10.3. Rząd jako instytucja władzy wykonawczej 267
Dane zawarte w tabeli 21 wskazują na to, że przeciętny czas trwania gabinetu analizowanym okresie wynosi w Europie Zachodniej blisko 2,5 roku, co jest tością wysoką. Najmniej trwale gabinety występują we Francji i we Włoszech, najbardziej trwale w Hiszpanii, Holandii, Luksemburgu i na Malcie. Najistot-jsze jest jednak to, że „żywotność” gabinetów wzrosła wyraźnie w porównaniu okresami wcześniejszymi. Dotyczy to szczególnie takich krajów, jak Belgia, Fin-dia, Grecja, Hiszpania, Holandia, Portugalia i Włochy1. Świadczy to o postę-tjącej stabilizacji demokracji zachodnioeuropejskich w końcu XX i na początku stulecia. Na tym tle demokracje Europy Środkowej i Wschodniej wypadają -cydowanie gorzej; przeciętna długość gabinetu wynosi 19 miesięcy. Do śred-j zachodnioeuropejskiej zbliżają się właściwie tylko Węgry (przeciętna długość inetu - 30 miesięcy). Potwierdza to tezę, że młode demokracje borykają się problemem trwałości gabinetu.
Tabela 21. Trwałość gabinetów zachodnioeuropejskich w latach 1990-2005
Kraj |
Liczba gabinetów |
Przeciętny czas trwania (w mieś.) |
Austria |
7 |
27 |
Belgia |
6 |
31 |
Dania |
8 |
23 |
Finlandia |
6 |
31 |
Francja |
12 |
16 |
Grecja |
6 |
31 |
Hiszpania |
5 |
37 |
Holandia |
5 |
37 |
Irlandia |
6 |
31 |
Islandia |
6 |
31 |
Luksemburg |
5 |
37 |
Malta |
5 |
37 |
Norwegia |
7 |
27 |
Portugalia |
7 |
27 |
RFN |
5 |
31 |
Szwecja |
6 |
31 |
Wielka Brytania |
6 |
31 |
Włochy |
12 |
16 |
Ogółem |
120 |
29,5 |
Źródło: www.Lcrra.es/persotjaI2/monolith/0Qcuropa.litjn
Zob. W. Jednaka, Gabinety koalicyjne w Ul RP, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004, s. 58-62.