DSCF5395

114 W. Budzyński, W. Szempliński

^Cd-^tebeli I*

1	2	—— 1||||
Owies głuchy	Awadex BW 400 EC.	po zasiewie \
	Illoxan 36 EC, Illoxan 280 EC,	2-4 liście >
	Grasp 250 SC + Atplus 60 EC	krzewienie ^
Ostrożeń polny i rumianowate	Lontrel 300 SL, Lontrel 300 SL + Chwastox Extra 300 SL	w fazie krzewieni
Stosować według instrukcji --

Pszenicy wcześnie sianej, dobrze rozkrzewionej jesienią, nie należy bronować wiosną. Zabieg ten bowiem nie niszczy dobrze ukorzenionych już chwastów (wze. szły jesienią), co najwyżej sprzyja nowemu zachwaszczeniu, a ponadto pobudza ! pszenicę do nadmiernego, zbędnego krzewienia i psuje architekturę łanu.

Pszenica należy do zbóż bardzo podatnych na wiele chorób (tab. 2.21). W inte- ] growanej ochronie pszenicy przed chorobami zasadnicze znaczenie profilaktyczne I ma dobór stanowisk pod uprawę. Monokultury zbożowe stwarzają poważne fitosa-nitarne zagrożenie i wymagają zwiększonych nakładów na fungicydy. Do metod 1 pośrednich, ograniczających występowanie chorób, należy zaliczyć niszczenie pierwotnych źródeł infekcji przez zespół uprawek pożniwnych oraz zapewnienie konkurencyjności rośliny uprawnej wobec chwastów (optymalny termin i gęstość ! siewu, racjonalne nawożenie itp.). Dopiero po wyczerpaniu niechemicznych sposobów ograniczania występowania agrofagów należy rozważyć ewentualne użycie 1 środka ochrony roślin. Pomocne w podjęciu takiej decyzji mogą być tzw. progi szkodliwości podawane przez IOR. Nie można ich jednak traktować jako wartości j stałych, lecz jedynie jako pomoc w określaniu indywidualnego progu konkretnej j plantacji w danym roku (tab. 2.22).

Próg szkodliwości dotyczy zawsze określonej fazy rozwojowej. Choroby prze- ] noszone przez materiał siewny oraz atakujące zboża we wczesnych fazach mogą I być zwalczane jedynie przez zaprawy (tab. 2.23). Fungicydy w formie zapraw są skuteczne pod warunkiem, że zabieg zostanie precyzyjnie wykonany. Niektóre z | tych chorób, jak np. śnieć cuchnąca oraz głownia pyląca, nie tylko obniżają plon, ale także jakość ziarna technologicznego.

Zagrożenie chorobami podstawy źdźbła monitoruje się w fazie wiosennego krzewienia i początku strzelania w źdźbło. Z kompleksu chorób podsuszkowych najgroźniejsza jest łamliwość źdźbła, występuje bowiem na najlepszych pszennych glebach, gdy poziom nawożenia jest wysoki, siewy gęste, a wiosna chłodna i raczej wilgotna. Próg około 20% porażonych roślin może uzasadniać chemiczne zwalczanie. Poza łamliwością rośliny są narażone na fuzaryjną zgorzel podstawy źdźbła i zgorzel podstawy źdźbła, obie trudne do zwalczania chemicznego.