niescioruk1

Beata Cytowska uniwersytet Wrocławski

Sytuacja rodziców dzieci i młodzieży z głęboką niepełnosprawnością intelektualną

Stwierdzenie niepełnosprawności u dziecka może stać się przyczyną nagłego kryzysu w małżeństwie; rodzice oczekiwali bowiem, że ich syn czy córka redzie się rozwijać normalnie i nie byli przygotowani na akceptację upośledzenia. Badania dowodzą, że niekiedy niepełnosprawne potomstwo może stać się powodem dezorganizacji rodziny, zaburzyć związki w jej obrębie i ze środowiskiem społecznym.

Zaproponowana w tytule niniejszego wystąpienia analiza sytuacji rodziców dzieci o szczególnie zaburzonym rozwoju wydaje się interesująca na tle stosun-kowo często spotykanych w literaturze rozważań dotyczących problematyki rodziny wychowującej dziecko niepełnosprawne (Borzyszkowska, 1984; Dykcik, 1993; Wojciechowski, 1990; Obuchowska(red.) 1999; Twardowski, 1999; Sadowska, 1995; Mrugalska, 1985; Kruk-Lasocka, 1991, 1993). Ową ciekawość może w zbudzać zarówno specyfika opieki nad dzieckiem głęboko, wielorako niepełnosprawnym, jak i zróżnicowana skala doznań, emocji, jakich doświadczają rodzice wychowujący upośledzonego potomka.

Według DSM-IV' jednostki upośledzone umysłowo w stopniu głębokim stanowią 1-2% tej kategorii niepełnosprawnych. Ich iloraz inteligencji kształtuje się na poziomie 25-20 i poniżej. Najczęstszą przyczyną głębokiego upośledzenia

¹ Diagnostic and Statistic Manuał of Mental Disorders (klasyfikacja opracowana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne rewizja czwarta z 1994 roku).

173