DSCN0612

260 6. Przekładnie zębate stożkowe

6.5.3. Kąt pochylenia linii zęba

Kąt pochylenia linii zęba określa się jako kąt między styczną do linii zęba na stożku podziałowym a tworzącą tego stożka (rys. 6.16 i 6.17). Wobec zmienności wartości kąta pochylenia linii zęba wzdłuż tworzącej stożka podziałowego przyjęto określać jego wartość nominalną na średniej długości tworzącej, czyli w połowie szerokości uzębienia. Średni, nominalny kąt pochylenia linii zęba oznacza się /J_m, kąt zewnętrzny ft_e, a kąt wewnętrzny

Rys. 6.16. Kąty pochylenia linii zębów kola stożkowego o zębach skośnych na długości tworzących R_c, R_m i Rj

Dla koła o zębach skośnych wartości kątów i /?, można wyznaczyć ze związku (rys. 6.16):

(6.25)

R_m . R_t R_k ' sin/?_m sin/?,    sin/?/

Stąd:

. „

sin /?, = —

. ■„    R t

sin f)_{ = —

r,

|§!!	(6.26)
R, . 1	(6.27)

gdzie r, jest promieniem okręgu kierującego.

Dla koła o zębach kołowych związki między kątami /?„, fi, i /?> są następujące (rys. 6.17):

Rm . „	Rl-R*m
t™ii.	—2, ' 2 Rer0	(6.28)
Rm .	R^7m-R}
	1 2Rj0 ’	(6.29)

gdzie r₀ jest promieniem okręgu rozmieszczenia ostrzy głowicy frezowej.

Rys. 6.17. Kąty pochylenia linii zębów kola stożkowego o zębach kołowych'.na. długości tworzących R_t, R_m i R,

^r0

Wartość średniego kąta pochylenia linii zęba /?_m dobiera się tak, żeby poskoko-wy wskaźnik zazębienia e_fi był nie mniejszy niż 1,25, przy czym dla przekładni, od których wymaga się szczególnej płynności pracy, zaleca się t_t > 1,6.

Jako najodpowiedniejszy dla kół o zębach skośnych przyjmuje się zakres kątów p_m = 20° -r-25°, a dla kół o zębach kołowych przy z, ^ 11 — kąt /)„ = 35°.

6.5.4. Szerokość uzębienia

Ze względów technologicznych podyktowanych racjonalną konstrukcją narzędzi skrawających, szerokość uzębienia przyjmuje się jako mniejszą z dwu wartości:

(6.30)

(6.31)

6 ^ #ł,e K..

b § 10m,_c,

gdzie «/r_foc = b/R_t jest współczynnikiem szerokości uzębienia; zaleca się przyjmować m. - dla kół o zębach prostych, skośnych i kołowych oraz \(i_bt = 0,25 dla kół zerolowych.

Jeśli znana jest tylko wartość długości średniej tworzącej R_m, to szerokość uzębienia można wyznaczyć przez podstawienie do wzoru (6.30) wielkości R_e z wzoru (6.19), z czego otrzymuje się zależność:

R_m

(6.32)

6.5.5. Przesunięcie zarysu i zmiana grubości zęba

W stożkowych przekładniach zębatych doboru współczynników przesunięcia zarysu Xi — — x₂ dokonuje się z warunku wyrównywania poślizgów względnych u podstaw zębów obu kół. Warunek ten jest szczególnie ważny, gdyż przełożenie