elementy kompozycji fotograficznej

Zdawałoby się, że zdarzenia codzienne, powtarzające się, są dla sztuki tematem nieciekawym, że nie są romantyczne, ani egzotyczne. Jest to błędne mniemanie. Egzotyzm otacza nas ze wszystkich stron. Nie dostrzegamy go, gdyż tak prędko mijamy odpowiedni dla tych tematów punkt widzenia, że ich piękno nie zdąży utrwalić się w naszej świadomości.

W reportażu obowiązują te same kryteria jak i w innych dziedzinach fotografii artystycznej^ł).

Temat zdjęć „małego reportażu" jest codzienny, lecz bynajmniej nie banalny; powinien być prawdziwy, przekonujący, autentyczny. Nic tu nie należy reżyserować czy inscenizować; daje to bowiem efekt nienaturalny, nieszczery, nieautentyczny.

Treść „małego reportażu" jest jedynie pozornie błaha, w istocie zawiera obraz naszego życia w przekroju najistotniejszym, w przekroju powszedniego dnia.

Może kiedyś fotogramy tego typu będą dla historyków lepszym materiałem poznawczym od zdjęć z oficjalnych uroczystości (wielki reportaż).

’) Beaumcat Ncuhałl plszo o Cartlor Brci*oo'łc: „studiował starannie malarstwo, a nawet ćwiczył ślij w malowaniu, nlo dlatego, aby go samo malarstwo internowało, locz aby trenować wzrok, kształtować wizję". Poleca on przestudiowanie dwóch książek swego mistrza Andrzeja Lholo zatytułowanych: ..Traktat o poJzaZu" I „Traktat o postaci". Książki te zawierają szczegółowo analizy różnych arcydzieł raalarstwa za pomocą wykresów. („Camera" Zurich — paidiiemlk 1955 T., itr. *59) .

Zycie ludzkie jest różnorodne, bogate tematycznie. Człowiek pracuje, wypoczywa, cieszy się i smuci. Artysta, przechodząc od tematu do tematu wybiera takie fakty i przedmioty, które go interesują tematycznie i tylko takie, które zdoła odtworzyć na pięknym obrazie.

Praca — jako temat urzeka artystę właśnie swą ludzką treścią. Jest ona dla niego walką człowieka z materią. Dlatego proca fizyczna jest tematem bardziej atrakcyjnym od pracy umysłowej. Odtworzona na obrazie większe zrobi na widzu wrażenie, gdy będzie w niej zawarty ruch.

Nie tylko jednak ruch człowieka pracującego jest dla fotografa artysty tematem interesującym. Dowodzą tego tysiące zdjęć sportowych, na których widzimy pięknych ludzi w najpiękniejszych, dynamicznych układach ich ciała.

Nietrudno jest zrobić zdjęcie sportowe, trudniej otrzymać dobre zdjęcie sportowe. Zdjęcie sportowe, które możemy nazwać dziełem sztuki jest rzadkością. Dzieje się tak dlatego, że wszelkie projektowanie, przetrawienie koncepcji obrazu jest przy fotografii sportowej zredukowane do minimum. Decyduje tu szczęśliwy moment 1 szybka decyzja, często — przypadek.

Fotograf artysta może szukać tu nowych, niebanalnych, form, nowych ruchów i skrótów ciała, musi jednak pamiętać, że obraz powinien być przekonywujący, a nie śmieszny.