atlas rehabilitacji ruchowej (367)

ozdział 8/6 Rehabilitacja po chirurgicznym leczeniu dyskopatii

a potem także i ambulatoryjnej, stosowane są różne strategie i programy postępowania usprawniającego.

Wskazaniami do zabiegu są:

■    masywne tyłoprzemieszczenie jądra miażdżyste*go z uciskiem ogona końskiego - chory wymaga interwencji w trybie pilnym, gdyż rokowanie uzależnione jest od szybkiej interwengi;

■    utrzymujące się upośledzenie czynności korzeni nerwowych. Jeżeli ucisk całkowicie zaburza funkcję korzenia oraz występuje znaczny stopień osłabienia lub porażenie określonych grup mięśniowych, odbarczenie należy wykonać w ciągu kilku dni;

■    brak poprawy po 4-6 tygodniach leczenia zachowawczego (rehabilitacji) to najczęstsze wskazanie, pod warunkiem właściwie prowadzonej rehabilitacji! (a niewiele ma z tym wspólnego standardowa rehabilitacja stosowana w wielu, o ile nie w większości ośrodków rehabilitacyjnych w Polsce).

, • ' ■ _ ' - --

Generalnie zabiegi operacyjne, bez względu na technikę realizacji, polegają na:

■    odbarczeniu uciskanych struktur nerwowych,

■    ewentualnej stabilizacji kręgosłupa pierwotnej lub wtórnej - w przypadku stwierdzenia jego niestabilności.

Istnieje także pewna grupa pacjentów, u których mimo ciężkich objawów operacja nie jest wskazana. Są to przede wszystkim chorzy z ciężkimi chorobami serca, zaburzeniem krążenia oraz krzepnięcia krwi.

Sposób i metoda operacji uzależnione są od stanu neurologicznego chorego, dolegliwości bólowych, wartości badań dodatkowych, lokalizacji i stopnia dyskopatii oraz doświadczenia zespołu leczącego. Do najczęściej wykonywanych zabiegów należą: mikro-dyscektomia, laminektomia, fenestracja, dynamiczna stabilizacja międzykolczysta (implanty DIAM) oraz inne rzadziej stosowane.

Klasyczna dyscektomia lędźwiowa polega na usunięciu uwypuklonego fragmentu dysku (pierścienia włóknistego i jądra miaż-dżystego) w celu usunięcia ucisku na korzeń nerwowy.

Mikrodyscektomia lędźwiowa to minimalnie inwazyjna metoda chirurgicznego usunięcia uwypuklonego fragmentu dysku; przebiega podobnie jak klasyczna dyscektomia, ale różni się minimalną inwazyjnością wobec tkanek kręgosłupa i mięśni grzbietu: operacja odbywa się przez dwucentymetrowe cięcie na skórze pleców i z użyciem mikroskopu operacyjnego. Tego samego dnia po operacji chory może wstawać i chodzić. Wypis ze szpitala następuje już w ciągu 2-4 dni po zabiegu, a powrót do pracy w ciągu 4-8 tygodni.

Strona 2