„Język Polski w Szkole IV-VI" R. X, nr 4
zabiegiem jest sztuczne nagromadzenie w tekście zbyt trudnych ortogramów, często wychodzących poza zakres słów używanych przez uczniów na danym etapie nauczania (wyjątkiem jest tutaj dyktando konkursowe10, które rządzi się jednak innymi nieco prawami niż typowe dyktando szkolne i pozwala na wprowadzenie do tekstu dużej liczby trudnych ortograficznie wyrazów).
Dyktando może służyć różnym celom:
- wprowadzeniu nowego materiału ortograficznego,
- wyjaśnieniu reguł ortograficznych,
wyrobieniu nawyków poprawnego pisania,
- sprawdzeniu stopnia opanowania przez uczniów określonycl umiejętności.
W tradycyjnym szkolnym dyktandzie każdy wyraz powinien być uczniom znany i musi być przywołany w czytelnym kontekście, tak by zawsze obraz graficzny wyrazu kojarzył się z jego znaczeniem. Dobrze byłoby też, aby dyktowany tekst poruszał problemy bliskie uczniom, odwoływał się do ich zainteresowań i pasji, by był dowcipny, utrzymany na przykład w konwencji baśni, humorystycznego opowiadania, zabawnego opisu przeżyć wewnętrznych. Mogą to być historyjki w odcinkach lub teksty, których bohaterowie noszą imiona takie same, jak uczniowie w danej klasie.
Można oczywiście wprowadzić do takiego tekstu elementy fikcji, nierzeczywiste wydarzenia, niecodzienne sytuacje. Ważne, by teksty dyktand były ciekawe. Należy bowiem pamiętać, że uczeń łatwiej i trwalej zapamiętuje to, co go interesuje, co jest dla niego przyjemne. Chętniej też takie ćwiczenia wykonuje. Dlatego tak ważne w kształtowaniu kompetencji ortograficznej są silne procesy motywacyjne oraz zainteresowanie. Wpływają one zasadniczo na przebieg zapamiętywania, pomagają w pokonywaniu trudności tak częstych w nabywaniu umiejętności ortograficznych.
,u Ze względu na jakość (stopień trudności ortogramów, ich frekwencję w tekście, zgodność z programem nauczania dla danej klasy lub wykraczanie poza ten program) zgromadzonego w tekście dyktanda materiału językowego, a także jego ilość, dyktanda można podzielić na szkolne i konkursowe.
W z w i ązk u / tym dyktanda dzielimy na: wprowadzające, utrwalające i sprawdzające. Każdy z wymienionych typów dyktanda może być stosowany na wszystkich etapach nauczania. Ich stopień trudności będzie przede wszystkim uzależniony od zgromadzonego w tekstach materiału ortograficznego - jego jakości oraz ilości. Dlatego nauczycielom uczącym w młodszych klasach (kl.I-III i IV) w klasach I-III można polecić dyktanda wprowadzające, dyktanda utrwalające takie, jak: dyktando wybranych reguł i form, dyktando z objaśnieniem, dyktando twórcze, dyktando obrazkowe; a także dyktando częściowe (z lukami) i dyktando ciągłe z coraz dłuższymi zdaniami, które w zależności od potrzeb mogą pełnić funkcję dyktand utrwalających bądź sprawdzających, oraz dyktando zapobiegnwczo-sprawdzające. Z powodzeniem można też na tym etapie edukacyjnym wykorzystać dyktanda o charakterze zabawowym, tj. dyktando dla ruchliwych i dyktando dla spokojnych".
Dyktanda wprowadzające zaznajamiają uczniów z nowym materiałem ortograficznym, z jedną tylko regułą ortograficzną lub wybranymi wyrazami z trudnością ortograficzną (mogą to być wyrazy pogrupowane tematycznie), które będą przedmiotem analizy i ćwiczeń na danej lekcji. Pełnią więc dyktanda wprowadzające przede wszystkim funkcję kształcącą, ale realizują także funkcję diagnostyczną. Przed przystąpieniem do wykonania tego ćwiczenia nauczyciel zapoznaje uczniów z nową regułą ortograficzną (lub wybranymi ortogramami), a w trakcie ćwiczenia (np. przez odpowiedni akcent zdaniowy, powtórzenia, klaśnięcie) zwraca ich uwagę na wyrazy, które są tą regułą motywowane. Przygotowując takie dyktando, nauczyciel powinien " Por. 1). Krzyżyk, Uczeti w krainie ortografii...., s. 222 i nasi., a także: D. Kr/.yż.yk, Ćwiczenia orto-graficzne fila obcokrajowców — różne typy dyktand, w: Sztuka czy rzemiosło? Nauczyć Polski i polskiego, red. A. Achtelik i J. Tambor, Katowice, Wydawnictwo Gnomę, 2007, s. 62-70.
Zapraszamy na naszą stronę www.wydped.com.pl