Rok szkolny 2010/2011

• Wynikowy plan

pracy wychowawczo-dydaktycznej

na miesiąc luty2011

dla dzieci 3- letnich

napisany w oparciu o:

Podstawę Programowa Wychowania Przedszkolnego

Program wychowania i edukacji przedszkolnej

„Wesołe przedszkole i przyjaciele”

oraz

Program pracy wychowawczo - dydaktycznej

Przedszkola Nr 3 na rok 2010/2011

Opracowała:

TREŚCI PROGRAMOWE

1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.

2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;

2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.

• 1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;

3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.

1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
3) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.

5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.

6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
5) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.

8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec.

3) tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem;

10. Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.

1) wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy;

12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
3) potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimę.

13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
4) rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;

14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

3) dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;

Tematyka kompleksowa: „Lubimy zimę”

• Sposób realizacji tematyki kompleksowej

Propozycje zajęć i zabaw wynikające z realizacji podstawy programowej

1. Zajęcia dydaktyczne

lp	Temat dnia	Aktywność i działalność dziecka	Pomoce
1.	„Walentynki”	„Walentynki” - pogadanka na temat święta zakochanych. Wykonanie serduszek i obdarowanie się nimi. Zabawa dydaktyczna „Czyj ukochany, czyja ukochana? Inscenizacja do wiersza "Żuk" Jana Brzechwy Zabawa „Iskierka przyjaźni” Zabawa ze śpiewem „Misie dwa” Zabawa ze śpiewem „Julijanko”	Kartki, patyczki wstążeczka, kolorowe ozdoby, wiersze i ilustracje do wierszy
2.	Przyszła zima biała	A. Zimowa Wróżka zaprasza dzieci do Śnieżnej Krainy - - zabawy z kolorem białym - nauka wiersza o kolorach B. „Zimowe zabawy dzieci” - Dzieci oglądają ilustrację i próbują opisać, jak wygląda zimowy krajobraz na obrazku. Zabawa plastyczna - obrazek z wełny. C. Zabawa orientacyjno porządkowa Pada śnieg. Zabawa ruchowa przy muzyce w sali gimnastycznej - lepimy bałwanka Zabawa ruchowa „Czarodziejska różdżka Pani Zimy”.	Ołówki, kalka techniczna, kartki format A4, kredki bambino, różdżka z pałeczki oklejona srebrną folią, biała peleryna, kawałki wełny,
3.	„Pada śnieg”	Słuchanie opowiadania M. Czerkawskiej W lesie biało. Zabawa z rymowanką Zabawa twórcza - zabawy z wykorzystaniem śniegowych płatków - wydzieranka z serwetki Zabawa ruchowa - Gwiazdy, gwiazdeczki śniegowe - reagowanie ruchem na dźwięki o różnym natężeniu. Ćwiczenia logorytmiczne oparte na głoskach szur, szuuu, fiuu. Zabawa orientacyjno porządkowa Pada śnieg.	opowiadanie M. Czerkawskiej W lesie biało, obrazki: przedstawiające różne elementy pogody, kojarzące się z różnymi porami roku, ilustracje do opowiadania, obręcze, tamburyn, serwetki
4.	Śniegowe płatki	A. „Tak się zachmurzyło” - nauka pierwszej zwrotki piosenki, gra na instrumentach, zabawy naśladowczo Zabawy rozwijające inwencję twórczą A śnieg pada i pada. Zabawa plastyczna Nasze śniegowe płatki. Ćwiczenia oddechowe Śnieżki i wiatr. Dmuchanie w wycięte z bibuły gwiazdki zawieszone na nitkach. Zabawa orientacyjno-porządkowa Wirujące płatki śniegu Zabawa przy piosence Tak się zachmurzyło”	wiersz W. Zechentera Zima, rymowanka Płatki śniegu, niekarbowana biała i niebieska bibuła, niebieska tkanina, klej z mąki, granatowe kartki, wata, farby, trójkąt.
5.	Zimowe zabawy	A. Ćwiczenia gimnastyczne metodą opowieści ruchowej „Zimowe zabawy”. B. Zabawa plastyczna - kalkowanie przez kalkę techniczną prostych konturów.(sanki narty łyżwy itp.) C. Zabawa ze śpiewem „Tak się zachmurzyło”	Kartki kalka
6.	Lepimy bałwana	A. Historyjka obrazkowa - Bałwanek - słuchanie wierszyka, wspólne układanie ilustracji w kolejności wg opowiadania B. „Bałwan” - wykonanie pracy techniką kolaż z wykorzystaniem różnorodnego materiału plastycznego (wata, wycinanka, plastelina) C. Zabawa ruchowo naśladowcza „Lepimy bałwana” Zabawa orientacyjno-porządkowa Wirujące płatki śniegu	Nagranie na płycie CD „Balwanek” ilustracje opisujące wiersz - historyjke, Kartki klej,plastelina
7.	Nasza rodzina bałwanków.	A. Wysłuchanie wiersza A. Rumińskiej „Biały puszek”. Zabawa spostrzegawczości - Tworzymy bałwanki. Zabawa plastyczna - „Nasz bałwanek” B. Zabawa matematyczna - Liczymy i porównujemy. C. Zabawa ruchowa „Zimowe zabawy” Zabawa ruchowa do piosenki „Bałwankowa rodzina” Opowieść ruchowa W przedszkolnym ogrodzie	obrazki bałwanków wyrażających różne stany emocjonalne, zagadka, kartonowe elementy do układania bałwanków,.
8.	Góra i górka	Zabawa słuchowo-ruchowa „Wyprawa na górkę śniegową”, Wysłuchanie wiersza T. Śliwiaka „Śniegowy bałwan”. Zimowe stroje - dobieranie stroju do postaci - zabawa skojarzeniowa Zabawa z elementami rzutu „Śnieżki”. Zabawa ruchowa do piosenki „Bałwankowa rodzina” Zabawa orient-porz, „Pada śnieg”	chustki lub kawałki materiału, instrumenty perkusyjne, postaci chłopca i dziewczynki stroje zimowe i letnie niebieskie kartki z naklejoną prostą śnieżynką, białe kredki świecowe.
9.	Hej, na sanki	A. Wysłuchanie wiersza W. Grodzieńskiej „Na saneczkach”. Zabawa oddechowa „Wyścigi saneczek”. B. Zabawa rozwijająca pamięć wzrokową „Zjazd na sankach”. C. Zabawa przy muzyce z El, czworakowania „Lepimy Balwanka” Zabawa z elementem celowania - „Celuj kulą śniegową do tarczy". Zabawa orientacyjno-porządkowa -„Wiatr i śnieżynki".	Wiersz, papierowe saneczki, kartki kredki, piosenka „tak się zachmurzyło” ilustracje sportów zimowych
10	Zimowe zagadki	A. Słuchanie wiersza „Zima” N-l gra na trójkącie i recytuje wiersz. Podczas powtórzenia wiersza dzieci dopowiadają brakujące słowa. B. Zgaduj zgadula - rozwiązywanie zagadek o zimie, utrwalenie charakterystycznych cech zimy Zabawa dydaktyczna Co pasuje do tego konturu? Zabawa ruchowa do wiersza „Zima” Zabawa orient-porz, „Pada śnieg” Zabawa orientacyjno-porządkowa -„Wiatr i śnieżynki".	wiersz W. Zechentera Zima, rymowanka Skrzypi śnieżek, biała bibu- ła, obręcze, kartoniki z konturami przedmiotów, obrazki tych przedmiotów, trójkąt.

1. Propozycje zagospodarowania dowolnego czasu przez nauczyciela

Wiersze i zagadki

1. Nauka fragmentu wiersza o kolorach B. Szelągowskiej:

Białe domy, białe drzewa

Biały mróz mocno trzyma.

Wszystko białe dookoła

gdy panuje zima.

Zabawa z rymowanka

Zabawa przy rymowance Dalej, dzieci, w szeregu. N-l mowi rymowanke. Dzieci, ustawione w szeregu,

maszerują dookoła sali, wysoko unosząc kolana, jakby szły po śniegu. Przy słowach: Tup, tup, tup -tupią

w miej- scu, a przy słowach: Chrup, chrup, chrup - klaszczą w ręce.

Dalej, dzieci, w szeregu Dalej, dalej tup, tup, tup,

maszerujmy po śniegu. śnieżek chrupie chrup, chrup, chrup.

Opowieść ruchowa „Zimowe zabawy”.

Dzieci słuchają opowiadania i wykonują odpowiednie do jego treści ruchy i czynności: Spadł pierwszy śnieg. Dzieci bardzo się cieszyły: biegały, podskakiwały, klaskały w dłonie. Pani postanowiła, że wyjdą zaraz na dwór. Ubrały się ciepło i od razu ze schodów zeskakiwały w śnieg, potem długo brodziły po śnieżnych zaspach, wysoko unosząc kolana. Niektóre z przedszkolaków lepiły kule ze śniegu i rzucały nimi na odległość, a potem do siebie. Następnie zaczęły toczyć kule śnieżne tak długo, aż zrobiły się bardzo duże. Wtedy postanowiły ułożyć te kule jedna na drugiej i tak powstał bałwan. Zadowolone ze swojej pracy zaczęły tańczyć wokół bałwana. Na dworze było coraz chłodniej. Dzieci chuchały na dłonie, tupały nogami, rozcierały zmarznięte nosy i uszy. Wtedy Pani zaproponowała zabawy na sankach i łyżwach. I zaraz dzieci zaczęły jeździć na łyżwach. Dziewczynki starały się wykonywać różne figury i popisy, a chłopcy jeździli dookoła lodowiska. Te dzieci, które nie potrafiły jeździć na łyżwach, ślizgały się na butach. Potem chłopcy ciągnęli sanki, na które wsiadły dziewczynki. Gdy wszyscy mieli dość zabawy, wrócili do przedszkola.

Słuchanie opowiadania M. Czerkawskiej W lesie biało.




N-l opowiada, pokazując ilustracje.

W ciszy porannej godziny zajączek wracał do lasu. Podjadł sobie koniczyny, biegał, hasał, wesoło kiwał ogonkiem. Gdy w sosnowe wpadł sadzonki, zwolnił biegu, spojrzał w górę. Z ciemnej chmury sfruwa coś białego. Kogoż by spytać, zawołać? Zajączek dojrzał dzięcioła.

- Dzięciołeczku, co się stało? W lesie biało!

Dzięcioł na ogonie wsparty zadumał się nie na żarty.

Mknie zajączek lasu skrajem, wtem gwar słyszy i przystaje. Na kalinie obok dróżki po- ćwierkują jemiołuszki.

- Jemiołuszko, co się stało? W lesie biało!

- Powiedziałabym z ochotą, jeżeli ci chodzi o to, ale jemiołuszka młoda zna się tylko na jagodach. Nie wiem, patrz, idzie Mikita, jego spytaj.

- Z lisem nie jestem w przyjaźni. Zając biegnie coraz raźniej. Płatki krążą wciąż te same. Nareszcie spotkał swą mamę. - Mamo - pisnął. - Co się stało? W lesie biało! Widzia- łem, gdym z pola biegł.

- Synku - szepce zajęczyca - to nie żadna tajemnica, to jest pierwszy śnieg.

Rozmowa na temat opowiadania.

- Kto biegł przez las? Co zdziwiło zajączka?

- Jakie zwierzęta pytał, czym są białe płatki?

- Co wyjaśniła zajączkowi mama?

Nauka wiersza W. Zechentera Zima fragmentami, metodą ze słuchu.

Wesoło idzie na spacer zima,

za rączki małe bałwanki trzyma.

Gdy się zaśmieje, śnieg z nieba leci,

aby na sankach śmiały się dzieci.

Piosenka do słuchania Idzie zima, pani zima Nikt jej chyba nie zatrzyma Białym śnieżkiem sypie wkoło Żeby było nam wesoło Ref. hu, hu, ha.hu, hu, ha Śnieżnych zabaw nadszedł czas Idzie zima, idzie zima Lodem wszystkie żeki ąścina, drzewa i dachy maluje białej farby nie żałuje Ref.:Hu,hu, ha itd.

Do śpiewania Tak się zachmurzyło Tak się zachmurzyło, słonko się ukryło, pada, pada śnieżek biały, dawno go nie było, pada, pada śnieżek biały, dawno go nie było. Chodźmy na saneczki, chłopcy i dzieweczki, pojedziemy wszyscy razem z wysokiej góreczki, pojedziemy wszyscy razem z wysokiej góreczki.  Pędzimy, pędzimy, nic się nie boimy. Aż tu naraz bęc, na śnieżek, wszyscy już leżymy! Aż tu naraz bęc, na śnieżek, wszyscy już leżymy!

Wysłuchanie wiersza A. Rumińskiej „Biały puszek”.

Biały puszek

Wszędzie biało, biało, biało.

Tyle śniegu napadało.

Biały puch, biały puszek.

Z białych gwiazdek wiele białych poduszek.

Lubię śnieżek od pani Zimy.

Chodźcie do nas, bałwana lepimy!

Po wyrecytowaniu wiersza nauczyciel przynosi śnieg w pojemniku. Pozwala dzieciom dotknąć, a następnie pyta o ich odczucia: - Jaki jest śnieg?

Pokazuje, jak się topi śnieg i co po nim zostaje. Ostrzega dzieci przed braniem śniegu do ust (pokazuje brudną wodę powstałą z topniejącego śniegu). Jeżeli nie ma śniegu, dzieci mogą dotykać kłębuszków waty lub białych piórek i wypowiadać się temat swoich odczuć.

Wysłuchanie wiersza T. Kubiaka „Lepimy bałwana”.

Lepimy bałwana

Od samego rana lepimy bałwana.

Nos ma z marchwi, wielki, oczy dwa węgielki.

Co to? - Jaś ze Zbyszkiem niosą jeszcze miskę!

No i patrzcie - oto bałwan w kapeluszu!

Teraz już mu śnieżek nie zaprószy uszu.

Dzieci stosownie do treści wiersza wykonują dużego bałwana.

Wysłuchanie wiersza W. Grodzieńskiej „Na saneczkach”.

Na saneczkach

Śnieżek skrzy się Od słoneczka.

Jedzie Krysia Na saneczkach.

Lala Ala W dole stoi,

Bo się lala Śniegu boi!

A ten Misio, Niedźwiedź bury,

Zjeżdża z Krysią Pędem z góry.

N-l wyjaśnia dzieciom, co to znaczy, że śnieg się skrzy (mieni, błyszczy). Omawia ilustrację „Zabawy na śniegu”, w dyskusji o sportach zimowych (hokej, narciarstwo, saneczkarstwo, łyżwiarstwo) odwołuje się do doświadczeń dzieci.

Wysłuchanie wiersza A. Rumińskiej „Góra i górka”.

Góra i górka

Góra czy górka? - zgadnijcie kochani:

Najpierw wchodzimy z sankami, a potem zjeżdżamy.

Z góry czy z górki? - osadźcie sami.

Potem wyciągiem narciarskim jedziemy. - Gdzie?

Na górę czy górkę? Kto z was wie?

Zabawa na temat duży - mały (duża góra, mała górka) na podstawie wiersza. Dzieci mogą na przykład konstruować z klocków duże i małe wieże (góry).

Wysłuchanie wiersza M. Lewickiej „Bitwa na śnieżki”.

Bitwa na śnieżki

Ania rzuca do koleżki, Jaś do Paulinki,

wszyscy dzisiaj grają w śnieżki chłopcy i dziewczynki.

To zabawa jest wesoła każdy o tym dobrze wie,

nawet gdy „bałwan” zawołasz, nikt dziś nie obrazi się. (…)

I tak wszyscy się weselą a z nieba śnieg leci

i ogarnia swoją bielą cały świat i dzieci.

N-l pyta:

- W co się bawią dzieci? - Czy to jest wesoła zabawa?

- Czy w śnieżki można bawić się tylko na dworze? - Czy chcecie w sali pobawić się w śnieżki?

- Z czego oprócz śniegu można ulepić kule śnieżne?

2. Zachęcanie dzieci do uczestnictwa w zabawach na śniegu słowami wiersza B. S. Kossuth „Hej, na sanki”.

Hej, na sanki

Hej, na sanki Hej, na sanki koleżanki,

w nocy srebrny śnieżek spadł!

A więc z górki na saneczkach

aż zaświszcze wiatr!

Ach, z tej górki na pazurki

miło się na sankach mknie!

Tylko potem trzeba znowu

pod tę górę ciągnąć je!

Wysłuchanie wiersza Cz. Janczarskiego „Krysia lubi zimę”.

Krysia lubi zimę

Krysia lubi zimę, zima lubi Krysię.

Razem im jest dobrze, to fakt.

A gdy w zimie pięknie

mróz na szybie skrzy się,

Krysia do tej zimy mówi tak:

- Dziękuję ci, zimo, za śnieg nie przetarty,

za lód na ślizgawce, za sanki i narty.

za biały szron w parku, za kwiaty na szybach

i za to… że wiosnę sprowadzisz nam chyba.

Nawiązując do treści wiersza, utrwalamy przyswojone przez dzieci wiadomości o zimie.

3. Wysłuchanie wiersza T. Śliwiaka „Śniegowy bałwan”.

Śniegowy bałwan

Przyszła zima do bałwana.

- Jak się mamy, proszę pana?

Czy nie zimno panu może?

Chyba coś na pana włożę.

Ciepły szalik i kożuszek,

abyś nie odmroził uszek.

- Nie potrzeba mi niczego, bo ja kożuch mam ze śniegu.

Pytamy dzieci:

- Jak powinny ubierać się zimą dzieci?

- Jak myślicie, czy bałwanki też powinny być ciepło ubrane?

- Czego brakuje bałwankom, które stoją w ogrodzie?

Wręczamy dzieciom kapelusze z kartonu i krepiny wykonane przez starsze dzieci. Zachęcamy do ich ozdobienia, korzystając z dostępnego materiału przyrodniczego. W czasie pobytu w ogrodzie dzieci zakładają kapelusze bałwankom.

Rymowane zagadki. Dzieci kończą rymowe teksty:

Radość w domu już od rana Ulepimy dziś...

Trzy białe kule, sprawa to znana, możesz zamienić zimą w…

Choć niezgrabny ale miły. Dzieci same go lepiły. Lepiły go cały ranek. To ze śniegu jest…

Co to za śmieszny panek? Biały, gruby, w kapeluszu na głowie Już wiemy! To nasz…

Rozwiązywanie zagadki.

Ze śniegu jest zrobiony, kapelusz ma na głowie

Choć niezgrabny, ale miły, dzieci same go lepiły. (bałwan)

Po rozwiązaniu zagadki n-l umieszcza na tablicy obrazek bałwana

Rozwiązywanie zagadek związanych z tematyką zimową (w: „Antologia literatury dla najmłodszych”).

Jaka to pora roku, kiedy mroźno i biało jest wokół? (zima)

Zgadnijcie dzieci, co to za pora, gdy lecą białe płatki. Gdy pada i biało jest dookoła, i bałwana lepią dziatki. (zima)

W oczach węgielki, z marchwi nos wielki, Na śniegu stoi, słońca się boi. (bałwan)

Co to za panek na mrozie stoi i wcale zimy się nie boi? (bałwan)

Choć nie mają kół, same pędzą w dół, Ale musisz w górę wciągnąć je za sznurek. (sanki)

Dwa kijeczki, dwie deseczki i jeździmy już z góreczki. (narty)

Za każdym razem, gdy dziecko rozwiąże zagadkę (odpowie i wskaże właściwy obrazek), prosimy, by spróbowało uzasadnić odpowiedz. Pytamy:

- Skąd wiesz, że chodzi o narty czy sanki? - Jak odgadłeś, że chodzi o zimę?

Wspólna rozmowa o zimie.

N-l pokazuje dzieciom tablicę graficzną przedstawiającą scenkę zimową. Rozmawia z dziećmi o zimie, pomagając im pytaniami:

- Jaką mamy teraz porę roku? - Po czym można poznać, że jest zima?

- Jak można się bawić zimą na podwórku?

Zabawy dydaktyczne

Zabawa dydaktyczna Zimowa pogoda.

N-l odsłania obrazki przedstawiające różne elementy pogody. Dzieci nazywają obrazki, np.: padający deszcz; padający śnieg; słońce; słońce zakryte częściowo chmurą; burza; wiejący wiatr. Wskazują te, które przedstawiają pogodę, jaka jest w tym dniu. Zabawa ruchowa rozwijająca duże grupy mięśniowe Bawimy się śnieżkami. Dzieci naśladują podnoszenie śniegu, lepienie śnieżek, rzucanie nimi raz jedną ręką, raz drugą.

Zabawa „Czarodziejska różdżka Pani Zimy”.

N-l siada przed dziećmi w pelerynie i mówi, że dotykając różnych części ciała różdżką może sprawić, że będą wykonywały magiczne ruchy. Dotyka różdżką dłoni i prosi, by dzieci pokazywały, co mogą zrobić dłonią: zamykać i otwierać, machać, łapać, wskazywać, pukać, grać na pianinie, mieszać, głaskać itp. Następnie dotyka różdżką także innych części ciała, np.: stóp, głowy, palców, tułowia, nosa, prosząc, by dzieci pokazywały, co mogą nimi wykonać.

Zabawa Co kojarzy się z zimą?

N-l rozkłada na dywanie obręcze. Umieszcza w nich różne obrazki. Dzieci spa- cerują przy dźwiękach marszowej muzyki i oglądają obrazki. Podczas przerwy w grze siadają wokół obręczy, w których znajdują się obrazki kojarzące im się z zimą, np.: bałwan, sanki, choinka. Próbują uzasadnić swój wybór. Podczas powtórzeń zabawy na- uczyciel zmienia obrazki w obręczach

Ćwiczenia słuchowe.

N-l mówi słowa z podziałem na sylaby. Dzieci odgadują, co powiedział, łącząc sylaby w słowa (rozwiązania zagadek)

Zabawa Co pasuje do tego konturu?

Dzieci otrzymują kartoniki z konturami przedmiotów (po kilka tego samego rodzaju). Poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze odszukują obrazki przedmiotów, których kontury otrzymały (np. bałwan, domek, choinka, sanki, rękawiczki), i ustawiają się obok nich. Podczas powtórzenia zabawy dzieci zamieniają się kartonikami

Zabawa Tworzymy bałwanki.

N-l opowiada, a dzieci układają przed sobą z odpowiednich elementów bałwanki. Każde dziecko ma zestaw trzech kół różnej wielkości, miotłę i kapelusz wycięte z kolorowego kartonu.

Kiedy spadł puszysty śnieg, dzieci postanowiły ulepić bałwanka. Najpierw utoczyły ze śniegu dużą kulę. (Dzieci układają przed sobą największe ze swoich kół). Ustawiły ją pośrodku ogrodu. Potem utoczyły kulę trochę mniejszą od tej poprzedniej i ustawiły ją na dużej. (Dzieci wybierają średnie koło i układają je na dużym kole). - Nasz bałwanek ma już nogi i brzuszek, ale brakuje mu jeszcze głowy - powiedziała pani. I dzieci szyb- ko zabrały się do pracy. Ulepiły jeszcze jedną kulę - mniejszą od dwóch pozostałych. Umieściły ją na samej górze. Było to trudne, ale świetnie sobie poradziły. Bałwan miał głowę. (Dzieci dokładają najmniejsze koło). - Jaki to bałwan... - powiedział Tomek.

- To przecież tylko śniegowe kule. Duża, mała i najmniejsza. A gdzie oczy, nos i usta? Przydałby mu się też kapelusz i miotła, na której siadałyby ptaki. Musimy dokończyć bałwanka. (Dzieci rysują flamastrami na najmniejszym kole oczy i nos, dokładają kapelusz i miotłę).

N-l stwierdza, że w sali powstała rodzina bałwanków. Proponuje jej obejrzenie. Dzieci oglądają powstałe bałwanki; wypowiadają się na temat ich wyglądu - dostrzegają różnice i podobieństwa (bałwanki mają takie same kule; różne twarze i kapelusze w różnych kolorach).

Zabawa Liczymy i porównujemy.

Dzieci siadają przed swoimi bałwankami i wykonują polecenia n-la. Liczą, z ilu kół składa się bałwanek; podnoszą do góry koła: duże, a potem małe i najmniejsze.

Zabawa rozwijająca umiejętność określania (po porównaniu) długości Długi czy krótki? N-l pokazuje

dzieciom po dwa przedmioty: szaliki, sznurowadła, paski papieru, sznurki różnej długości. Dzieci kolejno oglądają te przedmioty, porównują ich długości, określają, który z nich jest długi, a który krótki.

Dzieci rozdzielają otrzymane od n-la paski papieru: długie odkładają na tackę oznaczoną długim paskiem, a krótkie - na tackę oznaczoną krótkim paskiem papieru.

Zabawa rozwijająca pamięć wzrokową „Zjazd na sankach”.

Wybrane dziecko porusza się po całej sali obmyśloną przez siebie drogą, wykonując przy tym czynności, po których można poznać, obok czego zjeżdżało. Dzieci powinny odtworzyć drogę kolegi, określając ją słowami.

„Zabawy z balonikiem” - rozwijanie ekspresji ruchowej - dzieci utrwalają umiejętności odróżniania kierunków ( przed, za, z boku, do góry), uczestniczą w ćwiczeniach oddechowych

„Czarodziejski worek” - doskonalenie umiejętności rozpoznawania kształtów niektórych przedmiotów - dzieci uczestniczą w zabawie, na podstawie dotyku odgadują co to jest, nazywają i sprawdzają; słuchają wiersza J.Tuwima „Idzie Grześ przez wieś”

„Bawimy się i liczymy” - porównywanie liczby przedmiotów metodą łączenia ich w pary - dzieci przeliczają przedmioty w zakresie 5, utrwalają pojęcie „para”, wypełniają karty pracy

Praca plastyczna „Śnieżynka”.

Dzieci domalowują do wcześniej wyciętego, bardzo prostego kształtu śnieżynek, ramiona i bajeczne gałązki.

Zimowe stroje - dobieranie stroju do postaci. Na tablicy zostają umieszczone postacie chłopca i dziewczynki. Dzieci mają krótkie spodenki i koszulki. Na dywanie nauczycielka rozkłada elementy stroju zimowego oraz elementy związane ze strojem letnim. Zadaniem dzieci jest wybranie odpowiednich do pory roku części garderoby.

Zabawy plastyczne

Zabawa plastyczna - kalkowanie przez kalkę techniczną prostych konturów.

Dzieci siedzą przy stolikach, na których są rozłożone rysunki nart, łyżew i sanek. Oglądają rysunki. N-l przypomina, do jakich zabaw można wykorzystać zimą sanki, łyżwy i narty. Prosi dzieci o wybranie rysunku przedstawiającego sprzęt zimowy, na którym najbardziej lubią jeździć. Wyjaśnia, na czym polega technika kalkowania rysunku. Sprawdza, czy dzieci mają ułożone kartki do kalkowania w poprawnej kolejności: rysunek, kalka techniczna, czysta kartka. Prosi o rysowanie ołówkiem po śladach sanek, nart lub łyżew bez odrywania ręki. Sprawdza z dziećmi, co udało się im narysować. Chętne dzieci mogą pokolorować swój rysunek.

Zabawa dotykowa „Wełna”.

N-l wręcza dzieciom różne kawałki wełny. Zachęca, by dotykały palcami, przykładały do twarzy, wąchały, spróbowały rozdzielić nitki. Pyta: - Jaka jest wełna?

Następnie proponuje, by dzieci ułożyły z kawałków wełny proste wzory: kółeczka, linie faliste, spiralne i inne dowolne wzory. Może powstanie wspólny wełniany obrazek?

Zabawa plastyczna Nasze śniegowe płatki.

Dzieci wydzierają dowolne kształty z kwadratów niekarbowanej bibuły (o wymiarach 8 x 8 cm). Układają je na dużym kawałku niebieskiej lub granatowej tkaniny rozłożonej na podłodze. Dzieci ustawiają się dookoła tkaniny, chwytają za jej brzegi, unoszą do góry i lekko falują. Obserwują poruszające się bibułkowe śniegowe płatki.

Wykonują ćwiczenia oddechowe: dmuchają na bibułkowy płatek leżący na dłoni. Ćwiczenie z zakresu analogii personalnej Jesteśmy płatkami śniegu. N-l opowiada, a dzieci starają się wyobrazić sobie, jak może czuć się płatek śniegu. Próbują wyrazić to za pomocą ruchu, mimiki przy spokojnej muzyce.

Wyobraźcie sobie, że jesteście płatkami śniegu. Każdy z was jest inny, piękny, niepowtarzalny. Poruszacie się lekko, delikatnie, tańczycie, wirujecie w koło. Jest wam dobrze, czujecie się wspaniale. Wokół siebie spotykacie inne płatki śniegu. Delikatnie się z nimi witacie, głaszczecie je, tańczycie delikatnie, na paluszkach. A teraz opadacie wolniutko na ziemię, zamykacie oczy i wyobrażacie sobie, jak wygląda taki śniegowy świat.

Dzieci otwierają oczy, próbują opowiedzieć, jak się czuły, kiedy były płatkami śniegu. Naklejają powydzierane na początku zajęcia bibułkowe płatki śniegu na granatowych kartkach.

Wykonanie stemplowania palcem i farbą plakatową - „Pada śnieg".

- Wycięcie przez osobę dorosłą kartki z książki.

- Rozumienie pojęcia pomiędzy. Swobodne zapełnienie całej powierzchni kartki „stempelkami" przedstawiającymi śnieg.

Zabawy ruchowe

Zabawa orientacyjno-porządkowa Pada śnieg.

Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze zatrzymują się, naśladują ruchem palców padający śnieg i rytmicznie powtarzają tekst:

Pada śnieg, pada śnieg, całe noce, całe dnie.

Zabawy śniegowymi kulami.

Dzieci zgniatają kawałki białej bibuły raz jedną ręką, raz drugą. Podrzucają je i łapią. Turlają po podłodze w różnych kierunkach; przerzucają kule z jednej strony sali na drugą stronę; celują nimi do obręczy leżących na dywanie.

Zabawa orientacyjno-porządkowa Wirujące płatki śniegu. N-l gra na trójkącie. Dzieci-płatki śniegu swobodnie wirują po sali. Kiedy dźwięki trójkąta cichną, płatki śniegu opadają - dzieci powoli przykucają i chowają głowy w ramiona.

Zabawa paluszkowa na podstawie wiersza W. Szumanówny „Śnieżne kule”. N-l inscenizuje wiersz ruchami palców.

Śnieżne kule

Utoczymy sobie

Kule śnieżne, Białe,

Okrąglutkie I zimniutkie

Piłeczki - Wspaniałe!

Na podstawie wiersza można przeprowadzić zabawę naśladowczą: dzieci naśladują nabieranie śniegu i toczenie kul, rzucanie śnieżkami.

Masaż twarzy „Płatek śniegu”.

Dzieci ustawione w pary. Jedno dziecko z pary kładzie się na plecach. Drugie - kawałkiem postrzępionej miękkiej papierowej serwetki lekko gładzi czoło, policzki, szyję, ręce i odsłonięte do kolan nogi leżącego kolegi, potem następuje zmiana. Zabawie towarzyszy cicha, spokojna muzyka

Zabawa pantomimiczna Uczucia bałwanka.

N-l pokazuje dzieciom obrazki bałwanków wyrażających różne stany emocjonalne. Dzieci oglądają obrazki, próbują określić, jak czuje się dany bałwanek, a następ- nie, za pomocą mimiki i gestów, pokazują minę tego bałwanka. Np. wesoły bałwanek, smutny, przestraszony, zdziwiony, zły.

Zabawa muzyczno-ruchowa Jedziemy na saneczkach.

Dzieci spacerują po sali. Kiedy usłyszą melodię piosenki, dobierają się parami, tworząc saneczki (stają w parze jedno za drugim), i poruszają się w różnych kierunkach., na przerwę w muzyce zmieniają się miejscami

Zabawa ruchowo-naśladowcza Lepimy bałwana.

Dzieci naśladują (za n-lem): toczenie dużej kuli ze śniegu, ustawianie jej, toczenie drugiej kuli, podnoszenie jej i ustawianie na poprzedniej, toczenie trzeciej kuli - najmniejszej - i umieszczanie jej najwyżej. Potem naśladują ozdabianie bałwanka - wkładają mu na głowę kapelusz, robią oczy, nos, buzię, guziki. Następnie podziwiają swojego bałwanka; cieszą się, że jest taki ładny, podskakują dookoła niego

Zabawa słuchowo-ruchowa „Wyprawa na górkę śniegową”,

Dzieci trzymują małe chusteczki, podczas zwrotek idą, wymachując chusteczką nad głową - „idą na górkę”. W trakcie refrenu siadają na chusteczce i odpychając się rękami i nogami, poruszają się po sali - „zjeżdżają z górki”.

Zabawa orientacyjno-porządkowa Lodowe sople.

Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na bębenku. Jedno głośne uderze- nie jest sygnałem do zatrzymania się. Dzieci zastygają w bezruchu jak lodowe sople. Dwa uderzenia są sygnałem do ponownego ruchu.

Zabawy ruchowe o tematyce zimowej - Zimowa muzyka.

- „Wiatr i śnieżynki” - gdy wieje wiatr (dźwięki tamburyna) dzieci-śnieżynki biegają po sali, gdy tamburyn milknie, śnieżynki opadają na ziemię - siad podparty.

- „Lepimy bałwana” - dzieci to kule śniegowe, kładą się na dywanie i toczą w różne strony; bałwan rośnie - dzieci wspinają się na palce; wychodzi słonko

- bałwan topnieje - dzieci powoli kucają.

- „Taniec bałwanków” - dzieci tańczą i śpiewają piosenkę o zimie Wesoła zima lub Zimowa muzyka.

Zabawa z elementami rzutu „Śnieżki”.

N-l wręcza dzieciom białe kartki i pokazuje, jak można zgniatać kartki, by powstały kule. Dzieci w takt muzyki zgniatają i formują kule z papieru. Następnie n-l owija kule paskami białej krepiny i zapowiada walkę na papierowe śnieżki.

Zabawa w Sali „Przejście po torze z przeszkodami”.

N-l oznacza przeszkody do omijania na torze chorągiewkami. Dzieci stoją w rzędzie. Na sygnał pierwszy dziecko stojące na linii startu bierze kijek i slalomem między chorągiewkami prowadzi krążek. Zadaniem zawodnika jest poprowadzenie krążka tam i z powrotem

Zabawa ruchowa o charakterze integracyjnym Bałwanek do bałwanka. Dzieci dobierają się parami. Wykonują polecenia nauczyciela, np.: Bałwanki podają sobie ręce. Dotykają się stopami. Dotykają się plecami. Na hasło Bałwanek do bałwanka - dzieci zmieniają partnera.

Zabawa ruchowa „Wyścigi saneczek”.

Dzieci w dwóch zespołach ustawione są parami. Każda para otrzymuje sanki. Jedno dziecko z pary jest „konikiem”, a drugie „woźnicą” i siedzi na sankach. Na sygnał gwizdka „konik” ciągnie sanki z „woźnica” do wyznaczonego miejsca, tu następuje zamiana ról i powrót na metę. Doceniamy starania wszystkich dzieci.

Zabawy ortofoniczno oddechowe

Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze Skrzypi śnieżek.

Dzieci słuchają rymowanki, a następnie powtarzają za n-lem wyrazy dźwiękonaśladowcze z różnym natężeniem głosu. Potem poruszają się, słuchając rymowanki.

Dzieci:

Wietrzyk wieje: wiuuu, wiuuu, wiuuu, naśladują poruszanie się drzew na wietrze,

chce obudzić cię ze snu. przeciągają się,

Śnieżek skrzypi skrzyp, skrzyp, skrzyp, klaszczą w ręce,

przykrył puchem ziemię w mig. naśladują dłońmi padający śnieg, Jadą sanki szur, szur, szur, pocierają jedną dłonią o drugą, choć nie mają wcale kół. poruszają palcem wskazującym na boki w geście przeczenia,

Wróbel ćwierka ćwir, ćwir, ćwir, machają rękami jak skrzydłami ptaka,

a na drzewie siedzi gil. przykucają.

Zabawa Zabawy z wykorzystaniem śniegowych płatków.

Dzieci robią z waty malutkie kuleczki; podrzucają je i łapią; zdmuchują z powierzchni stołu; układają z nich dowolne kompozycje.

Ćwiczenia oddechowe Śnieżki i wiatr.

Dmuchanie w wycięte z bibuły gwiazdki zawieszone na nitkach.

Ćwiczenie oddechowe „Zmarzlak”, CD1 - miniatura R. Schumanna O dalekiej krainie.

Dzieci w takt muzyki naśladują gest rozgrzewania zmarzniętych dłoni - pocierają dłoń o dłoń i dmuchają na nie; naprzemiennie zamaszyście klepią dłońmi w ramiona lub pocierają dłońmi wzdłuż ramion itp.

Zabawa oddechowa - picie powietrza przez rurkę.

Dzieci leżą na plecach. Usta składają jak do picia przez rurkę i wciągają powietrze z równoczesnym lekkim wypychaniem brzucha. Przy wydechu mówią fffff…, brzuch powoli opada, a pod koniec wydechu szybkim ruchem ściągają mięśnie brzucha, wydmuchując energiczniej resztki powietrza. Czynność tą powtarzamy kilkakrotnie.

- Ćwiczenia oddechowe - nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami

„Zabawy na śniegu” - rozmowa przy ilustracjach, rozwijanie procesów myślowych, zachęcanie do dłuższych wypowiedzi - dzieci znają zabawy na śniegu, opowiadają o nich, wiedzą, jakie przedmioty niezbędne są do jazdy z górki, na lodzie, jazdy po śniegu. Wychodzą do ogrodu przedszkolnego, bawią się na śniegu

„Moje ulubione zabawy i bajki” - rozwijanie mowy - dzieci opowiadają o swoich ulubionych bajkach, tworzą zdania, potrafią nazwać bohaterów swoich bajek, samodzielnie tworzą ilustrację do bajki, którą najbardziej lubią. Oglądają wybraną bajkę z kasety video. Odgadują tytuły bajek przedstawionych przez nauczyciela na ilustracjach

„Co to jest? Zagadki” - kształcenie umiejętności określania charakterystycznych cech przedmiotów - dzieci rozwiązują zagadki słuchowe i wzrokowe, wskazują odpowiedź przedstawioną na obrazku, określają położenie schowanego przedmiotu za pomocą przyimków „pod, za, na, w, przed, między, obok”

„Zabawy kołowe ze śpiewem” - rozwijanie poczucia rytmu - dzieci uczestniczą w różnych zabawach, śpiewają, tańczą, ilustrują treść ruchem, utrwalają zabawy nowe

• Zabawy w kącikach tematycznych

• Układanie budowli z klocków

• Lepienie z plasteliny

• Kolorowanie obrazków

• Zabawy integracyjne

• Czytanie wierszy i opowiadań

• Zabawy przy muzyce

• Śpiewanie piosenek przedszkolnych

• Utrwalanie wierszy

Układanie obrazka według wzoru.

Dzieci są podzielone na grupy. N-l wyznacza przedstawiciela każdej grupy. Mówi, że w różnych miejscach sali „bałwanek” lub „śnieżynka” ukryli koperty z zadaniami. Przedstawiciele grupy losują koperty z określoną liczbą kropek i szukają koperty tak samo oznaczonej. W kopertach ukryte są puzzle (pocięty obrazek o tematyce zimowej). Każda grupa układa swój obrazek według wzoru i opowiada, co przedstawia.

Cele operacyjne:

Dziecko:

- rozwija i doskonali aparat mowy

- rozwija zainteresowania matematyczne

- Dostrzega piękno przyrody o każdej porze roku.

- Dostrzega zmiany zachodzących w przyrodzie w poszczególnych porach roku: pogoda, zjawiska atmosferyczne, zjawiska przyrodnicze

- Rozwija sprawność ruchową poprzez zabawy i gry ruchowe.

- Wykonuje ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i artykulacyjne.

---