1 (5) 3

gicznej postulującej stworzenie pajdologil juku nowej dyscypliny Im dawczej. Teksty poświęcone twórczości dla mlodziey.y, mimo    l.dy

najwcześniej, również znalazły się na końcu i mamy nadzieję, że nowel w tak skromnym zakresie będą w stanie inspirować obecne i przyszłe pokolenia badaczy. Z ostatnich bowiem prac Profesora wynika, że nie tylko należy wzbogacić badania nad twórczością dla dzieci, w sensie pajdologicznym, ale trzeba również ponieść analogiczny wysiłek w zakresie twórczości dla młodzieży. Wydaje się, że czeka ona nadal na swego Cieślikowskiego, który by ją naprawdę odkrył i „wyosobnił”.

Ryszard Waksmund