2s23

Widzimy więc, że okres wahań wahadła zawieszonego w punkcie A jesi równy okresowi wahań tego wahadła zawieszonego w punkcie B odległym od punktu A o długość zredukowaną. Zatem, aby wyznaczyć długość zredukowaną wahadła rewersyjnego, należy znaleźć dwa punkty A i B wahadła, charakteryzujące się tym, że okresy drgań wokół osi przechodzącej przez punki A (rys. 2. la) jest taki sam jak okres drgań wokół osi przechodzącej przez punki B (rys. 2.Ib). Równość okresów T_Ą - T_B można uzyskać albo przemieszczając punkt zawieszenia B, albo zmieniając położenie środka masy C wahadła przez odpowiednie przesunięcie masy A/l. Korzystając z wahadła rewersyjnego i zależności (2.4) możemy obliczyć przyspieszenie ziemskie#. W tym celu wyrażenie (2.4) przekształcimy do postaci

.? =

4 TC ²l_zr T²

(2.6)

2.2. Układ pomiarowy

Głównymi elementami urządzenia są: podstawa wyposażona w regulowane nóżki umożliwiające wypoziomowanie przyrządu, osadzona w podstawie kolumna na której zamocowano wsporniki: górny, z jednej strony którego umocowane jest wahadło matematyczne a z drugiej na wmontowanych panewkach wahadło rewersyjne, oraz wspornik dolny z czujnikiem fotoelektrycznym. Po zluzowaniu pokrętła wspornik gómy posiada możliwość obrotu wokół kolumny. Dokręcenie pokrętła unieruchamia wspornik w dowolnym wybranym położeniu.

Wahadło rewersyjne zostało wykonane jako stalowy pręt, na którym osaczono dwa zwrócone ku sobie przesuwalne noże A i B oraz dwie metalowe Drzesuwalne masy M\ i Ml (rys. 2.1). Na pręcie wykonano pierścieniowe nacię-:ia służące do dokładnego ustalenia długości wahadła rewersyjnego (odległość niędzy nożami). Noże i masy M\, M2 można przemieszczać wzdłuż osi pręta unieruchamiać w dowolnym położeniu. Podobnie czujnik fotoelektryczny nożna przemieszczać wzdłuż kolumny i unieruchamiać w dowolnie wybranym włożeniu.