CCF20090129020

Kontrola społeczna

Szczepański - „Każda grupa, każda zbiorowość społeczna rozwija szereg miar, sugestii sposobów przekonywania, nakazów i zakazów, system perswazji i nacisków, sankcji aż do przymusu fizycznego włącznie, system sposobów wyrażania uznania, nagród, dzięki któremu doprowadza zachowania jednostek i podgrup do zgodności z przyjętymi wzorami działania, do respektowania kryteriów wartości, słowem przy pomocy którego kształtuje konformizm członków. System ten nazywamy systemem kontroli społecznej”

Szacka - wszelkie mechanizmy uruchamiające, a niekiedy wymuszające współdziałanie, które utrzymuje porządek społeczny.

W zespole środków kontroli społecznej Szczepański wyróżnia dwa rodzaje mechanizmów:

® psychospołeczne, polegające na internalizacji norm i wartości, tak że jednostka odczuwa posłuszeństwo wobec nich jako wewnętrzny moralny przymus,

® materialno-społeczne, polegające na przymusie 'wnętrznym stosowanym przez instytucje.

Zdaniem Szczepańskiego na pograniczu tych mechanizmów sytuują się zwyczaje i obyczaje.

Szacka wyróżnia mechanizm socjalizacji i instytucjonalizacji oraz kontrolę wewnętrzną i zewnętrzną. Jak wszystko w socjologii może być formalna i nieformalna.

Sankcje

Sankcje - reakcje grupy na zachowanie się członków w sytuacjach społecznie ważnych.

Pozytywne - Negatywne Formalne - Nieformalne

Ze względu na treść nacisku: prawne, etyczne, religijne, satyryczne.

Problem mocy poszczególnych rodzajów sankcji.

Problem zbieżności i rozbieżności w wymaganiach stawianych przez te systemy kontroli.