0091

ni Leczniczy użytek z liści brzozy znany od czasów Pliniusza (I wiek n.c.j. upomniany później i odnowiony przez przeoryszę I liklcgatdę w XII wieku trwa i i/iś. poczynając- od wina czy świeżej o soku. kończąc nu naparze z liści. Jak zgadnie stwierdzają wszyscy autorzy - - Jo nowoczesnej medycyny brzóz.-.

targnęła" dzięki szerokiemu stosowaniu od dawien dawna surowców brzozo-»- -;i wśród narodów słowiańskich. Oczywiście nic wszystko do dz:ś ocalało, bo dziegieć wymaga osobnego omówienia.

/nanc jest powiedzenie, że łyżka dziegciu może i beczkę miodu spasł; tidzrć, co znaczyć. że jeżeli do czegoś lok dobrego jak miód - - dodać czegoś bardzo t?o... ba! ale dziegieć poza tym, że śmierdzi niemożliwie — nie jest czymś złym. i tez przeciwnie. Przez wiele lal figurował w lekospisach prawie całej Europy. „Oleum Rusci" albo „Oleum Cadimim" i stosowany był powszechnie.

>Uti

; po /rektyfikowaniu, jako znakomity środek zewnętrzny przy wszyst-wysypkacli skrofulicznych i pochodzących, jakbyśmy to dziś określili, z linoz. Była to więc smolą, pędzona z kory br/o/owej. w czym celowali >r<y chłopi. Ci zwozili dziegieć do najbliższych miast, położonych przyzbę ryjskięj. stamtąd wyssożono ten wonny specyfik do Włndjwostoku. t temu Wladywostok nazywano nawet ..dziegciowym portem" i rzcczywtś-cuehnął on okropnie.

N emniej jednak wszystkie inne surowce lecznicze z brzozy ocalały. Napar z :    - uje się przy wszystkich schorzeniach dróg meczowych, ponieważ jest to

nie drażniący. W obrzękach na tle niedomogi sercowo-nerkowej, przy yzmie i obrzękach reumatycznych, nawet bardzo bolesnych, w blcdnicy. k rwistośri. zimnicy, szkorbucie, wyrzutach skórnych. pochodzących ze złej my materii (trądzik, półpasiec). puchlinie wodnej, a zcwnęirznic do przy pocących się nogach, na okłady przy wrzodach i do spłukiwania po umyciu w celu wzmocnienia cebulek włosowych. Herb. op. 50.0. i w skład: Rcumosan. Urosan. Rcumogran. Lrogran i Fitolizyny.

PKzk.

S»icże

(0'muruo Boiuhio) gdy są jeszcze pokryte lepką żywicą, a więc nic później niż w początkach maja. działają skutecznej od liści, ają one kwasowość ustroju wyrażającą się nieprzyjemnym zapachem z a ją k rew-z nadmiernych ilości kwasu moczowego, co ma nieraz btudzo r znaczenie przy leczeniu chorób płuc. Rączki zawieraj* <xt 70 mg witaminy : letnie od 100 do 340 mg wit. C, od K do 10 mg prowitaminy A. Liście Iżólknicjącc) od 20 do 26 mg prowitaminy A.

Sok

liście brzozo we stosuje sic do okładów na miejsca zaatakowane tyzraem. Na wrzody i ropiejące rany liście takie lepiej przykładać • w moździerzu lub drobniutko posiekane nierdzewnym nożem, br/ozowy można uzyskiwać wiosną; ale tylko na ziemi I klasy. Lepszy > .-•/> ch partii pnia. od dołu bowiem jest ba rdziej wodnisty, najlepszy jest z ; grubych na 2-3 palce, skąd leż najlepiej go pobierać bez obawy, ze całe > uschnie. Od południowej strony wierci się otwór, podstawia rynienkę i .- 2-3 iitrowę. Po napełnieniu naczynia otwór należy /..(smarować maścią

95