W Ciązyń&ki - ELEKTRONIKA W ZADANIACH
Część 3 Analiza małosygnałowa układów półprzewodnikowych
sytuacji, gdy to rezystor Rc stanowi obciążenie tranzystora. Aby powtórzyć obecnie to obliczenie metodą macierzy admitancyjnej musimy spowodować, aby rezystor Rc był elementem zewnętrznym układu. Dlatego musimy usunąć jego admitancję z macierzy układu, która wtedy przybiera postać:
© (B) © (C)
łfl + y 11 |
yn |
V2I |
_y« |
Rys. 3.10.8 Macierz admitancyjna układu po wyprowadzeniu na zewnątrz rezystora Rc
© (B)
® (C)
Wtedy prąd i2 staje się prądem obciążenia, a wzmocnienie prądowe wynosi: k A,z ' _(-D142^
(3.10.16)
-82,8 mS
0,5 kO. [0.700 mS • 201 pS - 0.345 p5 • 82,8 mS] + 0,700 mS
82,8 mS 56p5+700p5
82,8 mS 756 pS
= -110
Ad 4. Rezystancję wyjściową obliczamy już ..patrząc" z zacisku wyjściowego wzmacniacza (a więc powracamy do macierzy z rysunku 3.10.7 obejmującej rezystor Rc) pr/y wykorzystaniu wzoru Nr 8 z tabeli W3.7. uwzględniając rezystancję wewnętrzną źródła napięcia wejściowego R, = 0:
(3.10.17)
R. a«+aii.h AIUJ
Rj A + A,, A,,
gdzie: A| 1,22=1, gdyż jest to (zawsze dodatni) podwyznacznik powstały przez skreślenie pierwszego wiersza i pierwszej kolumny, a następnie drugiego wiersza i drugiej kolumny macierzy (a więc w naszym przypadku wszystkich elementów macierzy).
Mamy więc:
1
1
• = 454 fi
(3.10.18)
Ad 5. W tabeli W3.7 nie podano oddzielnego wzoru określającego wzmocnienie mocy, ale stosując metodę macierzy admitancyjnej zawsze możemy je obliczyć jako iloczyn wartości wzmocnienia napięciowego i wzmocnienia prądowego. Ponieważ w naszym przypadku wszystkie parametry obliczone w rozwiązaniu 2 są bardzo zbliżone do odpowiednich wartości uzyskanych w rozwiązaniu I. uzyskana wartość wzmocnienia mocy jest także podobna.
powered by
Obliczyć podstawowe parametry charakterystyczne, wzmacniacza z rysunku 3.11.1, czyli:
1. wzmocnienie napięciowe ku;
2. rezystancję wejściową R„\
3. wzmocnienie prądowe kr,
4. rezystancję wyjściową R„y\
5. wzmocnienie mocy kp.
jeśli tranzystor T jest identyczny jak w poprzednim zadaniu i pracuje w tym samym punkcie pracy, czyli dla małych przyrostów prądów i napięć w otoczeniu punktu pracy jego parametry małosygnalowe typu he mają identyczne wartości, tzn.:
/»„,= 1,45 kO; h/2e = - 0,5 • 10'3;
hu, = 120; h:2e = 0,16 mS
Dla częstotliwości sygnału wejściowego impedancje kondensatorów sprzęgających oraz Cs są równe zeru (tzn. kondensatory te
można uważać za zwarcie). Wzmacniacz pracuje w stanie biegu jałowego, tzn. bez zewnętrznego obciążenia, czyli traktujemy rezystor Rc jako jedyne obciążenie tranzystora).
WB jlą_____<,-°
Rozwiązanie 1
Rys. 3.11.2
Tematowy układ jest dla prądu stałego identyczny z układem z poprzedniego zadania. Postępując jednak zgodnie z zaleceniami omówionymi we Wprowadzeniu (patrz rozdział W3.6) otrzymujemy inny schemat zastępczy dla składowej zmiennej, o postaci jak na rysunku 3.11.2. Stałe napięcia zasilające cechują się oczywiście składową zmienną napięcia równą zeru, a więc podłączone do nich końce rezystorów Rb i Rc na naszym schemacie okazują się połączone z masą układu. Kondensatory sprzęgające C„ i C„T są traktowane jak zwarcie. Kondensator Cs zwiera bazę tranzystora do masy powodując, że rezystor Rb znika z obwodu dla częstotliwości sygnału (jednym końcem jest podłączony do stałego napięcia zasilającego Ebb. a drugim do stałego potencjału bazy wymuszanego przez Cs-
Jak się okazuje na rysunku 3.13.2 tranzystor dla składowej zmiennej pracuje w konfiguracji WB i zastosowanie schematu małosygnałowego tranzystora dla parametrów hh prowadzi do schematu zastępczego pokazanego na rysunku 3.11.3, o budowie identycznej jak w poprzednim zadaniu (ale różniącego się oczywiście
-53-