Wykład I ( 16.10.2003)/ćwiczenia I (17.10.2003) - (*)
Podkrólestwo : PROTOZOA - PIERWOTNIAKI
Ciało zbudowane z błony komórkowej, zarodzi - cytoplazmy (protoplazmy), jądra i organelli (narządzików)
Błona może być cienka i elastyczna - plazmolema, lub gruba i sztywna - pellikula, zależnie od środowiska życia
Jądro: generatywne (uczestniczy w procesie rozmnażania) i wegetatywne (odpowiedzialne za procesy wzrostu i przemiany materii)
Poruszają się za pomocą :
- nibynóżek (sarkadowce)
-wici (wiciowce , orzęski)
Odżywianie: samożywne (autotrofy) - te które są zbliżone do organizmów roślinnych, heterotrofy (cudzożywne) - te typowo zwierzęce.
Wolnożyjące odżywiają się bakteriami, drobniejszymi organizmami zwierzęcymi i glonami na zasadzie fagocytozy, lub związkami wieloszczątkowymi na zasadzie pinocytozy.
Fagocytoza-wciąganie pokarmu wraz z wodą do cytoplazmy w dowolny miejscu komórki (pełzak) lub przez komórkowy otwór gębowy - cytostom.
Komórkowy otwór odbytowy to cytopyga
Oddychają całą powierzchnią ciała
Rozmnażanie zwykle bezpłciowe.Ale mogą też rozmnażać się płciowo - podział osobnika macierzystego na dwa lub kilka osobników potomnych.Podział może przebiegać bezkierunkowo (sarkadowcowe), podłużnie (wiciowce) lub poprzecznie (orzęski).
Występowanie:
-przystosowanie do wielu środowisk:
Gleba
Różne typy wód śródlądowych
Morza
-występują we wszystkich regionach klimatycznych, także tam, gdzie temperatury zbliżone są do 0o C.
-w większości są to organizmy wolnożyjące
Heterotrofy: saprofagi, drapieżniki, mikrofagi
Autotrofy
-wiele z nich to pierwotniaki:
Wyspecjalizowane pasożyty
Komensalne
ZNACZENIE PIERWOTNIAKÓW
30 000 gatunków w różnych środowiskach:
wodne- wody słodkie, słone, glebowe, podziemne
płyny ustrojowe różnych układów i komórek zwierząt
w roślinach (sporadycznie)
PIERWOTNIAKI WOLNOŻYJĄCE :
są biowskaźnikami procesów biologicznych w środowisku (zanieczyszczenia wody i gleby)
regulują liczebność bakterii w środowisku uczestnicząc w samooczyszczaniu wód i gleby
pierwotniaki glebowe zwiększają żyzność gleby(białko i inne związki organiczne stanowią nawóz po ich śmierci)
wchodzą w skład planktonu - mając znaczenie w odżywianiu się zwierząt wodnych
biorą udział w tworzeniu pokładów wapiennych (skamieliny przewodnie, surowiec przemysłowy)
ograniczają liczebność owadów będąc ich pasożytami
PIERWOTNIAKI PASOŻYTNICZE:
wywołują choroby i śmierć zwierząt i ludzi
PIERWOTNIAKI SYMBIOTYCZNE
umożliwiają zwierzętom trawienie celulozy
PIERWOTNIAKI GLEBOTWÓRCZE
Na 1 ha przypada od 50-200 kg pierwotniaków glebowych
Należą do mikrofauny glebowej (0,02-2,0 mm)
Są one:
Geobiontami, czyli gatunkami związanymi z glebą w ciągu całego swojego życia
Hydrobiontami, potrzebują do życia wody. W przypadku jej braku przechodzą w stan spoczynku (cysty)
W ciągu sezonu wegetacyjnego wykazują sukcesję pojawów :
- pierwsze występują wiciowce
-potem pełzaki nagie, które szybko giną
-następnie rzęski i ameby oskorupione (testacea - posiadają skorupki)
Występują w glebach i wodach słodkich. Nie brakuje ich równeż w podeschniętej glebie
Są ekologicznymi biowskaźnikami warunków środowiska.Ameby oskorupione są stenobiontami, czyli występują w ściśle określonych warunkach
Testacea przyspieszają uwalnianie azotu amonowego
Większość pierwotniaków należy do enrobiontów, są kosmopolitami.
Pierwotniaki najliczniej występują w rizosferze (strefa wzrostu korzeni roślin)
Typ: Mastigophora - Wiciowce
Przykłady:
Euglena sp. - klejnotka
Gatunek autotroficzny 200 um.
Posiada substancje zapasowe (paramylon i leukozynę)
Zabarwiają wodę na zielono (przy dużej zawartości w zbiorniku)
Volvox sp. - toczek
Kolonijny gatunek autotroficzny
Długość ciała ok. 1 mm
Gdy jedna komórka głoduje, druga odstępuje jej pokarm
Nocticluca sp. - nocoświetlik
Największy wiciowiec wolnożyjący - ok. 1mm
Posiadają komórki bioluminescencji nadając morzu kolor czerwony, gdy jest ich dużo
Emituje światło
Jest pokarmem dla wielorybów
Ciało przeźroczyste pokryte pelikulą ( w środku widać wić)
Ichthybodo necator
Długość 10-15um.
Pasożytuje na skrzelach ryb - choroba kostiaza (utrudnia oddychanie - biały nalot na skrzelach; karpie węgorze)
Występuje w zakwaszonej wodzie przy dużym zagęszczeniu
Rozwój prosty w ciele żywiciela.
Trofozoity - formy inwazyjne- mogą kilkanaście minut pływać szukając żywiciela.
Gromada: Zoomastigophora - Wiciowce zwierzęce
Przykłady:
(*)Świdrowiec koński:
Pasożytuje w osoczu krwi koni, osłów i mułów.
Wywołuje chorobę zwaną zarazą stadną
Inwazja następuje w czasie aktu kopulacji
Ma ciało wydłużone o długości ok. 3 um.
Aparat ruchu składa się z błony fałdującej i długiej wici.
Pobiera pokarm całą powierzchnią ciała
Wodniczka tętniąca położona w tylnej, a jądro owalne w środkowej części ciała.
Rozmnażanie bezpłciowe- przez podłużny podział komórki
ZAPOBIEGANIE - sztuczne zapłodnienie - inseminacja.
(*)Rzęsistek pochwowy:
Pasożyt układu rozrodczego i wydalniczego człowieka (postać trofozoitów)
Przy licznej inwazji wywołuje stany zapalne objawiające się u kobiet np, pieczeniem w pochwie, upławami (cuchnąca śluzowata wydzielina), a u mężczyzn - zapaleniem napletka.
Inwazja występuje w czasie stosunku płciowego. Również przez niehigieniczne urządzenia sanitarne. Zarażenie może nastąpić też w basenach basenach podgrzewaną wodą (trofozoity mogą okresowo żyć w ciepłej wodzie)
Trofozoity mają 4 wici skierowane do przodu i 1 do tyłu, połączoną z błoną falującą.
Rzęsistek bydlęcy :
Pasożyt układu rozrodczego i wydalniczego bydła.
Ma 3 wici w przedniej części oraz 1 długą w tylnej.
Rzęsistek ptasi
Atakuje młode gołębie
Histomonas melargidis - czarna główka
Kał u zarażonego indyka jest koloru siarki
Powoduje prawie 50 % śmiertelności zarażonych ptaków
Laishmania tropica
Powoduje chorobę pendyna (wrzód wschodni)
Powoduju uszkodzenia leukocytów objawiające się owrzodzeniami skórnymi
Laishmania sp. - Lamblia
Atakuje jelito cienkie (nabłonek) oraz wątrobę
Wywołuje biegunku, nudności, porażenie ścian jelita
Zarażenie:
-cysty z wodą lub pokarmem
-cysty i trofozoity w jelicie
-cysty w kale
-rezerwuar żywicieli (zwierzęta dzikie)
Laishmania sp.
Przenoszona przez muchówki
Powoduje powstawanie wrzodów (owrzodzenie ciała u człowieka)
Rezerwuary w których może żyć L. - psy, wilki, lisy
Typ: Sarcodina - Sarkadowe
Pierwotniaki skałotwórcze.
Gromada: Foraminifera - Otwornice (*)
Morskie żyjątka
Mają dość duże skorupki z węglanu wapnia, nie odporne na duże zasolenie
Skorupka wraz ze wzrostem ciała dobudowuje kolejne części
Wolnożyjące, występują w morzach przy dnie lub należą do planktonu
Ze skorupek otwornic rodzaju Fusulina powstały np. skały osadowe karbońskie i permskie, a ze skorupek Nummulites skały trzeciorzędowe.
Gromada: Radiolaria - Promienice
Mają stałe i cienkie nibynóżki - u większości osiowo usztywnione
Żyjątka morskie, stosunkowo nietrwałe
Gromada: Amoebozoa - Pełzakowce
Duże wymiary ciała
Wolnożyjące- wody: słodkie, słone i środowisko wilgotne (wiele gat. żyje w glebie)
Niektóre są pasożytami
Przykłady:
(*)Amoeba Proteus/sp. - Pełzak
Zamieszkuje stojące zbiorniki słodkowodne (kałuże, stawy, rowy)
Ciało nieregularne, do 600um.
Posiada nibynóżki.
Odżywianie na zasadzie fagocytozy - niestrawione części pokarmu wyrzucają na zewnątrz w dowolnym miejscu ciała, ale zawsze przeciwległym do ruchu.
Jedna wodniczka tętniąca i jedno jądro
Rozmnażanie przez podział
Entamoeba histolytica - Pełzak czerwonki
Pasożytuje w jelicie grubym człowieka, ale może też atakować inne narządy .
Bytuje w postaci trofozoitów i cyst
Powoduje: krwawą biegunkę (skutek wyniszczenia ścian jelita) - czerwonkę pełzakowatą.
Zarazenie następuje przez zjedzenie cysty. W jelicie cienkim uwalnia się postać inwazyjna i dzieli się na 8 osobników potomnych, które przemieszczają się do jelita grubego grubego rozpoczynają pasożytowanie.
Mają liczne wodniczki tętniące, oraz 1 jądro.
Trofozoity są bardzo ruchliwe i zmieniają kształty. Znane są w dwóch postaciach : dużej (ok. 20 - 60um) forma magna - żyje w przestrzeniach międzykomórkowych , i małej (10 -20um) forma minuta- żyje w świetle jelita grubego.
Typ: Apicomplexa - Pasożyty
Brak organelli ruchu
Ciało otacza pelikula
Obecność tzw. kompleksu apikalnego (przednia cz. komórki) ma ono związek z wytwarzaniem enzymów ułatwiających wnikanie pasożytów do komórek.
Gromada: Sporozoa - Sporowce
Przemienne rozmnażanie płciowe lub bezpłciowe. Może ono przebiegać w jednym żywicielu lub dwóch.
Przykłady:
Eimeria tenella
Pasożyt jelita ślepego kury
Powoduje białą biegunkę u piskląt
Rozmnaża się bezpłciowo
Eimeria stidae
Pasożytuje w przewodach żółciowych zającokształtnych
(*)Toxoplasma gonidii
Pasożyt wewnątrzkomórkowy tkanek u ludzi i różnych kręgowców
Choroba przebiega bezobjawowo
Płciowo rozmnaża się u kota; kot wydala cysty wraz z kałem, co może zostać zjedzone przez bydło, gdzie rozwija się bezpłciowo, może zostać zjedzona z mięsem przez człowieka.
Zarażenie następuje również przez kontakt z krwią lub śliną np. kota
U ludzi wywołuję toksoplazmozę nabytą i wrodzoną (zarażenie przez łożysko).
Szczególnie niebezpieczna dla samic ciężarnych, ciężarnych układu krwionośnego łatwo może się przedostać do układu krwionośnego płodu (zarażenie śródmaciczne)
Zarodziec malaryczny (zimnicy)
Plasmodium vivax - ruchliwy (gorączka co 48 h)
Plasmodium falciparum - sierpowy (czas rozwoju 24-48 h; 100% śmiertelność)
Plasmodium malarie - pasmowy (co 72 h)
Zarodziec rozwijający się w krwince - schizont, po podziale - merozoit (dwa lub kilka)
Babesia sp.
Pasożytuje w erytrocytach zwierząt kopytnych
Wywołuje krwiomocz
Przenoszona przez kleszcze
Nosema apis
Pasożyt pszczół
Do ula zarodkowce przenoszone są przez robotnice
Wywołuje biegunki zaparcia, doprowadza do rozdęcia odwłoku
Nosema bombycis (choroba jedwabników pebryna)
Atakuje narządy, najczęściej nabłonek jelita jedwabników
Objawy - ciemne plamy
Typ: Ciliata - Orzęski
Ciało pokryte rzęskami
Obecność jądra makro ( wegetatywne) i mikronucleus (generatywne)
Przykłady:
(*)Paramecium caudatum - Pantofelek
Żyje w wodach słodkich, bogatych w gnijące szczątki
Odżywia się na zasadzie fagocytozy
Ciało walcowate, o wymiarach 180-300um. , z przodu zaokrąglone z tyłu zaostrzone. Pokryte rzęskami (na tylnym biegunie - nieco dłuższe).
Na każdym biegunie występuje wodniczka wolnotętniąca, otoczona kanalikami doprowadzającymi.
Produkty przemiany materii przenikają do kanalików, stąd do wodniczek, które dzięki rytmicznemu pulsowaniu cytoplazmy wypychają je na zewnątrz przez drożne kanaliki.
Ma rzęski i włókna subpellikularne, dzięki którym może odbierać bodźce zewnętrzne
Trichocysty- włókienka połączone ostrymi, wrzecionowatymi ciałkami obronnymi. Przy podrażnieniu bodźcem mechanicznym lub chemicznym pantofelek wyrzuca trichocysty umocowane na włókienkach raniąc i paraliżując ofiarę.
Rozmnażanie przebiega bezpłciowo przez podział poprzeczny i płciowo przez koniugację.
Koniugacja - dwa pantofelki zbliżają się do siebie peristomami; dochodzi do podziału jąder generatywnych i u każdego osobnika pozostają dwie części jądra. Następnie jedna z tych dwóch części wędruje do partnera (jądro migracyjne traktowane jako element męski) i łączy się z częścią jądra która pozostaje na miejscu (jądro stacjonarne traktowane jako element żeński). W czasie podziału mikronucleusa makronucleus stopniowo zanika. Po koniugacji pantofelki rozdzielają się, po czym u każdego nich jądro powstałe z elementu żeńskiego i męskiego ulega kilkakrotnie podziałowi. W wyniku tych procesów powstaje ostateczne jądro generatywne i nowe jądra wegetatywne. Koniugacja polega na wymianie materiału genetycznego.
Vorticella sp. - Wirczyk
Gatunek osiadły (wypuszcza `stopkę' i przywiera do podłoża)
Przyjmuje kształt tulipana, ciało kuliste
W cytoplazmie posiada wodniczki odżywcze
Jądro wegetatywne jest duże i ma kształt podkowy
Stylonychia - małżynek
Zamieszkuje wody słodkie i słone
Ciało osiąga 100-300um, jego bieguny są zaokrąglone
Ciało podzielone na stronę brzuszną (spłaszczoną) i grzbietową (wypukłą)
Rzęski występują nielicznie po str. grzbietowej. Na str. brzusznej ma szczecinki, służące do pływania, wykonywania skoków, a także kroczenia po podłożu twardym.
Ma 1 wodniczkę tętniącą
Pasożyty:
Chilodonella cyprini
Atakuje skórę ryb słodkowodnych (karpie, pstrągi)
Powoduje mlecznobiałe nacieki na skórze, śnięcie ryb
Atakuje ryby w niekorzystnych dla nich warunkach (np.osłabienie)
Ichthyophthirius multifiliis- Kulorzęsek
Pasożytuje pod nabłonkiem skóry, w warstwie łącznotkankowej u wielu gatunków ryb słodkowodnych.
Trofozoity wypadają na dno zbiornika wodnego. Otaczają się galaretowatą substancją, tam rozmnażają się przez podział, w rezultacie czego powstaje wiele setek nowych pasożytów, które po pęknięciu osłonki atakują ryby.
Powoduję owrzodzenie skóry, płetw, głowy, skrzeli
Protozoa Metazoa (wielokom.)
-organizmy jednokomórkowe lub - organizmy wielokomórkowe
wielokomórkowe, które posiadają - nawet u najprymitywniejszych
tylko 2 grupy komórek: form występuje wiele rodzajów
1)wegetatywne komórek niegeneratywnych
2)generatywne - komórki łączą się w zespoły
-wszystkie procesy życiowe odbywają morfologiczno-funkcjonalne
się w obrębie jednej komórki (jednostki biofizyczne)
Podkrólestwo: METAZOA - WIELOKOMÓRKOWCE
Typ: Porifera - Gąbki
Proste , wodne zwierzęta wielokomórkowe, o nie wyodrębnionych tkankach i narządach.
Żyją w środowiskach wodnych (większość w morzu).
Ich ciało ma wysokość od 1 do 200 cm i różny kształt (budowa promienista lub asymetryczna).
Prowadzą osiadły tryb życia, ale w stadium larwalnym.
Dzięki obecności rzęsek są wolno pływające
Są mikrofagami- odżywiają się filtrując wodę, z której wychwytują pokarm, przyczyniając się do samooczyszczania zbiorników wodnych.
Rozmnażają się płciowo(są organizmami obojnakimi, przechodzą rozwój złożony z uwicioną larwą amfiblastulą. Jedne amebocyty przekształcają się w plemniki, a inne w komórki jajowe. Zapłodnienie i wczesny rozwój zarodka zachodzą w mezohylu. Larwa wypływa i przez jakiś czas pływa jako organizm planktoniczny, a następnie przyczepia się do twardego podłoża i zaczyna osiadłe życie) i bezpłciowo(pączkowanie-formują wielokomórkowy pączek, który bądź odrywa się i tworzy nowy samodzielny organizm, bądź pozostaje i tworzy kolonię)
Porowate ciało z jamą pragastralną i jednym otworem wyrzutowy
Dzielimy je na trzy grupy w zależności od budowy szkieletu:
1)CalcAREA (wapienne)—szkielet zbudowany z igieł- sklerytów z węglanu wapnia
2)Hexactinellida (szkliste)—igły- skleryty krzemionkowe
3)Demospongiae (zwyczajne)-zbudowane ze sponginy (włókna białkowe) lub igieł krzemionkowych lub innych kombinacji
Typy budowy:
AKSON - 3 warstwy; ma otwory wlotowe, przez które wpada woda potem wydalana przez osculum (otwór wyrzutowy); ma postać dzbanka o cienkich ścianach wysłanych z zewnątrz pinakocytami, od wewnątrz — choanocytami, a w mezohylemie — amebocytami
SYKON - ma zwiększoną powierzchnię dla komórek kołnierzykowatych; choanocyty wyściełają jedynie szerokie boczne komory
LEUKON - posiada małe jamki w kanalizacji, gdzie znajdują się komórki kołnierzykowate; ma większą liczbę koszyków; choanocyty znajdują się tylko w okrągłych komorach ściany ciała
Gąbki zbudowane są z szeregu komórek o różnej specjalizacji :
Porocyty—pierścieniowate komórki tworzące pory
Choanocyty—wyściełają wnętrze ciała i wytwarzają prąd wody, który przenosi pokarm i tlen a zabiera dwutlenek węgla i inne metabolity. Mają również zdolność do fagocytozy, są uwicione.
Mezohylem—galaretowata substancja podtrzymywana igiełkami szkieletowymi.
Amebocyty—znajdują się w mezohycie, powstają z nich komórki budujące szkielet skleroblasty i biorą udział w rozmnażaniu
Wykazują zdolność do regeneracji.
Typy larw:
-parenchymula (gąbki słodkowodne -> nadecznik)
-amfiblastula (morskie gąbki wapiennie)
-morskie niewapienne
WYSTĘPOWANIE:
Zamieszkują przybrzeżne warstwy mórz, w górnej części szelfu kontynentalnego
Współcześnie żyje ok. 5 000 - 9 000 gatunków ( w Batyku 10)
Poniżej 1 500 m zanikają, nieliczne występują do głębokośći 6 000 m
Zasiedlają strefę umiarkowaną i tropikalną
Unikają wód słonych
Nieliczne występują w wodach słodkich
Są to formy osiadłe : wymagają skalistego brzegu , osadzają się też na muszlach mięczaków,koralowców
Najwięcej gatunków występuje w spokojnych wodach przybrzeżnych
Żyją zwykle 1 -2 lata
Przykład:
Spongilla lacustris - Nadecznik
Słodkowodna gąbka
Budowa typu leukon
Szkielet zbudowany ze sponginy i igieł krzemionkowych (Demospongiae)
Kolonie dochodzą do 1 m długości
Zabarwienie kolonii brązowoszare lub zielone, dzięki obecności w komórkach symbiotycznych jednokomórkowych glonów
Rozmnażanie trwa od maja do lipca
Typ larwy - parenchymula
Od koniec lata nadecznik wytwarza kuliste gemule, okryte jednoosiowymi mikrosklerytami. Gemule przetrzymują ciężkie warunki zimowe, by w następnym roku wytworzyć nowe osobniki.
Zoologia
Wykład 1
- 4 -