\/x2 +k-t-x=t—
t2-k t2+k 2t ~ 2t
1 / k\ t2+k , dx= —( 1 H--2 I = TT dt.
2 \ t* J 212 W ten sposób, uwzględniając związki (3) i (4), otrzymujemy
t2+k
2t
Podstawiamy ? ze wzoru (1) i otrzymujemy wzór
dx
(17.2.2)
\!x2 +k
Zadanie 17.36. Obliczyć całkę
f -r = ln|.x + \/:x:2+k| +C.
J V*2+/c
n/jc2 — 6JC + 15
Rozwiązanie. Zauważmy, że trójmian x2 -6x+\5 jest dodatni przy wszelkich wartościach x; piszemy go w postaci — 6x +15 = (x—3)2 + 6. Podstawiamy x-3=t,
skąd dx = dt. Tak więc
f * = f
J y!x2 — 6x + 15 J
dt
■Jx2 — 6x + 15 J \lt2+ 6
Wracając do zmiennej x otrzymujemy ostatecznie
dx
= \n(t+s/t2 +6)+C0).
= ln(jc — 3 +\/x2 — 6x + 15) + C.
Jx2-6x + 15 W ten sposób obliczamy każdą całkę postaci
, gdzie a> 0,
dx
\/ax2 + bx+c
w przedziale, w którym wyrażenie podpierwiastkowe przyjmuje wartości dodatnie. W szcZ
(*) W wyrażeniu po prawej stronie zastąpiliśmy znak wartości bezwzględnej nawiasem, P°n'e wyrażenie w nawiasie jest dodatnie dla każdej wartości t.
gólfl0ści otrzymujemy
(17.2-3)
dx
- = ln|x-(4p Wx2 +px+q\ +C.
\lx2+px + q
zważmy* że jeżeli wyróżnik A trójmianu x2+px + q jest ujemny, to jest
Vx2 + px+<? = V(x + ż p)2 +1(- J) > = |x + i p|,
wjęc w tym przypadku we wzorze (17.2.3) możemy znak wartości bezwzględnej zastąpić
nawiasem.
Zadanie 17.37. Obliczyć całkę
dx
\l a2 — x2
Rozwiązanie. Zakładamy, że a^O i |x|<|a|. Ponieważ współczynnik przy x2 jest ujemny, więc sprowadzimy całkę do funkcji arcsin t. W tym celu podstawiamy x=at, skąd dx-adt. Jest wówczas
f dx f adt a f dt . ,
= — =7-7- , = sgn a arcsin t( ).
J Va2 — x2 J \la2-a2t MJ Vl — t2
x
Ponieważ t=x/a, więc w wyniku otrzymujemy sgn a arcsin - . Następnie zauważmy, że
a
jeżeli a>0, otrzymujemy w wyniku arcsin -; jeżeli zaś a<0, to — a>0 i wobec nie-
a
parzystości funkcji arcsin x możemy napisać
X X X . X
sgn a arcsin — = — arcsin — = arcsin — = arcsin j-r • a a —a |a|
Niezależnie więc od znaku a otrzymujemy wynik
(17.2.4)
f dx x
-t= =arcsm 7—7+C
J Va2—x2 M
Zadanie 17.38. Obliczyć całkę
lvir
dx
2x-x2
Rozwiązanie. Sprowadzamy trójmian kwadratowy do postaci kanonicznej 4 —2x—x2=4 —(x2+2x)=4 + l—(xz+2;c + l) = 5 —(* + l)2.
(l) Symbol sgn a (czytaj: signum a) określamy następująco: sgna= +1 dlaa>0, sgn a= —1 dlaa<0
sgn0=0. Signum po łacinie oznacza: znak.