056 4

Powyższe materjały starannie rozciera się, miesza i dodaje niewielką ilość spirytusu, a po wysuszeniu uciera na proszek.

EXTRACTUM CONDURANGO FLUIDUM.

Wyciąg kondurangowy płynny.

Corticis Condurango grosso modo

pulverati Nr, 15    1000

Spiritus Vini 90°    q. s.

Aquae destillatae    q. s.

Płynny wyciąg kondurangowy przyrządza się według sposobu podanego pod A, używając rozczynnika, składającego się z 1 części spirytusu i 3 części wody.

Płynny wyciąg kondurangowy jest płynem brunatnym, ostrego zapachu i smaku właściwego korze kondurangowej; posiada c. wł. 1,035 — 1.1,06, pozostawia 1,2 — 1,9% popiołu,

(P. F. P.)

EXTRACTUM CUBEBAE. Wyciąg kubebowy.

a) Fructus Cubebae	2
Aetheris	5
Spiritus Vini	5

Kubebę wytrawia się dwukrotnie w ciągu 3 dni mieszaniną eteru i spirytu- i su, najpierw 6 cz. mieszaniny, później 4-ma. Otrzymane płyny wyparowuje się do spoistości rzadkiego wyciągu.

Przed użyciem należy zmieszać.

b) Fructus Cubebae    q. s.

wytrawia się w perkolatorze mieszaniną

Spiritus Vini

Aetheris    aa partes aequales

Otrzymaną ciecz uwalnia się przez destylację od eteru i wyskoku i, jeżeli potrzeba, odparowuje do spoistości wyciągu rzadkiego (Extractum tenuum).

EXTRACTUM FERRI POMATI. Extractum Malatis Ferri. Extractum Martls pomatum.

Wyciąg jabłczanu żelaza.

Wyciąg jabłczanu żelaza powinien zawierać przynajmniej 5% żelaza (Fe — c, atom. 55,8).

Ferri pulverati    1

Succi Pomorum    50

Kwaśne dojrzałe jabłka zmiażdżyć i wycisnąć sok, Do soku dodać żelazo w proszku i mieszaninę ogrzewać na kąpieli wodnej, często mieszając, aż przelataną wydzielać się pęcherzyki wodoru. Do ostudzonej mieszaniny dodać wody do ogólnej wagi 50 cz., pozostawić w spokoju kilka dni, poczem przesączyć i odparować do spoistości wyciągu gęstego. (P. F. Pi.

EXTRACTUM FILICIS.

Wyciąg paprotnikowy.

Wyciąg z kłącza paprotnika lekarskiego zawiera najmniej 25% filicyny surowej,

Rhizomatis Filicis maris recenter siccati et grosso modo pulve-rati Nr. 15    1000

Aetheris    q. s.

Świeżo ususzone, sproszkowane kłącza paprotnika lekarskiego wkłada się do perkolatora, szczelnie ugniata i nalewa dostateczną ilość eteru do całkowitego zwilżenia proszku. Perkolator szczelnie zamyka się i odstawia na 48 godzin. Po upływie tego czasu otwiera się dolny kurek perkolatora i dolewa eteru stopniowo do perkolatora aż do zupełnego wytrawienia kłączów paprotnika lekarskiego. Płyn, który spłynął, przelewa się do aparatu destylacyjnego i odpędza eter, poczem pozostałość odparowuje w parownicy na kąpieli wodnej w temp. nie wyższej niż 50° do spójności bardzo miękkiego wyciągu. Wyciąg z kłącza paprotnika lekarskiego posiada barwę bru-