214
10. Całkowanie form zewnęttznych
w dalszym ciągu milcząco zakładaćife jest ono spelnione)‘mie powoduje istotńego zmniejszę-] nia ogólności teorii form różniczkowych.
Porównanie z definicją 6.26 pokazuje, że 1-powierzchnie nie są niczym innym, jak krzywymi, różniczkowalnymi w sposób ciągły.
10.11. DEFINICJA. Załóżmy, że E jest podzbiorem otwartym przestrzeni R“. Formą różniczkową rzędu k ^1 na E (krótko, kjormą na fi) nazywamy funkcję a^symbolic^fia zapisąpą w postaci sumy
(34) • a>’= Y4al J^(x)dxi a .:.KldXi
(wskaźniki i t,..., 4 przebiegają w sposób niezależny zbiór 1,..., ą), która każdej fc-powierzchni 4> w £ przyporządkowuje liczbę == j ta, zgodnie z regułą
gdzie D jest zbiorem parametrów powierzchni «J>.
Zakładamy przy tym, że funkcje aUmJt są rzeczywiste i ciągłe na E. Jeśli <pu ..., <pn są składowymi tf>, to jakobian we wzorze (35) jest jakobianem odwzorowania
(u1(..., i<k)-*(y>,i(u), ..., <p,a(u)>? 1 s‘
Zauważmy, że prawa strona wzoru (35) jest całką na D taką, jaka została określoną w definicji lO.iiub w przykładzie 10.4 i że (35) jest definicją symbolu ja).
fjj 5P S >|
Mówimy, że k-forma co jest klasy /Sft łub ST'* jeśli funkcje występujące we wzorze (34L
są klasy S?' lub ST.
0-formy na E definiujemy jako funkcje ciągłe na E.
10.12. Przykłady, a) Niech y będzie 1-powierzchnią (tj. krzywą klasy ¥') w R3 z parametrem przebiegającym odcinek <0,1 >. Będziemy pisali (x, y, z) zamiast (xi) %) i niech w = xdy+ydx. Wtedy
jo = j£yi(t)y'2(t)+y^t)y't(t)Jdt = fi(iMW-yi(0)y2(0).
S; h o
Zwróćmy uwagę na to, że w tym przykładzie jco zależy jedynie od punktu początkowego
y
y(0) i punktu końcowego y(l) krzywej y. W szczególności jco = 0 dla dowolnej krzywej
r
zamkniętej y Gak zobaczymy własność taka przysługuje dowolnej 1-formie zamkniętej).
Całki z 1 -form są często nazywane całkami krzywoliniowymi.
. ib). Ustalmy u > 0, b > 0 i określmy
(acosf, bsint) (0 2ń).
y jest wtedy krzywą zamkniętą w R2, a jej zbiorem wartości jest elipsa. Wtedy
2«
jxdy = j abcos2t di m, nab, v o