10 (63)

10 (63)



214


10. Całkowanie form zewnęttznych

w dalszym ciągu milcząco zakładaćife jest ono spelnione)‘mie powoduje istotńego zmniejszę-] nia ogólności teorii form różniczkowych.

Porównanie z definicją 6.26 pokazuje, że 1-powierzchnie nie są niczym innym, jak krzywymi, różniczkowalnymi w sposób ciągły.

10.11.    DEFINICJA. Załóżmy, że E jest podzbiorem otwartym przestrzeni R“. Formą różniczkową rzędu k ^1 na E (krótko, kjormą na fi) nazywamy funkcję a^symbolic^fia zapisąpą w postaci sumy

(34)    •    a>’= Y4al J^(x)dxi a .:.KldXi

(wskaźniki i t,..., 4 przebiegają w sposób niezależny zbiór 1,..., ą), która każdej fc-powierzchni 4> w £ przyporządkowuje liczbę == j ta, zgodnie z regułą

gdzie D jest zbiorem parametrów powierzchni «J>.

Zakładamy przy tym, że funkcje aUmJt są rzeczywiste i ciągłe na E. Jeśli <pu ..., <pn są składowymi tf>, to jakobian we wzorze (35) jest jakobianem odwzorowania

(u1(..., i<k)-*(y>,i(u), ..., <p,a(u)>? 1 s‘

Zauważmy, że prawa strona wzoru (35) jest całką na D taką, jaka została określoną w definicji lO.iiub w przykładzie 10.4 i że (35) jest definicją symbolu ja).

fjj 5P S >|

Mówimy, że k-forma co jest klasy /Sft łub ST'* jeśli funkcje    występujące we wzorze (34L

są klasy S?' lub ST.

0-formy na E definiujemy jako funkcje ciągłe na E.

10.12.    Przykłady, a) Niech y będzie 1-powierzchnią (tj. krzywą klasy ¥') w Rz parametrem przebiegającym odcinek <0,1 >. Będziemy pisali (x, y, z) zamiast (xi) %) i niech w = xdy+ydx. Wtedy

jo = j£yi(t)y'2(t)+y^t)y't(t)Jdt = fi(iMW-yi(0)y2(0).

S; h o

Zwróćmy uwagę na to, że w tym przykładzie jco zależy jedynie od punktu początkowego

y

y(0) i punktu końcowego y(l) krzywej y. W szczególności jco = 0 dla dowolnej krzywej

r

zamkniętej y Gak zobaczymy własność taka przysługuje dowolnej 1-formie zamkniętej).

Całki z 1 -form są często nazywane całkami krzywoliniowymi.

. ib). Ustalmy u > 0, b > 0 i określmy

(acosf, bsint) (0    2ń).

y jest wtedy krzywą zamkniętą w R2, a jej zbiorem wartości jest elipsa. Wtedy

jxdy = j abcos2t di m, nab, v    o


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10 (57) .208 10. Całkowanie form zewnętrznych Tutaj /‘jest „kostką jednostkową”, zdefiniowaną
10 (59) 210 10. Całkowanie form zewnętrznych gdzie każde z odwzorowań B, jest albo identycznością, a
10 (65) 216 10. Całkowanie form zewnętrznych Jako specjalny przypadek powyższej sytuacji otrzymujemy
10 (67) 218 10. Całkowanie form zewnętrznych a dla dowolnego rosnącego k indeksu / # /jakobian jest
10 (69) 220 10. Całkowanie form zewnętrznych 10.19.    Przykład. Niech E będzie podzb
10 (71) 222 10. Całkowanie form zewnętrznych Z reguły różniczkowania funkcji złożonej wynika, że (69
10 (73) 224 10. Całkowanie form zewnętrznych Dowód. Niech D będzie zbiorem parametrów dla $(a więc t
10 (75) 226 10. Całkowanie form zewnętrznych gdzie B jest odwzorowaniem liniowym przestrzeni Rk w pr
10 (61) 212 10. Całkowanie fonii zewnętrznychZamiana zmiennych Możemy już obecnie opisać efekt zamia
10 (55) Rozdział 10Całkowanie form zewnętrznych Całkowanie może być rozpatrywane na wielu poziomach.
fiesta2 Schematy elektryczneII Rys. 10.63. Schemat elektryczny obwodu odmrażania zewnętrznych luste
Image010a 10. "Myj"j ęzykiem zewnętrzna powierzchnie górnych i dolnych zębów.
img230 Przykład 7. W dalszym ciągu rozpatrujemy nasz poprzedni przykład. Otrzymujemy 1 = min(10, 2)
slajd11 (10) Zmienne polityczne i zewnętrzne siłą napędową gospodarki
10. Praca Praca zewnętrzna przemiany jest pracą makroskopowych sił zewnętrznych i jest związana ze z
Zdjęcie0285 (10) — ilziatanwro czynrwków zewnętrznych (naturalnych Iud antr Pprrąfcowo regresja obja

więcej podobnych podstron