P5280990 (2)

3TB__M*W>* MCAUHtĄ-KfcAT

,-nffsjr imitinfKlltl

więc prrechodeić do porządku nad pułapkami. które oiyhają w MCI. a, lo m.ln.t

—    zamieszczanie nazwiska tylko pierwszego autora pr»v pracach zbiorowych;

—    trudności identyfikowania autorów o takich samych nazwiskach i inicjałach imion, uprawiających li* samą lub pokrewną dyscyplin#:;

—    przestawienia inicjałów imion i pominięcia jednego ¹ nich.

—    kilkakrotne cytowanie tego samego artykułu, zamieszczonego w różnych czasopismach;

—    brak jednolitych form transliteracji;

—    powtarzanie błędów zrobionych przez autora lub czasopismo.

Niektórzy badacze wytykają też SCI brak rozróżnienia funkcji bądi

jakości zamieszczanych cytowań. np. samocylowań l cytowań krytycznych, jak również pomijanie nieformalnej wymiany Informacji *■ Zarówno w bibliografiach i abstraktach, jak tez w indeksach cytowań spotyka się błędy drukarskie i popełniane przez redakcje.

Nie uniknęły krytyki także metody wykorzystujące cytowania, jakkolwiek jest ona kierowana raczej pod adresem cytowań jako takich, niż sposobu ich zliczania i badania zależności między nimi. Wartość cytowań została Już omówiona, tu można tylko dodać, iż mimo pewnych zastrzeżeń wydoją się ono najlepszym sposobem ustalania zależności dokumentów i dostarczają dużej ilości danych wolnych od lokalnych uprzedzeń 1 wartościowań. Odnośnie do bibliograficznych powiązań; niektórzy badacze mają wątpliwości, czy rzeczywiście wspólne cytowania wskazują na związki między dokumentami. Tagliazzoni twierdzi, ii posiadanie przez dwa artykuły wspólnych cytowań nie przesądza o tym,

ze obydwa powołują się na tę samą część urlykulu. Narin i Moll konsta-    p

luja: „metoda bibliograficznych powiązań nie rozstrzyga, czy oba dokumenty cytujące wspólnie trzeci odsyłają do tych samych informacji w mm zawartych” ^J\ Ci sami autorzy zauważają, iż mankamentem toch-    _u

niki współcytowań jest jej całkowite uzależnienie od indeksów cy-    ,

tDWlA    1 |

PRAWA BIBLIOMETRYCZNK    .IjH

Trzy podstawowe prawa stosowane w błbhomelrli wykorzystują różne dane zaczerpnięte bądź z opisu bibliograficznego, bądź bezpośrednio z dokumentów pierwotnych. Prawo Bradforda zajmuje się rozproszeniem

"S. Pietraszko l Ut.. op. cu, s. IM; S. Uaklsz. W. Wnuk, W*korz*-*MW* ndekt&w cytoumA naukotd/cA w procesie    Aktualno Proble

my Informacji i Dokumentacji 1OT8 nr 5, h. 10; R. Hjerppt. An Outline.,,

s. 46 - 47.

" U Ikpaahiadi, op ot, a 171; F. Narin. J. Moll. op cu - «|

«• F. Narin, J. Moll, op. rll, • 41.