10 (71)

10 (71)



222


10. Całkowanie form zewnętrznych

Z reguły różniczkowania funkcji złożonej wynika, że

(69)    d(fT) =    (*)dxj = ££(£,/) (T(x)) (Z)/,) (x)dxy =

/ 1

= I(Dj)(r(x))dt,== (40r

i

Jeżeli'ifa = dytiA... adyik, to (^)r = dth a ... adt^ i z twierdzenia 10.20 wynika, że

(70)    4(^,)r) = 0.

(W tym miejscu wykorzystujemy założenie, że T jest klasy '#").

Załóżmy teraz, że co = fdy,. Wtedy coT = f-fx) (dy,)T * przeprowadzone poprzednio rachunki pokazują, że

d(0)T) = t/(/r) A (dy,)T = (df)TA(dyj)T = ((df) a dy,)T = (dco)T.

Pierwsza z powyższych równości wynika z (63) i (70), druga z (69), trzecia z części b), a ostatnia z definicji <fo. Przypadek ogólny c) wynika ze szczególnego właśnie udowodnionego przez zastosowanie a). To kończy dowód.

Naszym następnym celem jest twierdzenie 10.25. Wynika ono wprost z dwu innych ważnych własności mówiących o zachowaniu się form różniczkowych przy dokonywaniu przekształceń.

10.23. TWIERDZENIE. Załóżmy, że T jest &-odwzorowaniem zbioru otwartego E c R" w zbiór otwarty V e Rm, S jest W-odwzorowaniem zbioru Vw zbiór otwarty We Rp i co jest k-formą na W, zatem ojs jest k-formą na Vi obydwie formy (oos)Ti toSTsą k-formami na E, gdzie

ST jest zdefiniowane wzorem (ST) (x) = S(T(x)). Wtedy

(71)    (^slj-= tost

Dowód. Jeśli co i A są formami na W, to z twierdzenia 10.22 wynika, że

((® a ł)j)j- ^ (cos a żs)j = (cOg)j-A (Ag)j- oraz (co a A)jj- = co^j-aA^j-,

Zatem z tego, że (71) zachodzi dla co i A, wynika, że (71) zachodzi również dla co a A. Ponieważ każda forma może być zbudowana z 0-form i 1-form za pomocą operacji dodawania i mnożenia i ponieważ (71) jest trywialne dla 0-form, więc wystarczy dowieść (71) w przypadku co = dzq, q = 1,..., p. (Punkty zbiorów E, Vi W oznaczamy odpowiednio x, y i z.)

Niech tu..., t„ będą składowymi odwzorowania T, a s„..., sp - składowymi S i niech rj,..., rp będą składowymi odwzorowania ST. Jeśli co = dzq, to

cos = dsą = Y,(Disn) (y)ty}> j

a więc z reguły różniczkowania funkcji złożonej wynika («s)r - Y,(DjS,)(T(x))dtj= £(DJsq)(T(x))'Z(Ditj)(x)dxl= £(D,rq) (x)dx, - drq = coST.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10 (57) .208 10. Całkowanie form zewnętrznych Tutaj /‘jest „kostką jednostkową”, zdefiniowaną
10 (59) 210 10. Całkowanie form zewnętrznych gdzie każde z odwzorowań B, jest albo identycznością, a
10 (63) 214 10. Całkowanie form zewnęttznych w dalszym ciągu milcząco zakładaćife jest ono spelnione
10 (65) 216 10. Całkowanie form zewnętrznych Jako specjalny przypadek powyższej sytuacji otrzymujemy
10 (67) 218 10. Całkowanie form zewnętrznych a dla dowolnego rosnącego k indeksu / # /jakobian jest
10 (69) 220 10. Całkowanie form zewnętrznych 10.19.    Przykład. Niech E będzie podzb
10 (73) 224 10. Całkowanie form zewnętrznych Dowód. Niech D będzie zbiorem parametrów dla $(a więc t
10 (75) 226 10. Całkowanie form zewnętrznych gdzie B jest odwzorowaniem liniowym przestrzeni Rk w pr
10 (61) 212 10. Całkowanie fonii zewnętrznychZamiana zmiennych Możemy już obecnie opisać efekt zamia
10.    Teclmologia montażu w warunkach zimowych. O ile z harmonogramu prac wynika, że
402 (13) 402 10. Obliczanie parametrów obwodów elektrycznych maszyn. Indukcyjność rozproszeniową wyn
Z reguły Horiuti-Folanyj ego wynika, że dla wzrastającej gałęzi funkcji rozdziału #(E) = H . exp (oc
10 (55) Rozdział 10Całkowanie form zewnętrznych Całkowanie może być rozpatrywane na wielu poziomach.
222 (21) 222 6.1.10. Wyznaczenie charakterystyki zewnętrznej Charakterystyką zewnętrzną nazywa się
Image010a 10. "Myj"j ęzykiem zewnętrzna powierzchnie górnych i dolnych zębów.
slajd11 (10) Zmienne polityczne i zewnętrzne siłą napędową gospodarki
10. Praca Praca zewnętrzna przemiany jest pracą makroskopowych sił zewnętrznych i jest związana ze z

więcej podobnych podstron