DSCF5495

210 W. Budzyński, W. Szempliński

temperatury w okresie od kłoszenia do końca dojrzałości woskowej, gdyż tejji*. tura typowa dla tego okresu jest wyższa od pożądanej.

liczba dni

Rys. 5.7. Zależność między liczbą dni z temperaturą powietrza < 0 °C w miesiącach zimowych a przezimowaniem jęczmienia ozimego (Szymczyk, 1996)

5.5.2. Wymagania glebowe

Jęczmień ozimy plonuje zadowalająco na glebach średnich (rys. 5.8). Natomiast gleby klas V i VI oraz kompleksów 6—7 nie należy raczej brać pod uwagę w uprą- j wie tego zboża.

Największe plony jęczmienia jarego uzyskuje się na glebach najlepszych, tzn. glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego. Jęczmień jary uprawiany na kompleksie pszennym wadliwym ustępuje produktywnością tylko o 2-4% mniejszą jęczmieniowi z kompleksu pszennego bardzo dobrego. Wysoki plon ziarna uzyskuje się na kompleksie żytnim bardzo dobrym. Na kompleksie 5 (żytnim dobrym) plony ziarna są niższe o 11—15%, a na kompleksie 6 (żytnim słabym) - aż o 25% w stosunku do pszennego bardzo dobrego.

Zależność między jakością gleby a plonowaniem jęczmienia ozimego nie jest bezwarunkowa, lecz modyfikowana głównie przez pogodę, a zwłaszcza sumę i rozkład opadów. Duże znaczenie ma również postęp agrotechniczny, którego miernikiem jest w szczególności kultura gleby. Za jej wymierny wyróżnik można uznać odczyn gleby. Jęczmień jest bowiem zbożem o największych wymaganiach odnośnie do pH (rys. 5.9). Plonuje najlepiej w zakresie pH od 5,4 do 7,5 i bardzo obniża plon poniżej tego zakresu. Obniżenie plonu na glebach o niskim odczynie może