System polityczny Kanady
http://www3.uj.edu.pl/ISR/kanada/zaklad/syspolkan_pliki/frame.htm
Historia
1497 - John Cabot
1534 - Jacques Cartier - początek kolonizacji
Pierwsza kolonia - Nowa Francja
System rządów:
gubernator na czele rządu - w imieniu króla (a nie ludności). Rządy króla poprze gubernatora. Absolutystyczna władza wykonawcza
Intendent - kompetencje gospodarcze, finansowe i sądownicze
1763 r. - Proklamacja królewska
Jerzy III uzyskał władzę nad Nową Francją
Tworzył nowy system sądownictwa (cywilny i karny) - źródłem było prawo angielskie.
Zamierzano w niedługim czasie wprowadzić ustrój na wzór innych kolonii brytyjskich.
1774 r. - Akt Quebecu
Zezwalał Francuzom na praktykowanie katolicyzmu
Źródłem prawa cywilnego było prawo stanowione
Francuzi mogli obejmować stanowiska państwowe po przysiędze na rzecz Korony angielskiej
Zmiana granic - dołączono do Quebecu tereny na południu, który 13 kolonii uważało za swoją strefę wpływu
1791 r. - Akt konstytucyjny
podział kolonii na 2 prowincje: Górna Kanada (późniejsze Ontario) i Dolna Kanada (późniejszy Quebec)
Każda z 2 prowincji była rządzona przez Zgromadzenie Ustawodawcze
Członkowie tych Zgromadzeń byli wybierani bezpośrednio przez ludność
Każda z prowincji miała mianowanego przez króla gubernatora z bardzo szeroką władzą legislacyjną
Potwierdzono prawo Kościoła katolickiego do działania i potwierdzał działanie francuskiego prawa cywilnego w Dolnej Kanadzie
1840 r. - Act of Union
Wynik powstań z 1837 r.
Górna i Dolna Kanada zjednoczone w Zjednoczoną Prowincję Kanady (United Province of Canada)
1848 - rządy odpowiedzialne
1867 r. - Akt Brytyjskiej Ameryki Północnej
Główny akt konstytucyjny
system rządów parlamentarno-gabinetowych
Kanada jest monarchią konstytucyjną - królowa brytyjska jest głową państwa kanadyjskiego -królowa Kanady
Kanada staje się państwem federalnym - rząd centralny w Ottawie i rządy prowincjonalne (Quebec, Ontario, Nowa Szkocja i Nowy Brunszwik).
1931 r. - Statut Westminsterski
Parlament brytyjski nie stanowi prawa, które obowiązywałoby w jej dominiach
1982 r. - Akt konstytucyjny
Tzw. „patriacja” konstytucji
Przepisane kwestie ustrojowe z BNA Act
Dodano Kartę Praw i Wolności (Charter of Rights and Freedoms)
Wprowadzono formułę nowelizacji konstytucji
Konstytucja
Wpływ brytyjskiego wzorca ustrojowego
Brak pełnej i kompleksowej regulacji konstytucyjnej w formie pisanej
„Cząstkowe uregulowania obrosłe konwenansami”
Brak explicite wymienionych założeń ustrojowych w Aktach konstytucyjnych
Nie można poprzestać na czysto literalnej wykładni przepisów
Konstytucja Kanady składa się z:
Aktu konstytucyjnego z 1867 r. z poprawkami
Akt konstytucyjnego z 1982 r. z poprawkami
ustawy i zarządzenia wspomniane w Załączniku aktualizacji Konstytucji (np. Akt Alberty z 1905 r.)
ustaw parlamentu Kanady (np. o utworzeniu Sądu Najwyższego z 1875 r.)
ustaw parlamentu brytyjskiego (np. Statutu Westminsterskiego)
konwenansów konstytucyjnych (określone powtarzalne zachowania występujące w relacjach pomiędzy instytucjami i osobami podejmującymi zasadnicze decyzje w systemie sprawowania władzy)
Prawo common law
Ustrój Kanady
Ustrój miał być „w zasadzie podobny do ustroju Wielkiej Brytanii”
Trójpodział władzy
Podział władzy pomiędzy legislatywę a egzekutywę ma charakter kompetencyjno-funkcjonalny, a nie organizacyjno-personalny (a la USA)
System parlamentarno-gabinetowy
Federalizm
Federalizm
Federalizm - władza jednostek administracyjnych jest delegowana w części dla rządów centralnych
Artykuły 91 i 92, 93 Aktu konstytucyjnego 1867 określają zakres władzy federacji i prowincji.
Zasada domniemania kompetencji władz federalnych - parlament federalny ma prawo uchwalania ustaw w celu zapewnienia „pokoju, porządku i dobrego rządu Kanady”.
W Kanadzie parlament federalny odpowiedzialny jest za m.in.:
sprawy obronności narodowej,
wymianę handlową z zagranicą i między prowincjami,
system bankowy i monetarny,
prawo karne i rybołówstwo.
Sądy przyznały także parlamentowi federalnemu prawo decydowania w sprawach aeronautyki, żeglugi, transportu kolejowego, łączności i energii atomowej itp.
Władze ustawodawcze w prowincjach odpowiedzialne są za:
system oświatowy,
własność i prawa obywatelskie,
administrowanie systemem sądowniczym,
szpitalami,
złożami surowców naturalnych w obrębie ich granic,
opieką społeczną,
instytucjami ochrony zdrowia
instytucjami miejskimi.
Wspólne kompetencje federacji i prowincji:
podatki
imigracja
rolnictwo
Prawa i wolności
obywatelskie
Karta praw i wolności chroni następujące prawa i swobody:
podstawowe swobody:
wolność wypowiedzi,
religii,
zrzeszeń i pokojowych zgromadzeń
prawa demokratyczne:
bierne i czynne prawo wyborcze
prawa swobodnego przemieszczania się:
prawo do podróży, do osiedlania się i pracy w dowolnie wybranym miejscu Kanady
prawo do wyboru języka:
prawo do obsługi przez wszystkie agendy rządu federalnego w jednym z dwóch oficjalnych języków Kanady, tj. angielskim lub francuskim
prawo do równości:
gwarancje ochrony przed dyskryminacją na tle rasowym, pochodzenia narodowego lub etnicznego, religijnym, koloru skóry, płci, wieku, ułomności umysłowej lub fizycznej
prawa podmiotowe:
w tym prawo osoby do życia, wolności i bezpieczeństwa;
do widzenia z prawnikiem w razie aresztowania; do osądzenia w rozsądnym terminie;
do bycia uznanym za osobę niewinną do czasu udowodnienia winy;
do ochrony przed nieuzasadnionymi przeszukaniami, stronniczego pozbawienia wolności, brutalnej lub nieprzewidzianej prawem kary.
prawa mniejszości do nauki we własnym języku
Głowa państwa
Formalnie królowa Elżbieta II
obecna tylko w niewielu ceremonialnych uroczystościach
Reprezentuje ją w Kanadzie gubernator generalny (obecnie Adrianne Clarkson)
Mianowany przez królową na wniosek premiera (od 1930 r.)
Kadencja 6 lat
Formalnie szerokie uprawnienia (np. mianownaie senatorów, rozwiązywanie Izby Gmin)
W praktyce decydująca rola premiera i gabinetu
Gubernator generalny pełni funkcje reprezentacyjne
powołuje premiera i rząd
czyta program rządu w parlamencie na otwarcie sesji - Mowa tronowa
od 1926 roku gubernator generalny nie reprezentuje rządu kanadyjskiego, a tylko królową. Od 1952 r. jest to Kanadyjczyk
Wicegubernator (Lieutenant-governor) - reprezentant królowej w prowincjach
Formalnie mianowani przez gubernatora generalnego
W praktyce decydujący wpływ premierów i rządów prowincji
Władza ustawodawcza
Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu oraz monarchy
„Właściwy” parlament: Izba Gmin i Senat
Królowa (nadaje sankcje projektom ustaw - stają się od tego momentu ustawami) - reprezentuje ją gubernator generalny
Izba Gmin
Od jej składu zależy rząd federalny
Wybory powszechne
Podział mandatów uzależniony od liczby ludności (najwięcej okręgów w Ontario)
Obecnie 308 posłów
Kadencja Izby Gmin - maksymalnie 5 lat.
Rozwiązanie parlamentu:
upływ kadencji
na wniosek premiera *GG
Sesje parlamentarne - 1. zwołuje gubernator generalny.
Kworum - 19 posłów + speaker
Speaker :
kieruje obradami Izby Gmin
wybierany w tajnym głosowaniu na 1. posiedzeniu
powinien zachowywać bezstronność - głosuje tylko w razie równej liczby głosów
czuwa nad przestrzeganiem porządku wewnętrznego w Izbie
reprezentuje IG na zewnątrz
ma uprawnienia administracyjne
Zastępca speakera:
pełni wszystkie funkcje speakera, gdy go zastępuje
przewodniczy obradom Komisji Całej Izby (ustawy finansowe)
Funkcje Izby Gmin:
Działalność ustawodawcza
Finansowo-budżetowa
kontrolna
System wyborczy
Wybory w Kanadzie:
wybory tzw. 5 przymiotnikowe (powszechne, równe, bezpośrednie, tajne i większościowe)
bierne i czynne prawo wyborcze od 18 lat (do Izby Gmin), bierne prawo wyborcze do Senatu - 30 lat
do 1917 r. - tylko mężczyźni, do 1970 r. od 21 lat, od 1970 r. - 18 lat
jednomandatowe okręgi
liczba okręgów weryfikowana co 10 lat na podstawie kolejnych cenzusów
w 2004 roku - 308 posłów
mandat wolny - nie są związani instrukcjami wyborców.
Senat
Senatorowie mianowani przez premiera (formalnie dokonuje tego gubernator generalny)
do 1965 r. mianowani dożywotnio, po 1965 r. do 75. roku życia.
równość geograficzna - rejony geograficzne o takiej samej liczbie senatorów (24), terytoria mają po 1 senatorze
105 senatorów obecnie
Senat ma formalnie kompetencje takie same jak IG
Nie mogą być tu inicjowane projekty ustaw finansowych
Główna funkcja senatu - analiza projektów ustaw z Izby Gmin
Przewodniczy obradom speaker
może głosować
wybierany przez gubernatora generalnego (faktycznie przez premiera)
Niskie kworum - 15 senatorów
Komisje parlamentarne
Komisje stałe - (problemowe i resortowo-problemowe)
Komisje nadzwyczajne (legislacyjne i specjalne)
Komisje wspólne Senatu i Izby Gmin (np. Komisja Języków Urzędowych)
Komisja Całej Izby - bada projekty ustaw o charakterze finansowym (tylko Izba Gmin)
Tryb ustawodawczy
1.inicjatywa ustawodawcza (rząd, deputowani lub senatorowie)
2.rozpatrzenie projektu w izbie, do której wniesiono projekt (trzy czytania)
3.rozpatrzenie projektu przez drugą z izb (trzy czytania)
4.ewentualne ponowne rozpatrzenie projektu przez pierwszą izbę - w razie wniesienia poprawek przez izbę drugą
5.Opatrzenie ustawy sankcją gubernatora generalnego
6.Ogłoszenie ustawy w Rejestrze Ustaw Kanady
Projekty ustaw o charakterze finansowym - tylko w Izbie Gmin inicjowane
• Senat nie zwraca do Izby Gmin projektu gdy bez zmian go przyjmuje, chyba, że chodzi o ustawy finansowe - wtedy jeszcze raz do Izby Gmin wraca projekt
Premier i gabinet
Władza wykonawcza - Premier wraz z gabinetem
Premier (Prime Minister) - szef rządu federalnego, w praktyce posiada największą władzę w państwie
mianowany przez gubernatora generalnego, jako lider zwycięskiej partii
Premier i członkowie rządu muszą zasiadać w Izbie Gmin lub Senacie (rzadziej) - konwenans konstytucyjny
Gabinet jest formalnie komitetem Królewskiej Tajnej Rady (Privy Council)
Pierwszoplanowa rola premiera
premier decyduje o obsadzie stanowisk ministerialnych
premier może ich odwołać w każdej chwili
ministrowie odpowiadają przed premierem
muszą wspierać publicznie rząd
Premier mianuje:
gubernatora generalnego
senatorów
sędziów
najwyższego dowódcę sił zbrojnych Kanady - Chief of Defence Staff
Ambasadorów
Gabinet ponosi solidarną i indywidualną odpowiedzialność przed Izbą Gmin
Premierzy prowincji (Premiers) - podobne funkcje jak premier federalny tylko na poziomie prowincji
System partyjny
W Kanadzie obowiązuje system wielopartyjny.
Liberalna Partia Kanady (133 posłów - 2004 r.)
Partia Konserwatywna (99)
Nowa Partia Demokratyczna (19)
Istnieją również ugrupowania o charakterze ponadlokalnym, np.
Bloc Quebecois (54)
Działają też partie prowincjonalne o wpływach lokalnych - m.in.
Parti Quebecois
Referenda
Referenda w Kandzie - jako przykład demokracji bezpośredniej:
3 referenda ogólnokrajowe w historii (w USA nie było):
1898 r. - prohibicja (51% - 49%)
1942 r. - Conscription referendum (służba wojskowa i wysłanie na front) - 60% „za” (w Quebecu - 70% „nie”)
Konstytucyjne (Charolttetown Accord ) - 54% na „nie” w skali ogólnokrajowej.
Władza sądownicza
Zintegrowane sądownictwo Kanady (brak dualizmu sądowego)
Większość sprawy wynikające czy to z prawa federalnego czy prowincji są rozstrzygane w tych samych sądach
Zarówno władza federalna jak władze prowincji są odpowiedzialne za system sądownictwa
prowincje tworzą sądy,
Federacja mianuje sędziów
Sądownictwo federalne - tworzone, utrzymywane przez władzę federalną
Sąd Najwyższy Kanady - utworzony w 1875 roku.
Skład: 8 + przewodniczący (chief justice). Nominowani przez gabinet (3 sędziów musi być z Quebecu)
Ostatnia instancja dla spraw cywilnych, karnych i konstytucyjnych (do 1949 r. - ostatnia instancja w Londynie)
Sąd Federalny Kanady
Rozstrzyga sprawy toczone przeciwko władzy federalnej - głównie wynikające z federalnego prawa administracyjnego
Wydziały:
apelacyjne - II instancja
procesowe - I instancja
Sąd Podatkowy Kanady - przykład sądu specjalistycznego
zajmuje się sprawami dotyczącymi podatków
Sądy prowincji
Każda prowincja ma odmienny system
Sądy w prowincjach prowadzą sprawy wynikające z prawa federalnego i prowincji
Każda prowincja ma Sąd Zwierzchni
Wydział procesowy i wydział apelacyjny
Sędziów mianuje gubernator generalny (w praktyce premier), a prowincje tworzą sądy
po 1867 roku każda z prowincji (poza Quebekiem) stworzyła county courts lub district courts (w zależności od prowincji). Od 1975 r. zostały one połączone z sądami zwierzchnimi (z wyjątkiem Nowej Szkocji)
Sędziów mianuje gubernator generalny (w praktyce premier), a prowincje tworzą sądy
Najniżej w hierarchii - Sądy Prowincji i Terytoriów (sądy miejskie, rodzinne itp.)
Sędziowie mianowani i utrzymywane przez prowincje i terytoria
90% spraw tu się zaczyna
System prawa
System prawa w Kanadzie
Prawo cywilne:
kodeks (Quebec)
precedensy (inne prowincje)
Sprawy karne - tylko 1 źródło angielskie criminal law
Robert J. Jackson, Doreen Jackson, Politics in Canada, Toronto: Prentice-Hall Canada Inc., 1986.
Krystian Complak, Parlament Kanady, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1999.
J. Osiński, I. Zawiślańska, Konstytucja Kanady, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998.
R. MacGregor Dawson, W. F. Dawson, Democratic Government in Canada, Toronto: University of Toronto Press, 1998
B. Reesor, The Canadian Constitution in Historical Perspective, Scarborough: Prentice Hall, 1992.
Introductory Readings in Canadian Government and Politics, R. M. Krause, R. H. Wagenberg (red.), Toronto: CoppClark Pitman Ltd., 1991.
M. Grzybowski, Parlament Kanady, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1994.
.
System
SĄD NAJWYŻSZY
Sąd Podatkowy
Sąd Federalny
Sądy Zwierzchnie
(10 w prowincjach
+ 3 w terytoriach) -
wydział apelacyjny
Sądy Prowincji i Terytoriów
Sądy Zwierzchnie
(10 w prowincjach
+ 3 w terytoriach) -
wydział procesowy