218
2.akazana archeologia - ukryta historia człowieka
wana Na polu badan ewolucji człowieka w Chinach jest to wręcz reguły Maxilla (górna szczęka) Homo sapiens, znaleziona przez robotników w 1956 roku w Longdong w okręgu Changyang. na obszarze prowincji Hubei w południowych Chinach, dostarczyła wielu naukowcom upragnionej okazji do wykorzystani I metody datowania morfologicznego bez cienia wątpliwości.
Górną szczękę, określoną jako Homo sapiens z cechami prymitywnymi, odkryto w towarzystwie typowej, południowo-chińsłaej fauny ze środkowego plejstocenu, włącznie z Atluropoda (pandą.) i Stcgodon (wymartym słoniem). ■ W 1962 roku Chang Kwang-chih z Uniwersytetu w Yale napisał: „Uważa się powszechnie, że fauna ta pochodzi ze środkowego plejstocenu. Naukowcy I pracujący nad znaleziskami z jaskini proponują datowanie icłi na późną farę tego okresu, gdyż morfologia odkrytej szczęki jest mniej prymitywna niż u suiantropa" Wyraźnie widać, iż budowa skamieniałości była dla Changa najważniejszym uzasadnieniem wydatowama Horno sapiens z Changyang na czasy późniejsze niż okres istnienia pekińskiego Homo erectus
W 1981 roku J. S. Aigner podzieliła opinię Changa: „O środkowo-plęjsto-. 1 reńskim wieku świadczy część fauny, a bUski współczesnemu Homo sapiens ho-mmid wskazuje na późniejsze datowanie w tym okresie".
Zdumiewa fakt. że naukowcy mogli badać faunę z Changyang bez choćby * rozważenia możliwość współistnienia w Chinach Homo sapiens i Homo ertc-tus. Sir Arthur Keith napisał w 1931 roku: „Często zdarzało się w przeszłości, fl że odkrycie ludzkich szczątków w jakimś osadzie wpływało na opinię specjał!- I stów co do jego wieku Dowody geologiczne interpretowano w taki sposób, by me kolidowały wyraźnie z teorią o nieodległym pochodzeniu człowieka*. I
W 1958 roku robotnicy znaleźli skamieniałości ludzkiej istoty w jaskini w Liujiang. w okręgu autonomicznym Guangw Zhuong na obszarze południowych Chin. Obejmowały one czaszkę, kręgi, żebra, kości miednicy i prawą kość udową. Wszystkie te szczątki cechowała współczesna budowa. Znaleziono je razem z typową fauną Stcgodon Ailuropoda, która ustala zakres chronołogicz* J ny stanowiska na cały środkowy plejstocen Jednak głównie z powodu rozwiniętej morfologu chińscy naukowcy wydal owali ludzkie kości na |*>żnv plejstocen.
Na stanowisku w Dali w prowincji Sharon odkryło czaszkę określoną jako Homo sapiens z cechami prymitywnymi. Fauna z Dali obejrmye zwierzęta, których występowanie jest typowe dlj środkowego plejstocenu i czasów wcześniejszych.
Niektórzy chińscy palcoantropolodzy przypisują to stanowisko do póżnę] środkowego plejstocenu Choć można w ten sposób wyjaśnić obecność ludzkiej czaszki, towarzysząca jej fauna nie narzuca takiego datowania Wskazuje r** czpj na zakres chronolngirzm rozciągający się dalej w giął) środkow ego plejstO-cenu i pokrywąjący się, jak poprzednio, z datowaniem „człowieka pekiński1’ i go’ ze Stanowiska 1 w Zhoukoudian.
Dochodzimy w len sposób do wniosku, żc człowiek pekiński”. Homo erecitti i ze Stanowiska l w Zhoukoudlan. mógł zyć w tym samym czasie co szereg **** (
nych hominidów - wczesny Homo sapiens (niektóre osobniki z cechami nean-dertaloidalnymi), Homo sapiens sapiens i prymitywny Homo crectus (Tab. 103).
Próbując uporządkować tę środkowo-plcjstoccriską łamigłówkę znalezisk, naukowcy wielokrotnie opierali się na morfologii skamieniałości, tak aby w pożądany sposób wydatować je w obrębie zakresów chronologicznych stanowisk. ustalonych na podstawie znalezionej fauny. Dzięki takiej praktyce byli w stanie zachować ewolucyjny rozwój łiominidów. Zdumiewający jest fakt, że tę
PJ.FJSTOCF.N | ||
WCZESNY |
ŚRODKOWY | |
WOL St pó/.. |
wcz. śc pól |
wcz. tfr. póż- |
Lukatizacpcłlominid
Cttcntfnawo Hornu enctm
Zhoukoudlan St. 1 Homoerectta
Changyun
wczesny Homo kaptem
Malw. Homo sapiens (neandertaloidalny)
Dab
Homo soplens Tbngn
Hornu sapiens Uujiang
y pótnego plejstocenu, naukowcy wykorzystali obecność neanderta 1 mdalncj czaszki do wydaiowanu stanowiska na sam koniec lego zakresu chronologicznego, Skamieniałościom łowicka z Liujiang przy pisano z kolei wiek znajdujący się całkowicie poza zakresem clirn-®°łogiC74iym tmvarzyszącycłi im szczątków zwierząt Zjawisko to nazywamy daiowantcm mor-logicznym. Odsuwając jednak mi bok ewulucyjnc założenia. należy st wierdzić, ul po/nsta-zwierząt wskazują na możliwość współistnienia wszystkich omawianych hominidów i Homo erectus ze Stanowiska 1 w Zhoukoudian w środkowy fazie środkowego plejstocenu hia rysunku zaznaczono to zacienionym, poziomym pa win)
Tabela 10.3. Zakres chronologiczny chińskich hominidów wyznaczony przez towarzyszące ńn szczątki zwierząt. Naukowcy wy datowali hominidy w obrębie ich możliwych zakresów chronologicznych w ula sposób, aby pasowało to do ewolucyjnych oczekiwań (chronologia Ja zaznacrona jest ciemniejszym kolorem). Na przykład, choć zakres chronologiczny szcząi-twierzęcych dla stanowiska Mata rozciąga się od wczesnego plejstocenu do wczcsnei