197 2

może często sprawiać poważne trudności z uwagi na konieczność przeprowadzenia go przez osłonę i nałożenia na zęby koła zdawczego skrzynki biegów. Dlatego najlepiej jest po rozpięciu starego łańcucha dołączyć do jego końca za pomocą ogniwa łączącego nowy łańcuch i wyciągając stary przy wyłączonym biegu — przeciągnąć za nim nowy łańcuch. W przeciwnym przypadku, do założenia nowego łańcucha staje sią zazwyczaj niezbędne przynajmniej częściowe rozebranie osłony oraz kłopotliwe przeciąganie łańcucha drutem itp., Po założeniu nowego łańcucha trzeba pamiętać, że w pierwszym okresie pracy ulegać on będzie szybkiemu wyciąganiu wymagając tym samym częstszej regulacji.

Rys. 5.82. Sposoby zakładania ogniwa łączącego łańcucha

W popularnych w kraju motocyklach przeciętna trwałość normalnie stosowanych łańcuchów sprzęgłowych wynosi 8—15 tys. km, podczas gdy przeciętna trwałość łańcuchów napędu tylnego koła sięga 6—8 tys. km. Nie są to przebiegi duże, zważywszy, że wysokiej klasy łańcuchy zagraniczne uzyskują nie rzadko 2—3 razy większą trwałość. Tym bardziej więc, w użytkowanych u nas motocyklach należy specjalnie dbać o napędy łańcuchowe, wykorzystując każdą okazję naprawy motocykla do gruntownego sprawdzenia, oczyszczenia i konserwacji łańcuchów. Sposoby smarowania i konserwacji łańcuchów podawane są szczegółowo w instrukcjach obsługi motocykli.

Łańcuchowe koła zębate

Łańcuchowe koła zębate ulegają zużyciu podobnie jak i łańcuchy. W motocyklowych napędach łańcuchowych zużywają się najbardziej zęby kół napędzających, mających z zasady znacznie mniejsze średnice od kół napędzanych. Przeciętnie trwałość zębów małych kół jest 3—4 razy większa od trwałości łańcucha, podczas gdy trwałość zębów dużych kół napędzanych na koszu sprzęgła i przy tylnym kole często osiąga nawet dziesięciokrotnie większe wartości niż trwałość łańcuchów.

Na zużywalność kół łańcuchowych mają wpływ podobne czynniki jak w przypadku samych łańcuchów. Niewłaściwość współpracy łańcucha ze zużytym kołem zębatym ma podobny charakter, jak w przypadku współpracy dobrego koła ze zużytym łańcuchem. Koło łańcuchowe posiada dokładnie określoną średnicę podziałową, podział-kę i zarys zębów. Parametry te powinny być tak dobrane, aby łańcuch wchodząc łagodnie na zęby kola ściśle dolegał do dna wrębów międzyzębnych. Jeżeli zęby koła zużyją się, wówczas wchodzenie łańcucha na zęby koła przebiegać zaczyna nieprawidłowo, a ponadto wałeczki łańcucha nie układają się należycie we wrębach międzyzębnych. Rezultatem tego są zwiększone miejscowe naciski na zębach i wałkach łańcucha oraz przyspieszone zużywanie się tych części.

Koła zębate łańcuchowe, w których zęby uległy zużyciu powyżej dopusz-

197