P1010021 (4)

154 7. Poród prawidłowy

Przegląd chwytów stosowanych podczas badania zewnętrznego

Przegląd chwytów stosowanych podczas badania zewnętrznego, ci

Główka jest w dnie miednicy wtedy, kiedy \ można ją zbadać zewnętrznie od dołu. do l czego służą dwa chwyty.

■ Chwyt Schwarzenbacha (ryc. 7-48). Uciskając końcami 4 palców całej dłoni (z kierunku kości krzyżowej) na okolicę między końcem kości guziczncj a odbytem, czyli tylne krocze. wyczuwa sic wyraźnie stojącą w dnie miednicy główkę jako szeroki, twardy opór.

5. Główka ustalona we wchodzie miednicy (główka swoim największym obwodem przekroczyła linię graniczną, ryc. 7-45). Z zewnątrz nie bada się główki w ogóle lub tylko małą jej część.

W rezultacie silnego przygięcia za pomocą 4. chwytu Leopolda można czasem wyczuć część czółka. Potylicy nie wyczuwa się w ogóle.

Badaniem wewnętrznym: na tym poziomie stania główka osiągnęła linię międzykołcową.

Praktyczna uwaga. Podczas badania wewnętrznego główka jest głęboko we wchodzie miednicy i jest w nim ustalona wtedy, kiedy za pomocą 4. chwytu Leopolda nie można jej zbadać lub wyczuwa się tylko niewielką jej część. Dopóki nad wchodem bada się główkę, to nie jest ona jeszcze głęboko i ustalona we wchodzie miednicy, lecz znajduje się w mniejszym lub większym stopniu wyżej!

6.    Główka w próżni miednicy (ryc. 7-46). Na tym poziomie stania główki nie jest ona osiągalna chwytami zewnętrznymi ani od góry. ani od dołu, dostępna jest tylko badaniem przez pochwę.

7.    Główka w dnie miednicy (ryc. 7-47). Główka wypełnia teraz całą próżnię miednicy i napiera na dno miednicy.

Ryc. 7-48. Chwyt Schwarzenbacha - ucisk okolicy między czubkiem kości guziczncj a odbytem w celu wyczucia główki znajdującej się w dnie miethncy.

■ Chwyt De Lee (ryc. 7-49). Jeśli główka osiągnęła dno miednicy, to uciskając dwoma palcami bocznie od dużych warg sromowych