IMGP6361

im

■Który tego nlewdzlęczen był.

|A na koniec tak go zdradził: Ezop, iże żony nie miał, Chował sługę, z którą legał;

JEnu-s sic jął ś nią zabywać,

W ojcowy strzemiona stąpać.

I bojąc sie gniewu jego.

Gdyby sie dowiedział tego.

We dnie, w nocy o tym myślił. Jakoby Ezop stracon by).

'    Fałszywe listy napisał,

Rzekąc, by je Ezop słać miał, Do innych królów wskazując. Swą im wiarę obiecując. Ślubując im naukę dać,

³³⁹⁹ Aby mogli gadki zgadać.

Które od Ligurga mają.

Prze które mu i dań dają.

Gdy je tak zapieczętował. Tajemnie je królowi dał,

** Aż król dla wielkiej żałości

Nic w tym nie miał rozbaczności A natychmiast Hermipowi, Wiernemu dworzaninowi.

Bano tajemnie przykazał.

By Ezopa zabić kazał.

^ Hermip, iże go miłował,

' próżnym grobie go zachował , I tamo go długo żywił;

EnuM po nim dziedzicem był.

^ Aż przeminął czas niebliski. Gdy Naktanua, król egiptski.

O Ezopie sie dowiedział

zastanowienie, ^fi

2379; i nią — z nią; zabywać się — zadawać się 2398; wiara — wierność.

2396 razbarzność — roawaga