• stad brak u Słowackiego wyraźnych siadów zapożyczeń z Byrona Wpływ na Słowackiego ma także klimat twórczości poetów ..szkoły ukraińskiej” Malczewskiego, Zalewskiego i Goszczyńskiego, oraz Tarąato Tasso. Odnajdujemy je głównie w .Janie Bieleckim” i .Mmii". Związek ze Scottem sprowadzał się natomiast do przejęcia metody i techniki pisarskiej, co widoczne jest gł. w „Hugonie” i „Janie Bieleckim"
LUDOWOŚĆ SŁOWACKIGO
Słowacki oszczędnie korzysta z tradycji ludowej w powieści poetyckich. Najważniejsze z nich są pozbawione akcentów folklorystycznych. W „Hugonie i „Lambrze” występuje motyw „dziewczyna-chłopcem”. Słowacki wyzyskuje go w charakterze heroiczno-tragicznym. Pomysły folklorystyczne ujęte są niekonwencjonalnie, inwersyjnie, często poprzez zmianę tradycyjnych ich wykładni interpretacyjnej.
Słowackiego cechuje odmienna w romantyzmie postawa wobec folkloru: postawa intelektualne - estetyczna
ELEMENTY FANTASTYKI, GROZY
Jedna z cech powieści poetyckich jest jej nastrój o wość budowana w oparciu o grozę, tajemniczość, fantastykę. Nastrojowość ta bezpośrednio ewokowana jest przez kreację bohatera. Czasem elementy grozy pochodzą z folkloru.
BOHATER
Można wyróżnić dwa zasadnicze typy bohaterów w p.p. Słowackiego uwzględniając ich motywację czynów i postaw:
• bohater pro me tej s ko-p a tri o tyczny (typu Wallenroda) - Jest bojownikiem spraw narodowych. Chociażby w „Lambrze” akcenty patriotyczne sprawiają, że jest on bliższy „Konradowi Wallenrodowi” i Mickiewiczowskiej koncepcji bohatera i gatunku.
• Egzystencjalnym (typu Hugona czy Bieleckiego) Wałczy o własne, indywidualne prawa egzystencjalne, np. prawo do miłości czy zemsty.
• Literackim zapleczem tych dwóch, typów jest bohater byroniczny, który stanowi nadrzędną konstrukcję modelową.
Integralne elementy pp Słowackiego:
• Bohater, kochana przez niego kobieta, oraz „zarzewie cierpienia i nieszczęścia” , którą może być człowiek np.. Basza w „Żmii”, wydarzenie z przeszłości - koncepcja Araba w „Mnichu” . Czynnik ten determinuje i tragicznie formuje losy bohatera
• Silą sprawczą akcji są silne uczucia antytetyczne (miłość-nienawiść, strach-pragrńenie zemsty, cierpienie-zagrożenie), którymi kierują się postacie.
• Motywacja czynów i postaw postaci ma najczęściej motywację w pobudkach osobistych.
„Lambro” a kwestia walki narodowo wyzwoleńczej.