Reologia jako nauka
Reologia definiowana jest jako podstawowa interdyscyplinarna dziedzin! zajmującą się badaniem odpowiedzi substancji rzeczywistych na naprężenia.
Jako pierwszy słowa ..reologia" użył Kugenc C. Binghain (ok. 1928). któr> prac I leraklita i opisał motto: 7ravra pet „panta rei”, które oznacza -.
Opisem materiałów wykazujących oprócz innych równ^^fechf się reologia (/ greckiego rco znaczy płynąć). Ściślej biorątj sprężystości, teorii plastyczności i hydromechaniki.
Reologia formułuje ogólne prawa powstawania i rozwoju vsF czasie odkształceń i przemieszczeń, poprzez wprowadzenie do związków d&yośuycli (nazywanych inaczej równaniami konstytutywnymi albo równaniami stanu) nowej zmiennej, jaką jest czas. Często jednak czynnikiem powodującym ujawnienie się- własności Teologicznych ciał stałych jest wy soka temperatura T. i
Reologia w sensie dosłownym oznacza ^ulfe^gpfcyiuęciu. Jednakże zakres współczesnej teologii jest znacznie szerszy niż by wynikafmtozjfe) nazwy. Reologia jest nauką zajmującą sic prawie wszystkimi aspektami odkszSttccnąLciał rzeczywistych pod wpływem naprężeń zewnętrznych. Obejmuje ona zarówno zmyiska nieodwracalnego przepływu, jak również inne przypadki deformacji. któfó^nK>gą^tyvadzić lub też. nie do permanentnej zmiany wzajemnego położenia clcmentójiBdan^^ubstancji.
Szczególnym podmiot^ozai^resowania reologii są substancje, które nic mogą być właściwie opisane przez1 asycznych modeli, nawet w normalnych warunkach i wykazują one ró^oczesfo^^freności charakterystyczne dla różnych modeli. Dlatego też teologię możemy iratyować jako naukę zajmującą się zachowaniem substancji rzeczyw istych, które w trakcie odkształcenia wykazują - w stopniu niedającym się zaniedbać więcej niż jedną podstawową własność teologiczną, taką jak sprężystość i lepkość. Tak. więc reologia opisuje /iaWiska.^Jctóre występują w bardzo szerokim zakresie pośrednim między stanem stałym, a płynnym, rozważanymi w obrębie mechaniki klasycznej, gdzie reologia pre/e mowa 11 a^est jako nauka zajmująca się badaniem związków między stanem naprężeń, odkształceń i ich pochodnymi czasowymi w ośrodkach ciągłych o charakterze lepkospręzystym i lepkoplastycznym.