104
6. Całka Riemanna-Stieltjesa
Riemanna na przedziale <a, b) i będziemy pisaćfeSt (tzn. 3t oznacza zbiór wszystkich funkcja całkowalnych"W sensie Riemanna), a wspólną wartość wielkości (1) i (2) będziemy oznaczam
(3) |
fdx |
lub | |
p g | |
(4) |
)f(x)dx. |
Jest to całka Riemanna funkcji/ na przedziale <a, fe>. Ponieważ funkcja/jest ograniczona, więc istnieją dwie liczby m i M takie, że m < f(x) ^ M (a < x < b). Oznacza to, że przy do-J wolnym podziale P mamy
m(b-a) < L(P,/) < Ł/(P,/) < M0-a),
tak, że liczby L(P,-/>i t/(P,/) tworzą zbiory ograniczone. Wynika stąd, że całki górna i dolna J określone są dla dowolnej funkcji ograniczonej / Pytanie o ich równość, a zatem o całkowalni ność funkcji y, jest znacznie subtelniejsze. Nie zajmując się nim osobno w przypadku całkil Riemanna rozpatrzymy teraz ogólniejszą sytuację.
6.2. Definicja. Niech a będzie monotonicznie rosnącą funkcją określoną na przedziale <«, £.). (Ponieważ a(a) i oc(b)są skończone, więc funkcja a jest ograniczona na <a, ó>.) Jeżeli P jest jakimś podziałem przedziału <a, ó>, tó określimy da, = a(x,)—a(x,_ j). Łatwo zauważyć, j że A«i > 0. Dla dowolnej funkcji rzeczywistej ograniczonej na (a, b) napiszmy
U(PJ,«) = Z Wok, UPJ,«) = t mMn
mi i*i
gdzie Mi oraz wij mają ten sam sens, co i w definicji 6.1.
Zdefiniujmy
(5)
(6)
]fdu - inf U(P,f,«), 6
J/da = sup L(P,/, a), gdzie kresy górny i dolny wzięte są znowu ze względu na wszystkie możliwe podziały i przedziału (a, b).
Jeśli lewe części równości (5) i (6) są sobie równe, to ich wspólną wartość oznaczamy przez
(7)
lub czasami przez
J/(x)da(x).