Cykl życia organizacji
Koncepcja cyklu życia organizacji - podstawowe założenia
Organizacje, podobnie jak organizmy żywe, rozwijają się fazowo,
każda organizacja funkcjonuje zgodnie z cyklem życia, który można scharakteryzować jako szereg etapów rozwojowych
Klasyczny cykl życia organizacji
Sumaryczny model cyklu życia organizacji (Quinn, Cameron)
Przedsiębiorczość
Zespołowość
Formalizacja i kontrola
Dopracowanie struktury
Faza przedsiębiorczości
Wielość pomysłów,
Porządkowanie zasobów,
Niewielkie potrzeby w zakresie planowania i koordynacji
Faza zespołowości
Struktura i komunikacja mają charakter nieformalny
Pracownicy pracują wiele godzin
Pracownicy mają poczucie misji
Innowacyjność
Pracownicy są mocno zintegrowani
Faza formalizacji i kontroli
Formalizowanie reguł
Tworzenie procedur
Struktura organizacyjna stabilizuje się
Nacisk na sprawność i efektywność
Organizacja staje się coraz bardziej konserwatywna
Faza dopracowania struktury
Krystalizowanie struktury,
Decentralizacja,
Rozszerzanie domeny działalności,
Dostosowywanie i odnawianie organizacji
Kryzysowy model cyklu życia wg L. Greiner'a
Opiera się na założeniu, że warunkiem przejścia do kolejnej fazy cyklu życia organizacji jest przezwyciężenie kryzysu prowadzącego do zmiany
Kryzys zagraża przetrwaniu organizacji
Każda faza zawiera w sobie zalążki kolejnego kryzysu, ponieważ mechanizmy dopasowane do jednej fazy nie są właściwe w innych fazach
Faza I - wzrost przez kreatywność
Postawa przedsiębiorcza szefa-właściciela
Praca w małych zespołach,
Osobista kontrola właściciela
Innowacyjność działań,
Zabieganie o stworzenie produktu i znalezienie nabywców
Nieformalna struktura organizacyjna
Często niedocenianie znaczenia organizacji pracy i zarządzania
Faza II - wzrost przez kierowanie i kolektywność
Scentralizowanie struktur organizacyjnych
Sformalizowanie zasad funkcjonowania organizacji
Wzrost specjalizacji i podziału pracy
Racjonalizacja wykorzystania zasobów
Rozwój funkcji planowania i kontroli
Faza III - wzrost przez decentralizację i delegację
Zwykle powstaje struktura dywizjonalna z dużą samodzielnością wyodrębnionych oddziałów
Delegowanie odpowiedzialności i przekazywanie władzy na niższe szczeble
Dążenie do zachowania równowagi między zakresami obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności
Cel organizacji to ekspansja rynkowa
Faza IV - wzrost przez koordynację
Celem organizacji staje się jej konsolidacja
Następuje dalszy wzrost i różnicowanie organizacji
Powstają wzorcowe reguły i procedury postępowania ułatwiające koordynację
Rozwijane są systemy rachunkowości menedżerskiej
Faza V - wzrost przez współpracę
Wykorzystanie potencjału pracowników przez zwiększenie autonomii ich działania
Struktura dywizjonalna jest zwykle przekształcana w macierzową
Przypisywanie zespołom wspólnej odpowiedzialności za zadania
Wprowadzane są tzw. koła jakości i samodzielne zespoły robocze
Dominuje kreatywne rozwiązywanie problemów i wdrażanie innowacji
1