AnalizaFinansowaTeoriaPrakty&6

Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiorstwie

7.3. Ocena stopy zwrotu z zainwestowanego kapitału

W ocenie stopy zwrotu zainwestowanego kapitału, jak już przedstawiono, przedmiotem badań przyczynowych może być wskaźnik rentowności kapitału całkowitego ROC lub też wskaźnik rentowności aktywów. W każdym wypadku przedmiotem badań są zależności dwu-czynnikowe, w których badaną wielkość rozpatruje się z punktu widzenia odpowiednio wyrażonych dwóch czynników, a więc rentowności sprzedaży oraz obrotowości kapitału (majątku). W wypadku wskaźnika rentowności kapitału całkowitego zależność ta przyjmuje postać:

zysk netto + odsetki X (1 - T)    zysk netto I- odsetki X (1 - T) ^    przychody ogółem

kapitał całkowity    przychody ogółem    kapitał całkowity

KOC    =    Wrs    X    Oke

Wpływ wymienionych czynników na odchylenie łączne wskaźnika rentowności kapitału całkowitego może być określony z wykorzystaniem metody kolejnych podstawień lub też metody logarytmowania. Skwanty-fikowanie tej zależności pozwala na wytyczenie kierunków dalszej analizy przyczynowej, prowadzonej zgodnie z ogólną metodą dedukcyjną.

W celu ustalenia wpływu wymienionych czynników na zmiany rentowności kapitału całkowitego, istotne jest obliczenie wskaźnika obrotowości kapitału całkowitego, a więc drugiego z elementów zależności przyczynowo-skutkowej:¹⁰²

1,373

1,246

1,667

1047 994

rok 200b

- rok 200c

rok 200d

(764904 + 761416)

2

924463

(761416 + 721906)

2

1341872

(721906+887579)

~2

W Spółce Akcyjnej „Alfa” badanie przyczynowe dokonane z wykorzystaniem metody kolejnych podstawień przedstawia się następująco: ^ln? Wielkości wskaźników rentowności ustalone zostały w podrozdziale 7.1.

266