Skan21

2J4

Zakazana archeologia - ukryta historia człowieka

Autor raportu na temat odkryć z Tongzi stwierdzi!: „Jaskinia w Yanhi.11 była pierwszym stanowiskiem na terenie tej prowincji, które dostarczyło skamieniałości Homo sapiens [...}. Odkryta fauna sugeruje środkowo-gómordeistoceĄtfa I zakres chronologiczny lecz dowody archeologiczne (pozostałości działania człowieka] świadczą o gómo|późno]plcjstoceftskim wieku tego stanowiska". Innymi słowy, wyznacznikiem chronologicznym datującym całe stanowisko na późny plejstocen była tu obecność skamieniałości Homo sapiens, co stanowi wyraźny przykład datowania morfologicznego. Tym niemniej w oparciu o znaleziona szczątki zwierząt, o jakich donosił Qiu, pozostałości Homo sapiens możemy wydatować na okres od środkowego do późnego plejstocenu.

istnieją jednak dowody stratygraficzne świadczące o ściśle środkowopłęj. stoceftskim zakresie chronologicznym znalezisk Homo sapiens z Tongzi. Qiu przedstawi] następujące informacje: „Osady jaskini dzielą się na siedem warstw. Szczątki człowieka, kamienne artefakty, przepalone kości i skamieniałości ssaków odkryto w warstwie nr 4. warstwie szarawo-ióltego piasku i żwiru".

Koncentracja znalezisk na jednym poziomie wskazuje, że szczątki człowieka i skamieniałości zwierząt, wśród których znajdowały się pozostałości wszystkich ssaków ze stanowisk środkowoplęjstoceftsłdch, pochodziły w pn z tego samego okresu. Ponadto żółte osady jaskiniowe z terenu południowych^ Chin uważa się powszechnie za środkowoplejstoceńskie.

Nasza analiza listy szczątków zwierzęcych również świadczy o tym. że zaw żenić zakresu chronologicznego do środkowego plejstocenu jest w tym pną padku uzasadnione.

Przyjmiye się z reguły, iż obecny w Tongri Stegodon istniał od pliocenu d środkowego plejstocenu. W zestawieniu zwierząt istotnych dla datowania n nowisk w południowych Chinach Aigner stwierdziła, żc Stegodon orientai przetrwał jedynie do późnej fazy środkowego plejstocenu, choć przy tej mfc macji umieściła ona znak zapytania.

Ściśle środkowoplcjstoceński wiek fauny z jaskini w Tongzi potwierdzali obecność gatunku, którego wymarcie do końca środkowego plejstocenu Ji bardziej pewne. Do listy ssaków ważnych dla datowania stanowisk w południ wych Chinach Aigner włączyła, obok Stegodon orientalis, inne gatunki z zionę w Tongzi. Wśród nich jest Megalaptrwt (tapir olbrzymi), którego występ powonie, zdaniem Aigner, ogranicza się do środkowego plejstocenu. Chw* badacze określają w swym zestawieniu gatunek z Tongzi jako Megatapin augustus. Aigner opisała go jako „dużą. skamieniałą formę południowo-ch słuch zbiorów pochodzących ze środkowej fazy środkowego plejstocenu". * szym zdaniem, Megatapirus augustUs wyznacza górną granicę wieku fau z Tongzi na koniec środkowego plejstocenu (Tab. 10.2).

Koltynym wyznacznikiem chronologicznym w postaci skamieniałość, P nym przez Aigner, jest Crocuta cmcuta (hiena). Po raz pierwszy pojawiła 8 ona w Chinach w środkowej fazie środkowego plejstocenu. Crocuta I,

występuje w Tongzi, co ustala dolną granicę wieku fauny z tego stanowiska na początek środkowej fazy środkowego plejstocenu.

Podsumowując powyższe ustalenia, w których Megaiaptrus augustus i Cro-cuta crocuta wyznaczają chronologię skamieniałości, można dojść do wniosku, że zakres chronologiczny znalezisk Homo sapiens z Tongzi rozciąga się od początku środkowej fazy środkowego plejstocenu do końca późnej fazy środkowego plejstocenu.

Qju rozszerzy! więc zakres chronologiczny występowania niektórych gatunków ssaków z fauny Stegadon-Ailuropoda (na przykład Megatapirus augustus) od środkowego plejstocenu do wczesnej fazy późnego plejstocenu, aby zachować możliwy do przyjęcia wiek skamieniałości Homo sapiens. Ewolucyjne uprze-

Znaleziska	PLEJSTOCEN
	WCZESNY	ŚllOUKOWY	PÓlNY
	wcz śt póż	WCŁ ŚŁ pól	wcł <r. póż
Fauna według Qiu Crxxuhi crocuta Swgodfm Sfcgatupmtt awjustm Zakres chronologiczny Wanowska (w tym Homo wpiciu)

Tabela 10.2. Wick skamieniałości Homo wpiciu na stanowisku w Tonga w południowych kinach. Qlu przyznał, że fauna ssaków z Tongn pochodzi z okresu od środkowego do póź-plgaocenu, lecz mimo to uży! skamieniałości Homo supieni do wydatowama stano-^Vr*^,kz na późny plejstocen Jeżeli jednak wykorzystamy faunę ataków do określenia wieku skamieniałości Homo wpiciu, stanowisko zostanie wyiłntowane ituczcg. Sutjodon wymarł ^u •‘•'hyiku środkowego plejstocenu (w niektórych miejscach południowych Chin hyć może ^Wv wczesnej ftizie późnego plejstocenu. co zaznaczono kolorem szarym)- Meyatapinu ou-ffutiLt tupir ulhrzytru) nie przetrwa! środkowego plejstocenu Obecność Stegodon **wk»wcza Mcgaiaptru* aitgustiu, wyznacza górną granicę wieku stanowiska w Tongzi na •Mkowy plejstocen. Obecność Crocuta crocuta (łomy), która pojawia się po nu pierwszy * środkowej łazić środkowego plejstocenu. okieiLi dolną granicę wieku tego stanowiska iu Piątek środkowej fazy środkowego plejstocenu Możliwy zakres chronologiczny dla ala-^ienialości Homo napiciu w Tbngzi rozciągu się zatem od początku środkowej fazy środku ***° plejstocenu do kotka późnej fazy środkowego plejstocenu