Analiza wykorzystania majątku obrotowego 97
Wzajemne relacje ilościowe zachodzące między poszczególnymi rodzajami majątku, odzwierciedla ich struktura. Zarówno poziom, jak i struktura majątku różni się w poszczególnych okresach w tym samym przedsiębiorstwie.
Na strukturę majątku obrotowego wywierają wpływ następujące czynniki: specyfika procesu gospodarczego realizowanego w firmie, wielkość produkcji i liczebność asortymentu, jakość i nowoczesność produkowanych wyrobów, poziom techniki i technologii wytwarzania, organizacja procesów wytwórczych, warunki oraz organizacja zaopatrzenia materiałowego i powńązań kooperacyjnych, formy i przebieg zbytu wytwarzanych wyrobów, organizacja rozliczeń pieńiężnych przedsiębiorstwa.
Zastosowanie metody analizy czynnikowej umożliwia wyznaczenie wpływu głównych czynników zaangażowania majątku obrotowego.
Ogólną ocenę struktury majątku obrotowego warto pogłębić badaniami szczegółowymi. Są nimi wskaźniki udziału: zapasów, należności i roszczeń, środków pieniężnych i krótkoterminowych papierów wartościowych. Wskaźniki szczegółowe dostarczą cennych informacji do podjęcia decyzji mających na celu poprawę wykorzystania majątku obrotowego.
Aktualnie przedsiębiorstwa podchodzą do problemu produktywności zasobów' majątku obrotowego w różny sposób. Najczęściej wykorzystywane są wskaźniki analizy ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa oraz praktyczne metody określające efektywną alokację krótkoterminowych zasobów oraz wyznaczające zapotrzebowanie na kapitał obrotowy.
Wskaźniki obrotoweści (produktywności), nazywane także wskaźnikami sprawności działania, umożliwiają ocenę wykorzystania zasobów majątku obrotowego przedsiębiorstwa. W zależności od konstrukcji tych wskaźników możliwe jest różna szczegółowość przeprowadzania analiz:
1) wskaźnik obrotowości (produktywności) majątku obrotowego:
Oc
ino
Sn
~MÓ
(4.1)
gdzie: Ocmo - wskaźnik obrotowości majątku obrotowego, Sn - przychód ze sprzedaży,
MO- średni stan majątku obrotowego.