AnalizaFinansowaTeoriaPrakty#6

Teoria i praktyka analizy finansowej >v przedsiębiorstwie

lega podziałowi na część, która zasila kapitał własny oraz część wypłacaną w formie dywidendy. Zazwyczaj jednak zysk netto dzieli się na dwie części, tj.:

-    zysk transferowany - wypłacony właścicielom w formie dywidendy, pracownikom w formie nagród z zysku, członkom zarządu i rad nadzorczych w formie tantiem,

-    zysk zatrzymany w przedsiębiorstwie z przeznaczeniem na zasilanie różnego rodzaju kapitałów (funduszy).

Podział zysku netto łączony jest z decyzjami inwestycyjnymi i decyzjami o sposobach finansowania. Często bowiem kierownictwa przedsiębiorstw, widząc możliwości dalszego rozwoju, ograniczają wielkość wypłacanych dywidend wykorzystując wypracowane zyski dla sfinansowania potrzeb inwestycyjnych. Korzyści akcjonariuszy są w tym wypadku w większym stopniu pochodną wzrostu kursów akcji. Natomiast w sytuacji, gdy możliwości rozwoju ulegają wyczerpaniu i przedsiębiorstwo wypłaca większą dywidendę, kursy jego akcji często ulegają zmniejszeniu. Może wystąpić jednak przypadek, że dla sfinansowania wypłaty dywidendy zwiększa się zadłużenie przedsiębiorstwa w wyniku zaciągnięcia kredytu bankowego lub też pożyczki. Wówczas dywidenda jest łączona ze sposobem finansowania działalności, a konkretnie ze strukturą kapitałową.

W analizie polityki dywidendowej chodzi o zbadanie efektu zmiany poziomu wypłacanych dywidend gotówkowych przy założeniu stałości wydatków kapitałowych i struktury kapitałowej. Politykę wypłacania dywidend rozumie się bowiem jako wybór pomiędzy zatrzymaniem zysków - z jednej strony, a wypłatą środków pieniężnych i emisją nowych akcji - z drugiej.⁹⁵ Jak więc wynika z definicji, polityka wypłacania dywidend to możliwość wypłacenia dywidendy i uzupełniania kapitału w formie emisji akcji lub też ograniczania ich wielkości bez konieczności emisji akcji.

Polityka dywidend jest wynikiem oddziaływania wielu czynników o zróżnicowanej sile oddziaływania. Czynniki te są różnie w literaturze klasyfikowane i ujmowane. Jedną z możliwych klasyfikacji przedstawiła M. Sierpińska. Według Autorki politykę dywidendową kształtują następujące czynniki:⁹⁶

⁹⁵    R.A. Brealey, S.C. Myers, op.cit., s. 574.

⁹⁶    M. Sierpińska, Polityka dywidend..., op.cit., s. 119.

236