33. Charakterystyka spodoustych (ELASMOBRANCHII)
Ryby filogenetycznie starsze
Otwór gębowy i narządy węchu po spodniej stronie ciała;
Szkielet osiowy chrzęstny, jedynie trzony kręgów zwapniałe;
Szpary skrzelowe w liczbie 5-7, nie nakryte wieczkiem, otwierają się oddzielnie;
Pierwsza szpara skrzelowa, może być wykształcona w formie TRYSKAWKI, lub całkowicie zrośnięta.
TRYSKAWKA- dobrze rozwinięta u płaszczek, służy do wciągania wody do gardzieli, gdyż otwór gębowy płaszczek leży tuż nad mułem dennym. Gdy w wodzie oddechowej znajdują się zanieczyszczenia drażniące ściany pierwszej szpary, zostają one natychmiast usunięte przez gwałtowne odwrócenie prądu wody (wytrysk, kichanie)
Skóra (naskórek i skóra właściwa) pokryte łuskami PLAKOIDALNYMI, będącymi wytworem skóry. Są one homologiczne do zębów kręgowców: naskórek wytwarza szkliwo, skóra właściwa- zębinę i miazgę. Łuski te występują także w jamie gębowej tworząc tzw. ZĘBY SKÓRNE, podlegające dość częstej wymianie. Łuski plakoidalne położone są w środkowej części podniebienia, wraz z rozrastaniem się skóry przesuwają się na boki i jednocześnie rosną. [Paszcza rekina jest zatem pełna zębów ]
Uzębienie POLIFIODONTYCZNE- ulegające wielokrotnej wymianie.
Płetwa ogonowa HETEROCERKICZNA
U samców część płetwy brzusznej zmieniona w narząd kopulacyjny- zapłodnienie wewnętrzne
Pierwsze promienie płetw są rogowe
Puszka mózgowa wyciągnięta w ROSTRUM
W jelicie środkowym obecny fałd spiralny
Występuje kloaka
Brak pęcherza pławnego, zatem obniżenie ciężaru właściwego następuje przez:
Połykanie powietrza- gatunki pływające blisko powierzchni;
nieustanny ruch- powierzchnia brzuszna i wypchnięte ku przodowi rostrum są spłaszczone, płetwy parzyste nieruchome, co zwiększa powierzchnię dźwigającą, następuje zmiana sztywności płatów ogonowych, które stanowią ster wysokościowy;
gromadzenie w ogromnej wątrobie tłuszczów- lżejszych od wody.
Kość nosowa może być półokrągła (rekin tygrysi) trójkątna (rekin ludojad), może przyjmować postać młota, piły lub miecza
Dobrze rozwinięta przednia część kresomózgowia- węchomózgowie (rekin potrafi wyczuć krew z kilkunastu metrów)- zmysł chemiczny
Dobrze rozwinięta linia naboczna
Serce- zatoka żylna, przedsionek, komora, stożek tętniczy- płynie przez nie krew żylna
Osmoregulacja- gromadzenie mocznika w tkankach
Obecność ruchliwych lub nieruchliwych powiek- ochrona oka
Żyworodność lub jajorodność
34. Porównanie rekinów i płaszczek
Rekiny i płaszczki należą do podgromady spodoustych- ELASMOBRANCHII
Rzędu- Żarłacze- SELACHIIFORMES
Podrząd: Rekiny SELACHIOIDEA |
Podrząd: Płaszczki BATOIDEI |
Znane od 400 mln lat |
Poznano ok. 400 gatunków |
Wrzecionowaty kształt ciała |
Ciało silnie grzbieto-brzusznie spłaszczone, potężnie wykształcone płetwy piersiowe zrośnięte z bokami głowy, płetwy grzbietowe przesunięte na ogon, brak płetwy odbytowej. |
Płetwa ogonowa heterocerkiczna |
Spłaszczone ciało i płetwy piersiowe rozrośnięte w fałdowane bocznie trójkąty przejęły funkcję lokomocyjną, ogon nie musiał już więc nieustannie pracować, stracił niemal wszystkie mięśnie- stał się cienki. |
Szpary skrzelowe po bokach ciała |
Szpary skrzelowe po spodniej stronie ciała |
Wszystkożerne |
Żyje przy dnie. |
Liczne, ostre zęby- nowe zęby przesuwają się do przodu zastępując zęby stare lub uszkodzone |
Narząd kopulacyjny samców HYXIPTERYNGIUM powstaje z płetw brzusznych. |
Bardzo dobry węch |
|
Liczne komórki rozmieszczone na głowie są czułe na fale elektryczne, co ułatwia znajdowanie ofiary |
Oczy i tryskawka umieszczone na wierzchu głowy |
Niektóre atakują ludzi- żarłacz ludojad, tygrysi, błękitny, tępogłowy-mogący wpływać do rzek) |
Nie atakują ludzi, odżywiają się małżami, mięczakami- rozgniatając je |
Występuje tryskawka (spirakulum)- przekształcona pierwsza szczelina skrzelowa funkcje: Połączenie ze środowiskiem zewnętrznym Oczyszczająca- kichanie |
Spirakulum leży za okiem. Przez spirakulum woda pobierana jest do komór skrzelowych, i przez szczeliny skrzelowe wydostaje się na zewnątrz. |
Przód ciała wyciągnięty w rostrum, przez rozwój trzewioczaszki |
Przód ciała wyciągnięty w rostrum, np. u ryby piły (Pristis pristis) Ryba ta ma 6-7 m długości z czego rostrum stanowi 2-3m. zęby osadzone są z boku, piłą przekopuje dno, raniąc inne ryby, wtedy łatwo dają się zjeść . Ryba ta ma pokrój ciała rekina Lech posiada po brzusznej stronie otwory skrzelowe, więc zaliczana jest do płaszczek. |
Mały mózg |
|
Skrzela bez wieczek, są szpary skrzelowe- muszą cały czas płynąć, by oddychać. |
|
Otwór gębowy i węchowy po spodniej stronie ciała, przez obecność rostrum |
Otwór gębowy po brzusznej stronie ciała |
Wątroba bardzo dobrze rozwinięta- długa, płatowata, pozwijana, dłuższa niż sam rekin= TRAN |
Narządy wewnętrzne- wątroba w tyle ciała |
Posiadają powieki- ochrona przed uszkodzeniem w czasie ataku |
|
Są dalekowidzami- widza na 100 m, ale oczy są niepotrzebne, atakują dzięki linii nabocznej. Powyżej 1 km rekin wyczuwa szumy- wrażenia słuchowe, widzi na 100m, powyżej 100m funkcjonuje węch |
|
Aby utrzymać się nad dnem muszą wciąż płynąć stale wiosłując płetwą ogonową. |
|
35. Charakterystyka kostnoszkieletowych - wybrane rzędy (łososiokształtne, karpiokształtne, żabnicokształtne, dorszokształtne, płastugokształtne, okoniokształtne, ciernikokształtne, najeżkokształtne)
ŁOSOSIOKSZTAŁTNE
Występuje płetwa tłuszczowa, leży na ogonie za płetwą grzbietową- jest to pozbawiony szkieletu fałd skórny.
Na bokach ciała dobrze widoczne otwory linii nabocznej przebijające łuski
Należą tu:
Umbridae- umbra
Stomiatidae- min. ryba głębinowa
Osmeridae - Stynkowate
Esocidae- szczupaki
Salmonidae- Łososiowate
150 cm dłg., 25 kg ciężar ciała
Żyje w Oc. Atlantyckim na tarło wpływa do rzek- ryba ANADROMICZNA
Młody łosoś 2 lata żyje w rzece, potem spływa do morza- tam rozwija się i osiąga dojrzałość płciową, wtedy tez zmienia ubarwienie od srebrzystego do pokrytego czerwonymi plamami. [na tarło wpływają zawsze do tych samych rzek w których się wylęgły]
W okresie wędrówki na tarło, nic nie jedzą, wyst. nawet regresja przewodu pokarmowego. U samców tworzy się na żuchwie narośl- hak.
Po złożeniu ikry często giną.
Łososiowa barwa mięśni pochodzi od barwnika w krewetkach, którymi się żywią.
Samica składa ikrę do wypłukanego ogonem dołka w dnie rzeki, a samiec po zalaniu ikry spermą, wachluje ogonem wodę aby zasypać dołek.
Tarło odbywa się na jesieni, na wiosnę są młode z dużym woreczkiem żółtkowym
Po 2 latach spływają do morza.
Np.: Łosoś, Troć, Lipień, Pstrąg,
KARPIOKSZTAŁTNE:
Płetwy brzuszne za płetwami piersiowymi
Pęcherz pławny połączony z jelitem
Brak stożka tętniczego w sercu
Aparat Webera- szereg kosteczek powstałych z wyrostków 4 pierwszych kręgów.
Należą tu:
Characidae- Kąsacze
Gymnotidae- Drętwikowate
Cobitidae- Piskorzowate
Siluridae- Sumowate
Coprinidae- karpiowate
Ryba spokojnego żeru, je skorupiaki i larwy
Do 15 kg
Dymorfizm płciowy- zgrubienie płetw brzusznych u samca
Żyje w wodach stojących, płytkich o mulistym dnie
Np.: Karp, Lin, Brzana, Różanka (samica składa jaja miedzy blaszki skrzelowe szczeżui, dzięki okresowo pojawiającemu się pokładełku (jeśli szczeżui brak, pokładełko nie wyrasta), w niej następuje rozwój jaj a następnie młode wydostają się syfonem wypustowym. [Symbioza]), Leszcz, Strzebla potokowa.
ŻABNICOKSZTAŁTNE
Ciało spłaszczone grzbietobrzusznie
Płetwy piersiowe przekształcone w narząd służący do pełzania po dnie
Uzębienie typu drapieżnego
Pęcherz pławny zamknięty
Należą tu:
Himatolophidae- np. Maszkara
Chiasmodidae- np. Okoń
Ceratioidae- Pyszczakowate
Edryiolychnus schmidti nie ma płetw brzusznych
Płetwa grzbietowa ma narząd świetlny
Ryba głębinowa
Karłowate samce wbijają rogowy wyrostek jamy gębowej w ciało samicy i przylegają do niej, ich otwór gębowy wrasta w ciało samicy, zespalając obiegi krwi, samce tracą wszystkie narządy prócz układu rozrodczego.
Lophioidei- Żabnicokształtne
DORSZOKSZTAŁTNE
Płetwy brzuszne przesunięte pod lub przed płetwy piersiowe
Na podbródku pojedynczy wąsik
Pęcherz pławny zamknięty
Należą tu:
Zoarcidae- Węgorzycowate
Gadidae- Dorszowate
3 płetwy grzbietowe i 2 odbytowe
Np. Morszczuk Mintaj, Miętus
PŁASTUGOKSZTAŁTNE
Larwy są symetryczne, formy dorosłe maja asymetryczną budowę ciała
Pod koniec okresu larwalnego tryb życia zmienia się z wolno pływającego na przydenny, oko ze strony skierowanej do podłoża, przesuw sie na str. przeciwną skierowaną do góry. U dorosłego osobnika oczy leżą po jednej str. głowy.
Skóra brzusznej str. ciała delikatna, bezbarwna. Strona grzbietowa ubarwienie zależy od środowiska życia.
Narządy wewnętrzne nie ulegają przesunięciu.
U dorosłych brak pęcherza pławnego.
Należą tu:
Scophthalmidae- Skarpiowate
Soleidae- Solowate
Pleuronectidae- Flądrowate
Zimnica- ktenoidalne łuski
Lodzica- samiec- ktenoidalne, samica-cykloidalne
Halibut- do 3 ton
Złocica, Gładzica, Szkarłacica
OKONIOKSZTAŁTNE
Najwięcej gatunków
Płetwy brzuszne przesunięte ku przodowi ciała, płatwa grzbietowa podzielona na 2 części.
Łuski ktenoidalne
Pęcherz pławny zamkniety
Należą tu:
Percidae- Okoniowate
Rzeki i jeziora płn. i śr. Eurazji
Żyje przy dnie zbiorników wodnych
Rośnie wolno, szybko się mnoży
Serranidae- Strzępielowate
Gat. Hermafrodytyczny
Sciaenidae- Kulbinowate
Mullidae- Barweny
Echeneidae- Podnawkowce
Pierwsza płetwa grzbietowa przekształcona w dużą przyssawkę
Brak pęcherza płąwnego
Przyczepiona do dużych ryb, statków może wędrować daleko
Toxotidae- Pryskaczowate
Łuski cykloidalne
Żywi się owadami, na które poluje strzelając do nich kroplami wody z pyska
Cichlidae- Pielegnicowate
Labridae- Wargaczowate
Łuska cykloidalna
Bardzo ostre zęby
Duża przezroczysta ikra
Skrzelówka czarnooka buduje gniazda z wodorostów w kształcie półksiężyca.
Scombridae- Makrelowate
Kolorowa
Żyje ławicowo
Mięśnie silnie unaczynione, stąd temp. ciała zawsze kilka stopni wyższa niż wody.
Np. Tuńczyk, Makrela
Anabantidae- Łaźcowate
Labirynt- dodatkowy narząd oddechowy, może oddychać powietrzem atmosferycznym, więc może krótko przebywać poza wodą.
Po lądzie porusza się używając silnego ogona i płetw piersiowych. [wspina się na pnie drzew]
Wielopłetw wspaniały- buduje na powierzchni wody gniazda z piany, pod które samica składa ikrę
Gurami- ikra i młodymi opiekuje się tylko samiec.
Xiphidae- Włócznikowate
Ciało torpedowatego kształtu, prędkość do 100km/h
Szczęka wydłużona przekształcona w włócznię
Gobiidae- Babkowate
Babka rzeczna- żyje w rzekach o silnym prądzie wody
Babka czarna- zmienne ubarwienie, największa w Bałtyku
Babka kalifornijska- ryba ślepa, mieszka w norach krabów i krewetek. Larwy maja oczy, które w miarę wzrostu zarastają skórą.
Podskoczek- silnie rozwinięte płatwy piersiowe i brzuszne umożliwiają szybkie poruszanie się po ladzie i wspinanie po drzewach. Magazynuje wodę w komorach skrzelowych
Ammodytidae- Dobijakowate
Anarhichidae- Zębaczowate
Zęby zróżnicowane na: ostre i chwytne oraz trące, rozpłaszczone. Je mięczaki, szkarłupnie i skorupiaki.
Trachinidae- Ostroszowate
Ostrosz: Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone
Przy kolcu pokrywy skrzelowej i u podstaw kolców płetwy piersiowej są gruczoły jadowe. Zadraśnięcie kolcami powoduje zatrucie a nawet śmierć.
Żmijka: kolec jadowy na początku płetwy grzbietowej i pokryw skrzelowych.
Batrachidae- Batrachowce
Tau: pokrywy skrzelowe zakończone kolcem połączonym z gruczołami jadowymi.
Batrach kwiczący: wydaje charakterystyczny głos podobny do ryku.
CIERNIKOKSZTAŁTNE
Skóra pokryta płytkami kostnymi lub naga, na grzbiecie kolce.
Pęcherz pławny zamknięty.
Należą tu:
Gasterosteidae- Ciernikowate
Ciernik: ciało bocznie spłaszczone, na grzbiecie 3-częściowa płetwa z kolcami. Płetwy brzuszne przekształcone w parę kolców. Samiec buduje gniazdo wśród roślinności dennej, z resztek roślin zlepionych wydzieliną z gruczołów znajdujących się w nerkach i skłania samicę do złożenia jaj w gnieździe. Kiedy jaja są złożone płetwami piersiowymi napędza świeżą, natlenioną wodę do gniazda. Po wykluciu się młodych opiekuje się nimi, i cały czas nie przyjmuje pokarmu w obawie aby nie zjeść swoich młodych. W okresie pory godowej samce mają szatę godową: karminowe podgardle, brzuch i oko, seledynowy grzbiet.
Cierniczek: ma więcej potomstwa niż ciernik, silnie rozwinięty instynkt rodzicielski jak wyżej gniazda buduje w morszczynie
Syngnathidae- Igliczniowate
Konik morski: pływa w pozycji pionowej, na brzuchu samiec ma torbę skórną, w której rozwija się ikra, a potem noszone są młode rybki
Wężynka- ciało wydłużone, ogonem może oplatać łodygi roślin wodnych- jest podobna do nich. Opiekuje się młodymi
Pławikonik australijski: zielonobrunatna barwa i listkowate i nitkowate wypustki skórne upodabniają go do glonów. W starożytności robiono z niego lek na ból brzucha.
NAJEŻKOKSZTAŁTNE
Szkielet słabo skostniały
W płetwach tylko promienie miękkie
Zęby zrośnięte w płytki
Brak płetw brzusznych a u wielu i piersiowych
Brak pasa miednicowego
Ciało krępe pokryte kolcami, płytkami kostnymi lub pancerzem kostnym
Należą tu:
Ostraciontidae- Kostery
Kostera trójroga: rafy koralowe oc. Atlantyckiego, ciało zamknięte w pancerzu kostnym z wielokątnych płytek. Płetwy połączone z ciałem ruchomo.
Diodontidae- Najeżkowate
Najeżka: łuski przekształcone w ruchome kolce, w razie zagrożenia gromadzi w żołądku wodę lub powietrze, przybiera kulisty kształt z kolcami ustawionymi pionowo, wypływa na powierzchnie brzuchem do góry.
Molidae- Samogłowy
Samogłów: ciało koliste przez zredukowanie nasady ogona, wysokie płetwy grzbietowa i ogonowa, brak pęcherza pławnego, najpłodniejsza z ryb do 300 mln jaj, w jajnikach jej jest jad.
Tetraodontidae- Kolcobrzuchy
Kolcobrzuch: otrzewna, ikra i narządy płciowe silnie trujące, zatrucie powoduje śmierć człowieka w ciągu kilku godzin. Używano ich żółci do zatruwania strzał.
36. Sposoby i mechanizm oddychania ryb
Do oddychania rybom służą SKRZELA. Zlokalizowane w skrzelowym odcinku układu pokarmowego. Każde skrzele składa się z łuku skrzelowego i osadzonych na nim listków skrzelowych oraz wyrostków filtracyjnych. Wyrostki pełnią rolę sit na których zatrzymywany jest pokarm wpływający do pyska razem z wodą. Wyrostki ułożone SA wachlarzowato na wewnętrznej powierzchni łuku. Listek otoczony jest z boku silnie unaczynionymi fałdami= blaszki skrzelowe. Tu odbywa się wymiana gazowa miedzy wodą a krwią. Powierzchnia oddechowa skrzeli jest różna, zależy od tempa przemiany materii i innych narządów wspomagających, np. piskorz prócz skrzeli oddycha też przez skórę, jelito i ma małą powierzchnię oddechową skrzel. Mechanizm pobierania wody przypomina pompę ssąco-tłoczącą. Ryba otwiera pysk, opuszcza żuchwę i dno jamy ustnej w dół, odchyla przednią część wieczek skrzelowych z jednoczesnym zamknięciem szpar podwieczkowych, w tym momencie woda zostaje zassana do pyska. Zamkniecie paszczy z równoczesnym podniesieniem dna jamy ustnej i wyprostowaniem wieczka, powoduje wtłaczanie wody między skrzela i wypchnięcie jej szparą podwieczkową na zewnątrz.
Wielopłetwy, prątniki, bojowniki mogą oddychać czasowo powietrzem atmosferycznym za pomocą LABIRYNTU. Narząd ten leży w górnej części jamy skrzelowej i ma postać delikatnych silnie pofałdowanych blaszek kostnych wspartych na I łuku skrzelowym. Blaszki te są pokryte nabłonkiem oddechowym. Ryby te podpływają do powierzchni wody, chwytają do pyska powietrze, które dostaje się do labiryntu, gdzie zachodzi wymiana gazowa. Z kolei u ryb filogenetycznie starszych (dwudyszne) funkcję narządu oddechowego pełni PECHERZ PŁAWNY.
6