106 6. Całka Riemanna-Stieltjesa
Mamy więc
UP*,f, <x}-L(P,/, a) = [a(x*)~ a(xf_ J]+w2[a(xi)- a(x*)]- m^,)-10] ‘={1
= (wi-mi)[a(x*)-a(xi_1)]+Cw2-mJ)[a(xl)-a(x*)] > 0.
Jeżeli P* zawiera o fc punktów więcej niż P, to powtarzając powyższe rozumowanie k razy otrzymamy (9). Dowód nierówności (10) przebiega analogicznie.
6.5. Twierdzenie. J/da < J/da.
Dowód- Niech P* będzie wspólnym zagęszczeniem dwu podziałów Pt i P2. Z twierdzo^ nia 6.4
UPuf, a) < UP*,f, a) U (P*,f, a) < U(P2,/,a).
Stąd
Traktując P2 jako ustalone i obliczając kres górny ze względu na wszystkie Pt, otrzymujemy z (11)
Przechodząc do kresu dolnego ze względu na wszystkie P2, otrzymujemy z (12) tezę naszego twierdzenia.
6.6. Twierdzenie./e 0t{a) na <a, i>> wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnego e > 0 istnieje podział P taki, że
(13) U{P,f,<x)-L{P,f,ix) < £.
Dowód. Dla dowolnego P mamy
L(P,/, a) < £fda < pte < l/(P,/, a).
Dlatego z (13) wynika, że
A zatem jeśli przy dowolnym e > 0 nierówność (13) jest spełniona przy jakimś podziale P, I to
ifda = jjjda,
tj./e #(a).
Załóżmy teraz, że/e &(a) i dana jest liczba e > 0. Istnieją wtedy podziały Pt i P2 takie, że
(14) l/(P2,/,a)-J/d« < *e,
(15) f/da-KPi./.d) < ie.
Jako podział P weźmy wspólne zagęszczenie podziałów Pt i P2. Wtedy, jak wynika z twierdzenia 6.4 wraz z nierównościami (14) i (15), zachodzą nierówności