Temat kompleksowy: DARY JESIENNEJ WRÓŻKI

Temat dnia: Owocowy raj

Cele:

uwrażliwienie na dźwięki wysokie i niskie lub brzmienie bębenka • i trójkąta

• poznawanie zasad racjonalnego żywienia

• rozumienie konieczności odpowiedniego przygotowania żywności

do spożycia

• estetyczne i spokojne spożywanie posiłków

• rozpoznawanie i nazywanie owoców: jabłka, gruszki, śliwki

• dostrzeganie i powtarzanie rytmu.

Środki dydaktyczne:

bębenek, trójkąt, odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka Wesoła Wróżka (sł.

B. Szurowska, muz. J. Pietrzak), 4 koszyki, przyniesione przez dzieci z domu

owoce: jabłka, gruszki, śliwki, czarodziejski worek, skakanki, opaski z owocami:

jabłko, gruszka, śliwka (dla każdego dziecka po jednej), wiersz, sylwety trzech

drzew: jabłoni, śliwy i gruszy, nóż, tacki, patyczki do szaszłyków, wzory owocowych

rytmów, papierowe tacki na szaszłyki, kartki z sylwetami owoców (jabłka,

gruszki, śliwki), farby plakatowe: żółta, fioletowa, czerwona, gąbeczki, opaski

z owocami.

Proponowane działania:

I.

1. Wprowadzenie do tematu piosenką Wesoła Wróżka (CD - wykorzystanie

1 zwrotki) - zob. nuty w scenariuszu I. 8.

Nauczyciel - Wróżka na niby zaprasza dzieci na spacer do sadu. Dzieci maszerują

po sali i słuchają pierwszej zwrotki piosenki. Zatrzymanie nagrania

i zagranie kilku niskich dźwięków na dowolnym instrumencie melodycznym

(lub uderzenie w bębenek) jest sygnałem do naśladowania zbierania owoców

z ziemi. Przy powtórzeniu zabawy nauczyciel gra wysokie dźwięki (lub uderza

w trójkąt), dzieci naśladują zrywanie owoców z drzewa. Na zakończenie

zebrane owoce wkładamy do „czarodziejskiego worka”.

2. Zabawa dydaktyczna „Jaki to owoc?”

N-lka przed rozpoczęciem zabawy kolejno pokazuje dzieciom owoce,

które następnie wkłada do worka. Dzieci za pomocą dotyku próbują odgadnąć,

jaki owoc ukryty jest w czarodziejskim woreczku.

1. Zabawa wprowadzająca „Wyprawa do sadu”

Nauczyciel - Jesienna Wróżka zaprasza dzieci na wycieczkę do sadu. Wyznaczoną

ścieżką (np. skakankami) dzieci przedostają się do sadu Pani Jesieni.

Tam każde dziecko dostaje opaskę z owocem: jabłko, śliwka, gruszka.

• Słuchanie popularnego wiersza-rymowanki Wpadła gruszka

Wpadła gruszka do fartuszka

A za gruszką dwa jabłuszka,

A śliweczka wpaść nie chciała,

Bo śliweczka niedojrzała!

Na tablicy wiszą sylwety trzech drzew (jabłoni, gruszy i śliwy). Pod każdym

drzewem stoi pusty koszyk. Nauczyciel recytuje wiersz, ilustrując jego treść

prawdziwymi owocami.

• Zabawa matematyczna Liczymy owoce

Dzieci przeliczają owoce, które spadły z drzewa oraz nazywają je. Następnie

z dużego koszyka, w którym są wymieszane owoce, dzieci po kolei wyjmują

po jednym owocu i wkładają go do koszyka pod właściwym drzewem (jabłonią,

śliwą, gruszą).

• Zabawa ruchowa Sałatka owocowa

Dzieci siedzą w kręgu. Każde z nich dostaje opaskę lub znaczek z jednym

z owoców (jabłko, gruszka, śliwka). Na komendę np. „jabłka” wszystkie dzieci

z danym owocem zmieniają miejsce. Na hasło „sałatka owocowa” wszystkie

owoce zamieniają się miejscami.

• Wracamy z sadu

Dzieci tą samą ścieżką wracają z sadu z koszami pełnymi owoców.

2. Myjemy owoce

Wspólne mycie owoców. Nauczyciel kroi część owoców i układa na tacki.

3. Zabawa dydaktyczna „Jaki to owoc”

Nauczyciel - Jesienna Wróżka zawiązuje dziecku oczy przepaską, a następnie

prosi, by ono po zapachu próbowało odgadnąć, jaki to owoc. Podobne zadanie

ma kilkoro dzieci.

Kolejnym zadaniem jest odgadnięcie i nazwanie owocu za pomocą smaku po

degustacji jednego z nich.

4. Wykonanie „Owocowych szaszłyków”

Po umyciu rąk każde z dzieci nawleka na patyczek szaszłykowy owoce

wg podanego przez nauczyciela rytmu. Każdy stolik ma swój własny rytm.

• Degustacja szaszłyków

Dzieci kosztują samodzielnie wykonane szaszłyki owocowe oraz częstują nimi

pracowników przedszkola.

III.

1. Zabawa plastyczna „Jabłko, gruszka czy śliwka?”

Dzieci wybierają sobie kartkę z sylwetą jednego z trzech owoców (jabłko, gruszka lub śliwka), następnie uzgadniają, jakiego koloru jest dany owoc i siadają do stolika, na którym leży farba we właściwym kolorze. Zadaniem dzieci jest stemplowanie za pomocą gąbeczek wnętrza sylwety danego owocu. Wystawka prac. Sprzątanie miejsca pracy.

2. Zabawa ruchowa przy piosence Wesoła Wróżka (CD)

Dzieci zakładają na głowy opaski z owocami i podczas piosenki maszerują po obwodzie koła, trzymając się za ręce. Gdy nauczyciel zatrzyma nagranie i wypowie nazwę owocu, dzieci, które mają takie opaski, poruszają się zgodnie z muzyką w środku koła (lekki bieg), pozostałe osoby stoją twarzą do środka koła i rytmicznie klaszczą.

IV.8 Temat dnia: Witaminowa piosenka

Cele:

• poruszanie się po kole i w rozsypce zgodnie z muzyką

• słuchanie piosenki o warzywach

• słuchowe rozpoznawanie grzechotki, bębenka i tamburyna

• nauka piosenki

• rozpoznawanie i nazywanie warzyw

• rozwijanie poczucia rytmu.

Środki dydaktyczne:

grzechotka, bębenek, tamburyn, CD - piosenki: Wesoła Wróżka (sł. B. Szurowska,

muz. J. Pietrzak), Witaminowa piosenka (sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak),

utwór R. Dziekańskiego Kraina marzeń, odtwarzacz kompaktowy, czerwona, zielona

i pomarańczowa obręcz, krótkie wstążeczki z krepiny w kolorze czerwonym

i zielonym, karta pracy Jemy owoce, opaska na oczy, owoce, cebula, pomidor,

burak, ogórek, ziemniak, marchewka lub obrazki je przedstawiające.

Proponowane działania:

I.

1. Zagadka zapachowa „Jaki to owoc?”

Nauczyciel zasłania dziecku oczy, a następnie daje mu do powąchania wybrany

owoc. Dziecko próbuje odgadnąć, co to za owoc.

2. Zagadki słuchowe (CD - piosenka Wesoła Wróżka) - wykorzystanie

I zwrotki.

Dzieci, próbując śpiewać piosenkę, poruszają się w rozsypce. Gdy nauczyciel

wyłączy nagranie, zatrzymują się i zamykają oczy. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie

po brzmieniu, na jakim instrumencie gra nauczyciel: grzechotce,

bębenku, czy tamburynie.

II.

1. Omówienie piosenki Witaminowa piosenka (CD)

88

• Recytacja: Wszystkie warzywa są zdrowe,

witaminy mają w sobie!

Nauczyciel rozkłada na podłodze: cebulę, pomidora, buraka, niżej kładzie

ogórka, ziemniaka, marchewkę. Pierwsze słuchanie przeznaczamy na omówienie

treści piosenki - dzieci udzielają odpowiedzi na pytania: O jakich

warzywach opowiada piosenka? Po wysłuchaniu piosenki po raz drugi -

Na czym rośnie pomidor? Jakiego koloru jest pomidor? Następnie spośród

obrazków przedstawiających warzywa wskazują pomidora. Mogą też wymienić

i wskazać warzywa w najbliższym sąsiedztwie pomidora (zgodnie

ze słowami piosenki z jednej strony obrazek przedstawiający cebulę, z drugiej

buraka). Potem ponownie słuchają piosenki i odpowiadają na pytanie:

Co kryje się w warzywach? Podobnie postępujemy w przypadku zwrotki

drugiej.

2. Ćwiczenie rytmiczne do Witaminowej piosenki (CD)

Dzieci powtarzają za nauczycielem ostatnie zdanie z piosenki:

Witaminowa piosenka

Słowa: Barbara Szelągowska

Muzyka: Joanna Pietrzak

Umiarkowanie

1. Ro - śnie po - mi - dor na krza - czku, o - bok ce -

bu - li bu - ra - czków. Z ka - żdym dniem ba - rdziej czer -

wo - ny, śpie - wa za - do - wo - lo - ny.

Czy ktoś wie, czy ktoś wie, co w wa - rzy-wach kry - je - się? - kry - je się?

z ożywieniem

1. Rośnie pomidor na krzaczku,

obok cebuli, buraczków.

Z każdym dniem bardziej czerwony,

śpiewa zadowolony.

Ref. Czy ktoś wie, czy ktoś wie,

co w warzywach kryje się? /bis

2. Rośnie ogórek przy ziemi

obok ziemniaków, marchewki.

Z każdym dniem bardziej zielony,

śpiewa zadowolony.

Ref. Czy ktoś wie...

89

Wszystkie warzywa są zdrowe,

witaminy mają w sobie!

grając rytm wypowiadanych słów na drewienkach, grzechotkach.

3. Nauka piosenki Witaminowa piosenka (CD)

Nauka piosenki na zasadzie echa.

4. Ćwiczenia relaksacyjne do utworu R. Dziekańskiego Kraina marzeń (CD)

Dzieci leżą na dywanie, słuchają muzyki i wykonują wolno kilka razy

na zmianę głęboki wdech nosem i długi wydech ustami.

5. Zabawa integracyjna „Warzywne rodziny” (CD - Witaminowa piosenka)

Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel chodzi i przyczepia dzieciom jeden z obrazków

przedstawiających: pomidora, marchewkę lub ogórka. Kto otrzyma znaczek,

szuka swojej rodziny (osób z takimi samymi znaczkami), następnie siada

naokoło obręczy czerwonej, pomarańczowej lub zielonej i słucha piosenki.

III.

1. Karta pracy „Jemy owoce”

Naklej na każdym talerzyku jedno jabłko. Czy wszystkie dzieci mają jabłko?

Dlaczego powinniśmy jeść dużo owoców?

2. Zabawa ruchowa do piosenki Witaminowa piosenka (CD)

Podczas akompaniamentu granego przez nauczyciela na tamburynie,

dzieci maszerują po całej sali. Na przerwę w muzyce zatrzymują się twarzą

do nauczyciela. Jeżeli nauczyciel pomacha w górze wstążką w kolorze

czerwonym, dzieci wykonują siad skrzyżny i śpiewają I zwrotkę piosenki

(nauczyciel włącza nagranie). Jeżeli nauczyciel podniesie w górę wstążkę

zieloną, wszyscy wykonują siad klęcznym i śpiewają II zwrotkę piosenki.

Podniesiona w górę wstążka żółta oznacza, że należy się zatrzymać

i stojąc, wypowiedzieć słowa: Wszystkie warzywa są zdrowe, witaminy mają

w sobie!

IV.9 Temat dnia: Witaminki prosto z warzyw

Cele:

rozpoznawanie i naz • ywanie warzyw za pomocą wszystkich zmysłów

• przezwyciężenie uprzedzeń do warzyw

• zachęcanie dzieci do samodzielności oraz chęci pomocy rodzicom

• w przygotowaniu prostych posiłków

• rozwijanie analizy i syntezy wzrokowej.

90

Środki dydaktyczne:

warzywa przyniesione przez dzieci do kącika przyrody (m.in. pomidor, ogórek,

marchewka), czarodziejski worek, CD - piosenka Witaminowa piosenka(sł.

B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak), odtwarzacz kompaktowy, tacki, nóż, sokowirówka,

kubeczki, opaska lub znaczek z obrazkiem: pomidora, ogórka, marchewki,

wycięte z papieru kolorowego i porozcinane warzywa (marchewka, pomidor,

ogórek), klej, kartki.

Proponowane działania:

I.

1. Oglądanie zgromadzonych w kąciku przyrody warzyw

Oglądanie warzyw, jakie przyniosły dzieci do kącika przyrody. Nazywanie ich,

określanie koloru i kształtu.

2. Zabawa dydaktyczna „Jakie to warzywo?”

Dzieci przez dotyk próbują odgadnąć, jakie warzywo ukryte jest w czarodziejskim

woreczku (pomidor, ogórek, marchewka).

II.

1. Zabawa dydaktyczna „Jakie to warzywo?”

Nauczyciel zawiązuje dziecku oczy przepaską, a następnie prosi, by ono

po zapachu próbowało odgadnąć, jakie to warzywo. Podobne zadanie wykonuje

kilkoro dzieci.

Kolejnym zadaniem jest rozpoznanie warzyw za pomocą smaku po degustacji

jednego z nich.

2. Wykonanie marchewkowego soku

Mycie rąk oraz marchewek. Nauczyciel obiera marchewki. Dzieci wkładają

marchewki do sokowirówki (można dla smaku dodać również jabłka), nauczyciel

pilnuje bezpieczeństwa.

3. Degustacja soku marchwiowego

Wspólna degustacja własnoręcznie zrobionego soku, w którym jest mnóstwo

ukrytych witamin.

III.

1. Zabawa plastyczna „Warzywo”

Dzieci układają w całość porozcinane na trzy części warzywo, a następnie

przyklejają na kartonie. Nazywają powstałe warzywo. Sprzątanie miejsca pracy.

2. Zabawa ruchowa „Sałatka warzywna”

Dzieci siedzą w kręgu. Każde z nich dostaje opaskę lub znaczek z jednym z warzyw

(pomidor, ogórek, marchewka). Na hasło np. „ogórek”, wszystkie dzieci z

danym warzywem zmieniają miejsce. Na hasło „sałatka warzywna”, wszystkie

warzywa zamieniają się miejscami.

91

3. Zabawa do piosenki Witaminowa piosenka (CD)

Dzieci powtarzają za nauczycielem niżej zapisane zdania, zmieniając natężenie

głosu i tempo, np. mówią, jak roboty, wesoło, smutno, szeptem, np.:

Sałatka smaczna jest i zdrowa, gdyż z pomidora jest zrobiona. Mizeria słodka,

mizeria słona, gdy z ogórka zejdzie skórka. Kto sok z marchwi pije, ten długo

żyje. Następnie w trakcie piosenki dzieci maszerują po obwodzie koła.

Z chwilą zatrzymania nagrania stają twarzą do środka koła, nauczyciel

podnosi obrazek przedstawiający jedno z ww. warzyw, dzieci podają jego

nazwę. Następnie z nauczycielem wypowiadają zdanie o tym warzywie

(z wyżej zapisanych).

Temat dnia: Witamy Panią Jesień!

Cele:

• dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie wraz ze zmieniającą się porą roku

• korzystanie z wszystkich zmysłów w procesie poznawania przyrody

• rozbudzanie więzi emocjonalnej w grupie

• samodzielne projektowanie prac

• rozwój współpracy w zespole

• uwrażliwienie na muzykę skoczną i płynną

• rozwijanie inwencji twórczej.

Środki dydaktyczne:

wiersz D. Gellner Jesienna wróżka, instrumenty muzyczne: bębenek, tamburyn, kołatka, grzechotka, koszyk z liśćmi, kasztanami, żołędziami, owocami, warzywami, chusta animacyjna, odtwarzacz kompaktowy, CD - utwór P. Czajkowskiego Taniec Cukrowej Wróżki, piosenki: Kołysanka dla misia (sł. B. Szurowska, muz. B. Tartanus-Kowalska) i Dary jesieni (sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak), duży arkusz papieru (np. stary kalendarz) z narysowaną sylwetą postaci Pani Jesieni, kolorowe gazety lub wydrukowane obrazki kojarzące się z jesienią, nożyczki, klej, piosenka na pożegnanie, karta pracy Dary jesiennej wróżki.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Jak się czujesz?” (wg M. Bogdanowicz)

Dzień dobry, …(imię), witamy cię.

Jak się dziś czujesz, pytamy cię? (1,2) x2

Wywołane dziecko wyraża swoje samopoczucie mimiką, gestem i słowem.

2. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Słonko świeci - pada deszcz” (wg K. Wlaźnik)

Na zapowiedź: Słonko świeci! - zgodnie z akompaniamentem granym przez n-la na bębenku: dzieci chodzą, biegają, podskakują, na zawołanie: Deszcz pada! - biegną na wyznaczone miejsce, które chroni przed zmoknięciem. Dla urozmaicenia mogą dzieci rytmicznym klaskaniem naśladować spadające krople: kap…kap…kap.

1. Słuchanie wiersza D. Gellner Jesienna wróżka

N-lka przebrana za Jesienną Wróżkę recytuje dzieciom wiersz:

Gdy ugryzę czerwone jabłuszko,

To zostanę Jesienną Wróżką!

Na kucykach, zamiast wstążek,

Jesień liście mi zawiąże.

I naszyje na fartuszek

Szlaczek z małych, złotych gruszek.

Przyjdzie wiatr na srebrnych nóżkach,

Powie: - Jaka piękna Wróżka!

Nie pozna mnie tata,

Nie pozna mnie mama.

A czy ja w lusterku poznam siebie sama…?

2. Zabawa dydaktyczna „Co przyniosła Pani Jesień?”

N-lka pokazuje wszystkim dzieciom dary, które Pani Jesień przyniosła w koszyku. Dzieci nazywają kolejno wyjmowane przez nauczycielkę dary. Następnie wybrane dziecko z zasłoniętymi przepaską oczami wyjmuje z koszyka jeden z darów jesieni i przez dotyk próbuje odgadnąć, co przyniosła Pani Jesień. Dziecko, które odgadnie, zostaje nagrodzone brawami.

3. Zabawy Pani Jesieni do utworu P. Czajkowskiego Taniec Cukrowej

Wróżki z baletu Dziadek do orzechów (CD) (na kanwie KLANZY)

Dzieci stoją w kręgu, trzymają chustę animacyjną i poruszają nią tak, jak wskazuje

muzyka. Na hasło Pani Jesieni: „Z małej chmury duży deszcz” chowają się pod chustą.

4. Zabawa plastyczna „Pani Jesień” (praca grupowa)

N-l przygotowuje wcześniej duży arkusz papieru (np. stary kalendarz) z narysowaną sylwetą postaci Pani Jesieni. Dzieci mają za zadanie wybrać powycinane przez n-lkę (z kolorowych gazet) elementy kojarzące się z jesienią oraz przykleić je na suknię Pani Jesieni (chętne dzieci mogą same wycinać elementy kojarzące się z jesienią ze starych czasopism).

5. Piosenka Pani Jesieni na pożegnanie

N-lka śpiewa, dzieci machają, klaszczą i liczą.

Wszyscy są, kończyć czas,

Jesień dziś żegna Was!

Jestem ja, jesteś Ty.

Raz, dwa, trzy.

1. Karta pracy Czary Jesiennej Wróżki

Opowiedz, jakie dary niesie Jesienna Wróżka. Przelicz jabłka, gruszki, śliwki, grzyby. Powiedz, jakiego koloru jest peleryna Wróżki itp.

2. Zabawa uwrażliwiająca na muzykę spokojną i skoczną „Wirujące liście”

(CD - piosenki: Kołysanka dla misia i Dary jesieni)

W takt muzyki dzieci poruszają chustą animacyjną tak, by ułożone na niej suche liście poruszały się zgodnie z charakterem piosenek. N-l zwraca uwagę na rodzaj muzyki: kołysanka o misiu spokojna i piosenka o darach jesieni skoczna. Następnie dzieci naśladują liście, poruszając się na wietrze zgodnie z muzyką, np. przy muzyce spokojnej wolne turlanie

po podłodze, przy skocznej podskoki.

Temat dnia: Wyprawa do krainy Pani Pogody

Cele:

· nazywanie i przeżywanie obserwowanych zjawisk przyrodniczych: wiatr, deszcz

• rozwijanie inwencji twórczej dzieci i wyobraźni

• rozpoznawanie i nazywanie koloru niebieskiego

• operowanie barwną plamą

• nawiązywanie pozytywnych kontaktów z rówieśnikami

• udział w technikach relaksacyjnych.

Środki dydaktyczne:

zagadki Deszcz (B. Michalec), Wiatr (E. Stadtmüller), znaczki: „wiatr”, „deszcz”, tunel do zabaw gimnastycznych, zagadki, patyczki, łyżki, instrument: trójkąt, niebieskie szarfy lub krążki lub wycięte z niebieskiego kartonu kałuże, torebki foliowe, gazety, butelki, wstążki bibuły lub chusty, kartki z bloku dla każdego dziecka, farba: niebieska, czarna, rurki dla każdego dziecka.

Proponowane działania:

Dzieci ubrane na niebiesko!

1. Nauka fragmentu wierszyka B. Szelągowskiej o kolorach

Z niebieskiej chmury

deszczyk drobny leci.

Niebieskie parasole

rozkładają dzieci.

2. Układanie rytmów

Dzieci układają rytmy ze znaczków: „wiatr”, „deszcz”.

1. Zabawa ruchowa wprowadzająca w tematykę zajęć „Wyprawa do jesiennej krainy Pogodowej Wróżki”

Zaproszenie dzieci na wyprawę do Krainy Pogodowej Wróżki. Dzieci mają za zadanie przejść magicznym tunelem (tunel do zabaw gimnastycznych) do krainy Pogodowej Wróżki. Po drugiej stronie tunelu n-l przebrany za Pogodową Wróżkę rozdaje dzieciom znaczki wstępu do magicznej krainy: znaczki przedstawiające deszcz oraz wiatr. Dzieci siadają na dwóch krańcach dywanu, po jednej stronie te, które mają znaczek deszczu, a po drugiej ze znaczkiem wiatru.

2. Zabawy z deszczem - Rozwiązanie przez dzieci zagadki:

Pada z nieba, pada z chmur, Lecą krople mokre.

Ptakom woda kapie z piór, Ja przez niego moknę. (deszcz)

- Zabawa twórcza „Odgłosy deszczu”

Dzieci próbują naśladować odgłosy deszczu. Np. zabawy ortofoniczne: kap, kap, kap.

N-l (Pogodowa Wróżka) wręcza dzieciom z grupy „deszcz” patyczki, łyżki, trójkąty, na których będą grać deszczowe odgłosy.

- Zabawa ruchowa „Przeskakujemy przez kałuże”

N-l rozkłada kałuże (niebieskie szarfy, krążki lub wycięte z niebieskiego kartonu) na środku dywanu, dzieci z grupy „deszcz” grają własne odgłosy, natomiast dzieci z grupy „wiatr” przeskakują przez kałuże.

3. Zabawy z wiatrem - Rozwiązanie przez dzieci zagadki słownej :

Gra w kominie,

Szumi w drzewach,

Figli wciąż mu się zachciewa,

Dmucha, chucha, łobuzuje,

Kapelusze ludziom zwiewa.

Szemrze, świszczy i szeleści,

Czule senne liście pieści.

Cicho szepce coś, coś nuci,

To gdzieś pędzi, to zawróci.

Na gałęzi przysiadł właśnie.

Bądźmy cicho, może zaśnie. (wiatr)

- Zabawa twórcza „Wieje wiatr”

Dzieci próbują, w jaki sposób mogą naśladować wiatr. Np. zabawy ortofoniczne: szszsz, szszsz.

Dzieci z grupy „wiatr” otrzymują torebki foliowe, którymi będą szeleściły, gazety, którymi będą machały, zgniatały oraz butelki, w otwór których będą dmuchały.

- Zabawa ruchowa „Taniec z wiatrem”

N-l wręcza dzieciom z grupy „deszcz” wstążki z bibuły lub chusty.

Dzieci tańczą do dźwięków wydawanych przez „wiatr”.

4. Powrót z krainy Pani Pogody

Dzieci tą samą drogą wracają z krainy Pogodowej Wróżki do przedszkolnej sali.

1. Zabawa plastyczna z elementami ćwiczeń oddechowych „Wiatr maluje”

N-l nakłada dzieciom na kartki krople farby niebieskiej i czarnej. Dzieci za pomocą rurek rozdmuchują farbę po kartce. Zorganizowanie wystawki prac, oglądanie wytworów dzieci, dostrzeżenie niepowtarzalności powstałych plam i wzorów.

Wcześniej kilka razy należy z dziećmi przećwiczyć tę czynność bez farby - samo dmuchanie przez słomkę.

2. Ćwiczenie relaksacyjne - masażyk: „Idzie pani, wietrzyk wieje” (wg M. Bogdanowicz)

Idzie pani: tup, tup, tup - na przemian uderzamy w plecy końcami palców wskazujących

Dziadek z laską: stuk, stuk, stuk, - uderzamy jednym palcem

skacze dziecko; hop, hop, hop, - naśladujemy skoki, opierając dłoń na przegubie i

przenosząc punkt oparcia na palce

żaba robi długi skok. - uderzamy opuszkami palców w dwie odległe części ciała

Wieje wietrzyk : fiu, fiu, fiu - dmuchamy w jedno i drugie ucho dziecka

kropi deszczyk: puk, puk, puk, - delikatnie stukamy wszystkimi palcami

deszcz ze śniegiem : chlup, chlup, chlup - uderzamy dłońmi zwiniętymi w miseczki

a grad w szyby : łup, łup, łup - lekko uderzamy pięściami

Świeci słonko, - ruchem okrężnym gładzimy plecy dłonią

wieje wietrzyk, - dmuchamy we włosy

pada deszczyk. - stukamy palcami

Czujesz dreszczyk? - leciutko szczypiemy w kark

Temat dnia: Muzyczne zabawy Pani Jesieni

Cele:

• nauka piosenki

• próby poruszania się cwałem bocznym

• doskonalenie podskoków: na jednej nodze, obunóż i z nogi na nogę

• rozwijanie poczucia rytmu i inwencji twórczej

• różnicowanie, nazywanie i naśladowanie odgłosów otoczenia

• naśladowanie ruchem treści piosenki.

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka Dary jesieni (sł. B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak), instrumenty perkusyjne: grzechotki, tamburyn, instrumenty alternatywne: żołędzie, kamyki, orzechy, kasztany, patyki, torebki foliowe, kartki, niewielkie pudełka, obręcz.

Proponowane działania:

1. Zabawa na powitanie „Czy jesteś z nami?” (wg M. Bogdanowicz)

Nauczyciel: Czy…(imię) jest dziś z nami?

Dziecko: Tak, jestem razem z wami!

Nauczyciel: O, …(imię) jest dziś z nami,

Wszyscy: Witamy go (ją) brawami!

2. Zabawa ruchowa „ Noga goni nogę” (CD - piosenka Dary jesieni)

Osłuchując się z tematyką i charakterem piosenki, dzieci poruszają się cwałem bocznym (nauczyciel demonstruje krok taneczny „noga goni nogę”). Żeby uniknąć potrąceń, dzieci podążają za n-lem.

1. Zapoznanie dzieci z piosenką Dary jesieni (CD)

1. Spadają kasztany,

spadają żołędzie.

/Wiatr psotnik szaleje, pełno liści wszędzie. / bis

2. Czerwone kuleczki

mienią się na drzewie.

/Czerwone korale zrobię dziś dla ciebie. / bis

3. Zwierzęta też wiedzą,

co się dzieje w lesie.

/To dary jesieni, to nadeszła jesień. / bis

Omówienie treści piosenki - dzieci odpowiadają na pytania: O jakich darach

jesieni opowiada piosenka? (Wskazują kasztany, żołędzie, jarzębinę w naturze

lub na obrazkach). Kto strącał z drzew kasztany i żołędzie? Czy tylko ludzie

wiedzą, że przyszła już jesień? A kto jeszcze zauważył, że nadeszła jesień? Czy

piosenka jest wesoła, czy smutna? Czy przy tej piosence chce się spać, czy

podskakiwać?

Przy odtwarzanym z płyty fragmencie piosenki dzieci wykonują: kilka podskoków

obunóż, kilka na jednej i drugiej nodze na zmianę, próbują też pierwszych

podskoków z nogi na nogę.

2. Zagadki słuchowe z ćwiczeniami ortofonicznymi (CD - Dary jesieni)

Odróżnianie i nazywanie odgłosów nagranych w piosence: wiatru i deszczu.

Naśladowanie tych odgłosów za pomocą: głosu (szsz... kap, kap...), instrumentów

perkusyjnych (grzechotki, tamburyn) i alternatywnych (kamyki, orzechy,

kasztany, patyki, torebki foliowe, kartki).

3. Nauka piosenki Dary jesieni (CD)

Powtarzanie za nauczycielem krótkich fragmentów piosenki: słów (głośno

i szeptem), rytmu, melodii na dowolnych sylabach (płynnie i skocznie), słów

z melodią.

- tra- ta-ta -ta, ta dru - gi - tru - tu-tu - tu, tu... Bê - ben i ta - le-rze - bum-cyk-cyk Ref. A

na - sza pio-sen - ka nie jest od nas star-sza na ma-³ych bê-ben - kach gra ma-³e-go mar-sza. A

na - sza pio-sen - ka nie jest od nas star - sza na ma-³ych bê-ben - kach mar - sza gra.

Dary jesieni

S³owa: Barbara Szel¹gowska

Weso³o Muzyka: Joanna Pietrzak

1. Spa - da - j¹ kasz - ta - ny spa - da - j¹ ¿o - ³ê - dzie.

Wiatr pso - tnik sza - le - je, pe³ - no li - oeci wszê - dzie.

Wiatr pso - tnik sza - le - je, pe³ - no li - oeci wszê - dzie.

79

4. Opowieść ruchowa do piosenki Dary jesieni (CD)

Zwrotka 1 - naśladowanie rękoma spadających kasztanów i wiatru.

Zwrotka 2 - tzw. młynek rękoma.

Zwrotka 3 - klaskanie w takt piosenki (rytm marszowy - powtarzające się

ćwierćnuty).

1. Ćwiczenia oddechowe (CD - piosenka Dary jesieni)

Kilkoro dzieci wykonuje siad klęczny przy dużej obręczy, w której znajdują się

żołędzie. W trakcie muzyki dzieci dmuchają w żołędzie.

2. Utrwalenie piosenki Dary jesieni (CD)

Śpiewanie piosenki w różnych tempach i ze zróżnicowaną artykulacją (płynnie

i skocznie).

IV.4 Temat dnia: Dary jesieni - wycieczka do parku

Cele:

• stosowanie zasad bezpiecznego poruszania się po ulicach oraz właściwego

zachowania na wycieczce

• obserwowanie i nazywanie zmian zachodzących w przyrodzie wraz

ze zmieniającą się porą roku

• propagowanie aktywnego i twórczego spędzania czasu na świeżym

powietrzu

• rozwijanie klasyfikacji: segregowanie przedmiotów

• udział w technikach relaksacyjnych.

Środki dydaktyczne:

wiersz B. Kołodziejskiego Jesień, jesienne ubrania dzieci, materiał przyrodniczy

znaleziony w parku, kasztany, żołędzie, szyszki, CD - piosenki: Dary jesieni (sł.

B. Szelągowska, muz. J. Pietrzak), W naszym przedszkolu (sł. M. Rosińska, muz.

J. Wasowski), odtwarzacz kompaktowy, torebki foliowe i nieduże pudełka.

Proponowane działania:

I.

1. Zabawa na powitanie „Czy jesteś z nami?” (wg M. Bogdanowicz)

Nauczyciel: Czy…(imię) jest dziś z nami?

Dziecko: Tak jestem razem z wami!

Nauczyciel: O, …(imię) jest dziś z nami,

Wszyscy: Witamy go (ją) brawami!

80

2. Przypomnienie piosenki Dary jesieni (CD)

Śpiew i rozmowa, z której ma wyniknąć, jakie jesienne skarby można znaleźć

w parku podczas jesiennego spaceru.

II.

1. Piesza wycieczka do pobliskiego parku (sygnał WYRUSZAMY

W PODRÓŻ, CD - W naszym przedszkolu)

Przypomnienie zasad bezpiecznego poruszania się po ulicach oraz właściwego

zachowania na wycieczce.

2. Obserwacja „Poszukiwania Pani Jesieni”

W drodze do parku oraz na miejscu wycieczki dzieci rozglądają się, obserwują

zmiany zachodzące w przyrodzie związane z porą roku, która nastała - jesienią.

• Zabawa „Poszukaj czegoś…”

Nauczyciel prosi dzieci o rozglądanie się dookoła oraz przyniesienie czegoś:

okrągłego - np. kasztan, kamyk, czegoś, co pachnie - np. gałązka (ale nic nie

zrywać, jedynie leżące na ziemi), czegoś mokrego - np. mokry liść, szyszka.

- Zabawa matematyczna „Ile mam kasztanów, żołędzi?”

Nauczyciel prosi o przyniesienie kasztanów i żołędzi. Segregowanie ich, przeliczanie.

• Zabawa rzutna „Trafiony”

Dzieci rzucają zgromadzonymi kasztanami do danego celu. Raz prawą ręką,

innym razem lewą ręką.

• Zabawa „Jesienny obrazek”

Dzieci w grupach układają z materiału przyrodniczego jesienne kompozycje

(na ziemi).

3. Powrót do przedszkola

Dzieci przynoszą nazbierane liście, wkładają je pomiędzy kartki, by się ususzyły

i wyprostowały.

III.

1. Ćwiczenie relaksacyjne - Masażyk (wg M. Bogdanowicz)

Drzewom we włosy dmucha wiatr, - dmuchamy we włosy

A deszczyk kropi: kap, kap, kap - delikatnie opukujemy plecy

Krople kapią równiuteńko,

Szepczą cicho: „mój maleńki”, - głaszczemy po włosach i całym ciele

„Śpij już, śpij, śpij, już śpij, już śpij...”

Leci listek, leci przez świat, - przesuwamy opuszkami palców

po plecach

81

Gdzieś tam na ziemię cicho spadł. - lekko naciskamy w jednym miejscu

Leci drugi, leci trzeci, - przesuwamy opuszkami palców

po plecach dwa razy

Biegną zbierać listki dzieci. - szybko stukamy wszystkimi palcami

I z uśmiechem wszystkie liście - głaszczemy dziecko po plecach

Układają w piękne kiście.

2. Śpiewanie piosenki Dary jesieni (CD)

W trakcie śpiewania dzieci w takt muzyki grają na kasztanach (uderzanie

kasztanem o kasztan, o podłogę, w stolik, krzesełko) i żołędziach (potrząsanie

pudełkami i torebkami wypełnionymi żołędziami). Początkowo jest

to swobodna improwizacja, później gra pod dyktando nauczyciela, który

mówi i jednocześnie pokazuje, na czym, w jaki sposób i w którym miejscu

piosenki grać.

IV. 5 Temat dnia: Jarzębinowe korale Jesiennej Wróżki

Cele:

próby poruszania się cwałem bocznym (noga goni nogę) •

• rozpoznawanie i nazywanie koloru czerwonego

• rozpoznawanie i nazywanie kształtu okrągłego

• rozwijanie współdziałania z zespołem

• dostrzeganie powtarzających się elementów i rytmiczne układanie

szeregów wg podanego wzoru.

Środki dydaktyczne:

odtwarzacz kompaktowy, CD - piosenka Dary jesieni (sł. B. Szelągowska, muz.

J. Pietrzak), jarzębina, korale z jarzębiny, karta pracy Korale Jesiennej Wróżki,

talerze.

Proponowane działania:

I.

Dzieci ubrane na czerwono!

1. Wprowadzenie do tematu piosenką Dary jesieni (CD)

- zob. nuty scenariusz IV. 3.

Śpiewając piosenkę, wchodzi nauczyciel - Jesienna Wróżka. W koszu niesie

jarzębinę, na szyi ma korale z jarzębiny. Wróżka siada i śpiewa piosenkę, dzieci

przyłączają się śpiewania, następnie przypominają: O jakich czerwonych kuleczkach

opowiada piosenka? Co można zrobić z korali jarzębiny?

2. Zabawa integracyjna do piosenki Dary jesieni (CD)

Dzieci stoją na obwodzie koła i śpiewają piosenkę. W środku chodzi dziecko-

Pani Jesień i dotyka kolejno każdą osobę „czarodziejska różdżką” (np. pałeczką

z filcową końcówką). Dotknięte dzieci - koraliki jarzębiny zostają kolejno

82

„nawlekane na sznurek” - dołączają kolejno do Pani Jesieni (chwyt za bluzkę

na wysokości pleców), tworząc „sznur korali” (ustawienie w tzw. pociąg) i maszerując

za Panią Jesienią, śpiewają piosenkę.

II.

1. Śpiewanie piosenki Dary jesieni (CD)

Jesienna Wróżka wchodzi radosna, na szyi ma korale z jarzębiny, śpiewa

piosenkę.

2. Opis wyglądu jarzębiny

Jesienna Wróżka pokazuje dzieciom dary, jakie przyniosła. Dzieci próbują opisać

wygląd jarzębiny. Zwrócenie uwagi na kolor - czerwony i kształt - okrągły

jarzębiny.

3. Zabawa ruchowa kształtująca umiejętność współdziałania z zespołem

„Korale z jarzębiny”

Jesienna Wróżka pokazuje dzieciom sylwetę drzewa jarzębiny. Opowiada,

dzieci próbują naśladować ruchem to, co mówi. Dzieci stoją jak drzewa,

z rączkami wyciągniętymi w górę. Wśród gałązek drzewa zaczynają wyrastać

maleńkie kuleczki, najpierw są one zielone, powoli rosną, Pani Jesień maluje

je na czerwono. Owoce jarzębiny dojrzewają. Jesienny wiatr porusza gałązkami

drzewa i zrzuca okrągłe koraliki na ziemię. Dzieci - jarzębinki turlają się po

podłodze. Na sygnał Wróżki wstają, biegają w rozsypce po sali - koraliki jarzębiny.

Na hasło „sznur korali” dzieci łapią się za rączki, tworząc sznur korali.

4. Karta pracy „Korale Jesiennej Wróżki”

Ułóż korale dla Jesiennej Wróżki według podanego wzoru.

Sznur z koralami jarzębiny. Korale ułożone według zasady: duży owoc, mały

owoc - dwukrotne powtórzenie - dalej wolny sznur, do dokończenia przez

dzieci zgodnie z rytmem.

Wróżka wspomaga każdy przejaw oczekiwanej aktywności, zachęca do samodzielności.

Chwali słowem, gestem pożądane zachowania i efekty pracy.

III.

1. Zabawa w echo

Dzieci, jak echo, powtarzają za nauczycielem słowa piosenki Dary jesieni.

Czerwone kuleczki mienią się na drzewie.

Czerwone korale zrobię dziś dla ciebie.

2. Zabawa ruchowa „Wesołe koraliki” (CD - piosenka Dary jesieni)

Dzieci - koraliki jarzębiny w takt muzyki poruszają się za nauczycielem cwałem

bocznym - koraliki podskakują po trawie (krok krakowiaka). Zatrzymanie na83

grania i uderzenie w talerze oznacza, że nadchodzi burza. Dzieci ukrywają się

w dowolnych częściach sali i czekają na powrót muzyki.

IV.6 Temat dnia: Kolorowe liście

Cele:

• identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych

• stosowanie określeń opisujących cechy liści

• rozwijanie klasyfikacji: segregowanie przedmiotów ze względu na kolor,

wielkość, kształt

• porównywanie liczebności

• zapoznanie z nową techniką plastyczną - frottage

• zachęcanie do aktywnego słuchania muzyki klasycznej.

Środki dydaktyczne:

wiersz L. Krzemienieckiej Ola i liście, kostka emocji/znaczki emocji, zawieszki/

opaski z liśćmi o różnych kształtach kolorach i rozmiarach (duże i małe), CD -

utwór P. Czajkowskiego Taniec Cukrowej Wróżki, odtwarzacz kompaktowy,

żołędzie, kasztany, cienki duży materiał lub cienka folia malarska, kostka z naklejonymi

liśćmi, listki (prawdziwe lub wycięte z kolorowego papieru), liście, dla

każdego dziecka po ćwiartce białej kartki formatu A4 oraz po jednej kolorowej

kartce w formacie A5, kredki, klej.

Proponowane działania:

I.

1. Kostka emocji/znaczki emocji

Dzieci wybierają buźkę ilustrującą jego obecne samopoczucie i próbują odpowiedzieć,

dlaczego tak właśnie się czują.

2. Zabawa z chustą „Zawijany naleśnik” (wg M. Bogdanowicz)

Jedno z dzieci leży na krawędzi chusty, wzdłuż której przykucają pozostali

uczestnicy zabawy. Wszyscy zawijają (rolują) dziecko w chustę (uważając,

aby nie zawinąć jego głowy), które następnie próbuje samodzielnie się

rozwinąć.

II.

1. Słuchanie wiersza L. Krzemienieckiej Ola i liście

Poszła Ola na spacerek,

na słoneczko i wiaterek,

A tu lecą jej na głowę

liście złote i brązowe.

A tu lecą jej na głowę

liście złote i brązowe.

84

Myśli Ola, liści tyle,

Bukiet zrobię z nich za chwilę.

La, la, la ,la ,la, la, la, la,

la, la, la, la, la, la, la, la.

2. Zabawa twórcza „Jakie mogą być liście?”

Dzieci kończą zdanie „Liście są….”

3. Zabawa ruchowa „Taniec liści” do utworu P. Czajkowskiego Taniec Cukrowej

Wróżki z baletu Dziadek do orzechów (CD)

Dzieci otrzymują zawieszki/opaski z liśćmi o różnych kształtach kolorach

i rozmiarach (duże i małe). Przy muzyce naśladują taniec liści. Na hasło nauczyciela

- Jesiennej Wróżki tworzą kółka zgodnie z prośbą: by w kole

były listki tego samego koloru, tego samego kształtu, tej samej wielkości.

Na hasło: „wieje wiatr” - wiatr rozwiewa listki i każdy listek tańczy samotnie.

Gdy muzyka milknie, listki opadają na ziemię - dzieci kładą się na dywanie.

4. Zabawa matematyczna z kostką „Ile jest liści?”

Dziecko rzuca kostką z naklejonymi liśćmi, następnie układa na dywanie tyle

listków, ile wskazuje kostka.

5. Zabawa plastyczna wykonana techniką frottage „Obrazek z kalkowanym

liściem”

Nauczyciel przygotowuje dla każdego dziecka po ćwiartce białej kartki

formatu A4. Dzieci kredkami kalkują położonego pod kartką liścia. Następnie

przyklejają powstały obrazek na kolorową kartkę w formacie połowy A4, tak

by kolorowa kartka stanowiła ramki obrazka. Wystawka prac.

III.

1. Zabawa dydaktyczna „O którym liściu mówię?”

Nauczyciel opisuje wybrany liść, dziecko próbuje jak najszybciej odgadnąć,

o którym liściu jest mowa.

2. Ćwiczenie relaksacyjne do utworu P. Czajkowskiago Taniec Cukrowej

Wróżki (CD)

Kilkoro dzieci, jedno blisko drugiego kładzie się na brzuchu (ręce pod głowę).

Dwie osoby dorosłe masują plecy i nogi leżących żołędziami i kasztanami rozsypanymi

na dużym cienkim materiale lub cienkiej folii malarskiej.

IV.10 Temat dnia: Na grzyby!

Cele:

• ćwiczenie współdziałania w zespole

• rozpoznawanie i nazywanie grzybów: jadalny - borowik, trujący - muchomor

• uzmysłowienie dzieciom niebezpieczeństwa płynącego ze spożywania

nieznanych grzybów

• ćwiczenie małej motoryki

• wdrażanie dzieci do właściwego odbioru przedstawienia teatralnego.

Środki dydaktyczne:

duży plakat Jesienne drzewo, szary papier, zasuszone liście, wikol, obrazki przedstawiające

borowika i muchomora lub wycięte z gąbki, plastiku, papieru itp., CD

- piosenki Wesoła Wróżka (sł. B. Szurowska, muz. J. Pietrzak), Jesienna kołysanka

(sł. B. Szurowska, muz. B. Tartanus-Kowalska), odtwarzacz kompaktowy, grzechotka,

bębenek, tamburyn, inscenizacja B. Szelągowskiej Na grzyby, sylwety

grzybów do układania rytmów, plastelina.

Proponowane działania:

I.

1. Wprowadzenie do tematu piosenką Wesoła Wróżka (CD - wykorzystanie

I zwrotki)

W trakcie piosenki wchodzi Pani Jesień z koszem „ grzybów”. Po zakończeniu

piosenki wyjmuje „grzyby” i wspólnie z dziećmi przelicza je (dwa - muchomory

i jeden - borowik).

2. Układanie rytmów

Dzieci układają rytmy (z sylwet grzybów) zgodne z rozpoczętymi przez

nauczyciela.

II.

1. Inscenizacja B. Szelągowskiej Na grzyby (ilustrowana sylwetami)

92

Wróżka:

Jak dziś ciepło, przyjemnie!

Chyba pójdę do lasu.

Pewnie pełno tam grzybów.

Idę! Pa! Nie mam czasu!

Wróżka rozgląda się po lesie, później podchodzi do grzybków.

Ledwie deszczyk pokropił

błyszczą się kapelusze

brązowe, czerwone,

obejrzeć je muszę.

Wróżka z ukrycia przygląda się grzybom.

Muchomor:

Jak przyjemnie po deszczu;

Ale dziś urosłem.

Chyba nawet borowika

o kapelusz przerosłem.

Panie Borowiku,

niech się pan obudzi.

Borowik

Dlaczego? Co się stało?

Muchomor:

Nie widzi pan ludzi?

Idą tutaj, w naszą stronę.

Wielki koszyk mają.

Widzę, jak po grzybki

coraz się schylają.

A pan taki dorodny

i widać, że zdrowy!

Do tego kapelusz

okrągły, brązowy...

Borowik:

Tak pan myśli, że do lasu

po mnie przyszli?

Panie Muchomorze,

o tej porze?

A może chodzi im o pana!

Pan tak cudnie wygląda od rana.

Ten czerwony kapelusz

i te kropki białe...

93

Dziewczynka:

Tato zobacz, jaki duży grzybek!

Wygląda jak biedroneczka.

I tak jak ona jest cały

w kropeczkach.

Tata:

Nie wolno go ruszać,

bo to grzyb trujący!

Za to zobacz,

jakiego mamy borowika!

To jadalny grzybek.

Wrzuć go do koszyka.

Wróżka (szeptem):

Znowu zaczyna kropić.

Już idę! Bądźcie zdrowe!

Gdy wrócę do przedszkola

to o was tam opowiem.

Wróżka wraca do dzieci:

Słuchajcie drogie dzieci,

bo to prawdziwe dziwy:

po deszczu, gdy jest ciepło,

w mig w lesie rosną grzyby.

Ale trzeba uważać,

bo choć piękne są i lśniące,

nie wszystkie można zrywać.

Niektóre są trujące!

2. Rozmowa na temat grzybów poparta ilustracjami

Muchomor jest….

Borowik jest….

Wyodrębnianie i nazywanie części grzybów: kapelusz, nóżka.

Podkreślenie, iż dzieci nie mogą same zbierać grzybów, gdyż niektóre z nich

są trujące i trudno je rozpoznać.

3. Zabawa „Zbieramy grzyby” (CD - piosenka Wesoła Wróżka) - wykorzystanie

I zwrotki.

Gdy brzmi muzyka, dzieci naśladują zbieranie grzybów (co chwila wykonują

skłon, wyprost i idą dalej). W czasie przerwy w muzyce i na hasło „Muchomor”

- stają na jednej nodze i łączą ręce nad głową, na hasło „Borowik” - kucają,

trzymając ręce łukiem nad głową.

94

4. Lepienie grzybów z plasteliny

Jedna grupa lepi trujące muchomory, druga jadalne borowiki.

III.

1. Duży plakat „Jesienne drzewo”

Dzieci zgniatają arkusz szarego papieru i formują z niego pień i gałęzie drzewa,

następnie wyjmują z gazet wysuszone liście i przyklejają je na gałęziach

jesiennego drzewa. Sprzątanie miejsca pracy.

2. Zagadki słuchowe (CD - piosenka Jesienna kołysanka)

Dzieci poruszają się zgodnie a akompaniamentem piosenki: podczas pierwszej

zwrotki marsz po obwodzie koła, w trakcie drugiej bieg w rozsypce,

w czasie trzeciej marsz parami po całej sali. Gdy nauczyciel wyłączy

nagranie, wszyscy zatrzymują się i zamykają oczy. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie

po brzmieniu, na jakim instrumencie gra nauczyciel: grzechotce,

bębenku, czy tamburynie.

---