruszanie się, komunikowanie się, pełnienie samodzielnie ról społecznych). Niezdolna do podjęcia zatrudnienia, lub zdolna do realizowania zatrudnienia w zakładzie pracy chronionej albo w zakładzie aktywizacji zawodowej.
Umiarkowany:
Naruszenie sprawności, zdolna do wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym odpowiednio do potrzeb i możliwości wynikających z niepełnosprawności wymagającą w celu pełnienia ról społecznych częściowej lub okresowej pomocy innej osoby.
Lekki:
Naruszenie sprawności w stopniu nie umożliwiającym wykonywania zatrudnienia, nie wymagającym pomocy innej osoby w celu pełnienia ról społecznych.
INSTYTUCJE ORZEKAJĄCE O STOPNIU NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI:
Powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności (działa jako pierwsza instancja). Zespół powołuje starosta po uzyskaniu zgodą wojewody w ramach zadań z zakresu administracji rządowej.
Wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności (działa jako druga instancja - odwoławcza). Zespół powołuje wojewoda.
Zespół orzeka na wniosek osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego albo, za ich zgodą na wniosek ośrodka pomocy społecznej.
19.Przykłady barier urbanistycznych i architektonicznych zwiększających upośledzenie
ARCHITEKTONICZNE:
Wąskie drzwi, korytarze
Drzwi wahadłowe i obrotowe
Małe powierzchnie pomieszczeń
Wysokie progi
Zbyt wąsko zainstalowane gniazdka wtykowe, wyłączniki, klamki
Materiały, instalacje wywołujące alergie
Zbyt silne sztuczne światło
Hałasy
Brak przejrzystej informacji wizualnej
Brak przystosowanej szatni w obiektach użyteczności publicznej
URBANISTYCZNE:
Strome schody
Strome pochylnie i spadki terenu
Nieutwardzone i nierówne nawierzchnie
Brak wydzielonych parkingów
Krawężniki, kanały odpływowe
20. Potrzeby osób poruszających się na wózkach w zakresie udogodnień architektonicznych i urbanistycznych
- Równa a nie śliska szeroka nawierzchnia traktów pieszych
-Różnice między jezdnią a krawężnikiem do 3 cm.
- Dostęp do wagonów kolejowych lub autobusów za pomocą ruchomych platform
- Przejście podziemne zaopatrzone w pochylnie i dźwigi
- Przystosowane parkingi, drogi dojazdowe, pochylnie maksymalnie 5o
- Niżej ustawione okienka recepcyjne
-Pokoje o powierzchni minimum 22m2
- Drzwi o szerokości powyżej 85 cm (teleskopowe, rozsuwane)
- Nisko usytuowane klamki okienne i drzwiowe (do 105 m)
- Osłony ścian przed uderzeniem wózka
- Wycieraczki pod drzwiami w zagłębieniach
- Poręcze w WC, łazienkach
- Szyny podsufitowe w łazienkach, pokojach, garażach
- Komunikacja pionowa, windy, dźwigi dla wózków
21. Bariery emocjonalne i społeczne nasilające upośledzenie
EMOCJONALNE:
- Lęk
- Wstyd
- Wyuczona tendencja do izolacji
- Niechęć do osób sprawnych, zazdrość
SPOŁECZNE:
- Nadopiekuńczość:
Pogłębia niepełnosprawność
Wywołuje uczucie poniżenia
Odbiera możliwość pełnego uczestnictwa
- Niechęć pogarda
-Postawa unikania: obawa istniejąca u każdego, że może stać się inwalidą- chęć oddalenia myśli i osób wywołujących ją
-Przezwyciężenie
* oswojenie społeczności z problematyką niepełnosprawności
* kreowanie pozytywnego wizerunku ON
Częsty udział dzieci niepełnosprawnych w obozach i wycieczkach zwiększa ich odporność na niewłaściwe postawy, przyczynia się do nabycia postawy asertywnej, obniża uczucie wstydu.
22.Kim jest niesłyszący, kim jest osoba z wadą słuchu.
Niesłyszący- człowiek z uszkodzeniem słuchu w stopniu uniemożliwiającym odbiór mowy wyłącznie drogą słuchu ( podstawowy sposób porozumiewania się- j. migowy)
Osoba z wadą słuchu- ma trudności ze zrozumieniem mowy, ale w sprzyjających okolicznościach, i za pomocą aparatu słuchowego może ją rozumieć
23. Język migowy i migany- różnice.
Język migowy- język naturalny korzystający z kanału wzrokowego, a nie słuchowego. Języki migowe są naturalnie nabywane przez dzieci głuche od głuchych rodziców. Mają słownik i gramatykę. Do niedawna nie miały wersji pisanej.
Język migany- to system językowo- migowy to pojęcie odrębne od naturalnego narodowego języka migowego. Jest on wynikiem przetworzenia naturalnego języka mówionego (np. polskiego) z zaadaptowaniem jego gramatyki na system znaków manualnych.
24. Zaburzenia psychofizyczne związane z głuchotą
Spłycony oddech- tor typowy dla osób nieposługujących się mową:
- mniejsza pojemność życiowa płuc
- gorsza ruchomość klatki piersiowej
* większe ryzyko schorzeń i niewydolności krążenia i układu oddechowego
- Wady i uszkodzenia upośledzające zmysł równowagi
- Uszkodzenia ucha środkowego- nadwrażliwość na chałas
- Lęk przestrzeni
- Osoby głuche większość czasu spędzają w pomieszczeniach zamkniętych
- Świadome unikanie ruchu i podróży
25. Organizacja turystyki osób głuchych. Specyficzne potrzeby osób głuchych.
Formy turystyki niesłyszących:
- Wycieczkowa
Piesza nizinna
Górska
Rowerowa
Żeglarska
Kajakowa
Motorowa
- Pobytowa
Turystyka głuchych:
Główne przeszkody:
- trudności finansowe
- brak zainteresowania, tendencja do izolacji społecznej
26% deklaruje niechęć opuszczania miejsca zamieszkania
12% preferencja do wyjazdów z osobami głuchymi
Potrzeby niedosłyszących: sygnalizacja świetlno- akustyczna, słuchawki wzmacniające dźwięk do radia lub telefonu
26.Dyscypliny sportowe dostępne inwalidom narządu wzroku
Lekka atletyka: najpopularniejsza dyscyplina uprawiana przez osoby z uszkodzonym narządem wzroku. W zawodach lekkoatletycznych biorą udział zawodnicy niewidomi i słabo widzący. W zależności od stopnia uszkodzenia wzroku mogą startować w różnych konkurencjach z wyjątkiem biegów przez płotki i z przeszkodami, skoku o tyczce, rzutu młotem. Niewidomi biorą udział w zawodach w okularach zasłaniających (nieprzezroczystych) oczy oraz korzystają z pomocy przewodnika, których zadaniem jest prowadzenie i orientowanie zawodnika. Trakcie zawodów powinna być zachowana cisza ponieważ zbytni hałas może dezorientować zawodników, utrudniać kontakt z przewodnikiem i przeszkadzać im w ten sposób oddanie skoku czy rzutu na miarę ich możliwości.
Pływanie- oczywiste są zdrowotne, rehabilitacyjne, czy utylitarne walory pływania. Dlatego jest to dyscyplina bardzo popularna i zalecana niepełnosprawnym. Podobnie jak w innych dyscyplinach zawodnicy podzieleni są na 3 grupy:
B1- całkowicie niewidomi oraz z poczuciem światła, ale bez zdolności rozpoznawania przedmiotów lub ich zarysów bez względu na kierunek i odległość.
B2- ze zdolnością rozpoznawania przedmiotów lub ich zarysów, ostrość wzroku 2/60 wg. skali Snellena i/lub ograniczenie pola widzenia w zakresie 50.
B3- ze wzrokiem ostrości 2/60 do 6/60 i lub ograniczeniem pola widzenia od 60- 20o
Piłka nożna- piłka nożna dla osób niewidomych i słabowidzących jest rozgrywaną piłką dźwiękową przez 2 drużyny 5-osobowe, na boisku o wymiarach: 38-42 m długości, 18-22 m szerokości. Boisko otoczone jest miękkimi bandami(ścianką). Szerokość bramki wynosi 3m.
Wszyscy zawodnicy z wyjątkiem bramkarza mają w czasie gry założone nieprzezroczyste gogle. Czas gry wynosi 2x25 min.
Kolarstwo- wyścigi kolarskie szosowe i torowe dla osób niewidomych i słabo widzących. Odbywają się z wykorzystaniem tandemów. Przewodnikiem(siedzącym z przodu) może być były zawodnik lub amator.
Judo- zasady walki i zdobywania punktów są takie same jak u osób pełnosprawnych. Najważniejszą różnicą jest zachowanie kontaktu dotykowego zawodników przed rozpoczęciem walki. Do orientacji w przestrzeni zawodnicy wykorzystująm.in. wyczuwalne dotykiem różnice w strukturze zewnętrznego pasa maty.
Goal Ball- jest grą zespołową uprawianą wyłącznie przez osoby z uszkodzeniem narządu wzroku- niewidomych i słabo widzących. Zarówno jedni jak i drudzy grają w nieprzeźroczystych goglach, słabo widzący nie mogą wiec korzystać z resztek wzroku. Gra toczy się w czasie 2x10 min. na boisku o wymiarach 9x18m, na którym wszystkie linie są wypukłe( aby były wyczuwalne przez zawodników) Na całej długości linii końcowej(9m)znajduje się bramka o wysokości 1,3 m. Gra się piłką dźwiękową ( w środku są dzwoneczki, a dźwięk wydobywa się podczas toczenia się przez specjalne otwory) o wadze 1,25 kg Piłka nie może lecieć w powietrzu ani skakać, musi się toczyć.
Narciarstwo- osoby z uszkodzeniem narz. wzroku z pośród sportów zimowych uprawiają narciarstwo zjazdowe i biegowe oraz biatlon. We wszystkich uprawianych przez nich konkurencjach, zarówno niewidomi jak i słabo widzący zawodnicy, mogą korzystać z pomocy przewodnika. W biatlonie oprócz biegu na nartach jest również strzelanie. Niewidomi strzelają z karabinków, z celownikiem, który dźwiękowo informuje o zbliżaniu lub oddalaniu się od celu w trakcie celowania. Wykorzystywane jest również specjalne urządzenie, które (trochę jak w grze wideo) wysokością dźwięku informuje o odległości miejsca, w które wycelowany jest karabinek od środka tarczy
27. Pozytywne skutki turystyki osób upośledzonych umysłowo
Turystyka dla upośledzonych umysłowo ułatwia rozbudzanie potrzeby działania, przezwyciężania własnych słabości.
Terapia osób upośledzonych umysłowo przez uprawianie turystyki ułatwia podjęcie aktywności ruchowej, niezbędnej do utrzymania zdrowia, sprawności i wydolności fizycznej, zabezpieczającej przed chorobami cywilizacyjnymi.
28. Trening aktywności motorycznej
Trening aktywności motorycznej jest programem rehabilitacyjnym Olimpiad Specjalnych opracowanym dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, które z powodu np. głębokiego stopnia upośledzenia czy współistniejących poważnych dysfunkcji aparatu ruchu nie mogą uczestniczyć w innych dyscyplinach sportowych. W Treningu Aktywności Motorycznej najważniejszy jest udział i indywidualne osiągnięcia uczestników.
29.Co to są sporty zunifikowane
Sporty Zunifikowane to program, w którym w ramach drużyny sportowej łączy się dla celów treningu i udziału w zawodach w przybliżeniu równą liczbę zawodników z upośledzeniem umysłowym z odpowiadającymi im umiejętnościami sportowymi zawodnikami bez upośledzenia umysłowego (partnerzy). Wszyscy członkowie drużyny, zawodnicy i partnerzy, są w zbliżonym wieku oraz prezentują zbliżony poziom sprawności.
wybór zawodników - sporty zunifikowane są przeznaczone dla zawodników o wysokim i ponadprzeciętnym poziomie możliwości.
nie ma ograniczenia co do wyboru sposobu uczestnictwa w Special Olympics przez zawodnika. Może on wybrać uczestnictwo w sportach zunifikowanych, może brać udział w konkurencjach nie zunifikowanych i w całkowicie dowolny sposób zmieniać te formy uczestnictwa w zawodach, a także w jednym czasie uczestniczyć w obu formach.
wybór partnerów - obecność partnera dominującego w drużynie w sportach zunifikowanych jest błędem.
wybór dyscypliny i konkurencji do sportów zunifikowanych w Europie - włączenie tylko tych dyscyplin i konkurencji, w których z założenia jest rywalizacja drużynowa lub zespołowa np.: gry zespołowe, sztafety, gry deblowe.
Drużyny muszą być dobrane w taki sposób, aby zapewnić wszystkim jej uczestnikom takie możliwości w zakresie treningu i współzawodnictwa, które ich motywują i w pełni angażują. Taki dobór prowadzi wszystkich jej członków do doskonalenia w zakresie uprawianej dyscypliny sportu, podniesienia poziomu zadowolenia ze swojej osoby, a wszystkim uczestnikom drużyny zapewnia uzyskanie równego statusu oraz przyczynia się do nawiązywania nowych przyjaźni. Zwiększa również świadomość społeczną o umiejętnościach i możliwościach osób z upośledzeniem umysłowym.
30. Warunki bezpieczeństwa wysiłku w cukrzycy:
Należy posiadać porcję szybko wchłanianych węglowodanów (np. batonik)
Koniecznie zabrać leki i insulinę ( w tym gleukometr)
Odpowiednia ilość napoju, jedzenia etc
Nie zaprzestanie zażywania leków
Należy mieć informację o cukrzycy (a nawet o przyjmowanych lekach)
Trzeba poinformować jakąś osobę w przypadku marszów, jazdy na rowerze etc
Trzeba zabezpieczyć się przed skaleczeniami, otarciami etc
Dostosowanie wysiłku do swoich umiejętności i możliwości
31. Wskazane i przeciwwskazane formy turystyki osób z chorobą wieńcową
32. Korzyści z uprawiania turystyki przez osoby w starszym wieku
Turystyka ma pozytywny, wielostronny wpływ na człowieka starszego. Sprawia, że wolniej się on starzeje fizycznie, jest dłużej sprawny. Może być ona wykorzystywana nie tylko jako element terapii, ale także służyć przeciwstawieniu symptomom chorobowym. Aktywizuje także umysł, poprzez naukę, poznawanie innych miejsc, ludzi. Ułatwia także nawiązywanie kontaktów towarzyskich i tym samym może zmniejszyć problem samotności ludzi starszych. Należy więc zaliczyć turystykę do niezbędnych elementów zdrowego stylu życia człowieka starszego. Trzeba myśleć o takiej organizacji środowiska i żyjącego w nim społeczeństwa, która umożliwiłaby wykorzystanie tego faktu. Należy przełamać pewne stereotypy społeczne, a także inne bariery formalne i organizacyjne utrudniające podejmowanie przez ludzi starszych aktywności turystycznej.
Rola turystyki w rehabilitacji osób upośledzonych umysłowo
Rozbudzenie potrzeby działania; przezwyciężenie apatii i zniechęcenia; zaspokojenie nadpobudliwości ruchowej; zaspokojenie potrzeb poznawczych i wrażeniowych; redukcja lęku i agresji; kształtowanie pozytywnych postaw społecznych; kształtowanie pozytywnego wizerunku osoby niepełnosprawnej.
Trening aktywności motorycznej
Program zajęć ruchowych nauczający takich form, które będą przydatne w życiu codziennym, brak współzawodnictwa (charakter rekreacyjny); zmodyfikowane formy wyścigów lub sztafet nie mają na celu wyłonienia zwycięzcy.
Co to są sporty zunifikowane?
Sporty zunifikowane są to dyscypliny i konkurencje, w których jedną drużynę wspólnie tworzą zawodnicy z upośledzeniem umysłowym oraz zawodnicy pełnosprawni intelektualnie. Na zawodach rywalizują z innymi drużynami zunifikowanymi.
Warunki bezpieczeństwa wysiłku w cukrzycy
Dobrze wyrównana cukrzyca; nie stosowanie ćwiczeń podczas najwyższego stężenia insuliny; regularne podawanie glukozy przed, w trakcie i po wysiłku; nie należy samotnie udawać się w trasę (górską, narciarską); rozpoznawanie granicy dopuszczalnego wydatku energetycznego (tętno, czas trwania wysiłku).
Wskazane i przeciwwskazane formy turystyki osób z chorobą wieńcową
Wskazane formy turystyki: piesza nizinna; kolarska; narciarstwo śladowe.
Przeciwwskazane formy turystyki: górska, wioślarstwo.
Wytyczne wprowadzania wysiłku fizycznego po niepowikłanym zawale serca
brak niewydolności krążenia; brak niekontrolowanych zaburzeń rytmu; brak poważnej wady zastawkowej; brak niekontrolowanego nadciśnienia (160/100)
Korzyści z uprawiania turystyki przez osoby w starszym wieku
Zapewnienie realizacji podstawowych potrzeb biologicznych, psychicznych i społecznych: usprawniający wpływ ruchu na: wydolność krążeniowo - oddechową, układ nerwowy, psychikę; nowe wrażenia przerywające monotonię; motywacja do dalszej aktywności; spełnienie potrzeb poznawczych; nawiązanie kontaktów towarzyskich.
Poprawa stanu zdrowia, mniejsza chorobowość.
Bariery w uprawianiu turystyki przez osoby niepełnosprawne w Polsce
Urbanistyczne; architektoniczne; psychiczne i kulturowe; finansowe, organizacyjne i prawne.