Ocena sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa
Kredytodawcy, wierzyciele i potencjalni inwestorzy akceptują poziom zadłużenia w określonych granicach. Trudno wyobrazić sobie przedsiębiorstwo w całości finansowane kapitałem obcym, podobnie jak w normalnie funkcjonującej gospodarce rzadko spotyka się przedsiębiorstwa, których działalność w całości opiera się na kapitałach własnych (nawet małe firmy, jeżeli nie korzystają z kredytu bankowego to z reguły otrzymują kredyt kupiecki i finansują działalność z innych zobowiązań bieżących). Na podstawie doświadczeń krajów o rozwiniętej gospodarce rynkowej i przy uwzględnieniu aktualnej sytuacji gospodarczej Polski można z pewnym przybliżeniem wyznaczyć przedział określający stopień zadłużenia przedsiębiorstwa w zależności od przyjętej strategii finansowej. Przyjmując dla strategii umiarkowanej relację kapitału własnego do kapitału obcego 1:1, górny poziom zadłużenia, który skłonni są zaakceptować dawcy kapitału obcego wyznaczony jest przez relację KW:KZ = 1:2, to znaczy, że maksymalnie dwie trzecie (do 70 %) wartości pasywów mogłyby stanowić zobowiązania. Z kolei jako dolną granicę zadłużenia dla przedsiębiorstw zainteresowanych korzystaniem z kapitałów obcych można przyjąć relację KW.KZ =3:1, co oznacza, że udział zobowiązań w finansowaniu przedsiębiorstwa wynosi w tym przypadku 1/4. Poniżej tej granicy można mówić o bardzo małym zainteresowaniu przedsiębiorstwa korzystaniem z kapitału obcego. W przeliczeniu na wielkości procentowe, tak określony przedział zadłużenia zawierałby się w granicach od 25 do 70 %, a relacja kapitału własnego do majątku odpowiednio w przedziale od 30 do 75
Jeżeli przedsiębiorstwo realizuje strategię agresywną, dynamiczną trudno jest sobie wyobrazić, aby nie było zainteresowane angażowaniem kapitałów obcych w takim zakresie, w jakim skłonni są udostępnić ten kapitał kredytodawcy, pożyczkodawcy, wierzyciele, inwestorzy. Ryzyko związane z angażowaniem kapitału rozkłada się bowiem między właścicieli przedsiębiorstwa i podmioty zewnętrzne, uczestniczące w finansowaniu przedsiębiorstwa. Stopień zadłużenia w tym przypadku będzie relatywnie wysoki. Z odwrotną sytuacją mamy do czynienia w przypadku realizacji strategii zachowawczej - poziom zadłużenia jest tu względnie niski. Oczywiście, jak już stwierdzono wcześniej, teoria finansów nie wypracowała dotychczas uniwersalnej formuły, która
umożliwiłaby wyznaczenie optymalnej struktury kapitałowej przedsiębiorstwa, godzącej optimum zyskowności kapitałów własnych i rozsądną skalę ryzyka. W konkretnych warunkach przedziały zadłużenia typowe dla poszczególnych strategii są zróżnicowane branżowo, w zależności od stopnia ryzyka, jakim jest obarczone prowadzenie działalności gospodarczej, kapitałochłonności, średniej zyskowności itp.
Graficzną prezentację relacji charakteryzujących strukturę majątko-wo-kapitałową i równowagę ekonomiczno-finansową przedsiębiorstwa w kontekście różnych strategii finansowych przedstawiono na rysunku 5.1. Przyjęto założenie dotyczące struktury aktywów: udział majątku trwałego 60 %, majątku obrotowego 40 %, określając strukturę pasywów typową dla poszczególnych stosownie do ustaleń przyjętych w opisanych relacjach.
Opisane relacje stanowią swego rodzaju model, który z powodze-
Rysunek 5.1. Struktura majątkowo kapitałowa w różnych typach strategii finansowej przedsiębiorstwa
STRATEGIA UMIARKOWANA
MT=60 |
KS=70 |
KW=50 |
KP-10 |
ZD=20 | |
MO=40 |
ZK=30 |
STRATEGIA AGRESYWNA
MT=60 |
KS"60 |
KW=30 |
ZD=30 | ||
MO=4() |
KP=0 |
ZK=40 |
STRATEGIA ZACHOWAWCZA
MT=60 |
KS-80 |
KW=60 |
MO=4() |
KP=20 |
ZD=20 |
ZK=20 |
199